Ο ειδικός χαρακτήρας του 2ου συνεδρίου της ΚΟΕ
Τα συνέδρια αποτελούν μια σημαντική στιγμή στη ζωή των κομμάτων και ειδικά των αριστερών και κομμουνιστικών. Γιατί σε αυτά παίρνονται –συνήθως– σημαντικές αποφάσεις για την πορεία και τις κατευθύνσεις των κομμάτων και εκλέγονται τα καθοδηγητικά τους όργανα. Στην ιστορία όμως υπάρχουν λογιών λογιών συνέδρια κομμουνιστικών και αριστερών κομμάτων. Πέρα από την οριακή περίπτωση να περάσουν πολλά χρόνια –ακόμα και δεκαετίες– και να μην έχει γίνει συνέδριο (και υπάρχουν στην ιστορία τέτοια παραδείγματα), τα συνέδρια μπορεί να είναι: συνέδρια ρουτίνας, τυπικά, χωρίς κανένα ιδιαίτερο βάρος, συνέδρια στα οποία παίρνονται σημαντικές αποφάσεις, ιδρυτικά συνέδρια, έκτακτα συνέδρια για την αντιμετώπιση ενός σοβαρού ζητήματος, συνέδρια αντιμετώπισης μιας βαθιάς κρίσης ή διαπάλης ανάμεσα σε ομάδες και τέλος συνέδρια διάλυσης ή αυτοδιάλυσης οργανώσεων κ.λπ.
Στην ιστορία του μ-λ χώρου της Ελλάδας έχουμε όχι τόσο καλές εμπειρίες από συνέδρια και αυτό το γεγονός μαρτυρεί μια όχι καλή –ομαλή– δημοκρατική εσωτερική λειτουργία. Για παράδειγμα, η ΟΜΛΕ πραγματοποίησε συνέδριο ιδρυτικό του κόμματος της εργατικής τάξης (1976), μέσα σε μια παρατεταμένη εσωτερική διαπάλη και από το συνέδριο γεννήθηκαν δύο κόμματα, το ΚΚΕ(μ-λ) και το ΜΛ-ΚΚΕ. Το χειρότερο ήταν πως κανένας δεν γνώριζε τίποτα για τη διεξαγωγή του πέρα από τα ολιγάριθμα μέλη της ΟΜΛΕ. Χιλιάδες κόσμου καλέστηκε να επιλέξει ποιο ήταν το πραγματικό κόμμα αμέσως μετά την διάσπαση της οργάνωσης… Επίσης, το 2ο συνέδριο του ΚΚΕ(μ-λ) ήταν ένα συνέδριο διάλυσης, με την ιδιομορφία πως μέσα στο συνέδριο σχεδόν το σύνολο της καθοδηγητικής ομάδας δεν υπερασπίστηκε τις θέσεις της και παραιτήθηκε, αφήνοντας σύξυλους όλους τους αντιπροσώπους.
Επομένως, είναι αναγκαίο να αποσαφηνίσουμε τον ειδικό χαρακτήρα του 2ου Συνεδρίου της ΚΟΕ. Από τυπικής πλευράς, διεξάγεται μέσα στα όρια που ορίζουν οι καταστατικές αρχές. Από ουσιαστική πλευρά, γίνεται μετά από μια πολύ πλούσια παρέμβαση τα 4 τελευταία χρόνια στα οποία διαδραματίστηκαν σοβαρά διεθνή και εσωτερικά γεγονότα, μετά από μια συνεχόμενη ανοδική πορεία της ΚΟΕ, μετά από τον σχεδόν υπερδιπλασιασμό των δυνάμεών της και την αύξηση της επιρροής και εμβέλειάς της. Σε μια στιγμή που πρέπει να παρθούν αποφάσεις και κατευθύνσεις που να προετοιμάσουν την τροποποίηση της κλίμακας της ΚΟΕ.
Το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι συνέδριο αξιολόγησης και χωνέματος της πρόσφατης πείρας ολόκληρης της οργάνωσης.
Το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι συνέδριο πολιτικοποίησης και συγκρότησης του δυναμικού που συσπειρώθηκε στις γραμμές της.
Το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι συνέδριο αποφάσεων και κατευθύνσεων για το επόμενο διάστημα ώστε η ΚΟΕ να προχωρήσει πιο δυνατή στην Αριστερά πιο ριζωμένη μέσα στο λαό.
Το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι συνέδριο που επιδιώκει να αποκτήσει η οργάνωση μια μεγαλύτερη και καλύτερη σχέση με το «συγκεκριμένο» και το «άμεσα πρακτικό».
Το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι συνέδριο ανάδειξης ενός καινούργιου καθοδηγητικού επιπέδου, ανανέωσης των γραμμών του, καλύτερης ανταπόκρισής του με τα καθήκοντα που οι συνθήκες βάζουν.
Τέλος, το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ φιλοδοξούμε να είναι ένα συνέδριο ελπίδας και προοπτικής για ολόκληρη την αριστερά και ειδικά την κομμουνιστική.
Δεν είναι ένα κλειστό συνέδριο. Φυσικά, διεξάγεται μια εσωτερική διαδικασία στην οποία παίρνουν μέρος εκατοντάδες άνθρωποι, αλλά παράλληλα τα μηνύματά του γίνονται γνωστά σε χιλιάδες κόσμο. Με τη διάδοση των θέσεων, με την κόλληση χιλιάδων αφισών σε όλη τη χώρα. Με τις συγκεντρώσεις που διοργανώνουμε και τις συζητήσεις με ομάδες συντρόφων ή με μεμονωμένους συντρόφους. Με το διάλογο που έχουμε ανοίξει από τις στήλες της εφημερίδας μας.
Μπορούμε συνεπώς να ισχυριστούμε πως το 2ο Συνέδριο της ΚΟΕ είναι μια διαδικασία που κάτι λέει για κόσμο εκτός ΚΟΕ και ακόμα πως δεν είναι λίγοι που περιμένουν να έχει επιτυχία το συνέδριο και να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος είναι το αίτημα που έχουμε από πολλούς συντρόφους που δεν ανήκουν στην ΚΟΕ να παρακολουθήσουν τις εργασίες του (και το ζήτημα εξετάζεται θετικά από την οργανωτική επιτροπή του 2ου Συνεδρίου).
Δεν είναι υπερβολικό να ισχυριστούμε πως στον πρώτο μήνα της προσυνεδριακής διαδικασίας ήδη έχουν φανεί αρκετά ελπιδοφόρα σημάδια σε όλους τους στόχους που θέτουμε για το 2ο Συνέδριο.
Το ραντεβού με όλους του συντρόφους και φίλους της ΚΟΕ είναι στη μεγάλη εναρκτήρια πολιτική συγκέντρωση που θα γίνει στο Σπόρτινγκ στις 22 Ιουνίου.
Για το χαρακτήρα των θέσεων για το 2ο Συνέδριο
Έχουν υποβληθεί πολλές ερωτήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με το γιατί δεν αναπτύσσονται ορισμένα θέματα (π.χ. περιβάλλον, Βαλκάνια, ελληνοτουρκικά). Η απάντηση είναι ότι αυτό έχει να κάνει με το χαρακτήρα του κειμένου. Επιλέξαμε ορισμένα θέματα και επικεντρώσαμε σε αυτά, γιατί θεωρήσαμε ότι γύρω από αυτά πρέπει να διεξαχθεί συζήτηση και να παρθούν αποφάσεις. Για παράδειγμα στο μέρος για τις διεθνείς εξελίξεις υπάρχουν τρία μόνο κεφάλαια (ρωγμές της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, πολυπολικός κόσμος –μια Ευρώπη σε κρίση– η Διεθνής Κοινότητα των Λαών). Θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλα κεφάλαια, όπως η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας ή οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το ίδιο, στις εσωτερικές εξελίξεις, δόθηκε βάρος σε 5 κεφάλαια χωρίς να αναπτύξουμε ιδιαίτερα τα ζητήματα των σχέσεων με Βαλκάνια, ελληνοτουρκικά, κυπριακό κ.λπ. Ένα προσεχτικό διάβασμα των θέσεων θα έδειχνε πως υπάρχουν τοποθετήσεις και για αυτά, χωρίς να επεκτεινόμαστε ιδιαίτερα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ισχύουν οι τοποθετήσεις που είχαμε μέχρι τώρα. Στις κατευθύνσεις και στις αποφάσεις του συνεδρίου μπορούν να παρθούν αποφάσεις που να δίνουν έμφαση και προσοχή και σε θέματα που τυχόν δεν αναλύθηκαν ιδιαίτερα στις «θέσεις».
Αρκετοί σύντροφοι ζητούν να αναλύσουμε περισσότερο την άλφα ή τη βήτα θέση. Αυτό δεν είναι εύκολο κάθε φορά. Το «θέλουμε λίγα περισσότερα για το τάδε θέμα» μπορεί να καλυφθεί από μια συλλογή τοποθετήσεων και άρθρων που ήδη υπάρχουν. Επίσης να προσθέσουμε ότι ο χαρακτήρας των θέσεων είναι «κοφτός», επιγραμματικός και όχι αναλυτικός και απουσιάζουν παντελώς τα στοιχεία (αριθμοί, δείκτες κ.λπ.) που είναι χαρακτηριστικό της ανάλυσης και τεκμηρίωσης. Στο σημείο αυτό υπάρχει διαφορά από τα κείμενα του ιδρυτικού συνεδρίου (5 διαφορετικά κείμενα) και των χρόνων που είχαμε στην διάθεσή μας. Από πολλές πλευρές το 2ο είναι πιο συμπυκνωμένο, πιο άμεσο και επίκαιρο και αυτό προκύπτει από το χαρακτήρα της οργάνωσης, τις ανάγκες παρέμβασής της, τις δυνατότητές της, τη σχέση της με το συγκεκριμένο.