Μέρες Κύρκου… του Χρίστου Καραμάνου

τ.241, 18/04/2008

Οι προσπάθειες να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια μετριοπαθή ενσωματώσιμη κατεύθυνση συναντώνται με μια σταθερή "αξία", με μεγάλη ιστορία σε αφομοιώσιμες παραλλαγές της αριστεράς. Ο λόγος για τον Λεωνίδα Κύρκο, που τούτες τις μέρες έχει τις τιμητικές του και σπεύδουν όλοι (καλά, όχι όλοι: όσοι και τόσοι που θέλουν να παίζουν σε πολλά ταμπλό ή να θολώνουν την εικόνα για διάφορους λόγους) να πουν την καλή τους κουβέντα και να τον υμνήσουν. Ο ίδιος φυσικά είναι αμετακίνητος στο κεντροαριστερό θαύμα (που κάποτε θα γίνει πραγματικότητα), λες και δεν βλέπει διόλου τα χάλια και τα κατεδαφιζόμενα αντίστοιχα εγχειρήματα στην Ευρώπη, και μόλις προχτές στην Ιταλία, όπου ένα κόμμα του 35% πριν λίγες δεκαετίες έφτασε να μην έχει καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση – ενώ δημιούργησε μια συμμαχία για να καλύψει τάχα ένα 15% των εκλογέων… Η τόση επιμονή του Λεόν μοιάζει σαν να το χαίρεται το έργο αυτό, σαν να μην τον νοιάζει η διάλυση της αριστεράς, σαν να μην τον πονάει ο κίνδυνος της διάλυσης.

Ο Λεωνίδας Κύρκος την ημέρα των εκλογών, μιλώντας για το ΣΥΡΙΖΑ, είχε πει ότι "χάθηκε άλλη μια ευκαιρία". Σήμερα, συνεχίζοντας στο ίδιο τροπάρι, λέει σε συνέντευξη στα ΝΕΑ πως: "Όποιοι ξορκίζουν την Κεντροαριστερά, απλώς δεν καταλαβαίνουν πόσο βάθος έχει αυτή η ιστορία. Το θέμα όμως υπάρχει και θα το συναντήσουμε μπροστά μας με τη μία ή με την άλλη μορφή τα επόμενα χρόνια". Εκείνος ξέρει καλά το βάθος που έχει (χαίρε βάθος αμέτρητον…) και ξέρει πως το δίλημμα αργά ή γρήγορα θα έρθει μπροστά μας. Και τότε "μην χάσουμε ξανά την μεγάλη ευκαιρία σύντροφοι". Αυτό θα πει πεισματική επιμονή σε μια δεξιά, διαλυτική γραμμή. Πόσες λαϊκές παροιμίες έρχονται στο νου μας…

Όχι, δεν είμαστε υπερβολικοί. Αντίθετα, είμαστε πολύ συγκρατημένοι. Όταν η δημοσιογράφος τον ερωτά "Είστε από τους ελάχιστους πλέον που υπερασπίζονται την ιδέα της Κεντροαριστεράς. Εκπρόσωποι τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και του ΣΥΝ έχουν αρχίσει να απαξιώνουν τα κεντροαριστερά σχήματα. Πού αποδίδετε αυτή τη στάση;", εκείνος συνεχίζει ακάθεκτος: "Βλέπουν τις δυσκολίες που υπάρχουν και μπροστά σ’ αυτές θυσιάζουν το μεγάλο στόχο, που όμως παραμένει ως ζητούμενο. Όσο αναβάλλεται μία έγκαιρη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα, τόσο δυσκολότερο γίνεται να φτάσουμε σ’ ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Ή στο τέλος θα κάνουμε κάτι βιαστικό και κατά συνέπεια εκτρωτικό ή δεν θα κάνουμε τίποτα. Κι άλλη μια φορά θα βρεθούμε κατώτεροι από τις απαιτήσεις και τις εξελίξεις".

Βλέπετε, δεν είναι κατώτεροι από τις απαιτήσεις και τις εξελίξεις όσοι υποστήριζαν μια καραμπινάτη δεξιά αδιέξοδη διαλυτική γραμμή που απέτυχε παταγωδώς –από το 1960 μέχρι σήμερα– παντού, όπου και όποτε εφαρμόστηκε, αλλά όσοι δεν συνεχίσουν στο δρόμο που υποδεικνύει ο Κύρκος.

Θα συνεχίσουμε, μαζί με πολλούς άλλους, να "θυσιάζουμε το στόχο μπροστά στις δυσκολίες" και να αποφεύγουμε να κατασκευάσουμε εκτρώματα δεξιάς πολιτικής. Κι ας τιμούν όσοι θέλουν τον Λεωνίδα Κύρκο. Κι ας τον χρησιμοποιούν ως συμβολισμό για κεντροαριστερές συναντήσεις. Η ζωή θα επιβάλλει τις ανάγκες της!

Χρίστος Καραμάνος