Η πρόσφατη σύνοδος των Πρυτάνεων, που πραγματοποιήθηκε στις 6-7 Μάρτη στο Καρπενήσι με τη συμμετοχή σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, ανέδειξε κάποια κρίσιμα ζητήματα. Πρώτον, οι Πρυτάνεις ξαναθέτουν χοντρά το θέμα του ασύλου, καλώντας την κυβέρνηση να πάρει άμεσα μέτρα. Όπως αναφέρεται στην απόφαση: “Η Σύνοδος των Πρυτάνεων θεωρεί ότι τα Πανεπιστήμια είναι παντελώς αφύλακτα από την Πολιτεία, την οποία θέτει προ των ευθυνών της. Το πάγιο αίτημα περί καλύτερης φύλαξης των Ιδρυμάτων πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα, προκειμένου να μην θρηνήσουμε θύματα”. Δεύτερον, οι Πρυτάνεις ζητούν αλλαγές στο νόμο-πλαίσιο προς ακόμη χειρότερη κατεύθυνση για τους φοιτητές. Χαρακτηριστικά, για το θέμα του πολλαπλού συγγράμματος υπογραμμίζουν: “τα διανεμόμενα συγγράμματα να καθορίζονται από τον αριθμό των μαθημάτων στα οποία εγγράφεται για πρώτη φορά ο φοιτητής”, δηλαδή λένε να μην δικαιούται να πάρει βιβλίο ο φοιτητής που επιλέγει ένα διαφορετικό μάθημα από αυτό που είχε δηλώσει αρχικά!
Παράλληλα στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος των Προέδρων ΤΕΙ, με επίσημο καλεσμένο τον Πρύτανη του Πολυτεχνείου, Κ. Μουτζούρη, ο οποίος κατέθεσε την πρότασή του για συγχώνευση τμημάτων ΤΕΙ με Πανεπιστημιακές σχολές. Ο Σπηλιωτόπουλος μάλιστα έχει ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον του για αυτή την πρόταση, αφού του λύνει τα χέρια για αρκετά ανοιχτά ζητήματα που υπάρχουν, και ειδικά τα ΤΕΙ. Πρώτον, αρκετά τμήματα λόγω της βάσης του 10 (η οποία φέτος θα εφαρμοστεί για 4η χρονιά) έχουν ελάχιστους ή και καθόλου εισακτέους, και οδεύουν για κλείσιμο. Το γνωστικό αντικείμενο αυτών των σχολών, στην πλειοψηφία τους, δεν είναι δυνατόν να αντιστοιχηθεί με κάποιο ΑΕΙ – άρα με το πρόσχημα της “τιποτολογίας” η κυβέρνηση επιχειρεί να ξεμπερδεύει βάζοντάς τους λουκέτο. Δεύτερον, στο όνομα της “Ενιαίας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης”, όπως αποκαλούν αυτό το σχέδιο, προωθείται μια εξίσωση προς τα κάτω των πτυχίων ΑΕΙ-ΤΕΙ. Τα ελάχιστα έως ανύπαρκτα, σε πολλές περιπτώσεις, επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΤΕΙ μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε απλά πιστοποιητικά (bachelor) μέσα σε ένα κοινό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης, όπως υπαγορεύει η Μπολόνια, με 2 κύκλους. Τρίτον, μια τέτοια επιχείρηση συγχώνευσης των ΤΕΙ με τα ΑΕΙ επισπεύδει τη διαδικασία αξιολόγησης ώστε “να διαφυλαχθεί η ποιότητα των σχολών ΤΕΙ που θα γίνουν Πανεπιστήμια”.
Όλα αυτά, εν μέσω του ναρκοθετημένου διαλόγου-μαϊμού που έχει εξαγγείλει το υπουργείο Παιδείας. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση σπεύδει να εκμεταλλευτεί το κλίμα παγωμάρας και αναμονής που επικρατεί στις σχολές, ρίχνει όλα τα ζητήματα στο τραπέζι (εισαγωγή στην τριτοβάθμια, πανεπιστημιοποίηση ΤΕΙ, άσυλο κ.λπ.) για να αποπροσανατολίσει και να βγάλει άμεσα πολύ βρώμικη δουλειά στο μέτωπο της Παιδείας. Από πλευράς Αριστεράς, ο Δεκέμβρης φαίνεται να μην προβλημάτισε: αποσπασματικές κινήσεις, κακέκτυπα της εξέγερσης από τα ΕΑΑΚ, στήσιμο του εκλογικού μηχανισμού για τις φοιτητικές εκλογές στις 13 Μάη από την ΠΚΣ. Η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ κάνουν ανενόχλητες τη δουλειά τους, ενώ η ανακατάληψη της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ από δυνάμεις του δικομματισμού, πρόθυμες να επισπεύσουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, αποτελεί εξέλιξη για την οποία η κυβέρνηση τρίβει τα χέρια της, αντιλαμβανόμενη ότι αποκτά πλέον ένα δούρειο ίππο της καταστροφικής πολιτικής της μέσα στα Πανεπιστήμια. Τα ερωτήματα για το δρόμο που πρέπει να χαράξουμε παραμένουν αναπάντητα: Θα ενωθούμε σε μια γραμμή πραγματικής ανυπακοής στα καλέσματα των κυβερνώντων να κάνουμε θυσίες για την κρίση τους; Θα βγάλουμε τα πραγματικά συμπεράσματα από την εξέγερση του Δεκέμβρη, ή θα ακολουθήσουμε τη γνωστή πεπατημένη; Θα συγκροτήσουμε ένα μπλοκ δυνάμεων που θα αποσπά δυνάμεις από τον αντίπαλο, θα ορίζει εχθρούς, θα δίνει μάχες με όρους νίκης τόσο μέσα στα Πανεπιστήμια όσο και έξω από αυτά;
Στρατής Λαμπρίδης
