Από το Δεκέμβρη και μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει το κόκκινο πανί κάθε είδους επιθέσεων απ’ όλο το πολιτικό φάσμα. Ό,τι είχε κερδίσει στο διάστημα από τις προηγούμενες εκλογές πρέπει να το χάσει. Ιδιαίτερα πρέπει να πληρώσει για τη στάση που κράτησε το Δεκέμβρη. Γι’ αυτό οι επιθέσεις συνεχίζονται και εντείνονται.
Αλλά, πέραν των έξωθεν επιθέσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ φθείρεται και από τις συχνές-πυκνές παρεμβάσεις της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ – που είναι σχεδόν πάντα σε διάσταση με την κεντρική τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα στην περίοδο των γεγονότων και μέχρι σήμερα η ανανεωτική πτέρυγα έχει πολλές φορές εκφράσει τη διαφοροποίησή της για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα γεγονότα. Επειδή τα ΜΜΕ και όλοι όσοι έχουν εξαπολύσει τη βρώμικη επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ “διψούν” για τέτοιου είδους διαφοροποιήσεις, το πώς εκφράζονταν αυτές είχε βέβαια σημασία. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές δεν συνοδεύονταν από αντίστοιχη και μεγαλύτερης έντασης, όπως θα έπρεπε, επίθεση στην αντίπαλη πλευρά (εκτός κι αν η αντίπαλη πλευρά ήταν αποκλειστικά η κεντρική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ…). Το αποτέλεσμα ήταν οι διαφοροποιήσεις αυτές να εγγράφονται πρακτικά στην πίεση για “αυτοκριτική” και “μετάνοια” που θα “έπρεπε” να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυξάνοντας μια ήδη καταγεγραμμένη φθορά.
Ταυτόχρονα, “διαπιστώνουν” σε κάθε ευκαιρία, και μάλλον χαιρέκακα, ότι είχαν προβλέψει τη δημοσκοπική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ – την οποία χωρίς καμιά λογική αποδίδουν στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ πρόκειται για τη μείωση από το πενταπλάσιο στο υπερδιπλάσιο των δημοσκοπικών ποσοστών που έπαιρνε ο ΣΥΝ επί Κωνσταντόπουλου…
Όμως, μεγαλύτερες πληγές αφήνουν οι αλλεπάλληλες δηλώσεις για μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Οι δηλώσεις αυτές έρχονται να φθείρουν το ΣΥΡΙΖΑ απ’ τα αριστερά και να πλήξουν την αξιοπιστία του απέναντι σε ένα πλατύ κόσμο – ο οποίος πλησίασε το ΣΥΡΙΖΑ σχετικά πρόσφατα και όλοι αναγνωρίζουν ότι η σχέση του με αυτόν είναι σχέση υπό δοκιμή.
Έτσι, σε συνέντευξη στο Realnews στις 8/2, ο Φ. Κουβέλης δηλώνει ότι “στο ενδεχόμενο μη αυτοδύναμης κυβέρνησης, χωρίς αυτό να σημαίνει διαδικασία πορείας προς συμμετοχή σε κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κινηθεί με υπευθυνότητα για να επηρεάσει και να εξαρτήσει το περιεχόμενο της διακυβέρνησης… Θα πρέπει όλα να εξετασθούν. Και ψήφος ανοχής και ψήφος εμπιστοσύνης, αλλά πάντοτε σε συνάρτηση με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής”. Δηλώσεις αυτού είδους, μαζί με την εσωκομματική αντιπαράθεση στο ΣΥΝ για το πρόγραμμα και το ευρωψηφοδέλτιο, δημιουργούν προς τα έξω μια εικόνα πέρα για πέρα αναντίστοιχη με τη διάθεση του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου που πλαισιώνει το ΣΥΡΙΖΑ, και βέβαια αναντίστοιχη με τις ανάγκες και τα καθήκοντα που στο έδαφος της κρίσης και της αστικής επίθεσης είναι στην ημερήσια διάταξη. Προς μεγάλη τέρψη και του ΚΚΕ και των διαφόρων “συγκροτημάτων” που τα έχουν βάλει με το ΣΥΡΙΖΑ.
Ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ διαφορετικό από το “σωσίβιο σωτηρίας” που ξεκίνησε επί προεδρίας Κωνσταντόπουλου για τις εκλογές του 2004, χωρίς την πρόθεση της τότε ηγεσίας να αποτελέσει κάτι άλλο από “συνοδεία του ΣΥΝ”, είναι γεγονός. Όπως γεγονός είναι και το ότι η ανανεωτική πτέρυγα δεν είδε ποτέ θετικά τη μετεξέλιξη αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως την αλλαγή πολιτικής γραμμής που συνδέεται με αυτή τη μετεξέλιξη. Είναι δύσκολο να θυμηθούμε θετικές δηλώσεις εκπροσώπων της τα τελευταία χρόνια για το εγχείρημα αυτό, για τις πρωτοβουλίες που πήρε και κυρίως την εμπλοκή του με το μαζικό κίνημα – κάτι που είχαμε χρόνια να δούμε από την πλευρά της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Παράλληλα, τυγχάνει προβολής που καμιά άλλη μειοψηφία κόμματος δεν έχει στα ΜΜΕ όταν κραυγάζει για… καταπάτηση των δικαιωμάτων της και για διωγμούς σε βάρος της.
Αμέσως μετά το εσωτερικό δημοψήφισμα, η ανανεωτική πτέρυγα επανέλαβε τις αιτιάσεις της για αλλαγή των αποφάσεων του διαρκούς συνεδρίου και του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ευρωψηφοδέλτιο. Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε την πρόβα τζενεράλε στην ΠΟΣΔΕΠ, όπου η ΑΡΜΕ (παράταξη της ανανεωτικής πτέρυγας) είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση ανακατάληψης της ΠΟΣΔΕΠ από την “αριστερίστικη” Συσπείρωση, στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΝ και άλλες αριστερές δυνάμεις και ανένταχτοι πανεπιστημιακοί. Η πρόβα έδειξε τεράστια αποθέματα κυνισμού, εμπάθειας και αγαστής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και με δεξιά σχήματα.
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ιδιαίτερα τώρα τελευταία με τη στάση της ανανεωτικής πτέρυγας απέναντι στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως οι δηλώσεις που παραπέμπουν στην κεντροαριστερά και στο ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας, μόνο ζημιά κάνουν. Και αυτό δεν μπορεί να ερμηνευθεί απλώς και μόνο σαν πίεση στην ηγεσία του ΣΥΝ για αλλαγή πλεύσης. Η ζημιά είναι μάλλον συνειδητή, και ο “έρωτας” για το ΠΑΣΟΚ (σίγουρα ισχυρότερος απ’ όσο για το ΣΥΡΙΖΑ) δύσκολα κρύβεται. Ποιο είναι το πρόγραμμα δράσης της ανανεωτικής πτέρυγας;
Γιώργος Τσίπρας