Ο Γενάρης των αγροτών

εφημερίδα Αριστερά!
16 Φεβρουαρίου 2009 στις 08:54 π.μ.

Αυτός ο Γενάρης ήταν των αγροτών. Ήταν η συνέχεια του ξεσπάσματος του περασμένου Δεκέμβρη. Είναι κομμάτι της διεθνούς αναταραχής που έχει συνεπάρει τις περισσότερες πρωτεύουσες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης μπροστά στη θύελλα της ανεργίας, της συμπίεσης των εργαζομένων, της φτώχειας που φέρνει η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες βγήκαν στους δρόμους αγωνιζόμενοι για το στοιχειώδες, την επιβίωσή τους.

Διεκδίκησαν το αυτονόητο, τιμές που να τους εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ζωή, να μην μετατρέπουν το μόχθο τους βορά στα χέρια των πολυεθνικών, των βιομηχάνων, των μεσαζόντων της αγροτικής παραγωγής.

Μικροί και μεσαίοι αγρότες αντιστάθηκαν στην προσπάθεια κυβέρνησης και ΕΕ που σχεδιάζουν τον συστηματικό αφανισμό, το ξεκλήρισμα τους τη μετατροπή τους σε κολίγους στην ίδια τους τη γη.

Οι αγρότες είχαν τη συμπαράσταση των εργαζόμενων της πόλης. Σήμερα, περισσότεροι από άλλες φορές, αντιλαμβάνονται ότι τα προβλήματα της υπαίθρου αφορούν και τους ίδιους, σχετίζονται άρρηκτα, έχουν τις ίδιες αιτίες με τα δικά τους προβλήματα.

Οι αγρότες βρήκαν απέναντί τους τις δυνάμεις του δικομματισμού. Τα κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με περισσή υποκρισία μίλησαν για το “δίκιο” των αγροτών και έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να ηττηθούν, να τους στείλουν σπίτια τους χωρίς να δικαιωθούν.

Ο αγώνας των αγροτών δεν δικαιώθηκε σε αυτή την φάση αλλά δεν ηττήθηκε. Τα όσα διαδραματίστηκαν στα μπλόκα των αγροτών, η νέα γενιά αγροτών που φάνηκε στο προσκήνιο, τα τελευταία γεγονότα στο λιμάνι του Πειραιά με τους αγρότες της Κρήτης έδειξαν ότι ούτε τα κυβερνητικά ψέματα, ούτε οι χειρισμοί, ούτε η βία, ούτε τα τερτίπια του υποταγμένου συνδικαλισμού των αγροτών είναι ικανά να μετριάσουν την οργή που πλημμυρίζει την ύπαιθρο και της πόλεις της χώρας. Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια…

Η εφημερίδα “Αριστερά!” βρέθηκε στα αγροτικά μπλόκα, συνομίλησε με τους αγρότες, συμπαραστάθηκε στον αγώνα τους. Στις γραμμές που ακολουθούν θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε τις σκέψεις, τις αγωνίες και την αγωνιστική διάθεση των πρωταγωνιστών του Γενάρη.

Η οργή παρέμεινε στους κάμπους

Ο αγώνας της μικρής και μεσαίας αγροτιάς για στήριξη του αγροτικού εισοδήματος με εγγυημένες τιμές παραγωγού και μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής, για σπάσιμο των καρτέλ και φτηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα στους εργαζόμενους της πόλης είναι δίκαιος.

Είναι αγώνας για την επιβίωση εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων παραγωγών που σπρώχνονται συστηματικά στον αφανισμό από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τις επιλογές της ΕΕ. Είναι παράλληλα αγώνας για την οικονομική και κοινωνική επιβίωση της υπαίθρου, για την αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, για την επισιτιστική αυτοδυναμία της χώρας, για το σπάσιμο της πολύπλευρης εξάρτησης από τα μονοπώλια που ελέγχουν τα γεωργικά εφόδια και το εμπόριο των ειδών διατροφής.

Είναι αγώνας που συνδέεται άμεσα με τους εργαζόμενους της πόλης και της υπαίθρου, με την προοπτική και το μέλλον της χώρας.

Ο αγώνας των μικρών και μεσαίων αγροτών δεν δικαιώθηκε.

Βρέθηκε αντιμέτωπος με τις δυνάμεις του δικομματισμού, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις συμπαράστασης (και την ίδια υποκριτική, ψεύτικη αντιπαράθεση μεταξύ τους) υπονόμευσαν τις αγροτικές κινητοποιήσεις από τα πρώτα τους βήματα. Και οι δύο δυνάμεις κατήγγειλαν τους “αποκλεισμούς των δρόμων”, υπερασπίστηκαν τις “κοινωνικές ομάδες” που υποφέρουν τάχα από τις κινητοποιήσεις (όχι βέβαια από τις επιλογές τους) και από κοινού άνοιξαν διάπλατα το δρόμο για το διχασμό των εργαζόμενων και τους “κοινωνικούς αυτοματισμούς”.

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Οι δύο πυλώνες του δικομματισμού υπέγραψαν και εφάρμοσαν όλες τις οδηγίες της ΕΕ που ευθύνονται για το ξεκλήρισμα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, για τα σημερινά αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου, την ανατίναξη της αγροτικής παραγωγής.

Ιδιαίτερα η κυβέρνηση της ΝΔ αντιμετώπισε τους αγρότες με πρωτοφανή κυνισμό. Οι πρώτες δηλώσεις υποστήριξης, τάχα, μετατράπηκαν σε προσπάθεια εξαπάτησης με παροχές-ψίχουλα. Παροχές που όχι μόνο δεν λύνουν κανένα από τα συσσωρευμένα προβλήματα αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τους αποτελούσαν υποχρεώσεις του ΕΛΓΑ για ζημιές που είχαν ήδη γίνει. Όταν και αυτό το μέτρο δεν στάθηκε ικανό να κάμψει την αγωνιστική διάθεση των αγροτών, τότε επιστρατεύθηκαν οι απειλές και τελικά τα χημικά των ΜΑΤ.

Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον υποταγμένο στο δικομματισμό αγροτικό συνδικαλισμό της ΓΕΣΑΣΕ, της ΣΥΔΑΣΕ, της ΠΑΣΕΓΕΣ που αναγκάστηκαν να βγουν στους δρόμους υπό την πίεση των αγροτών. Την ίδια στιγμή, η ΓΣΕΕ δεν προκήρυξε ούτε μια τυπική στάση εργασίας σαν συμπαράσταση στον αγώνα των αγροτών. Στην πραγματικότητα όλοι μαζί οι επίσημοι γαλάζιοι και πράσινοι συνδικαλιστές έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να ηττηθεί ο αγώνας. Οι γαλάζιοι συνδικαλιστές αλλού έστησαν μπλόκα με σκοπό να διαλυθούν άμεσα και αλλού μετατράπηκαν ανοιχτά σε φερέφωνα του υπουργείου Γεωργίας, φροντίζοντας να σαλπίσουν υποχώρηση όταν το δίδυμο Χατζηγάκη-Σουφλιά ανακοίνωσε τα μέτρα κοροϊδίας για την αποζημίωση των αγροτών.

Χαρακτηριστική ήταν η απουσία του ΚΚΕ από τις αγροτικές κινητοποίησεις. Με εξαίρεση το μπλόκο της Νίκαιας, το ΚΚΕ δεν θέλησε να παίξει ρόλο σχεδόν σε κανένα άλλο μπλόκο. Εκκωφαντική ήταν και η απουσία του από τα γεγονότα στο λιμάνι του Πειραιά. Για άλλη μια φορά κινήθηκε στην λογική της περιχαράκωσης, ίσως για να ξεπλυθούν οι αμαρτίες της κοινής στάσης με την Δεξιά στις προηγούμενες αγροτικές κινητοποιήσεις, και στην ακίνδυνη ρητορική των μεγάλων λόγων.

Οι τρεις βδομάδες των αγροτικών κινητοποιήσεων, η παρουσία πολλών νέων σε ηλικία αγροτών στα μπλόκα, η εμμονή των αγροτών στα μπλόκα της Νίκαιας και των Σερρών, τα όσα συνέβησαν στο λιμάνι του Πειραιά με τους αγρότες της Κρήτης δείχνουν ότι η οργή των αγροτών δεν κόπασε, τα προβλήματα των μικρών και μεσαίων παραγωγών στη γεωργία και την κτηνοτροφία θα γίνουν αναμφισβήτητα αιτία και νέων αγώνων στο άμεσο μέλλον. Και μόνο το γεγονός ότι στα μπλόκα εμφανίστηκε μια νέα γενιά παραγωγών, απαιτήθηκε να υπάρξουν δημοκρατικές διαδικασίες –ορισμένα μάλιστα έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποκάλυψη του υποταγμένου συνδικαλισμού– αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη.

Οι αγρότες σήμερα, η νεολαία πριν ένα μήνα, οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που κλείνουν έχουν δείξει ότι ξέρουν να αγωνίζονται. Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι γνωρίζουμε και να νικάμε.

Και αυτός ο δεύτερος όρος προϋποθέτει να απορριφθούν οι πολιτικές επιλογές του δικομματισμού και οι ψευδαισθήσεις που προσφέρει ο υποταγμένος συνδικαλισμός τους σε όλους τους τομείς.

Προϋποθέτει πανελλαδικό συντονισμό των εργαζομένων, των νέων, των αγροτών, των ανέργων, των οικονομικών μεταναστών. Απαιτεί να ακουστεί δυνατά το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ, να ηττηθεί ο δικομματισμός, να ανατραπούν οι νεοφιλελεύθερες επιλογές και οι καταναγκασμοί της ΕΕ. Να ανοίξει ένας άλλος δρόμος με μια ριζική αλλαγή των συσχετισμών από τα κάτω.

Σπύρος Παναγιώτου

Ηράκλειο: Ξεχειλίζει η οργή

Το ποτήρι της οργής ξεχείλισε για τον αγροτικό κόσμο. Μετά τη μακροχρόνια πολιτική του δικομματισμού που ερήμωσε την ύπαιθρο και άφησε τους αγρότες έρμαια των καρτέλ ήρθε να προστεθεί η άγρια καταστολή της Δευτέρας, 2 Φλεβάρη. Οι αγρότες της Κρήτης στην προσπάθειά τους να διαδηλώσουν στην Αθήνα συνάντησαν τα χημικά και τα δακρυγόνα του νέου υπουργού Μαρκογιαννάκη. Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι αυτή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με την ίδια βαναυσότητα κάθε τμήμα της κοινωνίας που αγωνίζεται, είτε αυτό είναι η νεολαία, είτε αυτό είναι οι αγρότες.

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών στο Ηράκλειο είχαν ξεκινήσει από τις 20 Γενάρη ταυτόχρονα με όλους τους υπόλοιπους αγρότες της Ελλάδας. Αρχικός στόχος ήταν να αποκλειστεί μία κεντρική λεωφόρος του Ηρακλείου, η 62 Μαρτύρων. Η μεγάλη προσέλευση, όμως, αγροτών από όλο το Νομό Ηρακλείου είχε σαν αποτέλεσμα να τροποποιηθεί το αρχικό πρόγραμμα και τελικά να αποκλειστεί η εθνική οδός Ηρακλείου-Ρεθύμνου.

Μετά από συνελεύσεις των αγροτών, αποφασίστηκε ακόμα πιο δυναμική κινητοποίηση. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας χιλιάδες αγρότες κατευθύνθηκαν στο ααεροδρόμιο Ηρακλείου και κατέλαβαν με αγροτικά και τρακτέρ την πίστα του αεροδρομίου, ακυρώνοντας, έτσι, όλες τις πτήσεις εσωτερικού και εξωτερικού. Οι αγρότες έμειναν όλη τη μέρα στο αεροδρόμιο ενώ ντόπιοι μουσικοί έπαιξαν σαν ένδειξη αλληλεγγύης όλο το βράδυ.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της κινητοποίησης η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών ήρθε σε αντιπαράθεση με τους χειρισμούς των “επίσημων” αγροτοσυνδικαλιστών που εξαρχής διαφωνούσαν με οποιαδήποτε “ακραία μορφή αντίδρασης”. Τελικά, αυτή η τακτική απέφερε καρπούς.Η κατάληψη του αεροδρομίου έληξε την επόμενη μέρα.

Μία εβδομάδα αργότερα, οι αγρότες ξαναβγαίνουν στους δρόμους αποκλείοντας για δεύτερη φορά την εθνική οδό Ηρακλείου-Ρεθύμνου. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να κλείσει σιγά-σιγά το θέμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αγρότες από όλη την Κρήτη αποφασίζουν μεγάλη πορεία στην Αθήνα. Την Κυριακή, 1/2, 3.000 αγρότες συγκεντρώνονται στο λιμάνι του Ηρακλείου. Το ίδιο βράδυ απαγορεύεται στους αγρότες να ανέβουν στα πλοία της ΑΝΕΚ και των Μινωικών! Τελικά, οι αγρότες ανεβαίνουν στα πλοία και αναχωρούν για Πειραιά μετά από μία ώρα καθυστέρησης.

Το πρωί της Δευτέρας η άγρια καταστολή στον Πειραιά προκαλεί τεράστιο αντίκτυπο στον αγροτικό κόσμο της Κρήτης. Από το πρωί καταλαμβάνεται η Περιφέρεια Κρήτης. Δεκάδες σύλλογοι, σωματεία, φορείς από όλη την Κρήτη δηλώνουν την απερίφραστη αλληλεγγύη τους στον αγώνα των αγροτών. Οι οργανώσεις της ΚΟΕ στην Κρήτη στέκονται στο πλευρό τους μοιράζοντας προκηρύξεις στον συγκεντρωμένο κόσμο από το πρωί, αναρτώντας πανό και γράφοντας συνθήματα δίπλα από την Περιφέρεια: “Κάτω η κυβέρνηση της καταστολής – Νίκη στον αγώνα των αγροτών”.

Μέχρι το απόγευμα ο αριθμός των συγκεντρωμένων πλησιάζει τις 3.500. Το βράδυ η συντονιστική επιτροπή της κατάληψης της Περιφέρειας αποφασίζει να παραμείνει ο κόσμος στην Κρήτη παρά τη διάθεση των αγροτών να μεταβούν στην Αθήνα. Τελικά, 400 αγρότες πηγαίνουν στο λιμάνι του Ηρακλείου, όπου το καράβι των Μινωικών φεύγει πριν από την καθορισμένη ώρα ενώ οι ΑΝΕΚ ακυρώνουν τα δρομολόγια από Ηράκλειο για Πειραιά!

Το πρωί της Τρίτης, 3/2 οι αγρότες της Κρήτης θα αποφασίσουν για τη συνέχιση των κινητοποιήσεών τους ενώ υπό συζήτηση είναι η κατάληψη δημοσίων υπηρεσιών όπως η Εφορία αλλά και η επανακατάληψη του αεροδρομίου. Παρά τη βάναυση καταστολή από τα ΜΑΤ, την κοροϊδία της κυβέρνησης αλλά και των “αγροτοπατέρων” ο αγώνας των αγροτών είναι δίκαιος και μπορεί να νικήσει.

Μανώλης Μούστος

“Όχι διαδικασίες πίσω από τις κλάδες”

Συνέντευξη με τον Μανώλη Ηλιάκη,
μέλος του Συλλόγου Βιοκαλλιεργητών Κρήτης

Πώς είναι τα πράγματα στο νησί; Μερικοί λένε ότι στην Κρήτη τα πράγματα είναι καλά, κυκλοφορούν λεφτά…

Η πραγματική εικόνα είναι ότι όλα πάνε για διάλυση. Όλα. Να σκεφτείτε ότι οι τιμές για τα εφόδια όλο και ανεβαίνουν και τα προϊόντα που παράγουμε τα πουλάμε φτηνότερα. Και το γάλα, και το λάδι, και τις ντομάτες, και τις πατάτες, και το κρασί, όλα. Αυτό το πράγμα οδηγεί σε χρεοκοπία. Κρατάμε με τα δόντια ακόμα, αλλά είναι σίγουρο ότι θα το παρατήσουμε. Μέχρι τώρα κάποιοι είχαν την εναλλακτική λύση να δουλεύουνε στον τουρισμό το καλοκαίρι. Τώρα, με την κρίση, είναι σίγουρο ότι δεν θα δουλέψουν το καλοκαίρι, θα κλάψουνε μανούλες. Δεν υπάρχει διέξοδος. Τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα. Οι αγώνες έχουν ξεκινήσει γιατί η αγροτική οικονομία έχει διαλύσει.

Πού υπήρχανε μπλόκα στο νησί;

Στην Κρήτη ξεκινήσανε δύο μπλόκα, το ένα στα Χανιά, στο Πλατάνι, και το άλλο στο Ηράκλειο, στην κατάληψη του αεροδρομίου. Φάνηκε από την αρχή η κατάληψη του αεροδρομίου ότι ήταν μία φανφαρόνικη ενέργεια μόνο και μόνο για να δημιουργήσουνε εντυπώσεις και να αποσυρθούνε μετά.

Αυτό προκάλεσε μεγάλη ένταση στους αγρότες, τους αποδοκιμάσανε, βγαίνανε στις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες, τους ονομάσανε προδότες, πουλημένους… Έτσι αναγκάστηκαν να τα ξαναμαζέψουν και συμφωνήσανε με το μπλοκ των Χανίων να ανέβουμε στην Αθήνα.

Το μπλόκο στα Χανιά που συμμετείχες εσύ, πώς ήταν οργανωμένο;

Το μπλόκο στα Χανιά είχε κι αυτό ακολουθήσει όπως όλα τα μπλόκα. Πήγαμε εκεί πέρα, δώσαμε μάχη. Τους λέμε “κοίταξε να δεις, εμείς δεν θέλουμε διαδικασίες πίσω απ’ τις κλάδες. Καθαρά και ξάστερα. Να πούμε κουβέντες εδώ μπροστά, να πάρουμε αποφάσεις και ό,τι αποφάσεις πάρουμε να τις στηρίξουμε”. Τα πράγματα αλλάξανε, δεν είναι όπως τις παλιές εποχές.

Στο μπλόκο πώς ήταν οργανωμένη η ζωή;

Υπήρχαν βραδιές που είχαν μαζευτεί χίλια άτομα. Το πρωί ήτανε λίγοι, υπήρχε ανοργανωσιά. Ο κόσμος μας στήριξε. Ερχόταν κόσμος που δεν ήταν αγρότες, και φέρνανε τρόφιμα, φέρνανε κρασί… Περάσαμε από το σούπερ μάρκετ να πάρουμε κρέατα για το βράδυ και τα δίνανε ή τζάμπα ή σε εξευτελιστικές τιμές.

Η σύνθεση του κόσμου ήτανε μισοί μεγάλης ηλικίας και μισοί νέοι. Και οι νέοι έδειξαν πραγματικά ότι είχαν μια διάθεση σύγκρουσης. Και μερικοί παλιοί βέβαια, όχι όλοι, οι παλιοί δυστυχώς φοβούνται, μην εκτεθούν στους βουλευτάδες τους κ.λπ. Οι νέοι το τραβήξανε όπως το τραβήξανε κι εδώ στην Αθήνα. Στη σύγκρουση με τα ΜΑΤ οι νεολαίοι τραβήξανε μπροστά. Και μάλιστα φωνάζανε από τα μεγάφωνα ότι αυτοί που συγκρούονται δεν είναι Κρητικοί κ.λπ. Σε κάποια φάση σταματήσανε τα κοπέλια που χτυπούσανε και λέγανε “να ‘ρθουν εδώ πέρα να μας πούνε ποιος δεν είναι Κρητικός!”. Κοίταξε οι νεολαίοι όπως φαίνεται λαμβάνουνε και την πίεση περισσότερο απ’ ό,τι οι παλιοί. Οι νέοι το αντιμετωπίζουν κάπως διαφορετικά…

Στο λιμάνι του Πειραιά

Ας έρθουμε στα γεγονότα στον Πειραιά. Ήδη στην Κρήτη υπήρχε πρόβλημα αν θα μπουν στα καράβια.

Δεν ήμουν εγώ εκεί πέρα. Αυτό ξεκίνησε στο Ηράκλειο, και δεν είχα διάθεση όπως σας είπα γιατί μπαίνανε μέσα οι βουλευτάδες. Από τη στιγμή που βάλανε τους βουλευτάδες μέσα να μας εκπροσωπήσουνε το θεωρούσα χαμένη ιστορία. Όταν είδα όμως ότι δεν αφήνανε τα τρακτέρ να μπούνε στα καράβια ήμουνα σίγουρος ότι στον Πειραιά θα γινότανε φασαρία.

Πώς μπήκανε τελικά στα πλοία;

Μπήκανε κάτω από πίεση. Κατέβηκε κόσμος, φοβηθήκανε ότι θα γίνει μεγάλη φασαρία και τελικά όταν είδαν ότι δεν τους παίρνει… τα αφήσανε για τον Πειραιά. Και πραγματικά έτσι έγινε. Δευτέρα πρωί φτάνουνε κάτω, γίνεται μια διαπραγμάτευση με τον εισαγγελέα, παίρνει μετά εντολές απ’ τον Μαρκογιαννάκη ότι με τίποτα…

Μετά τα πρώτα δακρυγόνα ποιο ήταν το κλίμα στον κόσμο; Τι λέγανε μέσα;

Κοίταξε, όταν πέσανε τα πρώτα δακρυγόνα και μας κλείσανε, επειδή υπήρχε η πίεση από τον κόσμο, η πρώτη αντίδραση των ηγεμόνων ήτανε επαναστατική. Ότι δεν θα φύγουμε από δω αν δε φύγουνε τώρα αμέσως τα ΜΑΤ, θα πάμε στην Αθήνα οπωσδήποτε να διαδηλώσουμε, κουβέντες τις οποίες βέβαια σιγά-σιγά αρχίσανε να τις παίρνουνε πίσω. Άρχισε κι ο κόσμος να κουράζεται, τον αφήσανε χωρίς μία συνέλευση, μία συζήτηση. Ερχόντουσαν και λέγανε, εμείς αποφασίσαμε αυτά. Και τέρμα. Αν ήθελες να πάρεις το μικρόφωνο έπρεπε να δώσεις μάχη. Ό,τι κάναμε με τη ντουντούκα από κάτω. Φωνάξαμε, δημιουργήσαμε, πιστεύω, ένα κλίμα που κράτησε μια κατάσταση. Και μετά σιγά-σιγά άρχισαν οι διαπραγματεύσεις. Ενώ είχαμε πει ότι θα αποσυρθούν τα ΜΑΤ μετά αρχίσανε να λένε: θα αποσυρθούν τα ΜΑΤ και μετά θα κουβεντιάσουμε μόνο με τον υπουργό Οικονομίας, εφόσον λείπει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Και μετά δεχτήκανε με τους υφυπουργούς και τα ΜΑΤ. Ε, και στο τέλος είπαν συνεννοηθήκαμε να φύγουνε τα ΜΑΤ και να μπούνε κι αυτοί στα καράβια να φύγουνε.

Υπήρχε μια μεγάλη οργή για το Μαρκογιαννάκη.

Ναι, τουλάχιστον αυτό ήταν μια επιτυχία της όλης ιστορίας, ότι ξεσήκωσε όλη την Κρήτη ενάντια στον Μαρκογιαννάκη. Βέβαια απ’ όλη την ιστορία αυτή θα πρέπει να αναδειχτεί ότι δεν είναι το ζήτημα ότι η Κρήτη αδικήθηκε ή δικαιώθηκαν άλλοι. Γιατί κανένας από τους αγρότες δεν θα πάρει λεφτά, ίσως να πάρουν οι πολύ μεγάλοι αγρότες. Στους άλλους θα πάει ο ΕΛΓΑ και θα σφυρίζει αδιάφορα, θα λέει πού είναι το χαμένο εισόδημα, δεν φαίνεται κ.λπ. ή θα κάνουν ότι “ναι, το είδαμε” και θα πάρουν τα γραφεία και δεν θα δώσουν τίποτα. Είναι γνωστές τακτικές που ακολουθούνε χρόνια τώρα.

Πώς θα πάνε τα πράγματα από δω και πέρα;

Το πρόβλημα είναι σε βάθος. Το βάθος προσπαθούνε να το κρύψουνε οι αγροτοπατέρες. Αυτό που ζητάει η αγροτιά είναι: Φτηνά λιπάσματα, φτηνό πετρέλαιο, να απαλλαγεί ο αγροτόκοσμος από τον ΦΠΑ, εγγυημένο εισόδημα, που δεν το επιτρέπει η ΕΕ και θα πρέπει να δοθεί μια μάχη για να γίνει και αντιληπτό στους αγρότες ποιος φταίει και τι γι’ αυτό το πράγμα.

Πρέπει να αλλάξει ριζικά η διάταξη του συνδικαλισμού, όχι μόνο στο αγροτικό αλλά και στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ κ.λπ. Πρέπει να κατανοηθεί ότι μόνο με γενικές συνελεύσεις, μόνο με τη συμμετοχή του κόσμου μπορούμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Εάν αυτό δεν το καταφέρει η Αριστερά, πραγματικά είναι έξω. Είναι ένα γερασμένο πλάσμα σαν και τα άλλα. Πρέπει να δώσει τώρα η Αριστερά τη δική της βοήθεια και τη δική της εναλλακτική λύση. Γι’ αυτό θα πρέπει να βοηθήσουν όλες οι αριστερές δυνάμεις να γίνει αντιληπτό. Αλλά πιστεύω ότι το ΚΚΕ δεν θα είναι μέσα σ’ αυτή την ιστορία. Στα μπλοκ στην Κρήτη δεν φανήκανε πουθενά, απαράδεκτη στάση. Πιστεύω ότι θα λένε ότι ήτανε οι γαλαζοπράσινοι εκεί πέρα και δεν πάμε εμείς. Τελικά αφήνουνε ελεύθερο το πεδίο. Εάν ήτανε και αυτοί μέσα θα μπορούσαμε να επιτύχουμε γενικές συνελεύσεις, όπως το πετύχαμε στα Χανιά, να είναι διαφορετική και η στάση του κόσμου που πολιτικοποιήθηκε, πήρε διαστάσεις διαφορετικές – έχουνε γίνει καταλήψεις στην εφορία, στα κεντρικά της Τράπεζας Ελλάδος, σε κτίρια στα Χανιά κ.λπ. Αυτή είναι η λύση. Αν δε γίνει αυτό το πράγμα κι αν η Αριστερά δεν κατανοήσει τα μηνύματα της εποχής είναι αποτυχημένη.

Χανιά: Ξεσηκώθηκε η πόλη μετά τα γεγονότα του Πειραιά

Μόλις έγινε γνωστή η επίθεση των ΜΑΤ στο Πειραιά, στην πόλη των Χανίων δημιουργήθηκε ιδιαίτερη ένταση. Το πρωί της Δευτέρας 2/2 πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη πορεία στο κέντρο της πόλης, ενώ συνεχίστηκε και μαζικοποιήθηκε ο αποκλεισμός του κτιρίου της εφορίας, το οποίο λειτουργεί και ως κέντρο συντονισμού του αγώνα των αγροτών.

Το απόγευμα της Δευτέρας έγινε μεγάλη συγκέντρωση σχεδόν 3.000 ατόμων στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς που καλέστηκε από όλους τους μαζικούς φορείς του νομού και πολιτικές και κοινωνικές κινήσεις και οργανώσεις. Συμμετείχαν αγρότες που είχαν κατέβει μαζικά από τα γύρω χωριά και μεγάλος αριθμός Χανιωτών. Όλοι οι δήμοι του νομού –εκτός από τον Δήμο Χανίων– είχαν κλείσει σε ένδειξη συμπαράστασης ενώ δεκάδες ήταν και τα ψηφίσματα συμπαράστασης από επαγγελματικούς συλλόγους, μαζικούς φορείς και κινήσεις.

Σχετική ένταση δημιουργήθηκε όταν κάποιοι από τους αγροτοσυνδικαλιστές προσπάθησαν να αποτρέψουν πορεία στην πόλη. Αναγκάστηκαν να υποκύψουν κάτω από την πίεση της πλειοψηφίας των αγροτών.

Παρά τις κινδυνολογίες η πορεία –μαζικότατη και με ιδιαίτερη πυκνότητα, ένταση και παλμό– ολοκληρώθηκε χωρίς επεισόδια. Δυνάμεις των ΜΑΤ υποχώρησαν μπροστά στην οργή των συγκεντρωμένων.

Την Τρίτη 3/2 οι αγρότες απέκλεισαν την Εφορία Χανίων και το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδας. Κλειστοί εξακολουθούν να είναι όλοι οι δήμοι του νομού εκτός από το Δήμο Χανίων, ενώ σε ένδειξη συμπαράστασης κλειστά έμειναν για τέσσερις ώρες το πρωί τα βενζινάδικα της πόλης και τις μεσημεριανές ώρες θα πραγματοποίησαν στάση εργασίας τα ταξί.

Ακόμα την Τρίτη το βράδυ κλείστηκε και η εθνική οδός Χανίων-Ρεθύμνου στο όριο των δύο νομών από αγρότες.

Ρ.Μ.

Ανταπόκριση του Δημήτρη Κοδέλα, αγρότη που συμμετείχε στο μπλόκο του Ισθμού: Οι συνδικαλιστικές μεθοδεύσεις και το πούλημα των αγροτών στον Ισθμό

Σε μια περίοδο που χιλιάδες τρακτέρ σε όλη τη χώρα βρίσκονται στις εθνικές οδούς, και ύστερα από μια χρονιά που οι τιμές βασικών προϊόντων της Πελοποννήσου (λάδι, εσπεριδοειδή, σταφίδα, πατάτα, κηπευτικά) κατέρρευσαν, οι πρόεδροι των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών Πελοποννήσου σε σύσκεψη που πραγματοποίησαν αποφάσισαν διαμαρτυρία τη Δευτέρα 27/1 στη γέφυρα του Ισθμού.

Οι αγρότες της Πελοποννήσου έμαθαν τα νέα από τα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα. Καμία συνέλευση συνεταιρισμού, καμία συνέλευση σε χωριά και καφενεία.

Τη Δευτέρα στον Ισθμό βρίσκονταν πάνω από 1.500 αγρότες και κτηνοτρόφοι. Η εθνική οδός έκλεισε. Τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, με περιβραχιόνια στα χέρια, πολλές φορές ήρθαν σε φραστική αντιπαράθεση με αγρότες που απαιτούσαν το απόλυτο κλείσιμο του δρόμου (μέχρι τότε άφηναν μερικά φορτηγά και αυτοκίνητα να περνάνε) και ενημέρωση για το πώς πρόκειται να οργανωθεί το μπλόκο. Όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα (τοπικά και κεντρικά) ήταν στον Ισθμό. Η Συντονιστική έκανε συνεχώς δηλώσεις. Το βράδυ μάλιστα χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες που θα βρισκόμασταν πίσω από τους ομιλητές της Συντονιστικής στα δελτία των 8. Η πρώτη μέρα πέρασε χωρίς να έχει γίνει κάποια συνέλευση και χωρίς την παραμικρή οργάνωση για την επόμενη μέρα. Η Συντονιστική είχε θέσει τους πολιτικούς στόχους της κινητοποίησης. Στόχος ήταν να δούμε τον υπουργό. Κάτι δεν πήγαινε καλά.

Η Τρίτη ήταν πολύ διαφορετική από τη Δευτέρα. Οι επικεφαλής ήταν εξαφανισμένοι και όταν ήρθαν δεν φόραγαν περιβραχιόνια. Αργότερα αυτό σχολιάστηκε ειρωνικά από τον κόσμο (“χθες περνάγαν από μπροστά μας όλο γαλόνια… σήμερα πού κρυφτήκαν όλοι;”). Στο μπλόκο βρίσκονταν περίπου 200 άνθρωποι. Το μεσημέρι έφτασαν δύο μέλη της Συντονιστικής. Οι υπόλοιποι βρίσκονταν στην Αθήνα όπου η ΠΑΣΕΓΕΣ θα είχε συνάντηση με τον Χατζηγάκη. Επειδή τυγχάνει οι περισσότεροι εκ των διοργανωτών να είναι μέλη της ΠΑΣΕΓΕΣ… αυτοεξουσιοδοτήθηκαν να μεταφέρουν τα αιτήματα του μπλόκου μέσω της συνάντησης. Τελικά ο υπουργός δεν τους δέχτηκε καν! Τα δύο μέλη λοιπόν της Συντονιστικής μας ενημέρωσαν ότι ο κ. Χατζηγάκης είχε βάλει σαν όρο να λυθεί το μπλόκο ώστε να κλειστεί ραντεβού. Οι προτάσεις τους ήταν ή να κάνουμε πορεία προς την Αθήνα και συγκέντρωση στο ΥΠΑΑΤ ή να λύσουμε το μπλόκο και να κλείσουμε ραντεβού με τον υπουργό. Την απόφαση, τόνισαν, θα την πάρουμε όλοι μαζί. Ο κόσμος στην αρχή πάγωσε. Στη συνέχεια όλο και περισσότεροι έπαιρναν το λόγο, μιλώντας για προδοσία και ξεπούλημα. “Δεν γίνεται να κλείσουμε πρώτοι το μπλόκο. Αυτό θα δημιουργήσει άσχημο κλίμα για τα άλλα μπλόκα σε όλη τη χώρα”. “Σηκωθείτε φύγετε, δεν σας αναγνωρίζουμε. Θα φτιάξουμε δικιά μας συντονιστική”. “Μας δουλεύετε; Μας λέτε να πάμε σπίτια μας;”. “Εσείς είστε υπεύθυνοι που δεν έχουμε κόσμο. Κάνατε συνελεύσεις συνεταιρισμών; Τρέξατε στα χωριά; Από τις ειδήσεις το μάθαμε…”. Κάποιοι έγραψαν μια καταγγελία η οποία αργότερα υιοθετήθηκε από τους εναπομείναντες αγρότες. Έτσι γεννήθηκε και η τρίτη άποψη της διατήρησης του μπλόκου, της παύσης της συντονιστικής των ΕΑΣ και της λειτουργίας με δημοκρατικές διαδικασίες. Η ψηφοφορία έβγαλε νικήτρια την τρίτη πρόταση. Την όλη προσπάθεια στήριξαν πολλοί νέοι αγρότες. Λίγα λεπτά αργότερα οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής επιστρέφουν και μας ενημερώνουν πως απόφασή τους είναι να ανοίξει το μπλόκο και όποιος επιλέξει να μείνει θα έχει την ευθύνη…

Όσο κι αν υπήρχε διάθεση για συνέχιση του μπλόκου, οι δυνάμεις ήταν περιορισμένες. Το μπλόκο άνοιξε τελικά στις 22:00. Το “πανηγυράκι” που ήθελαν να στήσουν οι διοργανωτές δεν στήθηκε. Την πρώτη μέρα ήθελαν κάτι συμβολικό για να παρουσιαστούν σαν εκπρόσωποι των πελοποννήσιων αγροτών και να κερδίσουν μια θέση στο τραπέζι του διαλόγου με το υπουργείο, αλλά η μεγάλη συμμετοχή και η αγωνιστικότητα του κόσμου τους ανάγκασε το συμβολικό κλείσιμο να γίνει μπλόκο της εθνικής οδού. Τη δεύτερη μέρα πίστευαν πως με τον εκβιασμό θα μπορούσαν εύκολα να σπάσουν το μπλόκο. Ούτε και σ’ αυτό πέτυχαν. Παντού διαδόθηκε ότι οι αγρότες μίλησαν για προδοσία. Η διάθεση αγώνα των αγροτών συγκρούστηκε με τους συμβιβασμούς των θεσμικών εκπροσώπων. Αυτό που έλειπε ήταν η οργάνωση και η προετοιμασία.

Αντιφάσεις και συκοφαντία από το Συντονιστικό των ΕΑΣ

  • Τρίτη 15:00: Από τα μέλη της Συντονιστικής ακούγεται: “Όλοι μαζί θα αποφασίσουμε τι θα γίνει”.

  • Τρίτη 16:00: Αφού οι αγρότες υπερψήφισαν την πρόταση για συνέχιση του αγώνα, τα μέλη της Συντονιστικής ενημερώνουν τον κόσμο ότι: “Απόφαση της Συντονιστικής είναι στις 17:30 να ανοίξει ο δρόμος και στις 18:00 θα γίνει συνάντηση με τον κ. Χατζηγάκη”.

  • Δελτία των 20:00: Ο κ. Πεβερέτος (πρώην στέλεχος του ΣΥΝ, νυν υποστηρικτής του ΠΑΣΟΚ), ο οποίος συμμετείχε στη Συντονιστική σαν εκπρόσωπος του ΣΕΚ (Σύλλογος Ελλήνων Κτηνοτρόφων), δηλώνει στα κανάλια ότι αυτοί που έχουν μείνει στο μπλόκο δεν είναι αγρότες!

  • Ο ίδιος (κ. Πεβερέτος) σε τηλεοπτικό κανάλι της Αργολίδας, μια μέρα αργότερα, δηλώνει ότι “Ο δρόμος άνοιξε σαν ένδειξη καλής θελήσεως προς τον κ. Χατζηγάκη και δεν ήταν όρος από τον υπουργό ώστε να γίνει συνάντηση”.

Τι έλεγαν οι αγρότες στον Ισθμό

Γιάννης από Λακωνία, το μεσημέρι της πρώτης μέρας: “Είναι στημένο. Θα το διαλύσουν.”

Δημήτρης: “Βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να φύγουν έτσι εύκολα”.

Παύλος, νέος αγρότης το απόγευμα της Τρίτης: “Εγώ δεν φεύγω από δω. Ας φέρουν τα ΜΑΤ!”

Νίκος, 27 χρονών, αγρότης από την Κορινθία, την Τρίτη το μεσημέρι: “Σηκωθείτε φύγετε! Αρκετά σας ανεχτήκαμε. Από δω και πέρα δεν υπάρχει Συντονιστική. Τις αποφάσεις τις παίρνουμε όλοι μαζί”.

Δημήτρης, νέος αγρότης: “Τι μας λέτε δεν υπάρχει κόσμος; Τι κάνατε; Από τις τηλεοράσεις το μάθαμε όλοι. Τα συμβούλια των συνεταιρισμών της Πελοποννήσου να είχατε φέρει θα ήμασταν εδώ πάνω από 2.000 άτομα”.

Η γνωστή στάση από το ΚΚΕ

Το ΚΚΕ απείχε από την κινητοποίηση στον Ισθμό. Μόνο την Τρίτη το απόγευμα ήρθε αντιπροσωπεία του και μας κάλεσε σε ένα μπλόκο που θα έστηναν την επόμενη μέρα στο κόμβο Στέρνας (εθνική οδός Κορίνθου-Τριπόλεως). Η απάντηση ήταν προφανής: “Γιατί δεν έρχεστε εδώ; Υπάρχει ήδη μπλόκο, είναι στο κεντρικότερο σημείο (αποκλεισμός Πελοποννήσου) και οι γαλαζοπράσινοι αγροτοπατέρες έχουν πεταχτεί έξω…”. Επέμειναν να μας καλούν στο μπλόκο της Στέρνας. Τελικά την επόμενη ημέρα το μπλόκο δεν στήθηκε, επειδή δεν είχαν αρκετές δυνάμεις…

Κείμενο καταγγελίας της υπονόμευσης του αγροτικού αγώνα

Παρακάτω δημοσιεύουμε το συλλογικό κείμενο καταγγελίας που έγραψαν οι αγρότες στο μπλόκο του Ισθμού όταν αποχώρησαν τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής, αφού πρώτα είχαν απαιτήσει να διαλυθεί το μπλόκο σαν προϋπόθεση για να τους δεχτεί ο υπουργός.

“Καταγγέλλουμε την υπονόμευση του αγώνα των αγροτών και κτηνοτρόφων της Πελοποννήσου από το συντονιστικό των Ενώσεων και της ΠΑΣΕΓΕΣ για τους κάτωθι λόγους:

α) Για εσκεμμένα ελλιπή προετοιμασία.

β) Για λειψή οργάνωση του μπλόκου.

γ) Για έλλειψη δημοκρατικών διαδικασιών, δηλαδή χωρίς λαϊκές συνελεύσεις.

δ) Για καπέλωμα του μπλόκου από το συντονιστικό.

ε) Για απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού για κλιμάκωση της κινητοποίησης.

  • Η τελική τους πρόταση: “αν μας δεχθεί ο υπουργός διαλυόμαστε”, αποδυνάμωσε κάθε πιθανότητα διεξαγωγής ενός νικηφόρου αγώνα.

  • Είναι αναγκαίο, για την επιβίωση αγροτών και κτηνοτρόφων, ο διαρκής, μαζικός και κυρίως ενωτικός μας αγώνας, να υπερβαίνει τους θεσμικούς, συμβιβασμένους εκπροσώπους μας.

  • Είμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών στα μπλόκα σ’ όλη τη χώρα.

  • Δεν μπαίνουμε στη λογιστική, δήθεν αγροτική, πολιτική Υπουργείου και κομμάτων, αλλά αγωνιζόμαστε για μια πραγματική αγροτική πολιτική απ’ τα κάτω και απ’ την περιφέρεια για την περιφέρεια.

  • Συμπαραστεκόμαστε αλληλέγγυοι σ’ όλα τα μπλόκα της Ελλάδας. Ο αγώνας για την κοινωνία με την κοινωνία συνεχίζεται.

  • Καλούμε όλους τους αγρότες της Πελοποννήσου στα μπλόκα για να δυναμώσει ο αγώνας μας.”

Οι αγρότες του Μπλόκου Ισθμού
27/1/2009

“Οι νέοι κράτησαν το μπλόκο”
Κυριάκος Μπίστας,
κτηνοτρόφος από το μπλόκο της Μαραθιάς

Σ’ αυτόν τον αγώνα –ειδικά στην Ηλεία– βγήκαν οι νέοι αγρότες πρώτοι. Είναι αυτοί που κράτησαν όλο το βάρος της κινητοποίησης και του μπλόκου και είχαν και τη διάθεση να προχωρήσουν πιο δυναμικά, σε σχέση βέβαια με το συντονιστικό που αποτελούνταν από τους παλιούς αγρότες-συνδικαλιστές που ανήκουν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Σε αντίθεση με τον κόσμο, οι συνδικαλιστές έπαιξαν ένα δικό τους παιχνίδι, και περισσότερο πήγε να κερδίσει ο καθένας από τη μεριά του κάτι που θα ικανοποιούσε λίγο τους ημέτερους παρά να διεκδικήσει το σύνολο των αιτημάτων που είχαν θέσει οι ίδιοι οι αγρότες. Ένα παράδειγμα: η κινητοποίηση που έγινε στην Κόρινθο, που ξεπουλήθηκε και από το τοπικό συντονιστικό αλλά και από το συντονιστικό της Πελοποννήσου. Η κινητοποίηση έγινε μόνο και μόνο για να επιδιώξουνε συνάντηση με τον υπουργό και όχι για να κρατήσουν ένα δυναμικό μπλοκ. Θεωρώ ότι θα το είχαν λήξει πιο νωρίς και εδώ στην Μαραθιά αν ο κόσμος δεν ήταν αγανακτισμένος σε τέτοιο βαθμό, αν οι νέοι αγρότες δεν σήκωναν το βάρος αφού βλέπουν ότι δεν έχουν κανένα μέλλον πλέον στη γεωργία. Είναι σημαντικό να πούμε ότι αν υπήρχε μια συντονισμένη δράση της Αριστεράς σ’ αυτό το χώρο τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Να σημειώσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ συμμετείχε για να απέχει στις εδώ κινητοποιήσεις. Απλά παρακολουθούσε τα γεγονότα και καραδοκούσε πότε θα λήξουν οι ενωτικές κινητοποιήσεις των αγροτών για να φτιάξει αμέσως μετά τα δικά του μπλοκ οπότε να πει “ορίστε, να ποιοι είναι οι άλλοι, εμείς είμαστε οι καθαροί της υπόθεσης, μόνο εμείς μπορούμε”. Η ουσία του ζητήματος είναι ότι για την Ηλεία δεν έχει λυθεί τίποτα. Και αυτό γιατί δεν έχουμε μόνο τα γενικευμένα προβλήματα των αγροτών, αλλά έχουμε και αυτά των πυρόπληκτων. Στο πακέτο των 500 εκατ. δεν δίνεται ούτε 1 ευρώ παραπάνω για τις αποζημιώσεις των πυρόπληκτων – όπως επίσης είναι πολύ ασαφές για το τι θα γίνει με τους παραγωγούς του νομού. Στην ουσία δεν κερδίσανε τίποτα οι αγρότες οικονομικά. Το μόνο που κερδήθηκε, που είναι πολύ σημαντικό, είναι ότι οι νέοι άνθρωποι για πρώτη φορά βγήκαν τόσο μαζικά στα μπλόκα.

Αγωνιστική διάθεση, έλλειψη συντονισμού

Ανταπόκριση του Ν. Γκαμαλέτσου από το μπλόκο της Νίκαιας

Από την περιοχή Καρδίτσας οι αγρότες συμμετείχαν στο μπλόκο της Νίκαιας. Ήταν κυρίως φτωχοί και μικρομεσαίοι αγρότες που δήλωναν ότι δεν ανήκαν σε κάποια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη κι ότι δεν επηρεάζονταν από τον Μπούτα, ο οποίος φαινόταν ότι ήταν επικεφαλής του μπλόκου αυτού. Και ήταν πολλοί αυτοί που μας είπαν να το δηλώσουμε αυτό. Όσον αφορά το κλίμα, υπήρχε αγωνιστική διάθεση από την πλευρά των αγροτών. Μάλιστα όταν πήγαμε ενίσχυσαν με περισσότερες “παράγκες” τα μπλόκα τους και ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι το τέλος.

Οι συνδικαλιστές, από την πλευρά κυρίως του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Μπούτα, ήθελαν να διαφοροποιηθούν από το μπλόκο των Τεμπών στο θέμα των εγγυημένων τιμών και της ελαχίστης τιμής επί των προϊόντων. Επίσης έβαζαν μακροπρόθεσμα αιτήματα, όπως για παράδειγμα η πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στην ΕΕ, καθώς και το τι θα γίνει με τις ενισχύσεις ενόψει 2013 που θα καταργηθούν. Τα προβλήματα συντονισμού οξύνονταν και από το ότι στην συντονιστική επιτροπή δεν αντιπροσωπεύονταν οι αγρότες της Νίκαιας και η ηγεσία του μπλόκου των Τεμπών ήθελε να καθορίζει το παιχνίδι των κινητοποιήσεων.

Το ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι τελικά τα χρήματα που πήραν οι αγρότες είναι ψίχουλα και μάλιστα από χρήματα δικά τους, δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς ένα μέρος από αυτά τα ποσά θα τα παίρνανε πίσω με τις διαδικασίες που ο ΕΛΓΑ κάθε χρόνο κάνει, αλλά και με την επιστροφή του Φόρου Πετρελαιοειδών και του ΦΠΑ (στο ύψος όμως του ποσοστού που υπήρχε από παλιά και όχι από του 15% που απαιτούσαν οι αγρότες, δηλαδή στο ύψος του 7%). Με αυτήν την έννοια δεν αισθάνονται ότι είναι δικαιωμένοι και λέγανε ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να δικαιωθούν.

Οι κτηνοτρόφοι όμηροι των τραπεζών

Γιώργος Χασκής, μέλος του Δ.Σ. του “Προβατοτροφικού Συνεταιρισμού Αναπαραγωγικής Φυλής Φριζάρτα”, από το μπλόκο του Λούρου, Πρέβεζα

Το σημαντικό στις κινητοποιήσεις της περιοχής μας, γιατί υπήρχαν κι άλλα μπλόκα εδώ, ήταν ότι συμμετείχαν αρκετοί νέοι αγρότες. Αγρότες οι οποίοι χρεώθηκαν για να υλοποιήσουν τα πολυδιαφημισμενα σχέδια βελτίωσης που υποτίθεται ότι θα αναβαθμίζανε τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις αλλά τελικά έγιναν όμηροι των τραπεζών. Εδώ στην περιοχή μας δεν υπήρχε έντονος χρωματισμός στα μπλοκ και το μπλόκο που συμμετείχα, στην περιοχή του Λούρου, ήταν πολύ μαζικό με πολλούς νέους ανθρώπους και κράτησε 4 μέρες. Ο κόσμος ήταν έντονα προβληματισμένος και δεν περιμέναμε ότι θα δώσει κάτι η κυβέρνηση στην παρούσα φάση. Αισθάνονται οι πιο πολλοί ότι έχουν προδοθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, μόνο λόγια και καμία πράξη. Το εισόδημά τους δεν είναι ικανοποιητικό, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Οι πιο πολλοί είναι χρεωμένοι. Οι νέοι ακόμα περισσότερο, αλλά και οι παλιοί αγρότες είναι χρεωμένοι στις τράπεζες.

Το δυστύχημα είναι ότι για μια ακόμη φορά οι συνδικαλιστές έπαιξαν το ρόλο τους, αυτοί που λέμε αγροτοπατέρες και που συνήθως πρωτοστατούν υποτίθεται στα μπλοκ, σήμερα παίξανε πάλι τα παιχνιδάκια τους. Και αυτό ξεκίνησε, εδώ στο μπλόκο του Λούρου, από τις ενώσεις των συνεταιρισμών, των αγροτικών συλλόγων του Νομού Άρτας και του Νομού Πρέβεζας που ελέγχονται από το ΚΚΕ. Αλλά δεν καταφέρανε να το ελέγξουνε και να το περιορίσουνε μέσα στα πλαίσια της ΠΑΣΥ και του ΚΚΕ. Το μπλόκο άνοιξε και πήρε μέρος πολύς κόσμος που ήθελε να αγωνιστεί.

Βέβαια η κατάληξη για μια ακόμα φορά ήταν η ίδια και ο κόσμος αισθάνθηκε και πάλι προδομένος. Και αυτό γιατί αυτά που δόθηκαν ήταν ένα ξεροκόμματο. Οι καλαμποκοπαραγωγοί, οι βαμβακοπαραγωγοί, οι ελαιοπαραγωγοί πήρανε απλά ένα ξεροκόμματο. Οι υπόλοιποι παραγωγοί δεν πήραν τίποτα. Όπως και οι κτηνοτρόφοι δεν πήραν τίποτα – γιατί ήτανε στα μπλόκα και κτηνοτρόφοι, οι οποίοι είχαν κινητοποιήσεις από τον Δεκέμβριο. Ως επί το πλείστον ό,τι ξεροκόμματα δόθηκαν ήταν στη Θεσσαλία και κάποια λίγα στην Πελοπόννησο. Στην περιοχή μας, κυρίως στην Άρτα, υπάρχει έντονο το πρόβλημα της ακαρπίας των εσπεριδοειδών που είναι το κύριο αγροτικό προϊόν. Αλλά δεν δόθηκε απολύτως τίποτα για τα εσπεριδοειδή και το πρόβλημα είναι οξύ. Μεγάλο ζήτημα είναι και το από εδώ και πέρα. Ειδικότερα για τους κτηνοτρόφους που σιγά-σιγά έχουν αρχίσει και οργανώνονται. Οργανώνονται σε συλλόγους, πιθανόν να γίνει και κάποιο πανελλαδικό όργανο μέσα στο πλαίσιο της ΠΑΣΕΓΕΣ. Και αυτό γιατί οι κτηνοτρόφοι αντιμετωπίζουν πολύ πιο έντονα το πρόβλημα, επειδή τα τελευταία δύο χρόνια η αλματώδης αύξηση του κόστους των ζωοτροφών σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές του γάλακτος, των αρνιών κ.λπ. τους έχει φέρει σε αδιέξοδο.

“Και του χρόνου στους δρόμους θα ήμαστε”

Γιάννης Φωτόπουλος, αγρότης που συμμετείχε στο μπλόκο του Αχελώου

Στο μπλόκο του Αχελώου συμμετείχε αρκετός κόσμος από όλες τις παρατάξεις, καθώς και ανένταχτοι, ενώ έντονη ήταν η παρουσία και των νέων αγροτών. Το κλίμα ήταν καλό και αγωνιστικό. Κατεβήκαμε στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούμε για την πολιτική που αφανίζει τον αγροτικό τομέα. Κατεβήκαμε στο δρόμο για τις εξευτελιστικές τιμές των προϊόντων μας και για να διαδηλώσουμε. Διαμαρτυρηθήκαμε 4 μέρες με κλειστό το δρόμο και η διάθεσή μας ήταν να μείνουμε. Στο δικό μας το μπλόκο υπήρχε μια ιδιαιτερότητα: οι μεγαλοσυνδικαλιστές κράτησαν γενικά καλή στάση, σε αντίθεση με την πανελλαδική κατάσταση που ξεπουλήθηκε ο αγώνας σε αρκετές περιοχές. Βέβαια ο κόσμος αντέδρασε και τώρα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Πρέπει να γίνουν επιτροπές αγώνα κατά κλάδους, να διεκδικούμε πράγματα που είναι δικά μας, που μας ανήκουν. Δεν αφορούν τις ενώσεις ή το συνδικαλιστικό. Αυτοί μπορούνε να μας στηρίζουν βέβαια, αλλά εμείς πρέπει να κάνουμε επιτροπές αγώνων, ανάλογα με την παραγωγή και ανά νομό. Είναι αναγκαίο ο αγώνας να συνεχιστεί γιατί τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί. Πρέπει να χαράξουμε στρατηγική πολιτική στον αγροτικό τομέα. Τώρα μας δώσανε φέτος 500 εκατ. και τι έγινε; Και του χρόνου πάλι στους δρόμους θα ‘μαστε. Εάν δεν χαραχτεί στρατηγική πολιτική, αν δεν σκύψουνε πάνω στο πρόβλημα, να δούνε τι θα γίνει με τις τιμές, τι θα γίνει με τα καρτέλ, που τα προϊόντα μας φτάνουν στο ράφι πανάκριβα, και του χρόνου πάλι εκεί θα ‘μαστε. Και φέτος ουσιαστικά καραμέλες μας έδωσαν. Έχουμε καταντήσει να πηγαίνουμε στο υπουργείο και να μας δίνουν καραμέλες.

“Καταρρεύσαμε οικονομικά”

Συνέντευξη με τον Θωμά Καραστεργίου, από το μπλόκο Τεναγών Φιλίππων – Καβάλα

Είμαστε εδώ γιατί δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο που είναι δεδομένο ότι θα καταρρεύσουμε οικονομικά. Ήδη αρχίσαμε να καταρρέουμε. Ακόμα κι αυτοί που δεν χρωστούσαν αρχίσανε να χρωστάνε.

Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάτι ουσιαστικό από την κυβέρνηση, από τον υπουργό, κάτι καινούργιο το οποίο να μας τραβήξει. Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι είμαστε ενωμένοι, δεν είμαστε διασπασμένοι, τουλάχιστον η περισσότερη Ελλάδα – εκτός της Λάρισας, που εκείνοι θελήσανε και τραβήχτηκαν μακριά από μας και ξέρουμε πολύ καλά ότι κάνουνε παζάρια με την κυβέρνηση. Είμαστε μέσα στο Πανελλήνιο Συντονιστικό όργανο το οποίο έχει συγκροτηθεί – κι εγώ είμαι μέσα σ’ αυτό. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να κρατήσουμε και να καταλάβουνε όλοι – ακόμα κι αυτοί που βρίσκονται στα καφενεία ή μπροστά στις τηλεοράσεις και δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους, να καταφέρουμε να τους βγάλουμε και αυτούς, να έρθουν και αυτοί κοντά μας. Έρχονται τρακτέρια καθημερινά – μα πέντε, μα δέκα, μα δεκαπέντε, κάθε μέρα μεγαλώνει το μπλόκο. Προσπαθούμε να ενημερώνεται ο κόσμος ποιες ώρες δεν μπορεί να περάσει, να έχουμε μια πιο σωστή και πιο καλή επικοινωνία με όλους. Και πιστεύω ότι το όργανο αυτό που συγκροτήθηκε για όλη την Ελλάδα, θα φέρει τον αγροτικό πληθυσμό σε μια ένωση που δεν θα διασπάται εύκολα. Και πιστεύω, ακόμα περισσότερο, να μη χρωματιστεί με αποτέλεσμα να γίνει πιόνι όπως έχουν γίνει οι ενώσεις ή οι συνεταιρισμοί.

Πώς σκοπεύετε να συνεχίσετε; Υπάρχουν, κατά τη γνώμη σας, πολιτικά αίτια για τη σημερινή κατάσταση των αγροτών;

Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί ακόμα και στα χωράφια να ξεκινήσουμε να μπούμε, με τα δεδομένα τα σημερινά, καλύτερα να μην τα σπείρουμε γιατί θα πληρώσουμε από την τσέπη μας, όποιοι έχουν τσέπη. Θα φτάσουμε να αρχίσουν οι τράπεζες να βγάζουν σε πλειστηριασμούς τρακτέρια, χωράφια, περιουσίες, και ν’ αυξάνεται η περιουσία εκείνων και ο κόσμος να μην έχει τίποτα. Έτσι είναι. Και πιστεύω θα συνεχίσουμε.

Σκοπεύετε να κινηθείτε ώστε να πάρετε μαζί σας και άλλες κοινωνικές ομάδες οι οποίες σήμερα αντιδρούν;

Ήδη κάποιοι αρχινάνε και συνειδητοποιούν ότι δεν θα μπορέσουν ούτε αυτοί να έχουν δουλειά, ούτε αυτοί ένα μεροκάματο, αν δεν έχει ο αγρότης. Δεν πρόκειται να δουλέψει ούτε οικοδομή, ούτε φορτηγό, ούτε τίποτα.