Πραγματοποιήθηκε στα τέλη Οκτώβρη στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης η 5η Διεθνής Συνδιάσκεψη της οργάνωσης Via Campesina. Πρόκειται για μια παγκόσμια οργάνωση αγροτών που υποστηρίζουν τη βιώσιμη οικογενειακή γεωργία των μικρών καλλιεργητών και αγωνίζονται για τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών. Η οργάνωση αυτή κινείται δραστήρια ενάντια στις αποφάσεις και τις επιλογές του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και των πολυεθνικών, που αποσκοπούν στην εξαφάνιση των μικρών καλλιεργητών και την επιτάχυνση της μεγάλης καπιταλιστικής παραγωγής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σε μια στιγμή που τα τρακτέρ ζεσταίνουν τις μηχανές τους στους κάμπους της χώρας, που μικροί και μεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι ετοιμάζουν ένα γύρο νέων κινητοποιήσεων διεκδικώντας αξιοπρεπείς τιμές για τα προϊόντα τους και εναντιώνονται στις καταστροφικές συνέπειες των νέων ρυθμίσεων της "Κοινής Αγροτικής Πολιτικής" της ΕΕ, οι επισημάνσεις της 5ης Διεθνούς Συνδιάσκεψης της Via Campesina δείχνουν ότι ο αγώνας ενάντια στον εξανδραποδισμό των μικρών καλλιεργητών είναι παγκόσμιος.
5η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ VIA CAMPESINA
Για τη Διατροφική Αυτάρκεια τώρα!
Με τους αγώνες και την ενότητα των λαών!
Είμαστε άνθρωποι δεμένοι με τη γη, άντρες και γυναίκες που παράγουμε τρόφιμα για τον κόσμο. Έχουμε κάθε δικαίωμα να παραμείνουμε αγρότες και αγρότισσες, όπως έχουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε να εξασφαλίζουμε τη διατροφή των λαών μας.
Φροντίζουμε τους σπόρους που είναι ζωή, και για μας η παραγωγή τροφής είναι μια πράξη αγάπης. Η ανθρωπότητα μας χρειάζεται, και γι’ αυτό αντιδρούμε στις προσπάθειες όσων επιδιώκουν την εξαφάνισή μας.
Εμείς από τη Via Campesina, το παγκόσμιο κίνημα στο οποίο συμμετέχουν γυναίκες που δουλεύουν στα χωράφια, αγρότες και αγρότισσες, μικροί καλλιεργητές, εργάτες και εργάτριες της γης, ιθαγενικοί λαοί, αφρικανοί μετανάστες και νεολαίοι από την Ασία, την Ευρώπη, την Αμερική και την Αφρική, συναντηθήκαμε στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης, από τις 19 ως τις 22 Οκτώβρη 2008, για την 5η Διεθνή Συνδιάσκεψή μας.
Η Εθνική Ένωση Αγροτών της Μοζαμβίκης (UNAC) μας υποδέχτηκε θερμά, φιλόξενα, αδελφικά και αγωνιστικά.
Συναντηθήκαμε για να διακηρύξουμε για άλλη μια φορά τη σταθερή μας απόφαση να υπερασπιστούμε τη βιώσιμη οικογενειακή αγροτική παραγωγή, τις κουλτούρες μας και το δικαίωμά μας να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν λαοί με ξεχωριστή φυσιογνωμία. Είμαστε πάνω από 550 αντιπρόσωποι, ανάμεσα στους οποίους 325 γυναίκες, από 57 χώρες, που εκπροσωπούμε εκατοντάδες εκατομμύρια αγροτικών νοικοκυριών.
Οι γυναίκες αποτελούμε πάνω από το 50% αυτών που ασχολούνται με την παραγωγή τροφίμων στον κόσμο, και εδώ πραγματοποιήσαμε, ενεργητικά και αποφασιστικά, την 3η Διεθνή Συνάντηση των Γυναικών.
Οι νεολαίοι πραγματοποιήσαμε τη 2η Διεθνή Συνάντηση Νέων της Via Campesina, γιατί η ενεργή συμμετοχή της νεολαίας είναι εγγύηση για το παρόν και το μέλλον της υπαίθρου.
Σε αυτήν την 5η Διεθνή Συνδιάσκεψη εντάξαμε σαν μέλη της Via Campesina 41 καινούριες οργανώσεις, ενώ πολλές αδελφές οργανώσεις και κινήματα από όλο τον κόσμο πραγματοποίησαν εδώ την 1η Συνάντηση των Συμμάχων της Via Campesina.
Τέσσερα χρόνια αγώνων και νικών
Στην 5η Διεθνή Συνδιάσκεψη αναλύσαμε κριτικά τους κυριότερους αγώνες, κινητοποιήσεις και δραστηριότητες από την 4η Συνδιάσκεψη, που έγινε στο Ιτάιτσι της Βραζιλίας τον Ιούνη του 2004, μέχρι σήμερα. Ανάμεσα στις κινητοποιήσεις μας, πολύ σημαντικές ήταν οι μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (WTO), ενάντια στις Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου (TLCs) σε διάφορα μέρη του κόσμου και ενάντια στο G8 στο Ροστόκ και στη Νήσο Χοκάιντο της Ιαπωνίας.
Το 2005 η Via Campesina είχε σημαντική παρουσία στην ημέρα αγώνα μπροστά στην έδρα της Συνάντησης του WTO στο Χονγκ Κονγκ, και συμμετείχε ακόμη και στην πιο πρόσφατη από τις συχνές κινητοποιήσεις, με τις οποίες τα κοινωνικά κινήματα μπλόκαραν τις διαπραγματεύσεις στις συναντήσεις του WTO, από το 1999 στο Σιάτλ και μέχρι σήμερα. Επίσης διαδραματίσαμε κεντρικό ρόλο σε άλλες κινητοποιήσεις κατά του WTO, από τη Γενεύη μέχρι την Ινδία.
Το 2007, μαζί με τους βασικότερους συμμάχους μας, διοργανώσαμε το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Διατροφική Αυτάρκεια των Λαών στο Νιελένι του Μαλί. Ήταν μια κρίσιμη στιγμή για την οικοδόμηση ενός μεγάλου παγκόσμιου κινήματος για τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών. Εκεί συμμετείχαν περίπου 500 αντιπρόσωποι, άντρες και γυναίκες, από τα σημαντικότερα κοινωνικά κινήματα του κόσμου, και φτιάξαμε μια ατζέντα για τη στρατηγική και τις δράσεις μας τα επόμενα χρόνια. Τόσο πριν όσο και μετά το Νιελένι οργανώσαμε πολλές εθνικές και περιφερειακές συναντήσεις με θέμα τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών. Τα τελευταία χρόνια καταφέραμε ώστε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων το Εκουαδόρ, η Βολιβία, το Νεπάλ, το Μαλί, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα, να συμπεριλάβουν τον όρο της Διατροφικής Αυτάρκειας στα Συντάγματα και στη νομοθεσία των χωρών τους.
Με τη Διεθνή Καμπάνια για την Αγροτική Μεταρρύθμιση που διοργανώσαμε για να κάνουμε γνωστούς τους αγώνες μας για την προστασία της γης, συνδιοργανώσαμε επίσης το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ Αγροτικής Μεταρρύθμισης στη Βαλένθια της Ισπανίας το 2004, ενώ το 2006 οργανώσαμε τη Διεθνή Συνάντηση των Ακτημόνων στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας, πριν από τη Διεθνή Συνδιάσκεψη για την Αγροτική Μεταρρύθμιση και την Ανάπτυξη της Υπαίθρου (CIRADR) της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (FAO).
Συμμετείχαμε επίσης στις κινητοποιήσεις για την 8η του Μάρτη των Γυναικών της Βραζιλίας, ενάντια στην πράσινη έρημο που προκάλεσαν οι ευκάλυπτοι της πολυεθνικής Αρακρούζ, και στο παράλληλο Φόρουμ, που είχε σαν αποτέλεσμα την υιοθέτηση προοδευτικότερων θέσεων από τις κυβερνήσεις. Το 2007 οργανώσαμε στο Νεπάλ τη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τη Διατροφική Αυτάρκεια, την Αγροτική Μεταρρύθμιση και τα Δικαιώματα των Αγροτών.
Το 2004 διοργανώσαμε μια διεθνική εκδήλωση για την ανταλλαγή των σπόρων στην 4η Συνδιάσκεψή μας. Το 2005 διοργανώσαμε Διεθνές Σεμινάριο για τους Σπόρους με τον τίτλο: "Απελευθερώστε την διαφορετικότητα". Αυτό το σεμινάριο εντάσσεται στα πλαίσια της διεθνούς δράσης μας υπέρ των ντόπιων σπόρων, ενάντια στα μεταλλαγμένα και την "τεχνολογία αυτοκαταστροφής" των μεταλλαγμένων σπόρων.
Η Via Campesina της Βραζιλίας, κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης για τη Συμφωνία της Βιοποικιλότητας (COP-8) το Μάρτη του 2006, διοργάνωσε σημαντικές κινητοποιήσεις στην Κουριτίμπα της Βραζιλίας.
Με αυτά τα θέματα συμμετείχαμε σε μεγάλες κινητοποιήσεις στο Μισόρ της Ινδίας την ίδια χρονιά, και στη Βόννη της Γερμανίας και στη Γαλλία το 2008, όπου με απεργία πείνας κατορθώσαμε να απαγορευτεί η κυκλοφορία του μεταλλαγμένου καλαμποκιού της εταιρίας Μονσάντο. Το 2007 στη Βραζιλία, ο Κένο, μαχητικός αγωνιστής, δολοφονήθηκε από έναν πιστολέρο της εταιρείας Συντζέντα – αλλά ένα χρόνο μετά πετύχαμε από την κυβέρνηση να κρίνει παράνομα τα πειράματα της Συντζέντα για τα μεταλλαγμένα.
Η Via Campesina, μαζί με άλλα κοινωνικά κινήματα, έδωσε πνοή στο "χωριό αλληλεγγύης" που έγινε παράλληλα με την Συνδιάσκεψη για τις Κλιματικές Αλλαγές την οποία διοργάνωσε ο ΟΗΕ το 2007 στο Μπαλί της Ινδονησίας. Εκεί διαδώσαμε την άποψη ότι η βιώσιμη οικογενειακή γεωργία των μικροκαλλιεργητών βοηθάει στη διατήρηση χαμηλής θερμοκρασίας στον πλανήτη.
Το 2008 στην Τζακάρτα της Ινδονησίας οργανώσαμε μια διεθνή διάσκεψη για την πρότασή μας σχετικά με μια Διεθνή Χάρτα Δικαιωμάτων του Αγρότη και της Αγρότισσας. Πριν από την έναρξη των εργασιών της διάσκεψης αυτής, έγινε η Συνέλευση των Γυναικών για τα Δικαιώματα του Αγρότη και της Αγρότισσας.
Οι επίμονες προσπάθειες της Via Campesina έγιναν ευρύτερα γνωστές το 2004, όταν παλέψαμε να δρομολογήσουμε εναλλακτικές μορφές αλληλεγγύης στα θύματα του τσουνάμι, το 2007, όταν στείλαμε τρεις αντιπροσωπείες στις συναντήσεις με τους Ζαπατίστας στο Μεξικό, και όλα τα τελευταία χρόνια, με σημαντικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης με τους αγωνιστές και αγωνίστριες-θύματα της ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων σε όλο τον κόσμο.
Η μετατόπιση των αγροτικών πληθυσμών, σαν συνέπεια της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων μοντέλων, έχει προκαλέσει μια μαζική κινητικότητα και αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για τη Via Campesina. Από το 2004 επεξεργαζόμαστε στρατηγικές και δράσεις για όλα αυτά, στη 2η Ομάδα Εργασίας με θέμα "Αγροτική Μετανάστευση και Εργαζόμενοι της Υπαίθρου". Προωθήσαμε διάφορες δράσεις ενάντια στο τείχος της ντροπής που έχουν ορθώσει οι ΗΠΑ.
Οργανώσαμε αγώνες της Via Campesina προοδευτικά σε κάθε λαό, σε κάθε χώρα. Το κίνημά μας δίνει το παρόν σχεδόν σε όλα τα μέρη του κόσμου όπου επιβάλλεται ο νεοφιλελευθερισμός στις αγρότισσες, τους αγρότες και τους αγροτικούς πληθυσμούς. Οι αγώνες της Via Campesina εμπνέουν, παροτρύνουν και οικοδομούν την αντίσταση των κοινωνικών κινημάτων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Αυξάνει ο αριθμός των χωρών όπου προοδευτικές κυβερνήσεις ανεβαίνουν στην εξουσία, σαν αποτέλεσμα μεγάλων και πολύχρονων αγώνων. Σημαντικός αριθμός τοπικών κυβερνήσεων εντείνουν την πάλη και το ενδιαφέρον τους για το σχέδιο της Διατροφικής Αυτάρκειας των λαών, σαν αποτέλεσμα των λαϊκών κινητοποιήσεων και σαν απάντηση στην παγκόσμια κρίση στο θέμα της τιμής των τροφίμων.
Η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην ύπαιθρο, οι διάφορες εκδηλώσεις της κρίσης και η εκδίωξη των αγροτικών και ιθαγενικών πληθυσμών
Στη σημερινή διεθνή συγκυρία, γινόμαστε μάρτυρες μιας διατροφικής κρίσης, μιας κλιματικής κρίσης, μιας ενεργειακής κρίσης και μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Όλες αυτές οι πλευρές της κρίσης έχουν τις ρίζες τους στο καπιταλιστικό σύστημα και, πρόσφατα, στην αχαλίνωτη απορρύθμιση των διαφόρων τομέων της οικονομικής δραστηριότητας που, σαν κομμάτι αναπόσπαστο του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, ενδιαφέρεται κατά κύριο λόγο για το εμπόριο και για το κέρδος.
Στις αγροτικές περιοχές του πλανήτη, εκδηλώνεται μια άγρια επίθεση του κεφαλαίου και των υπερεθνικών επιχειρήσεων που έχει στην υπηρεσία του ενάντια στη γεωργία και τους φυσικούς πόρους (νερό, δάση, ορυκτά, βιοποικιλότητα, γη κ.λπ.), που παίρνει διαστάσεις κανονικού πολέμου για την εκδίωξη των αγροτικών και ιθαγενικών πληθυσμών, με ψευδεπίγραφα επιχειρήματα. Ένα παράδειγμα σχετικό είναι τα ψεύτικα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να παρουσιάσουν τις καλλιέργειες βιοκαυσίμων σαν λύση για την κλιματική και ενεργειακή κρίση, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Κάθε φορά που οι λαοί ασκούν τα δικαιώματά τους και αντιστέκονται στους γενικευμένους εκτοπισμούς, ή όταν είναι υποχρεωμένοι να μεταναστεύσουν, η απάντηση είναι η μεγαλύτερη ποινικοποίηση των αγώνων τους, η σκληρότερη καταπίεση, η αύξηση των πολιτικών κρατουμένων και των δολοφονιών, τα νέα τείχη του αίσχους που υψώνονται, καθώς και η πύκνωση των στρατιωτικών βάσεων.
Χάρτα των Δικαιωμάτων του Αγρότη και της Αγρότισσας
Η προσπάθεια για ψήφιση της Χάρτας για τα Δικαιώματα του Αγρότη και της Αγρότισσας από τον ΟΗΕ πιστεύουμε πως θα αποτελέσει στρατηγικό εργαλείο νομικής υποστήριξης, για να ενισχύσει τη θέση και τα δικαιώματά μας σαν αγρότισσες και αγρότες, και για τούτο ξεκινούμε μια Διεθνή Εκστρατεία για τη Διακήρυξη της Χάρτας για τα Δικαιώματα του Αγρότη και της Αγρότισσας.
Διατροφική Αυτάρκεια των λαών: Λύση για τις κρίσεις και την επιβίωση των λαών
Εν τω μεταξύ, η σημερινή κρίση μας δίνει την ευκαιρία για να προβάλλουμε τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών σαν την μοναδική εναλλακτική λύση τόσο για την επιβίωση των λαών, όσο και για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η Διατροφική Αυτάρκεια των λαών απαντά στην κρίση τροφίμων με τη μικρή τοπική γεωργική παραγωγή. Απαντά στην κλιματική και ενεργειακή κρίση με την αντιμετώπιση δύο βασικών πηγών έκλυσης αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δηλαδή τη μεταφορά τροφίμων από μακριά, και τη βιομηχανοποιημένη γεωργία. Και, τέλος, βάζει φρένο στην κερδοσκοπία πάνω στα είδη διατροφής, περιορίζοντας τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Το κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης φέρνει κρίσεις και θάνατο, ενώ η Διατροφική Αυτάρκεια είναι η ζωή και η ελπίδα των αγροτικών πληθυσμών και των καταναλωτών.
Η Διατροφική Αυτάρκεια των λαών βασίζεται στην επανεθνικοποίηση της εσωτερικής αγοράς τροφίμων, στην προώθηση τοπικών κύκλων παραγωγής και κατανάλωσης, στον αγώνα για τη γη, στην υπεράσπιση των εδαφών των ιθαγενικών λαών και σε μια συνολική Αγροτική Μεταρρύθμιση.
Απαιτεί την αλλαγή του μοντέλου παραγωγής προς μια βιώσιμη και οικολογική αγροτική παραγωγή, χωρίς τη χρήση εντομοκτόνων και μεταλλαγμένων, και αξιοποιεί την παραδοσιακή γνώση των ντόπιων πληθυσμών.
Η Διατροφική Αυτάρκεια των λαών οικοδομείται και στηρίζεται στη συγκεκριμένη τοπική παραδοσιακή γνώση, προχωρώντας από το τοπικό στο εθνικό.
Η κρίση φέρνει ανείπωτα βάσανα στους λαούς μας, και απονομιμοποιεί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο του "ελεύθερου εμπορίου". Ορισμένες πιο προοδευτικές, επαρχιακές, τοπικές και εθνικές κυβερνήσεις αναζητούν ήδη εναλλακτικές λύσεις. Εμείς στη Via Campesina πρέπει να επωφεληθούμε από αυτή την ευκαιρία.
Πρέπει να επεξεργαστούμε μια μέθοδο δουλειάς που να εμπεριέχει έναν κριτικό και εποικοδομητικό διάλογο για να πείσουμε αυτές τις κυβερνήσεις για προώθηση της Διατροφικής Αυτάρκειας. Πρέπει επίσης να εκμεταλλευτούμε διεθνείς οργανισμούς "εναλλακτικής ολοκλήρωσης" σαν την ALBA και την Petrocaribe (*) για να προχωρήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Όμως δεν πρέπει να υπολογίζουμε μόνο στις κυβερνήσεις.
Πρέπει να οικοδομήσουμε τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών από τα κάτω προς τα πάνω, στις περιοχές και τους άλλους χώρους που ελέγχουν τα λαϊκά κινήματα, οι ιθαγενικοί λαοί, κ.λπ. Σήμανε η ώρα για τη Διατροφική Αυτάρκεια των λαών.
Πρέπει να αναλάβουμε την πρωτοβουλία να προχωρήσουμε στην κατεύθυνση αυτή σε όλες τις χώρες. Εμείς, οι αγρότισσες και οι αγρότες του πλανήτη, μπορούμε και θέλουμε να θρέψουμε τον κόσμο, τις οικογένειές μας, τους λαούς μας, με τρόφιμα υγιεινά και φτηνά.
Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και το ελεύθερο εμπόριο
Συνειδητοποιήσαμε πια πως οι πολυεθνικές χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις είναι ένας από τους κύριους κοινούς μας εχθρούς, και οφείλουμε να αγωνιστούμε πιο συγκεκριμένα ενάντιά τους. Πάντα αυτοί είναι που κρύβονται πίσω από άλλους εχθρούς των αγροτών, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου, οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, ο επιθετικός οικονομικός επεκτατισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο μιλιταρισμός.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να εντείνουμε τους αγώνες μας ενάντια στις Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά αναδεικνύοντας με ιδιαίτερη έμφαση και τον κεντρικό ρόλο των πολυεθνικών.
Οι κατακτήσεις των γυναικών είναι και κατακτήσεις της Via Campesina
Ένα σοβαρό ζήτημα αναδείχτηκε στην 5η Διεθνή Συνδιάσκεψη της Via Campesina: όλες οι μορφές καταπίεσης που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη σημερινή κοινωνία –και ανάμεσά τους η φυσική, οικονομική, κοινωνική, φυλετική βία, καθώς και η βία της εξουσίας και της κουλτούρας– εκδηλώνονται και μέσα στις αγροτικές κοινότητες, ακόμη και μέσα στις οργανώσεις μας. Αυτό δεν είναι μόνο μεγάλη αδικία, αλλά περιορίζει και την αποτελεσματικότητα των αγώνων μας.
Αναγνωρίζουμε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον καπιταλισμό, την πατριαρχία, την υπεροχή του ανδρικού φύλου και το νεοφιλελευθερισμό και στις προκαταλήψεις τους ενάντια στους αγρότες του κόσμου. Εμείς, γυναίκες και άντρες της Via Campesina, υποσχόμαστε υπεύθυνα πως θα βάλουμε τα δυνατά μας για να χτίσουμε νέες και καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις ανάμεσά μας, σαν βασική προϋπόθεση για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας που όλοι ονειρευόμαστε. Για το λόγο αυτό πήραμε την απόφαση να σπάσουμε τη σιωπή και να ξεκινήσουμε καμπάνια της Via Campesina με σύνθημα "Να πάψει η χρήση βίας κατά των γυναικών".
Δεσμευόμαστε για μια ακόμη φορά να παλέψουμε με μεγαλύτερη δύναμη για μια πραγματική και συνολική ισότητα των δύο φύλων, σε όλους τους χώρους δουλειάς, ανάλυσης, συζητήσεων και αποφάσεων της Via Campesina, και θα βοηθήσουμε για να δυναμώσει ο συντονισμός, οι επαφές και η αλληλεγγύη των γυναικών στους διάφορους τομείς και περιοχές δράσης. Αναγνωρίζουμε το βασικό ρόλο της γυναίκας στη βιώσιμη και αυτοδύναμη οικογενειακή γεωργία, την ιδιαίτερη σχέση της γυναίκας με τη γη, με τη ζωή, με τους σπόρους. Πέρα από αυτά, ο ρόλος των γυναικών ήταν, είναι και θα είναι πάντα καθοριστικός για την ανάπτυξη της Via Campesina, από το ξεκίνημά της. Αν δεν βοηθήσουμε να εξαλειφθεί η βία κατά των γυναικών στο εσωτερικό των κινημάτων μας, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στον αγώνα μας, και αν δεν εδραιώσουμε νέες σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, δεν θα μπορέσουμε να χτίσουμε μια νέα κοινωνία.
Δεν είμαστε μόνοι μας: Η οικοδόμηση συμμαχιών
Εμείς, αγρότισσες και αγρότες, δεν μπορούμε να οδηγήσουμε στη νίκη μόνοι μας τον αγώνα για την αξιοπρέπεια, για μια βιώσιμη αυτοδύναμη γεωργία, για έναν καλύτερο κόσμο που είναι εφικτός.
Πρέπει να χτίσουμε και να δυναμώσουμε τις οργανικές και στρατηγικές μας σχέσεις με τα κοινωνικά κινήματα και τις οργανώσεις που συμφωνούν με τις απόψεις μας, και τούτο είναι ένα ξεχωριστό καθήκον της 5ης Διεθνούς Συνδιάσκεψης.
Η νεολαία μας κάνει να ελπίζουμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Το μοντέλο που κυριαρχεί στην ύπαιθρο δεν προσφέρει ευκαιρίες στους νέους, και αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο οφείλουμε να το αλλάξουμε. Οι νέες και οι νέοι αποτελούν εγγύηση για το παρόν και το μέλλον, αρκεί να δουλέψουμε για την ένταξη και την ενεργό τους συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα του αγώνα μας.
Η οργάνωση και η ενδυνάμωση των αγώνων μας
Για να έχουμε επιτυχίες και νίκες στον αγώνα μας, πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με την καλύτερη εσωτερική μας οργάνωση, μέσα από την πολιτική διαπαιδαγώγηση, για να βελτιώσουμε τη συλλογική ικανότητα ανάλυσης και μετασχηματισμού της πραγματικότητας, καθώς και να αποκτήσουμε επαγγελματισμό και βελτίωση της σχέσης και επαφής μας τόσο μεταξύ μας όσο και με τους συμμάχους μας.
Διαφορετικότητα και ενότητα στον αγώνα για την υπεράσπιση της βιώσιμης οικογενειακής γεωργίας
Σαν διεθνές κοινωνικό κίνημα, μπορούμε να πούμε πως η μεγαλύτερη δύναμή μας είναι η ικανότητα να συνενώνουμε διαφορετικές κουλτούρες και αντιλήψεις στον κοινό αγώνα. Η Via Campesina εκφράζει την κοινή δέσμευσή μας να αντισταθούμε και να παλέψουμε για τη ζωή και τη βιώσιμη οικογενειακή γεωργία.
Όλοι εμείς που συμμετέχουμε στην 5η Συνδιάσκεψη δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε τα τρόφιμα και την οικογενειακή γεωργία των μικροκαλλιεργητών, την Διατροφική Αυτάρκεια των λαών, την αξιοπρέπεια και τη ζωή.
Εμείς οι αγρότισσες και οι αγρότες του κόσμου είμαστε εδώ, διεκδικούμε και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας να υπάρχουμε.
Ας παγκοσμιοποιήσουμε τους αγώνες!
Ας παγκοσμιοποιήσουμε την ελπίδα!
(*) Σ.τ.Μ.: Η ALBA είναι μια πολιτική, κοινωνική και οικονομική συμφωνία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, που δημιουργήθηκε σαν αντίποδας της υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ συμφωνίας ALCA. Η Petrocaribe (συμφωνία για το πετρέλαιο) ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Τσάβες και στοχεύει στην ενεργειακή αυτονομία των χωρών της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής από τις ΗΠΑ.