Ελλάς Ελλήνων Φτωχών
(και παρακολουθούμενων)
Τα περί του τέλους της μεταπολίτευσης, που ακούγονται όλο και πιο συχνά, σίγουρα ισχύουν. Όχι όμως προς την κατεύθυνση για την οποία προσπαθούν να μας πείσουν. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για προχώρημα, αλλά για πισωγύρισμα, με κορωνίδα έναν καλοσχεδιασμένο νεοσυντηρητισμό. Η αναβίωση του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» είναι παρούσα, με διαφορετικό πλαίσιο και στόχευση. Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη γειτονιά μας να γενικεύεται και με το λαό από την άλλη να βιώνει μια τρομακτική φτώχεια, η επιστροφή σε γνωστές μεθόδους του πιο σκοτεινού παρελθόντος είναι μια δοκιμασμένη συνταγή, ώστε να ελέγχεται η κατάσταση. Η προσπάθεια αυτή γίνεται ακόμα πιο φανερή αν συνυπολογισθεί και η απόφαση του «ανεξάρτητου» Αρείου Πάγου, με την οποία πλέον είναι νόμιμη η βιντεοσκόπηση των διαδηλώσεων από την αστυνομία, για τη διαφύλαξη τάχα της δημόσιας ασφάλειας. Μετά την ανάπαυλα των εκλογών, οπότε «κατ’ εξαίρεση» επιτρέπεται στους εργαζόμενους, τους άνεργους και τη νεολαία να διαμαρτύρονται, το πλαίσιο του σκοταδισμού και της καταστολής ενισχύεται με κάθε τρόπο.