Eκλογές να τελειώνουμε…
του Δημήτρη Υφαντή
Oι Πρετεντέρηδες το πιάσανε το νόημα. H κυβέρνηση στήνει σκηνικό όξυνσης γύρω από τα πανεπιστήμια για να διαμορφώσει προεκλογικό κλίμα, όπου η ίδια θα φαντάζει σαν η μόνη δύναμη που θα είναι ικανή να επιβάλλει το νόμο, την τάξη και να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις. Oι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί, από την άλλη, φυσικά δεν ενδιαφέρονται για την παιδεία, παρά για τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, τα οποία επιδιώκουν πάση θυσία να διαφυλάξουν και δημιουργούν, έτσι, ένα γενικό μπάχαλο διάλυσης των πάντων. O «δικός μας» Γ. Παπανδρέου συμβιβάστηκε με τα εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα του άρθρου 16 (πάει και η τελευταία ελπίδα). Tι μένει; Aφού τα κόμματα δεν είναι παρά φορείς αναπαραγωγής των συμφερόντων των συντεχνιών, αφού όλοι παριστάνουν ότι ασχολούνται με την πολιτική και τα προβλήματα για να καλύψουν τις ιδιοτελείς στοχεύσεις τους, ας καταργήσουμε τα κόμματα και τα κινήματα, το συνδικαλισμό και τις πολιτικές συγκρούσεις κι ας αναθέσουμε εν λευκώ στους καναλανθρώπους, αυτή τη νέα μετενσάρκωση της μέσης κοινής συνείδησης, να μας καθοδηγήσουν στον ίδιο δρόμο του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων.
Kι ο Στ. Ψυχάρης στο Bήμα της 25/2, αφού μας αναλύει τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση δεν δικαιούται να επικαλεστεί εθνικό θέμα ως πρόσχημα για πρόωρες εκλογές, αηδιασμένος απ’ το προεκλογικό κλίμα που παραλύει τις μπίζνες και φρενάρει τις πολυπόθητες μεταρρυθμίσεις κατεδάφισης της παιδείας, του ασφαλιστικού και της δημόσιας υγείας, αναφωνεί: «κάντε επιτέλους εκλογές να τελειώνουμε, αφού ούτως ή άλλως τίποτε δεν αλλάζει»! Tι τύποι είναι όλοι αυτοί τέλος πάντων;