5 Ιούνη: Ημέρα περιβάλλοντος
Η επιβίωση του πλανήτη απειλείται σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική στιγμή. Όχι εξαιτίας κάποιου φυσικού φαινομένου, όχι εξαιτίας της δραστηριότητας του ανθρώπινου είδους γενικά, αλλά συγκεκριμένα λόγω της εγκληματικών πολιτικών του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Ανέκαθεν ο καπιταλισμός λειτουργούσε άναρχα, με κινητήριο μοχλό το κέρδος και χωρίς να σέβεται το περιβάλλον. Αλλά, στην περίοδο του νεοφιλελευθερισμού και της ιδιωτικοποίησης, η διάσταση αυτή φθάνει στο απόγειό της. Ο κόσμος του πλούτου, ο μεγάλος ρυπαντής, φθάνει στο σημείο να εκχωρεί στις χώρες της περιφέρειας "δικαιώματα ρύπανσης", τα οποία μετά πάλι αγοράζει, ώστε να μπορεί να συνεχίζει απρόσκοπτα την παραγωγή καταστροφής. Έτσι, ακόμη και το "Πρωτόκολλο του Κιότο", που εισάγει αυτήν τη ρύθμιση, είναι πολύ-πολύ πίσω από τα στοιχειώδη που πρέπει να γίνουν για την επιβίωση του πλανήτη. Αλλά πώς να χαρακτηρίσει κανείς εκείνους, που ούτε καν αυτό το τόσο ανεπαρκές Πρωτόκολλο δεν υιοθετούν; Και ποιοι είναι αυτοί; ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα. Όμως ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση δικαιούται να προβάλλεται σαν οικολογικά ευαίσθητη. Η ΕΕ της πυρηνικής ενέργειας, των μεταλλαγμένων, των τρελών αγελάδων και των διοξινών, του "πολιτισμού" του αυτοκίνητου, των πολυεθνικών που μετατρέπουν τις χώρες της περιφέρειας σε περιβαλλοντικές χωματερές, δεν δικαιούται κανέναν εξωραϊσμό. Μπορεί η ΕΕ να μιλά για "ανανεώσιμη ενέργεια", που κι αυτή αντιπεριβαλλοντικά εφαρμόζεται – βλέπε π.χ. τα γιγάντια για λόγους κερδοφορίας αιολικά πάρκα σε δασικές περιοχές. Μπορεί να έχει ένα ορισμένο νομοθετικό πλαίσιο, αλλά κι αυτό είναι εντελώς ανεπαρκές. Συμπερασματικά, αυτό που πρέπει να στοχοποιηθεί είναι συνολικά ο νεοφιλελευθερισμός, ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός και όλοι οι φορείς και οι θεσμοί του.
Σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι πιο ευαισθητοποιημένη περιβαλλοντικά και κινητοποιείται, όπως αποδεικνύουν οι εκατοντάδες επιτροπές πολιτών, οι συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα μετά τις περσινές φωτιές, η κινητοποίηση σε 5 επαρχιακές πόλεις ενάντια στο λιθάνθρακα, το κύμα συμπαράταξης με τον Δήμαρχο Ελληνικού για ελεύθερες παραλίες. Αυτό είναι θετικό. Όμως απαιτείται να δυναμώσει και να πολιτικοποιηθεί ο συντονισμός ανάμεσα σε όλο αυτό το διάχυτο δυναμικό. Να αποκτηθούν κοινές αιχμές και να παλευτούν σε πανελλαδική κλίμακα – αυτό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα.
Από την άποψη αυτή, θεωρούμε ότι η δημιουργία ξεχωριστού υπουργείου Περιβάλλοντος έχει μια σημασία, αλλά δεν μπορεί να είναι το κεντρικό αίτημα. Ακριβώς γιατί το ζήτημα είναι τι πολιτικές θα προωθήσει. Υπάρχουν και τα υπουργεία Υγείας, Παιδείας, Κοινωνικής Προστασίας και ούτω καθεξής. Από αστική υποκρισία άλλο τίποτα! Πολύ δε περισσότερο που ένα τμήμα του αστισμού θέλει να προωθήσει τον επιχειρηματικό περιβαλλοντισμό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να μπει επικεφαλής αυτής της νέας μεγάλης επιχείρησης κερδοφορίας αλλά και αποπροσανατολισμού. Το ότι αυτό το αίτημα υπερ-προβάλλεται, πέρα από συγκεκριμένα επιχειρηματικά κέντρα που προφανώς ορέγονται τα σχετικά κονδύλια, και από περιβαλλοντικές οργανώσεις (με εταιρική μάλιστα μορφή), είναι ζήτημα προβληματισμού.
Στις 5 Ιούνη γίνονται δεκάδες πολύμορφες εκδηλώσεις. Πρέπει όλες να τις στηρίξουμε. Στην Αθήνα, εκτός από τις τοπικές κινητοποιήσεις, θα γίνει περικύκλωση του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ. Την πρωτοβουλία αναλαμβάνουν διάφορες επιτροπές πολιτών και το Παναττικό Δίκτυο, με στόχο την κατάδειξη των τεράστιων πολιτικών ευθυνών.
Χρίστος Καραμάνος
Συνεχίζεται η μάχη για την παραλία του Ελληνικού. Στις 23 Μάη ο Δήμος, με τη συμπαράσταση κινημάτων πολιτών, αντιμετώπισε τους μπράβους και σφράγισε τα παράνομα κέντρα στην παραλία. Από την άλλη μεριά ο εφοπλιστής και μεγαλομέτοχος του ΔΟΛ Ρέστης προχωρά σε σωρεία μηνύσεων κατά του Χρ. Κορτζίδη, ενώ το "Βήμα" και η κρατική ΝΕΤ χύνουν δηλητήριο σε βάρος του Δήμου.
Χρειάζεται εγρήγορση, αλλά και μια βόλτα στη φιλόξενη και σπάνια για την Αττική (ειδικά αν δεν φυσά νοτιάς) παραλία του Ελληνικού.