Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων
κατά τη συνέντευξη τύπου της ΚΟΕ
για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και τις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ
Μετά την τοποθέτηση και του Νίκου Γαλάνη (στη συνέντευξη Τύπου της ΚΟΕ), ακολούθησαν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων:
Αναφερθήκατε στο ότι υπήρξε μια ιδιότυπη απεργία ενός τμήματος του ΣΥΝ σε σχέση με την παρουσία του και την ψήφο. Τι εννοείτε;
Νίκος Γαλάνης: Είναι γνωστό. Υπήρξαν μέλη ή οπαδοί της ανανεωτικής πτέρυγας, οι οποίοι δεν ψήφισαν το εγχείρημα. Είναι δημόσια γνωστό αυτό, δεν το ανακαλύψαμε εμείς.
Σε συνέχεια αυτού που ρώτησε η συνάδελφος, άκουσα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας να υποστηρίζουν ότι είναι κάπως προσχηματική όλη αυτή η κουβέντα απόδοσης ευθυνών στη στάση τους προ των εκλογών σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν συμμετείχαν και πάρα πολύ προεκλογικά.
Νίκος Γαλάνης: Δεν είπαμε ότι φταίει η ανανεωτική πτέρυγα για το αποτέλεσμα που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν αναντίστοιχο και με τους συσχετισμούς που υπάρχουν. Αυτό που είπαμε είναι ότι δεν υπήρχε μια σταθερή πολιτική ταυτότητα, είχαμε ένα μπρος-πίσω, και σ’ αυτό ευθύνεται η ανανεωτική πτέρυγα ή, μάλλον, στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας (γιατί δεν έγιναν όλα τα πράγματα απ’ όλους τους συντρόφους της ανανεωτικής πτέρυγας έτσι) και, βέβαια, υπήρχε μια παραλυτική διαδικασία στο αν υποστηρίζουμε ή δεν υποστηρίζουμε το ψηφοδέλτιο. Είναι πάρα πολλοί οι λόγοι, αλλά δεν είναι ο κύριος λόγος αυτός ούτε ο αποκλειστικός, βέβαια.
Είπατε ότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προχωρήσει. Μπορείτε να περιγράψετε πώς, κατά τη γνώμη σας, θα γίνει αυτό;
Νίκος Γαλάνης: Εμείς είπαμε κατ’ αρχάς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να συνεχίσει όπως πριν και βάλαμε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές. Ετοιμάζουμε μια τοποθέτηση που θα περιλαμβάνει και τα πολιτικά στοιχεία, τα στοιχεία ταυτότητας, όπως τα ορίζουμε εμείς, αλλά δεν είναι θέμα αποκλειστικά δικό μας το πώς θα οριστεί η πολιτική ταυτότητα, η πολιτική γραμμή, οι διαδικασίες και η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρούμε ότι έχουμε και μπορούμε να πάρουμε πολλές συνεισφορές απ’ όλες τις τάσεις και τις συνιστώσες, και νομίζω ότι το πρώτο και κύριο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι ένας απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ και μετά να ορίσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές και την πολιτική γραμμή, τη λειτουργία και τις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ από δω και πέρα. Και νομίζω ότι αυτό είναι μια θετική διαδικασία. Κάποιος παλιός μαρξιστής έλεγε ότι καμιά φορά η ήττα, αν βγουν τα σωστά συμπεράσματα, είναι μια ορισμένη νίκη. Κι αυτό για μας έχει σημασία.
Μιλήσατε για αλλαγές στα θέματα της επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάτε για εκπρόσωπο Τύπου;
Νίκος Γαλάνης: Μιλάμε για μια πιο συλλογική διαδικασία σε μια σειρά ευαίσθητους τομείς. Ένα ζήτημα είναι το επικοινωνιακό. Δεν μιλάμε για αλλαγή του εκπρόσωπου, αλλά για μια πιο συλλογική διαδικασία. Εξάλλου, κόμματα στην Ευρώπη, αν θέλουμε να βάλουμε ευρωπαϊκά πρότυπα, όπως το Κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία, έχουν αρκετούς εκπροσώπους. Το στοιχείο των συλλογικών διαδικασιών και της συλλογικής ηγεσίας δεν το ανακαλύψαμε εμείς, το ανακάλυψαν πρώτα και κύρια σύντροφοι από τα ευρωπαϊκά κόμματα της Αριστεράς. Και αυτό ισχύει και για την πολιτική γραμμή και για τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, για όλες τις διαδικασίες της λειτουργίας του. Νομίζω ότι είναι πλέον ώριμος ο ΣΥΡΙΖΑ για τέτοιες διαδικασίες. Δεν ευθύνεται η επικοινωνιακή πολιτική πάλι αποκλειστικά. Δεν υπάρχει ένας και μοναδικός λόγος. Αναφέραμε αρκετούς λόγους, με βασικότερο αυτόν του πολιτικού στίγματος, της πολιτικής γραμμής που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Επειδή έχει γίνει εκ των πραγμάτων πολύ κουβέντα γι’ αυτό το μοντέλο της συλλογικής εκπροσώπησης σε επίπεδο ηγεσίας, πιστεύετε ότι μπορεί να περπατήσει έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ;
Νίκος Γαλάνης: Θεωρούμε ότι είναι πραγματικά πολύ ενθαρρυντικό ότι υπάρχει μια σημαντική αλλαγή στην ελληνική πολιτική σκηνή, στην πολιτική ζωή του τόπου, με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι και κάτι αρκετά νεανικό και σημαντικό, ακόμα και σαν παράδειγμα προς την Ευρώπη. Θα έλεγα το εξής: Πώς ενώνονται οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ με διαφορετικές θέσεις, όπως λέτε; Ενώνονται στα πλαίσια πολιτικών προγραμμάτων, πολιτικών διακηρύξεων κ.λπ. Αν κάποιος, λοιπόν, ρωτήσει αν θα μπορούσαμε να πάμε σε μια διαφορετική διακυβέρνηση, θα έλεγα ναι, ξεκινώντας από το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποιες προγραμματικές θέσεις, που, αν τις αποδεχόταν το ΠΑΣΟΚ, πολύ ευχαρίστως να πορευτούμε μαζί. Το ζήτημα τίθεται έτσι και όχι ανάποδα, όπως έχει τεθεί και από τα συγκροτήματα, για το αν θα πάμε εμείς με το ΠΑΣΟΚ. Εγώ θα έλεγα: Θα έρθει το ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ, με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Θέλω να πω, δηλαδή, ότι το ίδιο το εγχείρημα είναι ενωτικό από την ίδια του τη φυσιογνωμία, αλλά είμαστε ενωτικοί στα πλαίσια ενός θετικού πρόσημου. Η ενότητα δεν σημαίνει ντε και καλά θετικό πρόσημο, η ενότητα μπορεί να έχει και αρνητικό πρόσημο. Η ενότητα έχει θετικό πρόσημο όταν απαντάει στις ανάγκες και στο πώς αντιμετωπίζεται η κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απόψεις και προτάσεις. Το ΠΑΣΟΚ δεν εμφάνισε καμία τέτοια πρόταση, ένα θολό πράγμα εμφάνισε. Λέω, λοιπόν, ότι οι διαδικασίες και οι λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε να προβληματίσει κι άλλες πολιτικές δυνάμεις και έξω από την Αριστερά. Είναι αρκετά πρωτοφανέρωτες τέτοιες διαδικασίες στην Ελλάδα, και για την Αριστερά και για την πολιτική σκηνή του τόπου.
Σε ό,τι αφορά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ;
Νίκος Γαλάνης: Κατ’ αρχάς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα προνόμιο, που δεν το έχουν άλλα κόμματα. Έχει αρκετά στελέχη και, μάλιστα, πάρα πολύ καλά, από πολλές συνιστώσες και από πολλά κόμματα. Ο Συνασπισμός είναι μια πολύ καλή δεξαμενή στελεχών, και αυτό είναι γνωστό και το βλέπουμε και για τις υπόλοιπες συνιστώσες. Είναι ένα προνόμιο που, αν ο ΣΥΡΙΖΑ το εκμεταλλευτεί ενωτικά –και αυτό είναι ένα στοίχημα–, πιστεύω ότι μπορεί όχι μόνο να υπερπηδήσει τα εμπόδια, αλλά να θέσει πολύ σοβαρούς όρους αλλαγής των συσχετισμών στην ελληνική κοινωνία.
Ρούντι Ρινάλντι: Να προσθέσω κάτι σε αυτό. Υπάρχει διάχυτη η αντίληψη ότι, εάν δεν υπάρχει ένα αρχηγικό κόμμα που να είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο πρώτος, δεν μπορεί να υπάρχει αποτελεσματικότητα σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα. Νομίζω ότι η ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί να είναι υποταγμένη σε ένα τέτοιο μοντέλο ή σε μια τέτοια πρόληψη, γιατί Αριστερά σημαίνει συλλογικότητα, δεσμοί με τον κόσμο, σημαίνει κάτι διαφορετικό.
Δεν είναι λίγο αντιφατικό εσείς, που επικαλείστε και εγκωμιάζετε το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αποτέλεσμα αμοιβαίων υποχωρήσεων και συμβιβασμών, να απευθύνεστε στο ΠΑΣΟΚ με έναν τόσο κατηγορηματικό τρόπο και να του λέτε “αυτό είναι το πρόγραμμά μας, δεχτείτε το ή όχι”; Δηλαδή, κάθε συνεργασία δεν προϋποθέτει αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς και, σε ό,τι σας αφορά, μέχρι πού μπορείτε να υποχωρήσετε;
Νίκος Γαλάνης: Κοιτάξτε, υπάρχει μια ιστορία λεηλασίας γύρω από το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά. Υπάρχει ένα φλερτ, που κορυφώνεται όταν το ΠΑΣΟΚ πέφτει, και ένα διαζύγιο, όταν το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει. Αυτό έχει να κάνει ακριβώς με τη λεηλασία, και είναι γνωστό το παιχνίδι και έχει παιχτεί πολλά χρόνια. Πλήττουμε πλέον από αυτή τη διαδικασία. Το ζήτημα δεν είναι τι θα κάνουμε με το ΠΑΣΟΚ, αλλά τι θα κάνουμε με τον κόσμο. Αν, λοιπόν, το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε με τον κόσμο, ας βάλουμε κάτω τα προγράμματα κι ας μιλήσουμε συγκεκριμένα. Για παράδειγμα, θα αποσυρθούν οι νόμοι, οι συνθήκες και οι οδηγίες που είναι υπεύθυνες για την κρίση; Είναι ένα συγκεκριμένο ερώτημα που το θέτουμε στο ΠΑΣΟΚ και, αν έχουμε θετική απάντηση, να πάμε στο δεύτερο ερώτημα, στο οποίο, όμως, το ΠΑΣΟΚ έχει απαντήσει ήδη. Και αφορά το αν θα καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας ή αν θα τροποποιηθεί το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής στην Ελλάδα. Να το πούμε και πιο δύσκολα: Μπορεί να πάρει “κεϋνσιανά” μέτρα το ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της κρίσης, κάτι που είναι και στο πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας; Αυτό, όμως που φαίνεται είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία, και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, δεν μπορεί να το κάνει, γιατί έχει ταυτιστεί πλέον με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Άρα για ποιο λόγο να καλούμαστε εμείς να γίνουμε αιμοδότες του ΠΑΣΟΚ; Εμείς άλλο θέλουμε να υπηρετήσουμε και, αν οι στόχοι που θέλει να υπηρετήσει ο καθένας βρίσκονται σε σύγκρουση, τότε δεν μπορεί να γίνει συνεργασία. Η συνεργασία στο ΣΥΡΙΖΑ έγινε γιατί συνομολογήσαμε ότι θέλουμε να υπηρετήσουμε μια άποψη, ιδέα, γραμμή, στόχο κλ.π. Εμείς λέμε το εξής: Ας δούμε το θέμα της αντιμετώπισης της κρίσης κι ας αφήσουμε τους υπεύθυνους, γιατί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνη. Ας πάμε στο συγκεκριμένο: Θα αποσυρθούν νόμοι μίας δεκαετίας, που έχουν οδηγήσει στην κρίση; Είναι ένα ερώτημα. Θα αποσυρθούν οδηγίες ή θα κοντράρουμε οδηγίες από την πλευρά της ΕΕ που βαθαίνουν την κρίση; Είναι ένα ερώτημα. Θα μιλήσουμε για την άμεση κάλυψη των αναγκών στην υγεία, την παιδεία κ.λπ.; Δεν συζητάμε για επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Συζητάμε για συγκεκριμένα μέτρα, που έχουν σχέση με τους εργαζόμενους και τα προβλήματα. Θα σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις; Θα εθνικοποιήσουμε σημαντικούς τομείς; Είναι κάποια πολύ σημαντικά ερωτήματα. Ακούμε συνεχώς για συνεργασίες κ.λπ. Ακόμα και την ημέρα τον εκλογών το έβαζε ο κ. Ρέππας στο σύντροφο Θεωνά. Δεν μπαίνουν, λοιπόν, έτσι θολά τα ζητήματα. Έχουμε να κάνουμε με συγκεκριμένες πολιτικές, στις οποίες η Αριστερά έχει πάντα ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά της. Και το έχει αποδείξει αυτό ιστορικά. Έχει συμμαχήσει ακόμα και με το… διάολο, αν αυτό υπηρετεί το λαό. Να μιλήσουμε για το ΕΑΜ, την ΕΔΑ και μια σειρά περιπτώσεις, που η Αριστερά έχει συνεργαστεί με τους πάντες στην αρχή της υπηρέτησης των αναγκών και των συμφερόντων του λαού;
Στις αιτιάσεις του Λεωνίδα Κύρκου για συνιστώσες που αυθαδιάζουν τι απαντάτε;
Ελένη Σωτηρίου: Θα συνεχίσουν να αυθαδιάζουν…
Νίκος Γαλάνης: Αν ήταν εντός του ΣΥΡΙΖΑ, θα απαντούσα, αλλά δεν είναι… Δηλαδή, να απαντήσω και στον κ. Πρετεντέρη, που βγήκε και πυροβολούσε; Αν ο Λεωνίδας Κύρκος πει ότι είναι στο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε το θέμα, αλλά δεν είναι δικό μας θέμα ως ΚΟΕ να απαντήσουμε στον Λεωνίδα και ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απαντήσει. Καθένας έχει τη συνεισφορά του, την ιστορία του, τις απόψεις, τις προτάσεις του… Δεκτές όλες.