ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ

τ.208-209, 15/12/2006 (σε ένθετο οι σελίδες της Αριστεράς με αφιέρωμα στην Ελληνική Οικονομία)

Αυθαιρέτως

Ένας βετεράνος του ΔΣΕ αναρωτιέται…

Μιλούσα με έναν βετεράνο μαχητή του ΔΣΕ και μου μετέφερε τις απορίες του σχετικά με την εκδήλωση που διοργάνωσε το ΚΚΕ την περασμένη εβδομάδα για τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας:

«Ποιους τιμά το ΚΚΕ και η Παπαρήγα; Τους 11.000 (σε σύνολο 13.000) αγωνιστές του ΔΣΕ και του ΚΚΕ που το 1956 “διαγράφτηκαν” ελέω της ανοιχτής και βίαιης επέμβασης των Σοβιετικών στο ΚΚΕ, χωρίς καμιά νόμιμη κομματική απόφαση; Τιμά, δηλαδή, σήμερα, σαν να μη συνέβη τίποτα, αυτούς που επί δεκαετίες χαρακτήριζε ως “αντισοβιετικά και αντικομματικά στοιχεία”; Τιμά τους αγωνιστές του ΔΣΕ που συναίνεσε να διωχθούν, να φυλακιστούν, να εξοριστούν στη Σιβηρία, επειδή αντιτάχθηκαν στο δήθεν “νέο πνεύμα” των Σοβιετικών μετά το 1956;»

Και άλλα ερωτήματα

Με αφορμή τις εκδηλώσεις του ΚΚΕ, δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ κι εγώ με τη σειρά μου:

Πώς εξηγείται η εκκωφαντική σιωπή του ΚΚΕ επί τρεις δεκαετίες και βάλε (δηλαδή από το 1960 ως το 1990) για το ΔΣΕ; Μήπως η γραμμή της «εθνικής ενότητας» δεν άντεχε τέτοια θέματα;

Αλλά, γιατί τα τελευταία χρόνια ξαφνικά το ΚΚΕ θυμάται το ΔΣΕ; Μήπως για να καλύψει ένα τεράστιο κενό πολιτικής και να χειριστεί ανέξοδα έναν κόσμο; Και το κυριότερο, ποια από τα κομβικά ζητήματα –που αφορούν τους διεθνείς και εσωτερικούς όρους της ήττας– φωτίστηκαν από τις εκδηλώσεις και τα αφιερώματα στον «Ριζοσπάστη»; Ούτε ένα. Σε καιρούς πολύ πιο δύσκολους, και χωρίς την τεράστια πρόσβαση που υπάρχει σήμερα σε αρχεία και ντοκουμέντα, είχαν επιχειρηθεί απαντήσεις και τοποθετήσεις. Ο Περισσός σήμερα απλά θέλει να εμφανίζει ως «αποκλειστικός κληρονόμος», κληρονόμος που, αφού παραποίησε πολλές φορές τη «διαθήκη», σήμερα τη διατυμπανίζει για να επικυρώσει την «περιχαράκωσή» του. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία…

«Αίλουροι»

Αιλουροειδή τακτική εμφανίζει το ΚΚΕ ιδιαίτερα στις κινήσεις που αφορούν την Αριστερά. Παρά τις επανειλημμένες αρνητικές απαντήσεις σε τόσες προτάσεις ενωτικής κοινής δράσης της Αριστεράς, η γ.γ. του ΚΚΕ βρήκε λίγο χρόνο να συναντήσει τον Ν. Κωνσταντόπουλο (μετά από αίτηση του τελευταίου)  για τα θέματα των ΜΜΕ και της αντιπαράθεσης που είχε με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Εκτός κι αν η συνάντηση αυτή δεν να κάνει με τις σχέσεις ΚΚΕ και υπόλοιπης Αριστεράς και κινείται στη σφαίρα του ανεξήγητου…