Η «Αριστερά!» ενόψει της 2ης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνθηκε στις συνιστώσες και σε πολλούς ανένταχτους του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας σε όλους τέσσερα ερωτήματα. Σε αυτές τις σελίδες δημοσιεύονται οι απαντήσεις όσων ανταποκρίθηκαν. Να σημειωθεί ότι οι ερωτήσεις τέθηκαν σε όλες τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στον βουλευτή Φώτη Κουβέλη. Οι ερωτήσεις είναι οι εξής:
-
Ποια θεωρείτε ότι ήταν τα θετικά και ποια τα αρνητικά στοιχεία-βήματα του ΣΥΡΙΖΑ στον έναν χρόνο από την πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη;
-
Τι πρέπει να αλλάξει στο ΣΥΡΙΖΑ από δω και πέρα, προς ποια κατεύθυνση και με ποια εργαλεία;
-
Μπροστά στις ευρωεκλογές ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι, τα προτάγματα και εν τέλει το διακύβευμα για τον ΣΥΡΙΖΑ;
-
Στο περιβάλλον που διαμορφώνει η κρίση πώς οριζόμαστε ως ΣΥΡΙΖΑ και σε τι καλούμε τον κόσμο να δράσει και να κινητοποιηθεί;
1. Ο χρόνος που πέρασε απ΄ την 1η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ πυκνός σε πολιτικά γεγονότα και γενικότερα σε εξελίξεις στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και διεθνώς. Ιδιαίτερα μετά το Σεπτέμβρη του 2008, η κρίση δημιούργησε ένα ζοφερό, πλήρως ανασφαλές τοπίο, κυρίως και πριν απ΄ όλα στους εργαζόμενους και στις λαϊκές τάξεις. Ενώ παράλληλα έδειξε και τα όρια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η φιλολογία για τις απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης, για ανάπτυξη χωρίς κρίσεις, αποδείχτηκε χίμαιρα.
Ταυτόχρονα είχαμε, τη χρονιά που πέρασε, και μεγάλους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες, ενώ ξεχωριστή σημασία είχαν οι μεγάλες κινητοποιήσεις τον περασμένο Δεκέμβρη, που έκφρασαν την οργή, το δυναμισμό, το εξεγερτικό πνεύμα αλλά και τα αδιέξοδα της νέας γενιάς, που μεγαλώνει σ΄ έναν κόσμο που έχει κατεβάσει μπάρες για το μέλλον τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ όλους αυτούς τους αγώνες και τα κινήματα στάθηκε στην πρώτη γραμμή της πάλης και στήριξε όχι μόνο τις μεγάλες κινητοποιήσεις αλλά και κάθε εκδήλωση αντίστασης και κοινωνικής διεκδίκησης, π.χ. λιθάνθρακας, Ελαιώνας, επιτροπές ακρίβειας κ.λπ. Αυτό ήταν μια πολύ θετική στάση, που μας δημιουργεί πρόσθετες ευθύνες. Όμως γενικότερες αδυναμίες, που οφείλονται αφενός στη διστακτικότητα να προχωρήσει πιο αποφασιστικά το ενωτικό εγχείρημα και αφετέρου σε προβλήματα λαθεμένων αντιλήψεων για το μαζικό κίνημα και τις μορφές πάλης, μας εμπόδισαν να δημιουργήσουμε πιο σταθερές και μόνιμες σχέσεις με τις αγωνιζόμενες λαϊκές δυνάμεις, και κυρίως με τη νεολαία.
2. Μία απ΄ τις πιο σημαντικές κατακτήσεις αυτής της περιόδου είναι ότι κατορθώσαμε να προχωρήσουμε την προγραμματική διαδικασία που είχαμε αποφασίσει στην 1η Πανελλαδική Σύσκεψη. Ήδη εγκρίθηκε απ΄ τη γραμματεία το σχέδιο του προγράμματος, συζητείται στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ και θα οριστικοποιηθεί σε λίγες μέρες, στη 2η Πανελλαδική Σύσκεψη. Η προγραμματική συμφωνία αναβαθμίζει το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και δημιουργεί τις πολιτικές προϋποθέσεις για την επίλυση πιο σύνθετων προβλημάτων. Θα μας δοθεί έτσι η δυνατότητα να ανοιχτούμε πιο αποφασιστικά στον κόσμο και να δώσουμε νέα προοπτική σταθερής ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ.
3. Οι ευρωεκλογές θα αποτελέσουν την πρώτη μεγάλη πολιτική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει γενικότερη συμφωνία στο πολιτικό πλαίσιο για την ΕΕ, όπως αυτό έχει αποτυπωθεί στο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αν και δεν θα περιοριστούμε μόνο στα ευρωπαϊκά ζητήματα. Όλα, και πρωτίστως η κρίση και οι πολιτικές για την αντιμετώπισή της, θα αποτελέσουν αντικείμενο του προεκλογικού αγώνα. Απ΄ την έκβαση αυτής της μάχης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η δημιουργία πρόσθετων ευνοϊκών προϋποθέσεων για την παραπέρα εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απολύτως αναγκαίο αυτή η μάχη να είναι αποτελεσματική και νικηφόρα. Αυτό σημαίνει όχι μόνο όσο γίνεται μεγαλύτερο ποσοστό και περισσότερες έδρες. Σημαίνει, πριν απ΄ όλα, ότι θα αξιοποιήσουμε με τον πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο το αυξημένο ενδιαφέρον που δημιουργεί ο εκλογικός αγώνας, ιδιαίτερα στο περιβάλλον της κρίσης, για να έρθουμε σε επαφή με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και να πείσουμε όσο γίνεται περισσότερους για τις ιδέες μας και κυρίως για την ανάγκη της συλλογικής δράσης και πάλης για μια καλύτερη ζωή. Προϋπόθεση γι΄ αυτό βέβαια είναι να καταπολεμήσουμε η κάθε συνιστώσα, ο κάθε σύντροφος και συντρόφισσα, οργανωμένος ή ανένταχτος, καθετί που μας αποσπά απ΄ το κύριο καθήκον και μας εγκλωβίζει σε εσωστρέφεια και άγονη ομφαλοσκόπηση. Άλλωστε, ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει η λύση των οργανωτικών, πολιτικών και ιδεολογικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συλλογική δράση. Η πράξη που, όπως λέγαμε παλιότερα, είναι και κριτήριο της αλήθειας.
4. Νομίζω ότι με το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην ανάλυση των αιτιών της κρίσης, στο διαρθρωτικό και οικουμενικό χαρακτήρα της. Γενικά έχουμε μια επαρκή ανάλυση της κατάστασης που δημιουργεί η κρίση, στις συνέπειες για τον εργαζόμενο λαό. Έχουμε επίσης και πολιτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Πρώτος στόχος είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης, η ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη, η υπεράσπιση αυτών που θίγονται περισσότερο απ΄ την κρίση. Η κρίση πλήττει κυρίως τον εργαζόμενο λαό και σε καμιά περίπτωση από μόνη της δεν επαναστατικοποιεί τις μάζες. Χρειάζεται να ανατρέξουμε ξανά και ξανά στους κλασικούς για να κατανοήσουμε τις διαδικασίες της ταξικής και πολιτικής συνειδητοποίησης. Μαζί με τα στοιχειώδη και πρωταρχικά καθήκοντα της πολιτικής μας δράσης πρέπει να προβάλουμε την πρότασή μας για την αντιμετώπιση της κρίσης, που αναλυτικά περιγράφεται στο πρόγραμμα, και να καλέσουμε το λαό να παλέψει για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και παράλληλα να καταδείξουμε, μέσα κι απ΄ την καθημερινή πείρα της συλλογικής δράσης, τα αδιέξοδα του σημερινού συστήματος και να προβάλουμε ξανά το όραμα μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Δήμος Τσακνιάς,
ανένταχτος, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ