Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου του Γιαν Μαρέινισεν, προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολλανδίας, που μόλις κυκλοφόρησε στη χώρα μας. Η παρουσίαση του βιβλίου συνοδεύτηκε με δυο εκδηλώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα που παρακολούθησαν εκατοντάδες πολίτες και στις οποίες παρευρέθηκε και ο συγγραφέας. Το Σ.Κ. Ολλανδίας είναι ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κόμματα της Ευρώπης και ξάφνιασε τους πάντες όταν τριπλασίασε τη δύναμή του στις πρόσφατες εκλογές, φτάνοντας το 17%. Αυτή η επιτυχία δεν ήταν άσχετη με το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του Σ.Κ. και με τον πρωτοπόρο ρόλο του στην καταδίκη του Ευρωσυντάγματος στο δημοψήφισμα που έγινε στην Ολλανδία.
Τόσο το βιβλίο του Γιαν Μαρέινισεν όσο οι τοποθετήσεις του και οι απαντήσεις σε ερωτήσεις δείχνουν ένα ανήσυχο, τολμηρό και ριζοσπαστικό πνεύμα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «η ανθρωπότητα μπορεί εύκολα να βρει εναλλακτικές λύσεις, ακριβώς επειδή υπήρξαν άνθρωποι που διεκδίκησαν ό,τι είχε θεωρηθεί αδύνατο». «Η κατευθυντήρια αρχή μου είναι η εξής: όσα πράττουμε πρέπει να τα πράττουμε για τους ανθρώπους, αλλά πάντοτε με τους ανθρώπους. Δεν πρέπει να συγχέουμε τη χειραφέτηση των ανθρώπων με τη χειραγώγησή τους.» «Σκεφτείτε προσεκτικά, κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε, έχετε το θάρρος όταν χρειάζεται, μη φοβάστε να ηγηθείτε ή να πείτε αυτό που σκέφτεστε στ’ αλήθεια ή με ποια πλευρά είστε – με αυτόν τον τρόπο ίσως δώσετε το σπίρτο σε εκείνους που ανάψουν τη φωτιά της αλλαγής».
Ιδιαίτερα επικριτικός με την ΕΕ και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα τονίσει: «Η ΕΕ είναι πολύ μεγάλη, αδιαφανής και γραφειοκρατική δομή, επιπλέον είναι ποτισμένη στο νεοφιλελευθερισμό». Όταν ρωτήθηκε για την νέα έννοια της «flex-security» είπε: «η φλεξικιούριτι είναι σκατά. Με συγχωρείτε, αλλά έτσι είναι. Πρόκειται για μια ιδέα των αντιπάλων μας: δεν μπορεί να έχουμε ελαστικοποίηση από τη μια και ασφάλεια από την άλλη, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Οι λέξεις έχουν το νόημά τους. Οι αντίπαλοί μας, οι νεοφιλελεύθεροι, χρησιμοποιούν λέξεις με τέτοιον τρόπο ώστε να σας προκαλούν σύγχυση. Μην τους αφήνετε».
Όποιος παρακολούθησε τις εκδηλώσεις-παρουσίαση του βιβλίου και όποιος διάβασε ή διαβάσει το βιβλίο συνάντησε και συναντά μια φρεσκάδα που δύσκολα και σπάνια εκφράζεται στο μουντό πολιτικό τοπίο της χώρας μας.
Για την Ευρώπη
«Υπάρχουν σε όλες τις χώρες οπαδοί της ομοσπονδίας, ενός μεγάλου κράτους της Ευρώπης, με επαρχίες, όπως την Ελλάδα, την Ολλανδία, κοκ. Εμείς σε αυτό είμαστε αντίθετοι. Η δύναμη της Ευρώπης είναι οι διαφορετικές της κουλτούρες, τα διαφορετικά έθνη, οι γλώσσες. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι είναι τόσο… μεγάλη, και δημοκρατία σημαίνει να ξέρει ο πολίτης τι κάνει η κυβέρνηση, να υπάρχει διαφάνεια, να μπορεί να ελέγχει. Δεν μπορούμε πια να καταλάβουμε τι γίνεται στις Βρυξέλλες».
-«Η συζήτηση για την Ευρώπη είναι σύνθετη. Εμείς δεν θέλουμε μια ομοσπονδιακή Ευρώπη. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι συνεργασία των εθνών και όχι να γίνουν οι Ευρωπαίοι, Ευρωπαίοι πολίτες».
Για τον πολιτισμό
«Οταν μιλάμε για πολιτισμό, ένα από τα βασικότερα προβλήματα, είναι η καταπολέμηση του νεοφιλελευθερισμού, που δεν μιλά για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών, για τις περικοπές της κοινωνικής ασφάλισης, της εκπαίδευσης, της περίθαλψης, την είσοδο των αγορών σε αυτούς τους δημόσιους τομείς. Να καταπολεμήσουμε επίσης και τη νοοτροπία του «εγώ» στην κοινωνία, σε βάρος όλων των άλλων».