Μπροστά σ’ ένα χειμώνα που εγκυμονεί δύσκολες ή και κινηματικά εκρηκτικές καταστάσεις, οι διαχειριστές της κρίσης στη χώρα μας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θωρακίζονται από την αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια επενδύοντας στην καταστολή. Η προσχώρηση Καραμανλή στις ακροδεξιές προτάσεις Καρατζαφέρη μετά την ήττα των ευρωεκλογών και η εντατικοποίησή της κατά την προεκλογική περίοδο, προκειμένου να διεμβολιστεί εκλογικά ο χώρος του ΛΑΟΣ, αποκάλυψε περίτρανα τις προθέσεις. Από την άλλη, η σκόπιμη ασάφεια του ΠΑΣΟΚ για τα λεγόμενα θέματα ασφάλειας των πολιτών και ο πρότερος ανέντιμος βίος των κυβερνήσεών του μόνο καλό για την επόμενη μέρα δεν προμηνύουν. Η τοποθέτηση, μάλιστα, του “έμπειρου” Χρυσοχοΐδη στη θέση του υπουργού “Προστασίας του Πολίτη”, όπως… αμερικανοβαφτίστηκε και αναβαθμίστηκε το άλλοτε υπουργείο Δημόσιας Τάξης είναι ενδεικτική.
Το πεδίο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών αποτελεί ένα από τα κεντρικά μέτωπα της αντιπαράθεσης που διαπερνά τις σύγχρονες κοινωνίες, ειδικά σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης, και η Ελλάδα δεν ξεφεύγει από αυτή τη διαπίστωση. Στιγμές “μεγαλείου” της καταστολής τον τελευταίο καιρό: η δολοφονική αστυνομική βία του Δεκέμβρη, η πολύμηνη από τότε ομηρία προφυλακισμένων νεαρών, η αντιμετώπιση του απεργού πείνας Ηλιόπουλου, η βιομηχανία δικών ανηλίκων -κατηγορούμενων ακόμα και με τον αντιτρομοκρατικό νόμο–, και δεκάδες άλλες. Το κράτος οχυρώνεται απέναντι στον εχθρό λαό: ο “κουκουλονόμος”, τα μνημόνια συνεργασίας στρατού-αστυνομίας για την αντιμετώπιση της “ασύμμετρης” απειλής των διαδηλωτών, η άρση της ανωνυμίας των καρτοκινητών, ο πολλαπλασιασμός των καμερών και των συστημάτων παρακολούθησης, ο εξοπλισμός της αστυνομίας με θωρακισμένα οχήματα ρίψης νερού, σφαίρες καουτσούκ και μπογιάς, όπλα ηλεκτρικής εκκένωσης, αστυνομικούς σκύλους και ποιος ξέρει τι άλλο, εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ με την αγαστή σύμπνοια του ΠΑΣΟΚ που πολύ ενδιαφέρεται να παραλάβει έναν “αποτελεσματικό” κατασταλτικό μηχανισμό.
Ιδιαίτερα για τη ΝΔ, πέρα από την ανάγκη θωράκισης από τους διαγραφόμενους κινδύνους νέων εξεγέρσεων, υπήρξε την προηγούμενη περίοδο και ένα άλλο κίνητρο εξίσου σημαντικό που την ώθησε στην υιοθέτηση του δόγματος “νόμος και τάξη” που δεν είναι άλλο από την προσπάθεια να αντλήσει ψήφους από την εκλογική δεξαμενή του ΛΑΟΣ. Το καλοκαίρι υιοθέτησε αυτούσια την ξενοφοβική ρατσιστική ατζέντα Καρατζαφέρη εξαπολύοντας, με τη βοήθεια και της τοποθέτησης του ΠΑΣΟΚ περί “μηδενικής ανοχής στη λαθρομετανάστευση”, ένα κυνήγι μαγισσών ενάντια στους μετανάστες. Η εντατικοποίηση των επιχειρήσεων-σκούπα, η εκκένωση του προσφυγικού καταυλισμού της Πάτρας και του παλιού Εφετείου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι μαζικές παράνομες “επαναπροωθήσεις” ήταν με έναν τρόπο μια γενική πρόβα. Η ΝΔ δοκίμασε πολιτικές και αντιδράσεις, το ΠΑΣΟΚ καλείται να πάρει ακόμα σκληρότερα αντιμεταναστευτικά μέτρα και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα το κάνει.
Προεκλογικές… δεσμεύσεις
Ακόμα όμως πιο χαρακτηριστική προσπάθεια “ψαρέματος” ψηφοφόρων της άκρας Δεξιάς, ήταν η ανοιχτή τοποθέτηση Καραμανλή για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και περιορισμό των μικρών διαδηλώσεων, λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές. Δεν ήταν απλά μια επανάληψη της αναφοράς στην αλυσίδα “εξέγερση, καταλήψεις, άσυλο, κουκουλοφόροι, εγκληματικότητα, τρομοκρατία” που με βδελυγμία παπαγάλιζε το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη, ούτε μια από τις γνωστές “προσεκτικές” τοποθετήσεις για ανάγκη επανακαθορισμού του θεσμικού πλαισίου σχετικά με το άσυλο ή αυστηρή εφαρμογή των νόμων.
Αυτό που όλη η Ελλάδα άκουσε ήταν έναν εν ενεργεία πρωθυπουργό, για πρώτη φορά, να δηλώνει απερίφραστα πως αν επανεκλεγεί θα φτάσει μέχρι και την πλήρη κατάργηση του ασύλου. Έναν πρωθυπουργό να γίνεται Πρετεντέρης στη θέση του Πρετεντέρη και να καταγγέλλει την ύπαρξη ακόμα και “οπλοστασίων” σε χώρους ασύλου. Έναν πρωθυπουργό να λέει πως ήταν “πολύ πιο καλοπροαίρετος” μέχρι που είδε “τι έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη”. Αν στις δηλώσεις Καραμανλή προσθέσουμε τη χλιαρή αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, γίνεται ξεκάθαρο πως η κατάργηση του ασύλου αποτελεί απαρέγκλιτη απόφαση του αστικού κόσμου συνολικά, που στην προσπάθειά του να επιβάλει μια ακόμη πιο σκληρή και σιδηρόφρακτη δημοκρατία, θέλει να ξεμπερδεύει με “παρωχημένες κατακτήσεις του παρελθόντος” και ανάμεσά τους με χώρους στους οποίους δεν χωρά η καταστολή, χώρους στους οποίους γίνεται διακίνηση πολιτικών ιδεών, χώρους στους οποίους οι ιδέες βρίσκουν “άσυλο”.
Ολο και δεξιότερα
Η ξεκάθαρη μετατόπιση προς τα δεξιά του πολιτικού λόγου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ειδικά όσον αφορά τα ζητήματα “ασφάλειας των πολιτών”, κάνει σαφές το ότι οι δύο διαχειριστές της κρίσης στη χώρα μας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θωρακίζονται και επιχειρούν –επενδύοντας στο φόβο– να προλάβουν όσα έρχονται, διαβλέποντας τον κίνδυνο ο λαός να αρνηθεί να πληρώσει τις συνέπειες της κρίσης. Η θωράκιση αυτή απαιτεί την πλήρη συμμόρφωση και του υπόλοιπου πολιτικού κόσμου, και συγκεκριμένα της Αριστεράς. Από αυτή την ανάγκη εκπορεύτηκαν οι λυσσαλέες επιθέσεις που δέχθηκε, το Δεκέμβρη και τους αμέσως επόμενους μήνες, η μόνη δύναμη που τάχθηκε ανεπιφύλακτα στο πλευρό της εξεγερμένης νεολαίας –ο ΣΥΡΙΖΑ– αλλά και τα όποια “πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης” έδρεψε κατά την προεκλογική περίοδο λόγω της σχετικής απονεύρωσης του πολιτικού του λόγου τους τελευταίους μήνες (πριν και μετά τις ευρωεκλογές).
Το σίγουρο είναι πως χωρίς μια ισχυρή Αριστερά, χωρίς έναν ξεκάθαρο αριστερό πολιτικό λόγο, δεν μπορεί να απαντηθεί αποτελεσματικά το κλίμα φόβου και υποταγής που καλλιεργείται. Η μαζική, ενωτική, δυναμική και διαρκής υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών θα συνεχιστεί, ακόμα κι αν την επιχείρηση εμπέδωσης αυτού του κλίματος ανέλαβαν οι –πιο “προσεκτικοί” σ’ αυτά τα ζητήματα, αλλά στην ουσία ίδιοι– διαχειριστές του ΠΑΣΟΚ.
Κείμενα – Επιμέλεια: Ρούλα Μουτσέλου
Αναβλήθηκε η δίκη των μαθητών
Αναβλήθηκε, τελικά, για τις 6 Μαΐου η εξ αναβολής προγραμματισμένη για χτες δίκη των δύο μαθητών που διώκονται για τη συμμετοχή τους στις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις του περασμένου Δεκέμβρη στον Πειραιά. Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε έξω από τα δικαστήρια του Πειραιά βρέθηκαν περισσότεροι από 200 μαθητές, φοιτητές και καθηγητές, καταγγέλλοντας τις πρακτικές τρομοκράτησης με στημένα κατηγορητήρια των μαθητών και όσων αγωνίζονται.
Άρση απορρήτου των μπλογκ
Η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη αφού “καθάρισε” με Ζίμενς, υποκλοπές, κουμπάρους, ληστεία του χρηματιστηρίου και λοιπές υποθέσεις, καταπιάνεται με τους εγκληματίες μπλόγκερ. Σε σύμπνοια με τον προκάτοχό του, τον αλησμόνητο Σανιδά, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδότησε πως το συνταγματικά κατοχυρωμένο απόρρητο των επικοινωνιών θα πρέπει να άρεται σε περιπτώσεις “υβριστικών, συκοφαντικών ή εκβιαστικών μηνυμάτων”, πράγμα που ως τώρα επιτρεπόταν μόνο για την τέλεση κακουργηματικών πράξεων. Η γνωμοδότηση φυσικά δεν διακρίνει τη συκοφαντία από την κριτική. Αν για παράδειγμα ένας μπλόγκερ γράψει πως ο Χριστοφοράκος διακινούσε μίζες της Ζίμενς σε Έλληνες πολιτικούς και δεχθεί μήνυση για δυσφήμηση, θα αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών του;
Όπως φαίνεται, η δύναμη του διαδικτύου βλάπτει σοβαρά την εξουσία – ακόμα και την πράσινη, κι ας είναι ο Παπανδρέου φαν του διαδικτύου. Η δυνατότητα, κυρίως της νεολαίας, να ασκεί κριτική μέσα από τα μπλογκ άρχισε να ενοχλεί την εποχή της διοργάνωσης της κινητοποίησης για τα καμένα της Πάρνηθας, αλλά κυρίως μετά τη σημαντική συμβολή των μπλογκ στην ενημέρωση και την κριτική κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη και μπαίνει στο στόχαστρο. Η γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου μπορεί να μην επέχει ισχύ νόμου, αλλά σίγουρα αξίζει να προσεχτεί ως ενδεικτική των διαθέσεων.
Μια ακόμα “μεγάλη επιτυχία” της ΕΛ.ΑΣ.
Προεκλογικά βρέθηκε η κατάλληλη στιγμή για να ανασυρθεί από τα συρτάρια της αντιτρομοκρατικής, όπου για μήνες αναπαυόταν, μια “νέα αστυνομική επιτυχία”. Η εξάρθρωση της “γιάφκας” στο Χαλάνδρι και οι συλλήψεις που ακολούθησαν ήταν ένα από τα τελευταία χαρτιά της ΝΔ προκειμένου να εμφανιστεί ως αποτελεσματική κυβέρνηση στον τομέα της “ασφάλειας” και κυρίως να προσεγγίσει από καλύτερες θέσεις ψηφοφόρους του περιβάλλοντος Καρατζαφέρη.
Το γεγονός ότι στη συνείδηση του κόσμου η υπόθεση καταγράφηκε ως “τρομοκρατία της κατσαρόλας” μαρτυρά την αξιοπιστία του προχειροφτιαγμένου και γεμάτου κενά σεναρίου που παρουσίασε η, έμπειρη πια από παλιότερες εξίσου προχειροφτιαγμένες υποθέσεις, αντιτρομοκρατική. Όμως οι συνειρμοί που κατασκευάζονται γύρω από την υπόθεση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Η νεαρή ηλικία των συλληφθέντων και οι διαρροές ότι κάποιοι από αυτούς είχαν προσαχθεί ξανά κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη, τότε που τα ΜΜΕ έβριθαν αναφορών για μια “εκκολαπτόμενη νέα γενιά τρομοκρατών” και “συγκοινωνούντα δοχεία με την τρομοκρατία”, δεν είναι διόλου τυχαίες. Η ενοχοποίηση του αντιεξουσιαστικού χώρου και κομματιών της Αριστεράς, αλλά κυρίως η ενοχοποίηση μιας ολόκληρης γενιάς που μαζικά βρέθηκε με έναν πρωτόγνωρο τρόπο στους δρόμους το Δεκέμβρη, είναι σίγουρα μια επιχείρηση στο πλαίσιο της οποίας πιθανόν να δούμε και άλλα σενάρια με την ίδια πάντα στόχευση: το φόβο, την καταστολή, την επιβολή πλήρους αστυνομοκρατίας προς όφελος της “προστασίας από την τρομοκρατία” και της “ασφάλειας των πολιτών”. Προκειμένου να το καταφέρουν οι διαχειριστές του τρόμου και της πειθάρχησης, είτε προέρχονται από τη ΝΔ είτε από το ΠΑΣΟΚ, είναι ικανοί για τα πάντα και απόλυτα επικίνδυνοι.