Νάουσα: Όχι άλλος Λαναράς!, της Δ.Ι.

τ.248, 25/07/2008 (σε ένθετο οι σελίδες της Αριστεράς με αφιέρωμα στη σύγχρονη Κίνα και την παγκόσμια κρίση)

Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται, εδώ και αρκετές μέρες, οι εργαζόμενοι του ομίλου της Ελληνικής Κλωστοϋφαντουργίας, συμφερόντων Λαναρά. Οι εργαζόμενοι των εργοστασίων στη Ροδόπη είναι απλήρωτοι εδώ και δυο μήνες. Την ίδια κατάσταση βιώνουν οι συνάδελφοί τους στις υπόλοιπες μονάδες του ομίλου σε Θεσσαλονίκη, Οινόφυτα, Αλεξανδρούπολη, Χαλκίδα και Νάουσα, ενώ ειδικά στη Θεσσαλονίκη έχει κοπεί το ρεύμα και το εργοστάσιο δεν λειτουργεί. Αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε διαβουλεύσεις με το Υπουργείο Απασχόλησης, ενώ έχει προηγηθεί, πριν μέρες, στάση εργασίας στην Κομοτηνή και μια αρκετά δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη στις16/7.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το φάντασμα του Λαναρά πλανάται εδώ και χρόνια πάνω από την κλωστοϋφαντουργία, έναν πάλαι ποτέ κραταιό κλάδο της ελληνικής οικονομίας. Η ιστορία του Λαναρά μπορεί απλώς να συνοψιστεί στο εξής: Πώς ένας καλοαναθρεμμένος τζογαδόρος, το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας και το κράτος διέλυσαν την ελληνική κλωστοϋφαντουργία.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ο υιός Λαναράς γυρνά από το εξωτερικό, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Στόχος του ήταν να δραστηριοποιηθεί στον κλάδο της πληροφορικής. Έτσι, τότε, δημιούργησε την εταιρία Lantec, πρόπλασμα της σημερινής, επίσης δικής του, Lannet. Το 1998, όμως, κληρονόμησε τη σημαντική εταιρία στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας Κλωνατέξ, κι έτσι άλλαξε επαγγελματικό προσανατολισμό. Η αλλαγή σκυτάλης συνέπεσε με την έκρηξη του χρηματιστηρίου. Ο Λαναράς μετατράπηκε σε ένα μικρό θεό του ελληνικού χρηματιστηρίου, εξαγοράζοντας εταιρίες του κλάδου και τζογάροντας μ’ αυτές. Στο απόγειο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας, βρέθηκε με 25 εταιρίες στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Εκτιμάται ότι οι εταιρίες του άντλησαν συνολικά γύρω στα 300 εκατ. ευρώ από το χρηματιστήριο, ενώ η χρηματιστηριακή αξία της Κλωνατέξ άγγιξε τα 3 δισ. ευρώ! Έτσι, το 1999, περίπου 300.000 μικρομέτοχοι του εμπιστεύθηκαν τα κεφάλαιά τους, το κράτος τού χορηγούσε επιδοτήσεις και οι τράπεζες του δάνειζαν πλουσιοπάροχα, έχοντας ενέχυρο τις μετοχές του, που ήταν μερικές από τις περίφημες φούσκες της άνοιξης του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Όμως η φούσκα ξεφουσκώνει. Με την πτώση του χρηματιστηρίου, ο Λαναράς βρέθηκε το 2004 με χρέη της τάξης των 230 εκατ. ευρώ. Έτσι, μπήκε στην επιτήρηση με τις πιστώτριες τράπεζες Εθνική, Εμπορική, Αγροτική, Alpha και Eurobank να τον χρηματοδοτούν, βάσει συγκεκριμένου επιχειρησιακού σχεδίου αναδιάρθρωσης, στο οποίο προβλεπόταν και η συμμετοχή και του βασικού μετόχου Λαναρά. Ακολούθησε μείωση προσωπικού και συγχωνεύσεις μονάδων, ενώ οι χρηματοδοτήσεις χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο για τη μεταφορά των εργοστασίων στα Σκόπια. Η Νάουσα μετράει ακόμη τις πληγές της από τις δραστηριότητες του Λαναρά.

Κι ενώ το επιχειρησιακό σχέδιο "έβαινε καλώς" –όχι αναίμακτα, φυσικά–, προκύπτει καινούρια επιπλοκή με την τρύπα των 35 εκατ. ευρώ, η οποία θεωρητικά πρέπει να καλυφθεί προκειμένου να διασωθεί ο όμιλος. Μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη. σκάει σαν βόμβα η είδηση ότι κινδυνεύουν τα εργοστάσια του Λαναρά, αν και οι εργαζόμενοι διαβεβαιώνουν για τη βιωσιμότητά τους. Αυτοί μένουν κυριολεκτικά στον αέρα, ο Λαναράς σφυρίζει κλέφτικα και το κράτος διαβουλεύεται. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!

Για άλλη μια φορά, οι εργαζόμενοι βρίσκονται αιχμάλωτοι ενός παιχνιδιού εκβιασμών για νέες επιδοτήσεις και απειλών για κλείσιμο των εργοστασίων, τα οποία δείχνουν ότι έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Η απάντηση πιο προφανής από ποτέ. Οι εργαζόμενοι δεν θα γίνουν πιόνια στα χέρια κανενός. Ούτε ένα εργοστάσιο κλειστό. Ούτε ένας εργαζόμενος απλήρωτος και άνεργος. Μαζικός και ενωτικός αγώνας ενάντια στις πολιτικές που οδηγούν στην αποβιομηχάνιση, την ανεργία και τη φτώχεια.

Δ.Ι.