Επιμένοντας Συριζικά
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ βιώνει με ανάμικτα αισθήματα την προεκλογική περίοδο. Η ουσία της κρίσης που υπήρχε δεν έχει ξεπεραστεί (για πολλούς αργεί ακόμα και να συνειδητοποιηθεί), και απλά η εκλογική ανάπαυλα μετρίασε τις εκδηλώσεις της, χωρίς όμως να μπορεί να τη σκεπάσει.
Οι αμυντικές δηλώσεις επιφανών στελεχών και εκπροσώπων στις εμφανίσεις στα ΜΜΕ, του ύφους “πληγώσαμε τον κόσμο μας, κάναμε πολλά λάθη, πήραμε το μήνυμα” και άλλα του είδους αυτού, δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος – που δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Οι δηλώσεις πως, μετά την εμφάνιση του Α. Τσίπρα στο ντιμπέιτ επουλώθηκαν οι πληγές, έχουν έναν υπερβολικό χαρακτήρα, και αποσκοπούν να βελτιώσουν το βαθμό συσπείρωσης που είναι ιδιαίτερα χαμηλός (ίσως ο χαμηλότερος όλων των κομμάτων).
Φυσικά η ανησυχία του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ δεν μετριάζεται διόλου, ειδικά όταν οι πιο θορυβώδεις υμνητές του Α. Τσίπρα μετά το ντιμπέιτ εμφανίστηκαν να είναι στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Η εφαρμοζόμενη στην πράξη συνταγή τύπου “ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ”, που ακυρώνει πολλά στοιχεία της φυσιογνωμίας και του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Επειδή, κακά τα ψέματα: Η εικόνα που παρουσιάζει μέσα από τα ΜΜΕ είναι ίδια με αυτήν που είδαμε τόσα χρόνια, για να μην πούμε και χειρότερη. Σε όλες τις βραδινές εκπομπές ξανά-μανά όλα τα γνωστά πρόσωπα, είτε της Ανανεωτικής Πτέρυγας είτε της “αριστερής πλειοψηφίας”. Η μόνη παραχώρηση ήταν τις πρώτες δύο βδομάδες της προεκλογικής καμπάνιας να εμφανίζονται στις μεσημεριανές εκπομπές της ΝΕΤ ορισμένοι από τις υπόλοιπες συνιστώσες. Ένα σχήμα, λοιπόν, που ήθελε συλλογική ηγεσία και μάλιστα με “11 αρχηγούς” και πλουραλιστική εκπροσώπηση έχει περιοριστεί σε μια μονοπώληση της εκπροσώπησης από τον ΣΥΝ. Έτσι όμως επιστρέφουμε όχι στο 2007, αλλά στο 2004 και στο 2000. Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε δύο επιστολές, μία προς τους υπεύθυνους των ΜΜΕ και μια προς τους υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (δείτε το διπλανό πλαίσιο), αλλά δεν άλλαξε τίποτα. Επειδή απλούστατα κανείς δεν υπολογίζει τις παραινέσεις αυτές, όταν μάλιστα δεν συνοδεύονται από κάποια βούληση να αλλάξει η απαράδεκτη κατάσταση.
Ο χαμηλός βαθμός συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ (45% – 49%) ζητά μια ερμηνεία. Λέγονται και γράφονται πολλά, κυκλοφορούν πολλά κείμενα και άρθρα σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και μπλογκς. Η αλήθεια είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου έχει απογοητευθεί από την αμφισημία που δείχνει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ και από το μεγαλύτερο ειδικό βάρος που αντικειμενικά έχει η Ανανεωτική Πτέρυγα στις εξελίξεις και επιλογές του χώρου αυτού – τη στιγμή που καταφανώς τον χρησιμοποιεί σαν εκλογικό όχημα, χωρίς να δεσμεύεται από καμιά διακήρυξη και θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν μεταξύ άλλων να υπάρξει σχετική δέσμευση όλων των υποψηφίων, χωρίς φυσικά να εισακουστούν (διαβάστε σχετικά και παρακάτω).
Τέλος, το κεντρικό πολιτικό σύνθημα έτσι όπως διατυπώθηκε στην αφίσα και τα φυλλάδια, τονίζοντας το “Βουλή” και τη φράση “είναι στο χέρι μας”, μαζί με το στόχο του “3% συν μία ψήφο, τη δική σου”, οδηγεί σε μια υποβάθμιση του πολιτικού λόγου και στην ανάδειξη της εκλογικής σωτηρίας ως μοναδικού σκοπού.
Μέσα σε αυτό το πράγματι δύσκολο τοπίο, και με δεδομένες τις αμφισημίες και τους ιδιαίτερους σχεδιασμούς διαφόρων πτερύγων, ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχη για να υπάρξει και να συνεχιστεί το εγχείρημα, όχι όπως πριν και όχι όπως τώρα, αλλά με εμβάθυνση των στοιχείων που είχαν δώσει ώθηση, φτερά και ελπίδα.
Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι όλα αυτά και πολλά άλλα, στα οποία θα αναφερθούμε στο φύλλο μετά τις εκλογές, δυστυχώς επιβεβαιώνουν όσα είχαν επισημανθεί στην ανακοίνωση της ΚΟΕ (που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο φύλλο), και δείχνουν με έμφαση τι αλλαγές και τι ανάγκες έχει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίσει την πορεία του και να μην εκφυλιστεί.
Τοπικές συνελεύσεις απαιτούν…
Πληθαίνουν οι τοπικές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν η δέσμευση για πλουραλιστική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ να φανεί και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα που θα προκύψει μετά τις εκλογές, και απαιτούν από τους υποψήφιους βουλευτές να δεσμευτούν ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής σε καμιά κυβέρνηση, ακολουθώντας τις αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Να θυμίσουμε ότι πριν ακόμα ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια και πριν καλά-καλά κάτσει η “σκόνη” από την κρίση που κορυφώθηκε με το ζήτημα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας έτρεξαν να ρίξουν νερό στο μύλο των κεντροαριστερών σεναρίων, μπερδεύοντας και απογοητεύοντας ακόμα περισσότερο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόλις στις 22 Σεπτεμβρίου ο Δημήτρης Παπαδημούλης, αναφερόμενος στο ρόλο των βουλευτών του ΣΥΝ στη νέα Βουλή, σημείωνε ότι “οι όποιες αόριστες και γενικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ θα είναι δυσκολότερο να αθετηθούν, αν εμείς “κρατάμε τα μπόσικα” στη νέα Βουλή και ελέγχουμε τα πράγματα. Η φωνή μιας κοινωνίας που δυσπιστεί μήπως το ΠΑΣΟΚ ξανακάνει όσα έκανε παλιά, που έβγαζε φλας αριστερά προεκλογικά και έκανε στροφή μετεκλογικά δεξιά, θα είναι δυσκολότερο να σβήνει”.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Άννα Φιλίνη δήλωνε πριν λίγες μέρες: “Η συζήτηση για θέματα προγραμματικά για το μέλλον είναι απαραίτητη. Αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ δεν επιδιώκει την προγραμματική συζήτηση, επειδή αισθάνεται εξασφαλισμένο. Ο κ. Παπανδρέου πρότεινε ορισμένα ζητήματα φορολογικής μεταρρύθμισης. Όμως πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ, πέρα από γενικές τοποθετήσεις για την πράσινη ανάπτυξη, δεν έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, δεν έχει βάλει στο πρόγραμμά του την ανάγκη των νέων θέσεων εργασίας που είναι καυτό θέμα και για τους νέους ανθρώπους και για όλους τους εργαζόμενους”.
Την απάντηση σε όσους “κλείνουν το μάτι” στο ΠΑΣΟΚ έδωσαν –εκτός από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ– πολλές τοπικές συνελεύσεις, μεταξύ των οποίων αυτές του 5ου Διαμερίσματος του δήμου Αθηναίων, του Περιστερίου, της Αγίας Παρασκευής κ.ά. Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στις συνελεύσεις και της διάθεσης του κόσμου είναι η απόφαση της τοπικής συνέλευσης του 5ου Διαμερίσματος, η οποία –μεταξύ άλλων– σημειώνει:
“Επειδή πιστεύουμε ότι η βάση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει λόγο για τη σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα προκύψει απ’ τις εκλογές…
Επειδή υπάρχει η αρνητική εμπειρία βουλευτών που δεν ακολουθούν την κοινά συμφωνημένη πολιτική μεταξύ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και τη στάση που υπαγορεύει το πολιτικό του πρόγραμμα…
Υποστηρίζουμε εκείνους τους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αποδείξει στην πράξη ότι παλεύουν για την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί στρατηγική επιλογή, εκείνους που τάσσονται υπέρ της δημοκρατικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνους που δεσμεύονται να ακολουθούν την πολιτική που αποφασίζεται συλλογικά.
Υποστηρίζουμε όσους δεν βάζουν τις κακώς εννοούμενες εσωκομματικές ισορροπίες και την προσωπική τους επιβίωση πάνω από τη συλλογική προσπάθεια για την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Όσους αντιτίθενται στην πολιτική της κυβερνητικής συνεργασίας ή στήριξης του δικομματισμού και δεν βλέπουν την Αριστερά σαν συμπληρωματική δύναμη και δεκανίκι για τον εκσυγχρονισμό.
Γι’ αυτό καλούμε όλους τους υποψήφιους βουλευτές που θα εκλεγούν με τις ψήφους μας, με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, σε κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, τουλάχιστον για την Αριστερά: Να δεσμευτούν πολιτικά ότι η στάση τους στη Βουλή θα γίνεται με γνώμονα τις διακηρύξεις, το πολιτικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και τις συλλογικές αποφάσεις των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ”.