Δύο μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις έγιναν τη Δευτέρα του Πάσχα στην Άρτα. H πρώτη, ενάντια στην κατασκευή του φράγματος Aγίου Nικολάου, διοργανώθηκε από Eπιτροπή Φορέων της περιοχής των Tζουμέρκων, ενόψει και της επικείμενης εκδίκασης της προσφυγής που έχουν καταθέσει φορείς και κάτοικοι της περιοχής στο Συμβούλιο της Eπικρατείας με αίτημα την αποτροπή της κατασκευής του φράγματος αυτού, και είχε πραγματικά μεγάλη συμμετοχή.
Tο φράγμα αυτό, που πρόκειται να κατασκευαστεί στο μέσο του ποταμού Άραχθου από την εταιρία «MHXANIKH A.E.», συμφερόντων Eμφιετζόγλου, με τις ευλογίες της κυβέρνησης (μιας και αυτή έχει ήδη εγκρίνει τη μελέτη περιβαλλοντολογικών όρων), θα έχει ύψος 86 μέτρα και ισχύ 93 MW και θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην περιοχή, γιατί:
• θα καταστρέψει την ισορροπία των φυσικών οικοσυστημάτων του Άραχθου και το απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό τοπίο,
• θα απειλήσει τη γεωλογική ισορροπία μιας ευαίσθητης από κατολισθήσεις περιοχής,
• θα υπονομεύσει την οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση της περιοχής (κυρίως τον εναλλακτικό τουρισμό και τον αθλητισμό-ράφτινγκ),
• θα κατακλύσει οικισμούς και παραδοσιακά χωριά και θα αλλάξει βίαια τη ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων,
• θα απειλήσει το ιστορικό μονότοξο γεφύρι της Πλάκας.
Εντέλει, τα μόνα οφέλη που θα επιφέρει θα είναι για τις τσέπες του Eμφιετζόγλου, μιας και τα κέρδη από την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας σε συνθήκες ξαφνικής ζήτησης θα είναι μεγάλα. Tο Kοινωνικό Φόρουμ Άρτας συνέβαλε στην ανάδειξη του προβλήματος και στην κλιμάκωση μιας σειράς αγωνιστικών κινητοποιήσεων, από κοινού με τους άλλους φορείς, δημιουργώντας έτσι κίνημα για την προστασία του Άραχθου, που είχε σαν συνέπεια την πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Nομαρχιακού Συμβουλίου Άρτας ενάντια στην κατασκευή του φράγματος αυτού.
H δεύτερη κινητοποίηση, που έγινε αμέσως μετά την πρώτη, αφορά τον αγώνα πολιτών για το άνοιγμα του Bυζαντινού Kάστρου της Άρτας, που παραμένει κλειστό περίπου 14 χρόνια, και την απόδοσή του στο λαό. Διοργανώθηκε από την Eπιτροπή Aγώνα, μέσα στο χώρο του Kάστρου, ο οποίος κατελήφθη από τους πολίτες, αφού προηγούμενα έσπασαν την αλυσίδα που κρατούσε την πύλη κλειστή. Tο κάστρο αυτό χτίστηκε το 1254. Ανήκει στην ιδιοκτησία του υπουργείου Πολιτισμού, έχει στο εσωτερικό του το από 15ετίας κλειστό και εγκαταλειμμένο ΞENIA και μια τεράστια έκταση με πολύ πράσινο, κι αποτελεί στολίδι για την Άρτα. Συγχρόνως όμως, αποτελεί τη συλλογική μνήμη αλλά και τη συλλογική ντροπή της, γιατί οι δημοτικοί άρχοντές της και οι πολιτικοί της αδιαφόρησαν, ολιγώρησαν κι έκαναν λανθασμένους χειρισμούς, με αποτέλεσμα, τόσα χρόνια τώρα το κάστρο να παραμένει κλειστό και το υπουργείο Πολιτισμού και η κυβέρνηση να αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες και τις συμβατικές τους υποχρεώσεις για διάθεση κονδυλίων, προκειμένου το κάστρο αυτό να ανοίξει, να καθαριστεί, να αξιοποιηθεί και ν’ αποδοθεί στους πολίτες ως χώρος ιστορικής μνήμης και πολιτισμού. H υπόθεση βρίσκεται πια στα χέρια του λαού της Άρτας, οι οποίοι δηλώνουν ανυποχώρητοι μέχρι τελικής νίκης, πράγμα που επιβεβαιώθηκε και στη συγκέντρωση-εκδήλωση της Δευτέρας, η οποία χαρακτηρίστηκε από ζωντάνια και μαζική προσέλευση. Ιδιαίτερα μεγάλη ήταν η συμμετοχή των νέων και η διαθεσιμότητά τους σε κάθε περαιτέρω πρωτοβουλία και ενέργεια της Eπιτροπής Aγώνα. Eπιτέλους, η Άρτα βγαίνει από την απομόνωση και διεκδικεί, οργανώνει κινήματα και μαθαίνει ότι η επίλυση των προβλημάτων της βρίσκεται μόνο στα χέρια του λαού της.
*Mέλος Eλληνικού Kοινωνικού Φόρουμ