Το να γράψει πλέον κανείς ότι η ακρίβεια συνεχίζει να καλπάζει φαίνεται κοινότυπο. Αυτό δείχνει από μόνο του την τρομακτική κατάσταση που βιώνουν όλο και πιο έντονα όλο και περισσότερα νοικοκυριά. Πλέον έχουμε μπει στη φάση που θέμα δεν είναι το πόσο αυξήθηκαν οι τιμές, αλλά το αν συγκρατήθηκαν έστω και για μια μέρα.
Το "θαύμα" της ελεύθερης αγοράς που τάχα αυτορρυθμίζεται μέσω του ανταγωνισμού δείχνει καθημερινά όλο και πιο πολύ το πραγματικό του πρόσωπο. Οι βιομήχανοι κερδοσκοπούν προκλητικά και η κυβέρνηση προσπαθεί με επικοινωνιακού τύπου "συσκέψεις" και "μέτρα" να προλάβει τις μαζικές αντιδράσεις που έρχονται. Και βέβαια δεν πρόκειται μόνο για ελληνικό φαινόμενο.
Αφού αποδείχτηκε περίτρανα ότι τα περίφημα 41 μέτρα για την "πάταξη της ακρίβειας" δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα ακόμα επικοινωνιακό τρικ, η κυβέρνηση Καραμανλή επιχειρεί τούτες τις μέρες ένα ακόμα καλά οργανωμένο θέατρο "αναμέτρησης" με τους κερδοσκόπους.
Αγορανομίες, διατιμήσεις και "συμφωνίες κυρίων" (που είχε ανακαλύψει το ΠΑΣΟΚ) έχουν την τιμητική τους. Ποιος, όμως, ακόμα πιστεύει ότι οι υπηρέτες του νεοφιλελευθερισμού θέλουν να βάλουν φρένο στην αγορά; Προχτές συνεδρίασε με τυμπανοκρουσίες η κυβερνητική επιτροπή για την ακρίβεια, ενώ οι βιομηχανίες τροφίμων και οι προμηθευτές είχαν ήδη ενημερώσει τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ για νέο κύκλο ανατιμήσεων σε περίπου 500 βασικά προϊόντα. Πρόκειται για ανατιμήσεις που θα εμφανιστούν στα ράφια στις αρχές Ιουνίου και θα φθάνουν έως 18%!
Οι νέες ανατιμήσεις αφορούν 10 κατηγορίες βασικών προϊόντων, ενώ έπονται και άλλες, που θα ανακοινωθούν το επόμενο διάστημα. Συγκεκριμένα, ανατιμώνται τυροκομικά προϊόντα από 2% έως 15,5%, προϊόντα καφέ από 2,8% έως 18%, αλλαντικά από 3,4% έως 7,1%, άλευρα 5%, μπίρες και εμφιαλωμένα νερά 4%, φρέσκο γάλα έως 4,2%, παγωτά 3,6%, ζύμες 4% και σαπούνια έως 6,5%.
Η ενδοκυβερνητική κόντρα ανάμεσα στον Αλογοσκούφη και τον Φώλια απεικονίζει την πραγματικότητα. Ο υπουργός Ανάπτυξης τρέχει με τα επικοινωνιακού τύπου μέτρα να προλάβει τις αντιδράσεις, ενώ ο υπουργός Οικονομίας διαφωνεί, αφού ξέρει πολύ καλά ότι η νεοφιλελεύθερη ΕΕ δεν επιτρέπει "εμπόδια" και παρεμβατισμούς στην ελεύθερη αγορά. Και επειδή το διευθυντήριο των Βρυξελλών αποφασίζει για το "σύννομο" των όποιων "μέτρων", ο Αλαγοσκούφης ουσιαστικά λέει ότι η κατάσταση δεν μπορεί να ελεγχθεί.
"Δεν μας πείθουν"
Η συνεχιζόμενη ληστεία του ήδη πενιχρού εισοδήματος προκαλεί ένα συνεχώς διογκούμενο κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας. Κανείς πλέον δεν πείθεται ότι η κυβέρνηση θέλει και μπορεί να βάλει φρένο στους κερδοσκόπους. Και όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι κανένας έλεγχος των τιμών δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν αυξηθεί σημαντικά το εισόδημα των εργαζομένων, που πλέον δεν αρκεί σε πολλές περιπτώσεις ούτε για τα στοιχειώδη.
Μιλώντας στην "Αριστερά!" πελάτες μεγάλου σούπερ μάρκετ τονίζουν ότι το παιχνίδι που παίζεται είναι πλέον γνωστό και προκλητικό. "Παρατηρώ εδώ και ένα χρόνο την τιμή του γάλακτος, που έχει αυξηθεί πολύ. Μέρος μόνο αυτής της αύξησης να είχε περάσει από τους βιομηχάνους, ως φορολογία, στο κράτος, θα επέτρεπε να είχαν διπλασιαστεί οι συντάξεις μας", λέει χαρακτηριστικά ένας συνταξιούχος.
Μια νοικοκυρά, δείχνοντάς μας την απόδειξη, λέει ότι "πλήρωσα ένα πακέτο ρύζι 2,02 ευρώ, την ίδια στιγμή που δύο εβδομάδες πριν είχε τουλάχιστον 20 λεπτά φθηνότερα. Είναι εξωφρενικό να εκτοξεύονται οι τιμές σε μία εβδομάδα, επειδή ανεβαίνουν οι τιμές στα διεθνή χρηματιστήρια. Ποιος τις ανεβάζει και γιατί;". Άλλη νοικοκυρά, ίσως περισσότερο υποψιασμένη πολιτικά, τόνισε ότι "δεν μπορούν να λένε περί ελεύθερης αγοράς, όταν για παράδειγμα στα γαλακτοκομικά κάνουν κουμάντο δύο εταιρείες στην Ελλάδα. Ας ελέγξουν τις τιμές και ας αφήσουν τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι".
Είναι φανερό ότι ο πλατύς κόσμος όλο και περισσότερο κατανοεί τα παιχνίδια που παίζονται. Δεν πείθονται άλλο από ιδεολογήματα της "ελεύθερης αγοράς και των ελεύθερων τιμών" και ξεκάθαρα ζητούν έλεγχο και γενναία στήριξη των εισοδημάτων.
Κορυφώνονται οι αντιδράσεις
Σε παγκόσμιο επίπεδο πλέον πληθαίνουν οι κινητοποιήσεις και οι "εξεγέρσεις της πείνας", ενάντια στις κυβερνήσεις που ουσιαστικά πριμοδοτούν τα παιχνίδια των κερδοσκόπων με το πετρέλαιο και τα τρόφιμα, για να ρεφάρουν τις ζημιές από την κρίση στα ακίνητα και τις χρηματαγορές.
Το γεγονός ότι οι πρωτεργάτες του νεοφιλελευθερισμού στην ΕΕ, όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, τις προηγούμενες μέρες άρχισαν να μιλούν για μέτρα ελέγχου της κατάστασης, δείχνει το φόβο τους για όσα έρχονται από τα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που πλήττονται σε όλο τον κόσμο. Στη Γαλλία και τη Βρετανία οι αντιδράσεις και οι διαδηλώσεις διογκώνονται, οι οιωνοί δείχνουν ότι επίκειται ανάλογη ένταση και στη Γερμανία, ενώ η κατάσταση είναι εκρηκτική στον τρίτο κόσμο. Σε αυτό το σκηνικό, οι κυβερνήσεις αρχίζουν να αναζητούν βαλβίδες εκτόνωσης της δυσαρέσκειας.
Το ζητούμενο για την Αριστερά και το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η δυσαρέσκεια και το "φτάνει πια" να οργανωθεί και να εκφραστεί μαζικά και δυναμικά σε όλο τον κόσμο. Η αποδοχή των βαλβίδων εκτόνωσης της δυσαρέσκειας είναι ευθεία υπηρέτηση των κερδοσκόπων και του νεοφιλελευθερισμού.
Σπύρος Παναγιώτου