Τσούζει, τσούζει…
Σε νέα θέση πλήρους απασχόλησης πρέπει να μετατράπηκε η έως πέρυσι ευκαιριακή ενασχόληση συντακτών του “Ριζοσπάστη” με την ΚΟΕ. Η προκήρυξη της θέσης μάλλον έγινε το Δεκέμβρη (οπότε η ΚΟΕ ξεμπρόστιασε τους κρυπτοκαραμανλικούς τζάμπα μάγκες του Περισσού και των… Παρισίων σε ελλαδικό και διεθνές επίπεδο). Και εντάχθηκε οριστικά στο οργανόγραμμα του “Ρ” αφότου η Ελένη Σωτηρίου ανακηρύχθηκε υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, εμποδίζοντάς τους να σολάρουν ανενόχλητοι στον κόσμο της κομμουνιστικής αριστεράς.
… αλλά υπάρχει γιατρειά!
Δεν γνωρίζουμε ακόμη την ακριβή περιγραφή καθηκόντων της νέας ειδικότητας, όμως σίγουρα περιέχει την “ικανότητα απίθανων συνδυασμών”. Π.χ. μεταξύ των σαφέστατων σήμερα θέσεων και πρακτικών του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια, και από την άλλη των συμπεριφορών κάποιων στελεχών του ΣΥΝ πριν από χρόνια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε καν και η ΚΟΕ δεν συμμετείχε σε αυτόν. Δεν πειράζει, θα την καταπιεί κι αυτή την πίκρα ο “Ρ”.
Σε περίπτωση πάντως που τσούζει πολύ, είπαμε: μπορούν να αναζητούν παρηγοριά στις παλιές καλές φωτό, με την Αλέκα να συναγελάζεται τον Μητσοτάκη και τον Αντρέα, ή να χαρίζει αγαλματάκια στον “Ηρακλή” Γκορμπατσόφ.
Γιατί έφυγε η ΟΚΔΕ από την Ανταρσύα
Άλλη μια επιτυχία της “αντικαπιταλιστικής αριστεράς”. Μετά το ΕΕΚ, που εγκατέλειψε το σχήμα και κατεβαίνει μόνο του στις ευρωεκλογές (στα χνάρια της Τερέζας Μπούκη για τους παλιότερους), τώρα και η ΟΚΔΕ θέτει εαυτόν εκτός Ανταρσύας. 23 μέρες πριν τις εκλογές. Ποιους λόγους επικαλείται η ΟΚΔΕ; Διαβάσαμε την ανακοίνωση που εξέδωσε και αντιγράφουμε μόνο ορισμένα. Όσοι έχουν χρόνο –αυστηρή σύσταση– αν τη βρουν θα διαβάσουν κι άλλα, όχι τόσο χρήσιμα: “Την Πέμπτη 14/5/09 η Ο.Κ.Δ.Ε. αποχώρησε από την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α..λόγω των αφόρητων συνθηκών, πολιτικών και οργανωτικών, που δημιουργήθηκαν σε βάρος των αρχών του επαναστατικού μαρξισμού”. Υπήρχε μια “εκλογικίστικη αντίληψη και πρακτική”, “που βλέπαμε να εκφράζεται και να εκδηλώνεται με την απουσία οποιασδήποτε πρακτικής πρωτοβουλίας επέμβασης στην κρίση του συστήματος και τις επιπτώσεις της πάνω στους εργαζόμενους”. Οι “αντιδημοκρατικές ενέργειες και τα παρατράγουδα, οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις”., “η κατάργηση της ισοτιμίας των οργανώσεων” οδήγησαν να σπάσει “η πολιτική και ψυχική επαφή” κ.λπ. κ.λπ. Τι κρίμα για ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα. Δεν πειράζει, “έχει ο Θεός”, ως λένε όσοι πιστεύουν…