Αποφασιστικότητα ή στρατηγική επιλογή;
Την Κυριακή 26/7 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αυγή” ένα άρθρο του Νίκου Βούτση, που προκρίνει μία στάση επίλυσης των προβλημάτων μεταξύ ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ με επίκεντρο την αποφασιστικότητα στην υλοποίηση των αποφάσεων της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Πρακτικά, καλείται ο ΣΥΡΙΖΑ να υποταχθεί στις ισορροπίες εντός του ΣΥΝ, ακόμα και αν αυτές εκ των πραγμάτων εναντιώνονται στις αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ – π.χ. η αποφασιστικότητα και τα “έως εδώ και μη παρέκει” του Νίκου Βούτση δεν φαίνεται να αφορούν τα προβλήματα που προκύπτουν όταν στα ΜΜΕ παρουσιάζονται τοποθετήσεις από στελέχη του ΣΥΝ στη γραμμή της κεντροαριστερής σύγκλισης.
Στο ίδιο φύλλο της “Αυγής” διαβάζουμε ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο, στη γραμμή της αποφασιστικότητας, η ηγεσία του ΣΥΝ θα κινηθεί στο τρίπτυχο: α) ξεκαθάρισμα της διαδοχής του Αλ. Αλαβάνου από τον Αλ. Τσίπρα με σαφές χρονοδιάγραμμα (το “Έθνος” την επόμενη μέρα αναφέρει ότι στον Αλ. Αλαβάνο θα προταθεί να αντικατασταθεί από τον Αλ. Τσίπρα είτε πριν είτε αμέσως μετά τις επόμενες εκλογές), β) ότι η γραμμή του ΣΥΝ για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι: ούτε κόμμα, ούτε μέλη, γ) πολιτική συνεννόηση με την ανανεωτική πτέρυγα.
Το ερώτημα που γεννιέται από αυτά τα δημοσιεύματα –που πάντως δεν φαίνεται να απηχούν πλειοψηφικές απόψεις– είναι αν έτσι μπορεί να υπάρξει υπέρβαση της κρίσης ή αν, αντίθετα, προκαλούνται ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΝ είναι, όντως, η αποφασιστικότητα – σε άλλο όμως επίπεδο: πολιτική γραμμή, συγκρότηση, πρωτοβουλίες γείωσης στο λαό της κρίσης. Αυτή η αποφασιστικότητα όντως θα υπηρετούσε τη διακήρυξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά στρατηγική επιλογή του ΣΥΝ. Κάθε άλλη, μάλλον την αναιρεί.