Αυθαιρέτως
Χαρά ή χαιρεκακία;
Διαβάζουμε σε ανακοίωσε της ΔΗΠΑΚ (πανεπιστημιακοί που πρόσκεινται στο ΚΚΕ) «Γεγονός είναι ότι τελικά η συγκρότηση της εθνικής επιτροπής δεν μπόρεσε να περπατήσει, παρόλο που αναγγέλθηκε με τυμπανοκρουσίες. Ελπίζουμε ότι η αποτυχημένη αυτή κίνηση να χρησιμεύσει ως απόδειξη για ορισμένες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις να συνειδητοποιήσουν ότι μέτωπα που στρέφονται ενάντια σε συνεπείς δυνάμεις του μαζικού κινήματος δεν έχουν καμιά τύχη». Μεγάλη χαρά που δεν έγινε μια πανεθνική επιτροπή. “Σοβαρή” εκτίμηση ότι όλα στρέφονται ενάντια στις “συνεπείς δυνάμεις”. Εύγε και πάλι εύγε.
Όχι στην ανεκτικότητα…
Σταχυολογούμε ορισμένες από τις απαντήσεις που έδωσε η Α. Παπαρήγα 1 μέρα πριν τις κινητοποιήσεις της 10 Γενάρη για το πώς βλέπει τη στάση της ΠΟΣΔΕΠ σχετικά με το άρθρο 16:
«Κατ’ αρχήν, αν θέλετε, εμείς θα περιμέναμε με τον δικό της τρόπο να δώσει απάντηση. Βγαίνουν 600 πανεπιστημιακοί και υπογράφουν, στην ουσία στηρίζουν, την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Βγαίνουν μετά άλλοι 200, οι οποίοι στην ουσία στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης. Το Συνδικαλιστικό Κίνημα, η συνδικαλιστική ηγεσία, δεν είναι μόνο για να εκφράζει τις θέσεις της, πρέπει να εκφράζει και την αντίθεση μέσα στο χώρο. Αυτό που έχει μείνει είναι ότι μπορεί να υπάρχει μια συνδικαλιστική ηγεσία που είναι εναντίον του άρθρου 16, αλλά είναι εντελώς ανεκτική σε ό,τι άλλο κινείται μέσα στο χώρο. Δεν έχουμε δει να γίνεται καμία κριτική. Αυτή είναι η μια πλευρά. Γιατί το να λες μόνο "είμαι κατά του άρθρου 16" δε φτάνει.”
Μπράβο Κ. Παπαρήγα. Ένας ολόκληρος συνδικαλιστικός φορέας παίρνει μια σωστή θέση και εσύ τον κριτικάρεις αφ’ υψηλού, και μάλιστα όταν γνωρίζεις πόσο πόλεμο δέχεται την περίοδο αυτή και από ΜΜΕ και από τα μέσα. Μπράβο ξανά.
Αποκαλυπτικά
Και συνεχίζει την φωτογραφική σκέψη της η Αλέκα Παπαρήγα:
“Δεν μπορεί εμείς να μένουμε και να υπερασπιζόμαστε ό,τι υπάρχει. Πρέπει να το αποκαλύψουμε και βεβαίως η κριτική μας οριοθετείται – και το είπα από την αρχή – από την κριτική της κας Γιαννάκου.
Ενα κίνημα πρέπει να μπορεί να λειτουργήσει και την επόμενη μέρα. Να σου πω κάτι, αν αύριο όλα κρίνονταν, εγώ θα έλεγα πλήρης ανακωχή και εκεχειρία, όλοι στο Σύνταγμα και με το διάολο μαζί, και βάζουμε και φίμωτρο στις διαφορές μας και εμφανιζόμαστε όλοι αγκαλιασμένοι.
Αλλά δεν κρίνεται αύριο μόνο. Και επομένως το κάθε τμήμα του κινήματος – και μάλιστα αυτοί που ξέρουν από τα μέσα τα πράγματα – πρέπει να μιλήσουν για το πώς λειτουργεί το Πανεπιστήμιο.”
Αφού δεν βάζουμε φίμωτρο, μάλλον δεν μπορεί να μην περάσει η αναθεώρηση, επομένως ο σώζων εαυτόν σωθήτω.. Άλλωστε έρχονται εκλογές και πρέπει να βγούνε στη φόρα οι διαφορές…
Σκληρή η ΚΝΕ
Εξαιρετική φαεινή είχαν τα παιδιά της ΚΝΕ να ψάλλουν τα δικά τους κάλαντα (ταξικά, αγωνιστικά, επαναστατικά) στο γνωστό παιδί της Θεσσαλονίκης πραγματικό φίλο των κουμπάρων Π. Ψωμιάδη. Δε ξέρουμε αν ο τελευταίος συνεισέφερε στον κουμπαρά της ΚΝΕ, πάντως του έκαναν τη μούρη κρέας. Πολλή σκληρή αυτή η ΚΝΕ…