Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Καραμανλή τον 2ο
Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,
Παρακαλώ να διαβάσετε το ποίημα «Φως της Ολυμπίας» του Πυργέου ποιητή Τάκη Δόξα (1913-1976) σαν ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα και την άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή της Πελοποννήσου.
Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,
Αν είχατε διαβάσει το ποίημα του Τάκη Δόξα, δεν θα αφήνατε να γίνουν λαμπάδες τα πλεγμένα δάχτυλα του πεύκου και της δάφνης στον Κρόνιο λόφο της Ολυμπίας. Πού θα δένει τώρα ο Ήλιος τα κουρασμένα άλογά του στην αφιλόξενη γη που προσφέρεις; Πού θα βρούμε τώρα Δάφνη και κότινο Αγριελιάς για να στεφανώνουμε Αξίες; Θέλουμε Αγριελιά και Δάφνη που τώρα δεν υπάρχει. Δεν θέλουμε το χρυσάφι σου για να κάνουμε στεφάνια, είναι έξω από τις πανανθρώπινες Αξίες. Το χρυσάφι το σωρεύουν οι μαυραγορίτες, οι άνθρωποι με Αξίες δεν το θέλουν, θέλουν ένα κότινο Αγριελιάς και δεν το βρίσκουν, γιατί έγινε στάχτη στο βωμό του κέρδους. Γιατί για σας το κέρδος είναι πάνω από τον άνθρωπο και το δείξατε έμπρακτα. Δεν αφήσατε ούτε μια στάλα οξυγόνο να αναπνέει ο Ερμής του Πραξιτέλη. Θέλουμε Δάφνη και Αγριελιά να στεφανώσουμε τη Γιαγιά που μέσα στην ανημποριά της, με ένα κλαδάκι δένδρου και λίγο νεράκι, προσπαθούσε να νικήσει τις αδηφάγες γλώσσες της φωτιάς. Θέλουμε Δάφνη και Αγριελιά να αποθέσουμε στεφάνι στο τάφο της Μάνας και των τεσσάρων παιδιών της και σε όλους όσους κάηκαν ζωντανοί. Ψάχνουμε ένα κλαδάκι και δεν βρίσκουμε. Είμαστε σε απόγνωση. Οι αξίες σας μόλεψαν την παρθενική Μήτρα της Ολυμπίας, γιατί οι αξίες σας είναι μολυσμένες.
Μανώλης Ηλιάκης, Ρέθυμνο