Δικομματική σύμπνοια στην ένταση της επίθεσης
Ούτε η ολόπλευρη αποτυχία της πολιτικής του ούτε κι αυτή ακόμα η κατάρρευση της κυβέρνησής του και η ανάγκη για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες πτόησαν τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή. Από το βήμα της ΔΕΘ δεν κατάφερε να βρει ούτε μία δικαιολογία για το πώς οδήγησε την οικονομία στα σημερινά αδιέξοδα. Αντίθετα, χρησιμοποίησε το βήμα της ΔΕΘ για να φανεί και χρήσιμος και αρεστός στην οικονομική ολιγαρχία.
Το χρησιμοποίησε για να δείξει στην Κομισιόν, στο ΔΝΤ, στον ΟΟΣΑ ότι είναι ο μόνος ικανός να υλοποιήσει τις οδηγίες τους. Γνωρίζει ότι ζητούμενο δεν είναι η αποτροπή της οικονομικής κρίσης. Αντίθετα, η κρίση αποτελεί ευκαιρία και πρόσχημα για την επιβολή “διαρθρωτικών αλλαγών”, που θα δημιουργούν μόνιμους και σταθερούς όρους βελτίωσης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και διεύρυνσης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Τα όσα είδαμε μέχρι σήμερα επιβεβαιώνουν αυτή την πρόθεση. Η εργασιακή ευλυγισία, η προσωρινή και μερική απασχόληση, η εκτίναξη της ανεργίας, το πάγωμα των μισθών, η ακρίβεια σε στοιχειώδη αγαθά συνοδεύτηκε με το πακέτο των 28 δισ. για τις τράπεζες, τα μέτρα ενίσχυσης της αυτοκινητοβιομηχανίας, την εξαγγελία νέων οδικών αξόνων και τεχνολογικών πάρκων για τις πολυεθνικές του κατασκευαστικού τομέα και, μαζί με αυτά, νέες ρυθμίσεις για τις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία και φόρους και νέα “κίνητρα” για τον επιχειρηματικό κόσμο. Και οι προεκλογικές πλέον εξαγγελίες επιβεβαιώνουν την συνέχιση της πιο κυνικής βαρβαρότητας σε βάρος των εργαζόμενων:
-
Πάγωμα των συντάξεων και των μισθών στο δημόσιο τομέα και για το 2010.
-
Καθιέρωση νέου μισθολογίου για τους νέους εργαζόμενους στο δημόσιο, με δραστική μείωση των αποδοχών και γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο.
-
Νέες ρυθμίσεις για μεγαλύτερες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
-
Μείωση των δαπανών για κοινωνική ασφάλιση με διαχωρισμό του κλάδου υγείας και ασφάλισης στο ΙΚΑ και κατάργηση μεγάλου αριθμού βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων για τους “νέους ασφαλιζόμενους”.
-
Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, με πρώτο στόχο τον ΟΣΕ, την ΕΥΑΘ, τη ΛΑΡΚΟ και το Καζίνο Πάρνηθας, και συνέχιση του ξεπουλήματος ακινήτων δημοσίου και δημόσιων χώρων.
-
Πάγωμα των προσλήψεων το 2010, εκτός των απολύτως απαραίτητων στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας.
Ακόμα, ο πρωθυπουργός διακήρυξε μέτρα για τη συρρίκνωση δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών με περιορισμούς στο δικαίωμα της διαδήλωσης, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και ένταση των πογκρόμ σε βάρος οικονομικών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι θέσεις του έτερου πόλου του δικομματισμού. Το ΠΑΣΟΚ σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητεί την “αναγκαιότητα” και τη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση των δρομολογούμενων μέτρων, που θα κάνουν ακόμα πιο εκρηκτική την κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό που έχει κάνει σημαία του το ΠΑΣΟΚ είναι όχι κάποια άλλη κατεύθυνση πολιτικής αλλά η “κυβερνητική ανικανότητα στην προώθηση των απαραίτητων αναδιαρθρώσεων, οι οποίες θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο”.
Δεν προτίθεται να ακυρώσει κανέναν από τους αντεργατικούς νόμους της ΝΔ και επιχειρεί, ακολουθώντας την πολυδοκιμασμένη τακτική του, να ψαρέψει με γενικολογίες σε θολά νερά. Ενδεικτικός των προθέσεων του ΠΑΣΟΚ είναι ο… τρόμος που καταλαμβάνει τα στελέχη του, όταν στις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους ρωτώνται από τους νεοδημοκράτες συνομιλητές τους “αν σκοπεύουν να αυξήσουν τη φορολογία των επιχειρήσεων”. Η δικομματική σύμπνοια, λοιπόν, είναι δεδομένη, και το ζητούμενο για το κεφάλαιο και την ΕΕ είναι η ταχύτερη προώθηση των αναδιαρθρώσεων, είτε με πράσινο είτε με μπλε πρόσημο.
ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ!
“Δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας” βροντοφώναξαν οι χιλιάδες τον διαδηλωτών που έλαβαν μέρος στις φετινές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν με αφορμή την ομιλία του Καραμανλή στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης το Σάββατο 5/9. Κατά γενική ομολογία οι φετινές διαδηλώσεις ήταν οι πιο μαζικές των τελευταίων ετών, με δυναμική παρουσία τόσο διάφορων σωματείων αλλά και απλών πολιτών. Με συνθήματα ενάντια στην οικονομική κρίση, την ανεργία και τις ιδιωτικοποιήσεις χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίων έδωσαν βροντερό παρόν και δήλωσαν ότι δεν θα επιτρέψουν να περάσουν τα νέα μέτρα λιτότητας και οι νέες αντεργατικές πολιτικές που δρομολογούνται. Σημαντική θέση στο φετινό πλαίσιο αιτημάτων των διαδηλωτών κατείχε η εναντίωση στο ξεπούλημα τόσο του νερού της Θεσσαλονίκης όσο και της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ). Δυστυχώς όμως για άλλη μια χρονιά διοργανώθηκαν τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες, από τη ΓΣΕΕ και Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στο Άγαλμα Βενιζέλου, από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ στο Σιντριβάνι και από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο στην Καμάρα.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α συμμετείχε στην πορεία των συνδικάτων. Η μαζικότητα του μπλοκ -παρά το γεγονός ότι εκείνες τις μέρες η εσωκομματική κρίση βρισκόταν στο απόγειο- καταδεικνύει ότι είναι πολύς ο κόσμος που προσβλέπει στην ενωτική μας προσπάθεια. Αρκετά μαζικά ήταν και τα μπλοκ τόσο της ΚΟΕ που πορεύτηκε με κεντρικό σύνθημα “Ελπίδα οι αγώνες του λαού, μια ισχυρή αριστερά”, όσο και της Νομαρχιακής Κίνησης Θεσσαλονίκης Αριστερά! της οποίας το πανώ έγραφε “Το νερό της Θεσσαλονίκης δεν πωλείται!”.