Φούλα Σταυροπούλου: “Το πρόβλημα θα γίνει οξύτερο”
Συνέντευξη της Φούλας Σταυροπούλου, μέλους της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών
Έζησε λεπτό προς λεπτό το γκρέμισμα του καταυλισμού της Ηρώων Πολυτεχνείου και τη φωτιά που αποτέλειωσε το έργο που άρχισαν οι μπουλντόζες. Η Φούλα Σταυροπούλου, μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών, γιατρός στο επάγγελμα, μας μεταφέρει το κλίμα αστυνομοκρατίας που επικρατούσε στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας κατά την επιχείρηση “εκκαθάρισης”, κάνοντας λόγο για ένα “καλά οργανωμένο σχέδιο”.
Φήμες
“Από την Παρασκευή το βράδυ υπήρχαν πληροφορίες ότι θα γκρεμίσουν τον καταυλισμό. Το Σάββατο οι φήμες ενισχύθηκαν. Η πιθανότερη ημερομηνία κατεδάφισης θα ήταν Κυριακή ξημέρωμα. Πήγαμε στον καταυλισμό για να δούμε πόσοι πρόσφυγες υπήρχαν. Μας είπαν ότι πριν μισή ώρα ήταν εκεί ο διευθυντής Ασφαλείας Πατρών Αθ. Νταβλούρος, ο οποίος τους ενημέρωσε ότι αύριο (σ.σ. Κυριακή) θα “μαζέψουν” όσους δεν έχουν χαρτιά. “Οι υπόλοιποι φύγετε, γιατί θα το γκρεμίσουμε” είπε. Επίσης, “μην ειδοποιήσετε τους φίλους σας”. Φανταστήκαμε ότι τους το είπαν για να μας το μεταφέρουν, κι ότι πιθανόν να μην προχωρούσαν στο γκρέμισμα…”
Ψέματα
“Ψάξαμε να βρούμε τον εισαγγελέα, δεν έδιναν το τηλέφωνό του, δεν έβγαινε άκρη. Πήραμε τον Τσούκαλη (σ.σ. βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ) για να μάθει τι γίνεται, όμως δεν του απαντούσε ούτε ο νομάρχης ούτε ο περιφερειάρχης. Στις 23:45 το βράδυ καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με τον περιφερειάρχη. Τον ρωτήσαμε γιατί σχεδιάζεται γκρέμισμα ενώ δεν έχει βρεθεί κατάλυμα. Επί λέξει μας είπε: “Να είστε σίγουροι ότι θα μεταφερθούν πρώτα ασφαλώς και μετά, βέβαια, θα γκρεμιστεί ο καταυλισμός”. Σε επικοινωνία με τον Τσούκαλη, τον διαβεβαίωσε ότι δεν θα γινόταν κατεδάφιση την επόμενη ημέρα, αλλά την επόμενη Τρίτη ή Τετάρτη.”
Η επιχείρηση
“Ξαναπεράσαμε από τον καταυλισμό στη 01:00, στις 02:00 και τις 03:00. Τα πράγματα ήταν ήσυχα. Στις 05:30 το πρωί μας πήραν τηλέφωνο, ότι έχουν φτάσει ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Φτάσαμε γύρω στις 05:50. Υπήρχαν διπλά μπλόκα και δεν μας άφησαν να περάσουμε. Πήγα να περάσω πεζή. Μου είπαν ότι απαγορεύεται. Με ρώτησαν “πού πηγαίνετε τέτοια ώρα” και τους απάντησα “βόλτα, θα περάσω”. Φαίνεται ότι είχαν εντολή να μην κάνουν φασαρίες. Δεν περνούσες, όμως, με τίποτα. Επιστρέψαμε στην παραλιακή, από τον παράδρομο. Σταθήκαμε στο παρκάκι όπου συνήθως κάνουμε το συσσίτιο. Εκεί υπήρχαν άλλες διμοιρίες ΜΑΤ. Ζητήσαμε τον επικεφαλής, δεν εμφανίστηκε, ζητήσαμε τον εισαγγελέα, δεν εμφανίστηκε. Η δικηγόρος της Κίνησης είχε μείνει από την άλλη πλευρά, καθώς δεν την άφησαν να περάσει. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένα ασθενοφόρο. Έκαναν φασαρία λέγοντας “τι θέλεις εσύ εδώ” και ο οδηγός απάντησε “μα, εσείς δεν καλέσατε για κάποιον τραυματία;”. Ακούγοντάς το, ζητήσαμε να περάσουν οι γιατροί. Δεν μας άφησαν. Ο επικεφαλής δήλωσε ότι ο πρόσφυγας “δεν θέλει να τον δουν γιατροί”. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί άρχισαν να συνοδεύουν τους πρόσφυγες στα πούλμαν, χωρίς αντίσταση.”
Ένα έγγραφο-“φάντασμα”
“Ζητήσαμε πολλές φορές να μας δείξουν το πρωτόκολλο κατεδάφισης. Τίποτα. Υπήρχε μια διοικητική απόφαση του νομάρχη. Ο κ. Παναγιωτόπουλος από την Περιφέρεια μάς είπε “να σας φέρω την απόφαση συγκρότησης επιτροπής της Πολεοδομίας”. Του απαντήσαμε ότι δεν ζητάμε την επιτροπή, ζητάμε την απόφασή της, αν υπάρχει. Δήλωσε ότι θα κοιτάξει, αλλά… τίποτα. Ποιος υπογράφει το πρωτόκολλο κατεδάφισης; Έχει αρμοδιότητα ο νομάρχης, πέρα από το να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρωτόκολλο, να το εκδώσει; Έστω ότι τα παραπάνω έχουν γίνει νομότυπα. Δεν θα έπρεπε να θυροκολληθεί η απόφαση σε γλώσσα που να καταλαβαίνουν οι πρόσφυγες, να δοθεί προθεσμία να κάνουν ενστάσεις ή να μαζέψουν τα πράγματά τους; Επίσης, αυτές οι διαδικασίες δεν γίνονται από την αστυνομία. Αυτό λέγεται εκφοβισμός, όχι ενημέρωση. Υπάρχουν παρατυπίες και παρανομίες”.
Η πυρκαγιά
“Η φωτιά, κατά τη γνώμη μου, ήταν εμπρησμός από αυτούς που οργάνωσαν την εκκένωση και κατεδάφιση. Την ώρα που ξέσπασε βρισκόμασταν εκεί αρκετοί άνθρωποι. Δεν νοείται ότι τον κλοιό που δεν μπορέσαμε να περάσουμε εμείς και οι δικηγόροι, τον πέρασαν πρόσφυγες για να βάλουν φωτιά. Ακόμα και να τον πέρασαν, με τόσες αστυνομικές δυνάμεις παντού, πώς συνέβη; Είναι αστεία πράγματα”.
“Ιερά συμμαχία”
“Έχουμε μια κυβέρνηση αναξιόπιστη. Δεν είναι δυνατόν ο εκπρόσωπός της μία εβδομάδα πριν να διαβεβαιώνει δημοσίως ότι πρώτα θα φτιαχτεί ξενώνας φιλοξενίας και μετά θα γκρεμιστεί ο καταυλισμός, να επαναλαμβάνει την ίδια τοποθέτηση το Σάββατο το βράδυ, και την Κυριακή τα ξημερώματα να γκρεμίζεται ο καταυλισμός χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση! Εναλλακτική λύση δεν είναι το ξενοδοχείο για 36 άτομα. Είναι επίσης σαφές ότι τοπικοί φορείς και περιφέρεια αλληλοβοηθήθηκαν. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το γκρέμισμα”.
Οι ανήλικοι
“Είναι τραγικό αυτό που συνέβη με τους ανηλίκους. Για παράδειγμα, ένας ανήλικος συνοδευόταν από τον πατέρα του, που έμεινε στην Πάτρα, ενώ το παιδί οδηγήθηκε στην Κόνιτσα. Αυτά τα παιδιά, που συνήθως είναι και τα μικρότερα, χωρίζονται από τους δικούς τους και μεταφέρονται στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Δεν ελήφθη καμία πρόνοια για τους ανήλικους, ενώ αποτελεί καταπάτηση του διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες. Επίσης, στο πρόγραμμα που “έτρεξε” το προηγούμενο διάστημα, 130 άνθρωποι υπέβαλαν αιτήσεις ασύλου. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν στον καταυλισμό και ανέμεναν απάντηση στο αίτημά τους. Είδαμε με τα μάτια μας ένα πούλμαν 54 θέσεων και δύο κλούβες να παίρνουν πρόσφυγες, ενώ το πούλμαν ξαναήρθε και πήρε κι άλλους. Μιλάμε δηλαδή για τουλάχιστον 200 άτομα, ενώ αυτή τη στιγμή έχουμε στοιχεία για λιγότερους από 100 ανθρώπους”.
Η επόμενη ημέρα
“Δεν λύθηκε τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν στην Πάτρα. Βρίσκονται στις γραμμές του τρένου, κάτω από τη γέφυρα, σε λίγο θα βρίσκονται στο Φάρο. Δεν μπορούν να φύγουν. Είναι μη απελάσιμοι. Άρα δεν υπάρχει λύση. Πρόκειται για κουκούλωμα. Έδωσαν μια “απάντηση” στους περίοικους. Στο μέλλον εκτιμώ ότι το πρόβλημα θα είναι οξύτερο. Γιατί σε αυτόν τον άθλιο καταυλισμό, ο ένας είχε την υποστήριξη του άλλου. Τώρα είναι ο καθένας μόνος του. Εάν ο ένας πείναγε, κάποιος μπορούσε να τον βοηθήσει. Υπήρχαν τα συσσίτια της Κίνησης, που ανακούφιζαν. Αυτή τη στιγμή είναι καταδιωγμένοι. Θα πεινάσουν. Τι θα κάνουν; Δεν θα αναγκαστούν να κλέψουν; Ως Κίνηση, ζητάμε σε πρώτη φάση να τηρηθούν τα δικαιώματα που έχουν. Οι αιτούντες άσυλο δικαιούνται αξιοπρεπούς διαβίωσης. Πρέπει να την έχουν. Δικαιούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Πρέπει να την έχουν. Δεν υπάρχουν παράνομοι άνθρωποι…”