Τα δυο πρόσωπα της Τουρκίας
Αποχώρησαν το περασμένο Σάββατο τα τουρκικά στρατεύματα που είχαν εισβάλει στο ιρακινό Κουρδιστάν, μετά από αιματηρές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ και του κουρδικού πληθυσμού που τους υποστηρίζει. Οι Τούρκοι εισβολείς προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές σε υποδομές, όπως γέφυρες, αναγκάζοντας ακόμη και την αμερικανόδουλη κυβέρνηση της Βαγδάτης να διαμαρτυρηθεί.
Η πολυήμερη επιχείρηση-εισβολή, που αποτελούσε μια ακόμη ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου από την Άγκυρα, είχε την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση Μπους έθεσε στη διάθεση του τουρκικού στρατού κάθε είδους "τεχνικές διευκολύνσεις" και εξέφρασε την "κατανόησή της για την ανάγκη καταπολέμησης των τρομοκρατών του ΡΚΚ". Όσο όμως γινόταν φανερό ότι οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις δεν πετυχαίνουν σύντομα το στόχο τους, η Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να διατηρήσει τις εύθραυστες ισορροπίες στην περιοχή, ζήτησε την "όσο το δυνατό συντομότερη αποχώρηση του τουρκικού στρατού από το βόρειο Ιράκ".
Με δυο λόγια, οι ΗΠΑ έδωσαν πράσινο φως στην Άγκυρα να εισβάλει, με τον όρο να "ξεμπερδεύει" γρήγορα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι όποιες αντιδράσεις. Οι πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής δείχνουν ότι ο διακηρυγμένος στόχος της εισβολής ("να συντριβεί ολοκληρωτικά το ΡΚΚ", σύμφωνα με το τουρκικό Γενικό Επιτελείο) κάθε άλλο παρά επιτεύχθηκε. Αυτό υποχρεώθηκε να το αναγνωρίσει μετά το τέλος των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων και ο εκπρόσωπος του Γενικού Επιτελείου, που δήλωσε: "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τρομοκρατική οργάνωση δεν εξολοθρεύτηκε πλήρως με αυτή την επιχείρηση".
Η εισβολή κόστισε δεκάδες νεκρούς στον τουρκικό στρατό, που από τη μια προσπάθησε να κρύψει τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων κι από την άλλη επιχείρησε να χρησιμοποιήσει τις κηδείες ορισμένων στρατιωτικών για να προκαλέσει σοβινιστική υστερία. Το ένοπλο τμήμα του ΡΚΚ, η Δύναμη Λαϊκής Άμυνας (HPG), με ανακοίνωσή του τονίζει ότι "ο τουρκικός αποικιακός στρατός, με αυτή την οικτρή, επαίσχυντη, αμήχανη και άκαρπη επιχείρηση, δεν πέτυχε κανέναν από τους στρατηγικούς στόχους του". Οι Κούρδοι αντάρτες προσθέτουν ότι περισσότεροι από 125 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Πέρα όμως από τη Τουρκία των στρατοκρατών, υπάρχει και μια άλλη Τουρκία: αυτή του επαναστατικού και λαϊκού κινήματος, που αγωνίζεται κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα του εργαζόμενου λαού και όλων των εθνοτήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ηρωική απεργία των εργατών ναυπηγείων της Τούζλα, που έφτασε στο αποκορύφωμά της στις 27 και 28 Φεβρουαρίου, ενώ η τουρκική εισβολή στο νότιο Κουρδιστάν βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη.
Οι χιλιάδες εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης της Τούζλα εργάζονται κάτω από τις πιο βάρβαρες συνθήκες. Μόνο το τελευταίο οχτάμηνο 18 από αυτούς έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά "ατυχήματα". Η εργοδοσία χρησιμοποιεί κάθε τρόπο για να καταπνίξει την οργάνωση και κινητοποίησή τους: πληρωμένους μπράβους, κίτρινα συνδικάτα, και φυσικά τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής. Παρ’ όλα αυτά, χάρη στην επίμονη και θαρραλέα δουλειά του συνδικάτου Limter-Is, οι εργάτες της Τούζλα ξεκίνησαν ενωμένοι την απεργιακή τους κινητοποίηση, αψηφώντας το κύμα καταστολής που εξαπέλυσαν εναντίον τους κράτος και εργοδοσία. Τελικά η εργοδοτική ένωση Gisbir αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να ικανοποιήσει τα αιτήματα του συνδικάτου. Πρόκειται για μια μεγάλη νίκη του εργατικού κινήματος μετά από σκληρό αγώνα, ο οποίος προσέλκυσε την ενεργητική αλληλεγγύη πολλών ακόμη συνδικάτων και αριστερών οργανώσεων.
Εξάλλου στις 28 Φεβρουαρίου, τη μέρα που η απεργία κορυφωνόταν, οδηγήθηκαν για δεύτερη φορά στο δικαστήριο οι 23 προφυλακισμένοι αγωνιστές που συνελήφθησαν το Σεπτέμβρη του 2006 και απειλούνται με καταδίκες σε ισόβια ως "μέλη ανατρεπτικής οργάνωσης", δηλαδή του εκτός νόμου κομμουνιστικού κόμματος MLKP. Βγαίνοντας από τις κλούβες, οι συλληφθέντες άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα υπέρ της απεργίας στην Τούζλα και κατά της εισβολής στο νότιο Κουρδιστάν. Στις δηλώσεις τους ενώπιον των δικαστών κράτησαν περήφανη στάση. "Τρομοκράτες είναι αυτοί που βάφουν τα χέρια τους με το αίμα των εργατών και του κουρδικού λαού", είπε χαρακτηριστικά ένας από τους κατηγορούμενους, ο Σεϊφί Πολάτ. Η δίκη θα συνεχιστεί τον… Ιούνιο, με τους κατηγορούμενους να παραμένουν έτσι προφυλακισμένοι επί σχεδόν δύο χρόνια. Η καρδιά κι ο νους μας είναι στο πλάι των απεργών, των φυλακισμένων, των ανταρτών, των λαών της Τουρκίας και του Κουρδιστάν που αγωνίζονται ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς!
Γιώργος Αναστασίου