Μόνη λύση ο αγώνας και η οργάνωση των πολιτών
Η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Τα νέα μέτρα που σχεδιάζονται και υλοποιούνται, οι ανατιμήσεις σε τρόφιμα και λογαριασμούς, η άνοδος των επιτοκίων στις τράπεζες, τα λουκέτα σε επιχειρήσεις και οι απολύσεις είναι το γκρίζο φόντο που κάθε οικογένεια εργαζόμενων βιώνει και θα βιώσει ακόμα πιο δραματικά το χειμώνα που μας έρχεται.
Δεν υπάρχει κανένα σημάδι για καλυτέρευση της κατάστασης. Το αντίθετο. Όλα τα σημάδια προαναγγέλλουν μεγαλύτερη χειροτέρευση.
Το "ρεαλιστικό" –και μέχρι χθες κάπως αποτελεσματικό– "ο σώζων εαυτόν σωθήτω" δεν αρκεί πλέον. Κανένας δεν μπορεί απλά να τα βολέψει με ένα συμμάζεμα των οικονομικών του.
Τι κάνουμε, λοιπόν, μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση και στο πιο εφιαλτικό μέλλον που μας ετοιμάζουν;
Οι κλασικές απαντήσεις
Μια κλασική απάντηση είναι "τίποτα". Δεν κάνουμε τίποτα. Κάνουμε μόνο υπομονή και σφίγγουμε όσο παίρνει το ζωνάρι. Απλά, δηλαδή, παρακολουθούμε –υπομένουμε– τη "σφαγή των αμνών".
Μια άλλη κλασική απάντηση είναι να περιμένουμε "καλύτερες μέρες", χάφτοντας τις υποσχέσεις που δίνει ο πολιτικός κόσμος και ιδιαίτερα οι εκπρόσωποι του δικομματισμού. Άντε να γίνουν εκλογές και ίσως αλλάξει το τοπίο και τιμωρήσουμε όσους μας έβλαψαν.
Αυτές οι "απαντήσεις" αδυνατούν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα: μέχρι πού θα φτάσει η κατάσταση, και πώς τώρα θα τα βγάλουμε πέρα; Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απορούν γιατί δεν γίνεται κάτι διαφορετικό, κάτι πιο άμεσο, πιο αποτελεσματικό, πιο ρεαλιστικό. Βέβαια αναρωτιούνται μέχρι σήμερα, αλλά θα ήθελαν κάποιον άλλο να κάνει κάτι γι’ αυτούς.
Ήρθε η ώρα για πράξη
Ήρθε η ώρα για πράξη. Στην πραγματικότητα άργησε να γίνει συνείδηση πως χρειάζεται να οργανωθούμε οι ίδιοι, να αυτοοργανωθούμε για να υπερασπίσουμε κάποια πράγματα και να διεκδικήσουμε κάποια άλλα. Έτσι τώρα έχει έρθει η ώρα να κινηθούμε συλλογικά ενάντια στην ακρίβεια και τη φτώχεια, προβάλλοντας αιτήματα, δείχνοντας ενόχους, προχωρώντας σε διαμαρτυρίες και σε κινήσεις που θα κατοχυρώνουν τα αυτονόητα. Θέλουμε τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τις δημοτικές αρχές δίπλα μας. Δεν περιμένουμε όμως από αυτούς εργολαβικά να μας λύσουν τα προβλήματα. Άλλωστε, αν ήθελαν και μπορούσαν, κάτι θα είχαν κάνει τόσα χρόνια…
Μπορούμε να κάνουμε πολλά
Δεν είναι αλήθεια πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Όταν δεν κάνουμε τίποτα –ή σχεδόν τίποτα– τότε αλωνίζουν οι "ξύπνιοι" και κερδίζουν τεράστια ποσά οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι αεριτζήδες, οι μεγαλοεργολάβοι, οι τράπεζες, πλουτίζουν οι υπουργοί και οι κουστωδίες τους κ.λπ.
Πρώτα απ’ όλα, να μην ντρεπόμαστε για την κατάστασή μας. Να μην ντρεπόμαστε να δηλώνουμε πως δεν τα βγάζουμε πέρα, πως κάθε μέρα που περνά γινόμαστε πιο φτωχοί, πως είμαστε φτωχοί. Να ντρεπόμαστε όταν μας πιάνουν κορόιδα, όταν περνά το δούλεμά τους.
Δεύτερο. Να μιλάμε φωναχτά για την ακρίβεια, τις ανατιμήσεις, τους χαμηλούς μισθούς, τις αυξήσεις τιμολογίων, τα υψηλά δίδακτρα, τις δαπάνες για υγεία. Να αποκαλύπτουμε, να καταγγέλλουμε όσους ρουφούν τον ιδρώτα μας και το αίμα μας.
Τρίτο. Να συγκροτήσουμε επιτροπές ενάντια στην ακρίβεια και να βρούμε μορφές δράσης και κινητοποίησης για να αποτρέψουμε τα κύματα ακρίβειας και ανατιμήσεων που θα μας πνίξουν. Έλεγχο στις τιμές και στα τιμολόγια, στα δίδακτρα, στις συγκοινωνίες, στην υγεία, στον πολιτισμό!
Τέταρτο. Να θέσουμε παντού σε κάθε χώρο που βρισκόμαστε πως μόνο μια μεγάλη αύξηση των μισθών και των συντάξεων μπορεί να αποτελέσει ανακούφιση. Κανένα κόμμα του δικομματισμού δεν θίγει αυτό το ζήτημα. Ύποπτος ο ρόλος τους και βασικά είναι υπηρέτες του κεφαλαίου!
Αλήθεια, μπορούμε;
Το ερώτημα ξαναμπαίνει, γιατί ακόμα δεν έχουμε καταλάβει –όλοι μας– τη δύναμη που έχουμε όταν συλλογικά και αποφασιστικά δράσουμε. Γιατί τόσα χρόνια μάς πιπίλισαν τη σκέψη ότι μόνο κοιτώντας ο καθένας τα δικά του –χωρίς να νοιάζεται για το διπλανό του– μπορεί να προκόψει.
Μπορούμε: Να ρίξουμε τα κάγκελα σε ένα πάρκο που μας κλείνουν τις εισόδους, να ρίξουμε τα κάγκελα στις παραλίες. Μπορούμε να δώσουμε το εισιτήριο που διαρκεί 1,5 ώρα στον επόμενο επιβάτη. Μπορούμε να μπλοκάρουμε τα παράνομα διόδια και να περνάνε ελεύθερα τα αυτοκίνητα. Μπορούμε επιτόπου να ελέγξουμε τις τιμές και να αποκαλύψουμε τις αρπαχτές των καρτέλ στα σούπερ μάρκετ. Μπορούμε να μην πληρώσουμε για να πάρουν τα παιδιά μας βιβλία στα σχολεία. Μπορούμε να προβάλλουμε μέτρα για τις τράπεζες και τα επιτόκια, να σταματήσουμε τις κατασχέσεις. Και ούτω καθεξής!
Μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, φτάνει να αποφασίσουμε να κινηθούμε. Μπορούμε να δράσουμε τοπικά, στον τόπο που μένουμε ή δουλεύουμε. Πιο κεντρικά απέναντι στους κυβερνητικούς υπεύθυνους και τους αρμόδιους. Να νιώσουν την ανάσα μας, την οργή μας, την αγανάκτησή μας. Κι αν μπορούν, ας μας αγνοήσουν…
Χρίστος Κατσούλας
|
Οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ |
|
|
Αύγουστος ’06 |
+4,8% |
|
Απρίλιος ’07 (νυχτερινό) |
+5% |
|
Αύγουστος ’07 |
+3,6% |
|
Δεκέμβριος ’07 |
+8% |
|
Ιούλιος ’08 |
+7% |
|
Σύνολο αυξήσεων |
+23,4% |
|
Το… δωράκι στα στελέχη της ΔΕΗ |
|
|
9 γενικοί διευθυντές |
1500€ (για πρώτη φορά) |
|
54 διευθυντές |
1100€ από 675€ (+63%) |
|
102 κλαδάρχες |
780€ από 508€ (+54%) |
|
513 τομεάρχες |
500€ από 337€ (+48%) |
|
1000 υποτομεάρχες |
200€ από 135€ (+48%) |
|
Σύνολο –> 1678 |
|
|
* επίδομα "στάθμης-ευθύνης", καθαρό ποσό |
|
Χαρακτηριστικοί οι παραπάνω πίνακες για το χαράτσι που επιβάλλεται στην κοινωνία από τη διοίκηση της ΔΕΗ, ενώ παράλληλα τα μεγαλοστελέχη της αυξάνουν κατά το δοκούν τα μπόνους τους. Στα 1.678 ευρώ έχει φτάσει το μηνιαίο πριμ τους και στο 23,4% οι αυξήσεις του ρεύματος για τη λαϊκή οικογένεια. Μάλιστα τώρα ζητάνε και νέες τιμολογιακές αυξήσεις, επειδή "η ΔΕΗ αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα".
Τα τρία "δεν περιμένουμε"
1 Δεν περιμένουμε χάρη από κανέναν
Κανένας δεν θα μας χαρίσει τίποτα. Τα καρτέλ –για παράδειγμα, των εταιριών και των σούπερ μάρκετ που κρατούν ψηλές τις τιμές διαφόρων προϊόντων– δεν πρόκειται "να συμμορφωθούν" και να μας μειώσουν τις τιμές. Οι μειώσεις που για διαφημιστικούς λόγους είχαν κάνει μερικές εταιρίες ήταν για τα μάτια του κόσμου. Όπως και κάποια πρόστιμα που έβαλε η κυβέρνηση και ποτέ δεν πληρώθηκαν… Παρομοίως, οι κυβερνήσεις που υπηρετούν το νεοφιλελευθερισμό δεν πρόκειται να αυξήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν θέλουν ούτε λόγος να γίνεται γι’ αυτό. Για διαφημιστικούς και κατευναστικούς λόγους θα δώσουν ψίχουλα (επίδομα θέρμανσης κολοβό και υπό υψομετρικές προϋποθέσεις…), ταμείο φτώχειας και δεν συμμαζεύεται…
2 Δεν περιμένουμε τις εκλογές για να αλλάξουν τα πράγματα
Δεν θεωρούμε όλα τα κόμματα ίδια. Διαφέρουν. Θεωρούμε όμως ότι είναι αναγκαία και απαραίτητη η δραστηριοποίηση των πολιτών που πλήττονται από τα νεοφιλελεύθερα μέτρα (και πλήττονται πολίτες όλων των κομματικών προτιμήσεων) και ζητάμε την υποστήριξη στην κίνησή μας από όλους τους φορείς. Δεν μπορούμε όμως να περιμένουμε πως οι υποσχέσεις θα μας λύσουν τα προβλήματα. Τα 2,80 ευρώ που πρέπει να πληρώσω για διόδια (μόνο για να πάω μια απόσταση 80-100 χιλιομέτρων σε ένα δρόμο καρμανιόλα) τα έχω ανάγκη σήμερα! Για τα 15-20 ευρώ παραπάνω που θα έρθουν στους λογαριασμούς στο τέλος του μήνα, γιατί έτσι αποφάσισε η κυβέρνηση και οι διορισμένες διοικήσεις των οργανισμών, πρέπει να κόψω κάτι από αλλού και δεν έχω, πρέπει να δανειστώ. Δεν μπορώ, λοιπόν, να περιμένω το πότε κι αν θα γίνουν εκλογές, μήπως και κερδίσει το κόμμα της προτίμησής μου, για να γίνει τι; Να μου πούνε ότι είναι αναγκαίες κι άλλες θυσίες… Όποια κόμματα θέλουν να μας συμπαρασταθούν εδώ και τώρα, να υιοθετήσουν τα αιτήματά μας, να τα προβάλλουν, να έρθουν μαζί μας όταν θα κινητοποιηθούμε.
3 Δεν περιμένουμε το δελτίο των 8 για να γίνει γνωστό το θέμα μας
Θέλουμε να γίνουν γνωστά τα αιτήματά μας και η δράση μας. Όμως δεν ανταλλάσσουμε, δεν υποκαθιστούμε τη συλλογική δράση με λίγα λεπτά (1 ή 2 το πολύ) σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι. Δεν είμαστε αγανακτισμένος μαϊντανός κάποιων "παραθύρων" που παίζουν τηλεοπτικές πριμαντόνες.
Και το πρωί, και τα Σάββατα το μεσημέρι, και το απόγευμα, και το βράδυ, αν χρειαστεί, θα είμαστε εκεί μαζί με τον κόσμο για να προβάλλουμε αιτήματα και διεκδικήσεις, για να υπερασπιστούμε τις ανάγκες της κοινωνίας.
Ελπιδοφόροι αγώνες που δείχνουν το δρόμο
Μπλόκο στα διόδια
Στις 25/9 οι επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ στην Πάτρα και στην Κόρινθο πραγματοποίησαν μπλόκο στα διόδια του Ρίου και στα διόδια της Κορίνθου. Σκοπός ήταν να καταγγελθεί η κυβέρνηση, που έχει το θράσος να αυξήσει τα διόδια σ’ ένα δρόμο καρμανιόλα. Εκατοντάδες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τοπικούς φορείς και βουλευτές πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας, μοίρασαν υλικό στους διερχόμενους οδηγούς και για αρκετή ώρα δεν άφηναν κανένα να πληρώσει.
Δεν θα περάσει η εργοδοτική τρομοκρατία
Πριν από δύο εβδομάδες ένας εργάτης στη χρωματοβιομηχανία ΝΕΟΚΕΜ τραυματίστηκε σοβαρά από έκρηξη. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας, οι εργαζόμενοι απέργησαν για δύο μέρες και πήραν την πρωτοβουλία να συγκροτήσουν επιτροπή για να δημιουργηθεί εργοστασιακό σωματείο. Η εργοδοσία απάντησε άμεσα, απολύοντας έναν εργάτη, που ήταν από τους πιο ενεργούς ενάντιά της. Η Ένωση Εργαζομένων βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στη ΝΕΟΚΕΜ, θεωρώντας καθήκον της να σταθεί δίπλα στους εργάτες στην προσπάθειά τους. Γιατί θεωρεί σαν πρώτιστο καθήκον της Αριστεράς να πρωτοστατήσει για να φτιαχτούν σωματεία στους χώρους δουλειάς και να οργανωθούν οι εργαζόμενοι ενάντια στην κυβερνητική και εργοδοτική επίθεση.
Κατάληψη στη SIEMENS
Σε κατάληψη του εργοστασίου και απεργία διαρκείας έχουν προχωρήσει τις 2 τελευταίες βδομάδες οι 250 εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της SIEMENS στη Θεσσαλονίκη. Μετά την απόφαση της μητρικής εταιρίας να κλείσει το κερδοφόρο εργοστάσιο και την αδιαφορία της κυβέρνησης για το γεγονός ότι τους πετούν στο δρόμο, αποφάσισαν απεργία διαρκείας και κατέλαβαν το εργοστάσιο. Πραγματοποίησαν κινητοποιήσεις μπροστά από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και το προξενείο της Γερμανίας. Το μήνυμα του ανυποχώρητου αγώνα όλων των εργαζομένων είναι το μήνυμα της εποχής μας.
Οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή αντιστέκονται
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις. Η αγανάκτηση για το ξεπούλημα της εταιρίας περισσεύει και μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο εξαιτίας του εμπαιγμού της κυβέρνησης Καραμανλή και της αξιωματικής "αντιπολίτευσης". Έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από δυναμικές κινητοποιήσεις, όπως οι συμβολικές καταλήψεις των γραφείων της εταιρίας, η κατάληψη αεροδιαδρόμων και πορείες σε διάφορες πόλεις. Η δυναμική, αποφασιστική και μαζική συμμετοχή τους αποτελεί το καλύτερο εχέγγυο του αγώνα τους. Η προσπάθειά τους να υπερβούν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι απαραίτητη για τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα τους.
Νίκη των Μισθωτών Τεχνικών
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, μετά από αγώνα που έκανε πέρσι, κατάφερε να περιληφθούν στη συλλογική του σύμβαση όλοι οι εργαζόμενοι μισθωτοί τεχνικοί, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που πληρώνονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Δεν πληρώνουν για βιβλία
Στην αρχή χρονιάς ζητήθηκε από τους μαθητές της Β’ Λυκείου του 2ου Γενικού Λυκείου Πρέβεζας να δώσουν 20 ευρώ για την αγορά των βιβλίων αγγλικών. Οι μαθητές αντέδρασαν συλλογικά, αποφάσισαν να μην πληρώσουν και απαίτησαν να τους δοθεί το βιβλίο δωρεάν. Θεωρούν ότι η οποιαδήποτε καταβολή χρηματικού ποσού συνιστά καταπάτηση του δικαιώματός τους στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Αυτή η συλλογική αντίδραση των μαθητών και η οργάνωσή τους για να διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τη χρονιά που ανοίγει.
Στα 80 λεπτά έχει φτάσει το εισιτήριο για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ας αντισταθούμε και σε αυτό το χαράτσι με μια απλή κίνηση: Ας δίνουμε το εισιτήριό μας όταν κατεβαίνουμε στους επόμενους επιβάτες. Αφού διαρκεί μιάμιση ώρα, θα είναι χρήσιμο, και έτσι πολύς κόσμος μπορεί να γλυτώσει κάποια χρήματα.