Σε νέα ύψη το πετρέλαιο
του Χ.Κ.
Νέα ιστορικά ρεκόρ καταγράφει αυτόν τον καιρό η τιμή του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές. Ξεπέρασε τα ογδόντα δολάρια το βαρέλι και οδεύει προς τα ογδόντα πέντε. Πάντως οι αναλυτές δεν ανησυχούν, η παγκόσμια ανάπτυξη δεν θα επηρεαστεί αρνητικά. Φυσικά καθόλου δεν ενδιαφέρονται για το πώς θα επηρεαστεί η ζωή και η επιβίωση κάποιων δισεκατομμυρίων ανθρώπων πάνω στον πλανήτη. Οι τιμές μιας σειράς αγαθών πρώτης ανάγκης θα αυξηθούν και πάλι, θα μπει μπροστά ένας νέος γύρος μεταφοράς πόρων από τους φτωχούς στους πάρα πολύ πλούσιους, στις πολυεθνικές. Η τιμή του πετρελαίου δεν έχει πλέον καμμιά σχέση με το κόστος του. Είναι τουλάχιστον πέντε φορές πάνω από αυτό. Πρόκειται λοιπόν για ένα μηχανισμό σχηματισμού τεράστιων μονοπωλιακών κερδών, που στηρίζεται πάνω στη μονοπώληση του προϊόντος από τις πολυεθνικές, κύρια τις αμερικανοβρετανικές πρώην επτά αδελφές που σήμερα έχουν μείνει τέσσερις. Τα διεθνή ΜΜΕ αποδίδουν το νέο ράλι της τιμής του πετρελαίου στην αυξημένη ζήτηση, υπονοώντας τη λειτουργία των, δήθεν αντικειμενικών, νόμων της αγοράς και ειδικά του νόμου της ζήτησης και της προσφοράς: αυξημένη ζήτηση, περιορισμένη προσφορά, άρα άνοδος της τιμής. Τι απλά, αντικειμενικά και αναπότρεπτα! Το ότι οι πολυεθνικές ελέγχουν ένα μεγάλο ποσοστό των κοιτασμάτων, το ότι επηρεάζουν καθοριστικά το ρυθμό και τις μεθόδους εξόρυξης, το ότι ελέγχουν τα αποθέματα αλλά και τους χώρους αποθήκευσης, το ότι μπορούν άνετα να προκαλέσουν ξαφνική άνοδο της ζήτησης, το ότι δεν είναι δα και τόσο απρόβλεπτες οι παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες – όλα αυτά αποκρύπτονται επιμελώς, σχεδόν εξαφανίζονται από τη διεθνή ειδησεογραφία, για να υπάρχει μόνον ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.
Πριν από λίγες εβδομάδες μια μεγάλη χρηματιστηριακή κρίση ξεκίνησε από τη δευτερογενή αγορά υψηλού ρίσκου πάνω στα στεγαστικά δάνεια των ΗΠΑ και διαπέρασε τα χρηματιστήρια ολόκληρου του πλανήτη. Μεγάλα κερδοσκοπικά κεφάλαια (που έχουν σχηματιστεί μέσα από μηχανισμούς μονοπώλησης όπως του πετρελαίου) επενδύονται πάνω σε ό,τι πιο παλαβό μπορεί κανείς να σκεφτεί. Με τους πιο παλαβούς όρους. Αποσκοπώντας σε παλαβά κέρδη μέσα σε ελάχιστο διάστημα. Φυσικά κάποια στιγμή η φούσκα σκάει και τότε πέφτουν όλες οι κεντρικές τράπεζες για να διασώσουν την παγκόσμια οικονομία. Που όμως είναι πλέον μια οικονομία του τζόγου, καζινο-καπιταλισμός. Την ίδια στιγμή η χρέωση χωρών και νοικοκυριών κάθε χώρας είναι ένας απαράδεκτος μηχανισμός που διαιωνίζει την αφαίμαξη λαϊκών στρωμάτων, απονευρώνει ολόκληρες οικονομίες και τις μετατρέπει σε επαίτες από το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.
Η σκέψη μας πρέπει να λειτουργήσει αφαιρετικά, να δει το κύριο, το σημαντικό, το απλό. Η διεθνής των πλουσίων ή των αγριανθρώπων, με πληθώρα μηχανισμών μονοπώλησης και με παράλληλη παραλυτική για τη σκέψη προπαγάνδα, συγκεντρώνει τεράστια κεφάλαια. Τα οποία σε μεγάλο βαθμό επενδύονται με τον πλέον κερδοσκοπικό και τζογαδόρικο τρόπο και σε πολύ μικρότερο βαθμό επενδύονται στην πραγματική παραγωγή. Η πλασματική οικονομία απογειώνεται, αποτελεί τον νευρικό ιστό της παγκόσμιας οικονομίας. Κι η πραγματική παραγωγή γίνεται όλο και περισσότερο καταστροφική παραγωγή (πολεμική βιομηχανία, μεταφορές προϊόντων από τις χώρες χαμηλού εργατικού κόστους στον αναπτυγμένο καπιταλισμό με τεράστια επιβάρυνση στο περιβάλλον) και άχρηστη παραγωγή (διαφήμιση, ασφάλεια, χρηματοπιστωτικά). Ένα τέτοιο σύστημα μόνο διά της βίας και των πολέμων μπορεί να επιβιώσει. Πόλεμοι για το πετρέλαιο, από παντού κέρδη για τις πολυεθνικές. Ο σύγχρονος παγκοσμιοποιημένος μονοπωλιακός καπιταλισμός είναι η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση του 90% του πληθυσμού της γης.
• Να δοθεί επίδομα θέρμανσης σε όλο το λαό
• Να μην αυξηθεί η τιμή του φυσικού αερίου (σήμερα είναι αυθαίρετα συνδεδεμένη με την τιμή του πετρελαίου)
• Να φορολογηθούν με 50% τα κέρδη των πετρελαιάδων
• Να χτυπηθεί το κύκλωμα της νοθείας με το πετρέλαιο θέρμανσης, που οδηγεί σε μεγάλη φοροδιαφυγή
• Να φορολογηθούν τα κέρδη από το χρηματιστήριο (σήμερα είναι σχεδόν αφορολόγητα)
• Όχι στην ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ. Να εθνικοποιηθούν τα διυλιστήρια
• Ανάπτυξη από το δημόσιο εναλλακτικών μορφών ενέργειας με σεβασμό στο περιβάλλον (αειφορία)
• Συντονισμός της δράσης ενάντια στο σύστημα του πολέμου, της καταστροφής, της φτώχειας, των προκλητικών κερδών και του αγριανθρωπισμού