Η βαλίτσα
Ο πρόεδρος της εταιρίας «Ακρόπολις» –που εμπλέκεται στο γαλάζιο σκάνδαλο με τα αποθεματικά των Ταμείων– πήγε και σήκωσε από το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας επί της οδού Σταδίου το ποσό των 2,4 εκατομμυρίων ευρώ. Τα έβαλε σε μια βαλίτσα κι έφυγε σαν κύριος. Τώρα αναζητείται η βαλίτσα, και λέγεται ότι γίνονται έρευνες και σε ελβετικές τράπεζες. Βαλίτσα σήμερα, κούτες από πάμπερς χτες. Λίγα άλλαξαν. Μετά φωνάζουν για τις ληστείες που κάνουν πότε ο κοντός με τον ψηλό και πότε οι ληστές με τα μαύρα.
Κατηγορηματική διάψευση
Όχι, ο πρόεδρος της «Ακρόπολις» δεν φορούσε κουκούλα όταν σήκωσε τα 2,4 εκατομμύρια. Τα σήκωσε κανονικά και με το νόμο. Ποιο νόμο; Της επίσημης ληστείας, στην οποία επιδίδονται οι σύγχρονοι κλεπτοκράτες, τζογαδόροι, μιζαδόροι, κλεπταποδόχοι και αεριτζήδες.
Κουκούλα και κουκούλωμα
Ο «πόλεμος κατά των κουκουλοφόρων» έδωσε τη θέση του στην επιχείρηση «κουκούλωμα» των μεγάλων γαλάζιων αρπαχτών-σκανδάλων. Είναι πολλά τα λεφτά γαρ. Υπολογίστε, από το 1980 μέχρι σήμερα έχουν φαγωθεί από τα ταμεία 70 περίπου δισ. ευρώ από το τζογάρισμα και τα παιχνίδια με τις τοποθετήσεις των αποθεματικών και τον υποχρεωτικό δανεισμό των Ταμείων με υψηλότατα επιτόκια. Τώρα είναι να φαγωθούν 30 δισ. περίπου, που είναι τα αποθεματικά που έχουν απομείνει στα 85 ασφαλιστικά ταμεία. Κορόιδα, τα αρπαχτικά φοράνε γραβάτες και όχι κουκούλα…
Ένοχος συμψηφισμός
Η πονήρω η κυβέρνηση, για να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση, είπε ναι στον έλεγχο αλλά σε βάθος 10ετίας, δηλαδή και την περίοδο που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, μάλιστα. Βάστα με να σε βαστώ, ή αλλιώς θα βγάλω στη φόρα τα δικά σου. Συνένοχος, συναινετικός συμψηφισμός των κλοπών σε βάρος των εργαζομένων.
Γραμμένο στους τοίχους
«Γκέι, στρέιτ και λεσβιακά, ίδια είναι τα αφεντικά». Συμφωνούμε.
Και όμως, κινείται
Ποιος είπε πως το ΚΚΕ μένει αμετακίνητο και εντελώς περιχαρακωμένο. Αναφέρουμε μερικά του τελευταίου διαστήματος, που δείχνουν άλλα πράγματα: Αλλάζει γραμματέα στην ΚΝΕ, στέλνει επιστολή στον ΣΥΝ όπου απαντά γιατί δεν πρέπει να συναντηθούν, λίγο καιρό πριν έγινε συνάντηση Παπαρήγα-Κωνσταντόπουλου, παρεμβαίνει στη ΓΣΕΕ για να αλλάξει συσχετισμούς με… απώλεια μίας έδρας, απαντά (έστω αρνητικά και μέσω της ΠΚΣ) στην πρόταση της ΚΟΕ για δημιουργία της «Παράταξης του 16». Δεν είναι και λίγα σε μια ανοδική πορεία προς τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.
Κινείται όντως καλά!
Εισπράττει χειροκροτήματα για την κόσμια και περιφρουρημένη της παρουσία από υπουργούς, κυβερνητικούς εκπροσώπους και ΜΜΕ. Να μια ουσιαστική αναγνώριση. Και ανταποδίδει διά στόματος Ορέστη Κολοζώφ για τον «εθνάρχη» Καραμανλή στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του: «Το ΚΚΕ αντιπαρατάχθηκε και συχνά συγκρούστηκε με τον Κ. Καραμανλή… δεν έπαψε όμως ποτέ στο πρόσωπό του να αναγνωρίζει ένα μεγάλο και ικανό αντίπαλο… Οι σχέσεις μας ήταν ειλικρινείς και υπήρχε αμοιβαίος σεβασμός γι’ αυτό».
Το επιβεβαίωσε και ο ανεψιός
Στην ομιλία του στην ίδια εκδήλωση, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής: «Το γεγονός ότι είμαστε εδώ εκπρόσωποι από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, είναι ύψιστη τιμή στη μνήμη του μεγάλου Μακεδόνα πολιτικού». Είπαμε, η πολιτική Αριστερά δεν έχει ξεκόψει από τον κόσμο του δικομματισμού και τα σύμβολά του.
Αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας με ατράνταχτα επιχειρήματα
Ο Χριστόδουλος κατατρόπωσε το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού σε ομιλία που έκανε στα γραφεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Αθίγγανων. Είπε, λοιπόν, ότι το κρυφό σχολειό υπήρξε, και όσα διατείνονται οι ιστορικοί, πως δηλαδή δεν υπάρχουν μαρτυρίες και αποδείξεις, δεν ισχύουν. Ιδού η απόδειξη: «Δεν είχαν ταμπέλες στο κρυφό σχολειό». Τζάμπα πήγε το διάβασμα του Χριστόδουλου την περίοδο της δικτατορίας, όταν δεν είχε χρόνο να πληροφορηθεί ότι γίνονταν βασανιστήρια; Κατέληξε και σε πόρισμα μετά τη «μελέτη». Υπήρξε το κρυφό σχολειό, γιατί δεν υπήρχαν ταμπέλες… Τι σοφία μέσα στην απλότητα!
«Ελευθεροτυπία» και «Ελεύθερος Τύπος»
Αλλάζει το τοπίο στο χώρο των ημερήσιου Τύπου. Ο Αγγελόπουλος έχει αγοράσει τον Ελεύθερο Τύπο, ενώ η Ελευθεροτυπία πουλήθηκε στον Βαρδινογιάννη. Η «αναδιάρθρωση» των εφημερίδων αφορά ολόκληρη τη δομή τους και φυσικά και τη γραμμή τους. Οι δύο εφημερίδες με τους παρεμφερείς τίτλους στην τροχιά της «ελεύθερης» αγοράς της επιχειρηματικής πολιτικής.
Πού ανήκουμε;
«Ανήκομεν και εις την Ανατολήν», πανηγυρίζει το πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας». Πράγματι, μόνο στους Έλληνες δεν ανήκομεν.
Και τι θα κερδίσουμε που θα ανήκομεν και εις την Ανατολήν; Προφανώς ό,τι κερδίσαμε ανήκοντας εις τη Δύσιν.
Πάντως, για να μην ανησυχήσουν οι παραδοσιακοί, συνεχίζουμε να ανήκομεν στη Δύση…
Κλεπτοκρατία – Κλεπτοκράτες
Σύνθετη λέξη από το «κλέπτω» και το «κράτος». Σε εγκυκλοπαίδεια διαβάζουμε: «Ως Κλεπτοκρατία (εξουσία των κλεπτών) χαρακτηρίζεται η μορφή της κυβερνητικής διαφθοράς, όπου οι ασκούντες την εξουσία βρίσκονται σε διαρκή οικονομική συναλλαγή με θεσμικούς ή εξωθεσμικούς παράγοντες, διανέμοντας παράνομα τον πλούτο μιας χώρας. Σκοπός αυτής της τακτικής της διαρκούς αρπαγής είναι ο παράνομος ατομικός πλουτισμός ή η εδραίωση συμμαχιών για την απόκτηση της πολιτικής εξουσίας».
Σαν όρος χρησιμοποιείται για τη φύση και τις μεθόδους ανάπτυξης του καπιταλισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου τα μαφιόζικα χαρακτηριστικά ήταν αρκετά έκδηλα. Ή σε περιπτώσεις που διαπράττονται μεγάλες χρηματιστηριακές ληστείες ή ανατίναξη αποθεμάτων ασφαλιστικών ταμείων. Στην εξέγερση της Αργεντινής, στο Αργεντινάτζο, η λέξη γράφτηκε έξω από τράπεζες που είχαν θωρακιστεί για να αποκρούσουν την μανία και την οργή του λαού που ξεσηκώθηκε (βλέπε φωτό).
Τώρα την βλέπουμε να αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας και στην Ελλάδα.
ΕΕ: 50 χρόνια φαγοπότι (δι’ ολίγους)
Μεθαύριο κλείνουν 50 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, προπομπού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων θα φυσήξουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι έμποροι πολέμου και δυστυχίας, οι παντός είδους κομπιναδόροι, μαζί με σύμπαντα τον «πολιτικό κόσμο» που τους υπηρετεί πιστά. Έτσι κι αλλιώς, οι ίδιοι θα φάνε ολόκληρη την τούρτα και θα ανοίξουν σαμπάνιες στην υγειά του «έργου» τους: της νεολαίας δίχως μέλλον, των δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων και φτωχών, του κατεστραμμένου περιβάλλοντος, των χωρών που βομβάρδισαν, κατέκλεψαν και εξανδραπόδισαν όλα αυτά τα χρόνια. Οι λαοί δεν έχουν κανένα λόγο να γιορτάσουν. Ακόμη και στην καρδιά της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης, μόλις το 22% πιστεύει ότι η ζωή καλυτέρεψε από τότε που η κάθε χώρα εντάχθηκε στην ΕΕ, ενώ το 44% δηλώνει ότι χειροτέρεψε. Οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν είναι κάτι Νορβηγοί και Ελβετοί, δεδομένου ότι… κατάφεραν να μείνουν απ’ έξω! Σε ό,τι μας αφορά, θα καταγράψουμε εκτενέστερα τις «ευχές» μας προς τους… εορτάζοντες στο επόμενο τεύχος.