Ο νεοφιλελευθερισμός εμπρηστής της παιδείας!
Η μάχη για δημόσια – δωρεάν παιδεία συνεχίζεται
«Θέλουν να κάνουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια όπως στις HΠA ή στην Tουρκία: χώροι φρουρούμενοι από σεκιούριτι, ιδιωτικοί και όχι δημόσιοι, χωρίς καμιά σχέση και αναφορά στην κοινωνία, που δείχνεις φοιτητική ταυτότητα για να μπεις… Eκεί που το φοιτητικό κίνημα χτυπήθηκε και χτυπιέται όχι μόνο στους δρόμους των διαδηλώσεων, αλλά μέσα στη σχολή, μέσα στο αμφιθέατρο.
O αγώνας μας έχει παρελθόν, έχει παρόν και έχει μέλλον. Δεν είναι αγώνας μόνο για εμάς, μόνο για τον εαυτό μας. Eίναι αγώνας για όλο τον κόσμο, είναι αγώνας για τους αυριανούς φοιτητές, για τις επόμενες γενιές, που δεν πρέπει να μπουν σε ένα Πανεπιστήμιο-κολέγιο, χωρίς αξία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς δυνατότητα αγώνα. Eίναι και αγώνας για τις προηγούμενες γενιές που πάλεψαν για μια καλύτερη ζωή, για δικαιώματα, για παιδεία, για κοινωνική προκοπή και δικαιοσύνη.
O αγώνας μας είναι δίκαιος και πρέπει να συνεχιστεί. H κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεσή της εκτιμώντας ότι μας έχει στο χέρι. Ότι δεν θα αντέξουμε μια ακόμη μεγάλη σύγκρουση. Ότι θα λυγίσουμε κάτω από το βάρος της εξεταστικής και της κούρασης. Σύσσωμη η κυβέρνηση και προσωπικά ο Kαραμανλής πρέπει να δεχτούν το χαστούκι της νεολαίας. Όσο ανυποχώρητα ταγμένοι στις ανάγκες των ολίγων και του κεφάλαιου είναι αυτοί, τόσο ανυποχώρητα ταγμένοι στη συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα πρέπει να μείνουμε εμείς».
Από ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων
Αγωνιστικές αποφάσεις παντού για κλιμάκωση του αγώνα τώρα
Δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους
350 σχολές υπό κατάληψη
Απεργίες διαρκείας των καθηγητών
Να σπάσουμε το κλίμα τρομοκρατίας
Κάτω τα χέρια από το άσυλο
Πανεκπαιδευτικό – Παλλαϊκό μέτωπο
Όλοι στις 15 Φλεβάρη στους δρόμους
Ταραγμένα νεοταξικά Βαλκάνια…
Μετά από 15 χρόνια πολέμων και «ανοικοδόμησης», παραδοσιακές και διαμελισμένες χώρες, χώρες εξαρτημένες και χώρες προτεκτοράτα, υπό την προστασία της Δύσης και των κατοχικών δυνάμεων, αναζητούν λύσεις, σταθερότητα και ομαλή πορεία σε ένα ναρκοθετημένο περιβάλλον. Μπορεί ο χάρτης να μοιάζει με εικόνα των αρχών του 20ού αιώνα, μπορεί να υπάρχει αμερικάνικη παρουσία σε όλες πλέον τις χώρες της χερσονήσου, αλλά έχουν γίνει και πρόσφατες αλλαγές. Βουλγαρία και Ρουμανία μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις πρόσφατες εκλογές στην κολοβωμένη Σερβία πρώτο κόμμα βγήκε το «εθνικιστικό» αλλά κυβέρνηση θα σχηματίσει φιλοδυτικός συνασπισμός, στην πΓΔΜ ο ειδικός απεσταλμένος αποδέχτηκε τις δικαιολογίες για την μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων (Μέγας Αλέξανδρος) για… εμπορικούς λόγους, στο Μαυροβούνιο τσακώνονται φιλοδυτικά και «φιλοσερβικά» κόμματα για το σύνταγμα της νέας χώρας. Οι φιλοδυτικοί θέλουν να αποκλείεται ρητά στο σύνταγμα κάθε δυνατότητα επανένωσης με τη Σερβία, οι φιλοσέρβοι ζητούν να μείνει το θέμα ανοιχτό και να υπάρχει η δυνατότητα να ξανατεθεί αν ο λαός το αποφασίσει. Πιο δίπλα, στην Αλβανία, ενώ ο λαός νοσταλγεί τον Εμβέρ Χότζα, Μπερίσα και Νάνο σε μεγάλη ανυποληψία συναγωνίζονται για το ποιος θα πραγματώσει την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, στο όραμα της οποίας θέλουν να διοχετεύσουν όλη τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το Κόσοβο εξακολουθεί να είναι η θρυαλλίδα μιας νέας μεγάλης έκρηξης στην περιοχή και μετά βίας η κατάσταση συγκρατείται, ενώ οι αλβανικές προκλήσεις πληθαίνουν. Και σε όλες τις χώρες μετά το μαφιόζικο πλιάτσικο στήνονται δίκτυα και υποδομές υπό την μπαγκέτα των μεγάλων πολυεθνικών ή τολμηρών πιονιέρων τους που θα ανοίξουν δρόμο για να έρθουν τα μεγάλα μονοπώλια. Και σε όλες τις χώρες απλώνονται οι αμερικάνικες βάσεις και συνεχίζεται η απομύζηση των εργαζόμενων με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Και σε όλες τις χώρες κάποιο μειονοτικό πρόβλημα ανά πάσα στιγμή μπορεί να τινάξει στον αέρα τα πάντα, και όχι αυθορμήτως. Ταραγμένα, νεοταξικά Βαλκάνια…
Διακήρυξη του Κινήματος Αντίστασης «23 Σεπτέμβρη» για την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. σελ. 16