Η διάλυση του πρόχειρου καταυλισμού των μεταναστών στην Πάτρα αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα (δυστυχώς όχι το μόνο) για το ποιο είναι το σχέδιο της κυβέρνησης στην κατεύθυνση “αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης”. Με την αστυνομία σε πρώτο ρόλο, η καταστολή αναγορεύεται σε “λύση” και ο διωγμός των μεταναστών συνοδεύεται από μαζικές συλλήψεις, μεταφορά των προσφύγων ανά την Ελλάδα, και παράνομες επαναπροωθήσεις προς τις χώρες προέλευσής τους.
Ρεπορτάζ – Κείμενα: Κατερίνα Παγουλάτου
Σκληραίνει η αντιμεταναστευτική πολιτική
Όχι, δεν πρόκειται για κυβερνητική “ανικανότητα”, ούτε για “έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής”. Πρόκειται ακριβώς για το αντίθετο: για σκλήρυνση της υπάρχουσας αντιμεταναστευτικής πολιτικής, σε πλήρη εναρμόνιση με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις εθνικές αποφάσεις πολλών κρατών μελών (βλ. Ιταλία, Γαλλία).
Ειδικά για την Ελλάδα, χώρα με ανύπαρκτες υποδομές αρωγής των μεταναστών και με σαφή και σταθερή “γραμμή” καταπάτησης των διεθνών προβλέψεων (αιτήσεις ασύλου κ.λπ.), η κατασταλτική πολιτική σημαίνει ταυτόχρονα μια τεράστια όξυνση της ανθρωπιστικής πλευράς του μεταναστευτικού φαινομένου.
Το παράδειγμα της Πάτρας είναι και πάλι ενδεικτικό: οι κατά καιρούς υποσχέσεις για τη δημιουργία στοιχειωδών υποδομών για τους πρόσφυγες (χώρος φιλοξενίας) αποδείχθηκαν εμπαιγμός μαζικής κλίμακας, καθώς τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι η πολιτική βούληση στρέφει αλλού το βλέμμα της.
Γιατί αν κυβέρνηση και τοπικοί φορείς ήθελαν να απαλλαγούν από το “απόστημα” της πόλης, θα μπορούσαν εδώ και χρόνια να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση, να δημιουργήσουν στοιχειωδώς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους μετανάστες, να δημιουργήσουν κατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης. Αντίθετα, αρνούμενοι πεισματικά να κάνουν το ελάχιστο, δαιμονοποίησαν για πολιτικό όφελός τους τούς “βρόμικους και εξαθλιωμένους” μετανάστες.
Η πολιτική του “έξω από εδώ” εφαρμόζεται στην Πάτρα εδώ και καιρό, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση να πρωτοστατεί, επικαλούμενη νόμους και διατάξεις για “πύλες εισόδου και εξόδου” της χώρας, για οικονομικά κόστη κ.λπ.
Όμως, το πρόβλημα είναι εδώ, και εδώ έπρεπε να αντιμετωπιστεί – τοποθέτηση που έχουν επαναλάβει πολλάκις όλοι οι φορείς και οι αρχές που έχουν κατά καιρούς επισκεφθεί την Πάτρα για το θέμα (Ύπατη Αρμοστεία, Συνήγορος του Πολίτη κ.ά). Αναπάντητο επίσης παραμένει το ερώτημα: πού έχουν πάει τα χρήματα που έχουν ληφθεί από την ΕΕ για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας και κατάλληλων υποδομών;
Επιχείρηση “καθαρή πόλη”
Η “εκκαθάριση” του καταυλισμού στην Πάτρα, η οποία έφερε την ονομασία “καθαρή πόλη” (που υιοθετήθηκε ως τίτλος από πολλά τοπικά ΜΜΕ), γεννά μια σειρά ερωτήματα για όλη τη διαδικασία που ακολουθήθηκε: Ο καταυλισμός γκρεμίστηκε και κάηκε πριν βρεθεί εναλλακτική λύση στέγασης των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο. Χωρίς κανένα έγγραφο κατεδάφισης, χωρίς καμία μέριμνα για την τύχη εκατοντάδων μεταναστών, περιφέρεια, δήμος και νομαρχία προσπάθησαν να εξαφανίσουν από προσώπου γης ό,τι θύμιζε τους πρόσφυγες. Για την πυρκαγιά καταδίκασαν, μάλιστα, δύο Αφγανούς πρόσφυγες. Όλοι όμως καταλαβαίνουν πως η φωτιά μπήκε από τους “εκκαθαριστές”, οι οποίοι γλίτωσαν κατ’ αυτόν τον τρόπο την κατηγορία ότι κατεδάφισαν το τζαμί του καταυλισμού.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε δήλωση του περιφερειακού διευθυντή της αστυνομίας λίγο πριν ξεκινήσει το γκρέμισμα του καταυλισμού, ο κ. Χρονόπουλος είπε πως όλα τα παραπήγματα θα κατεδαφιστούν, εκτός από το τζαμί, που “θα δούμε πώς θα το χειριστούμε”.
Το έκαψαν, ενοχοποίησαν δύο Αφγανούς μουσουλμάνους… κι έτσι γλίτωσαν από την κατηγορία της θρησκευτικής προκατάληψης.
Σήμερα, μιλούν για την ανάπλαση του χώρου…
Το σχέδιο της αστυνομίας ήταν καλά οργανωμένο από καιρό. Της “εκκαθάρισης” προηγήθηκαν μαζικές συλλήψεις και έφοδοι επί τουλάχιστον ένα μήνα, ενώ το κλίμα τρομοκράτησης των μεταναστών ήταν καθημερινό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η αστυνομία ανέλαβε να “ενημερώσει” για την αναγκαστική απομάκρυνση τούς μετανάστες.
Άφαντο το υπουργείο Υγείας, η ΥΠΕ, φορείς που εμπλέκονται σύμφωνα με το νόμο στην αρωγή ανηλίκων και αιτούντων άσυλο. Άφαντες οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου, που δηλώνουν αναρμόδιες για το θέμα.
Κουβέντα για τα δικαιώματα των μεταναστών, κουβέντα για το τεράστιο ανθρωπιστικό πρόβλημα που δημιουργείται σήμερα, κουβέντα για τις διεθνείς συμβάσεις.
Η “εκκαθάριση” του καταυλισμού στην Πάτρα άνοιξε το δρόμο για μαζικής κλίμακας αντίστοιχες επιχειρήσεις, εκκαθαρίζοντας παράλληλα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Θέση της ΚΟΕ
-
Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ (και με τη συμμετοχή της Ελλάδας), οι εμφύλιοι πόλεμοι που προκαλούν οι Δυτικοί στην Αφρική και η τεράστια φτώχεια στην οποία έχουν περιέλθει εκατομμύρια άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τα μεταναστευτικά καραβάνια προς την Ευρώπη.
-
Τα θύματα των κυρίαρχων πολιτικών (στρατιωτικών και οικονομικών) δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται από το στρατό και την αστυνομία, αλλά να μετατραπούν σε ζωντανή πίεση για την ανατροπή των πολιτικών που γεννούν τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Η πολιτική της μη παροχής φροντίδας και περίθαλψης έχει γιγαντώσει τα κυκλώματα της διακίνησης και της διαπλοκής με τους κρατικούς μηχανισμούς.
-
Για τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα: περίθαλψη, φιλοξενία, στέγαση, σίτιση, νομική διευκόλυνση για άσυλο, χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων. Όχι πογκρόμ, εξευτελισμοί και στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ανακοινώσεις αντίδρασης στην “εκκαθάριση”
Ανακοινώσεις καταδίκης της αστυνομικής επιχείρησης εξέδωσαν η Κίνηση Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών, ο ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, η ΚΟΕ, η “Αριστερά στην Αυτοδιοίκηση”, το ΚΚΕ, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κ.ά. Η ανακοίνωση της ΚΟΕ για τη διάλυση του καταυλισμού καταλήγει:
“Όλες οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις, όλη η αριστερά ενωμένη, κάθε νέος και άνεργος, κάθε συμπολίτης μας οφείλει να καταδικάσει την αστυνομική πολιτική του δικομματισμού, τη δεξιά σύμπνοια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να αντιδράσουμε μαζικά και κινηματικά δείχνοντας αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, με συνείδηση ότι τα “μπλόκα” που δοκιμάζουν οι κρατούντες είναι απειλή για το λαϊκό κίνημα και τα δημοκρατικά δικαιώματα όλης της κοινωνίας”.
“Ασύμμετρη απειλή” οι μετανάστες
“Το κύμα των λαθρομεταναστών συνιστά εν δυνάμει απειλή για τις περισσότερο ανεπτυγμένες κοινωνίες της Δύσης, με συνέπειες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές” είχε δηλώσει προ ημερών ο υπουργός άμυνας Β. Μεϊμαράκης, και οι αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ την περασμένη βδομάδα επισφράγισαν τις απόψεις του.
Η εμπλοκή του ΚΥΣΕΑ στη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος αποτελεί την κυβερνητική απάντηση στο κλίμα ξενοφοβίας που καλλιεργείται συστηματικά στη χώρα και την επιρροή των απόψεων Καρατζαφέρη στους ψηφοφόρους της ΝΔ. Παράλληλα, πιστοποιεί την προσαρμογή της κυβέρνησης στο πανευρωπαϊκό δόγμα της “Ευρώπης-φρούριο”, που αποβλέπει στην αύξηση της καταστολής σε βάρος των μεταναστών, στον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην απαγόρευση μετακίνησης από χώρα σε χώρα και στην ουσιαστική απαγόρευση της παροχής ασύλου. Για την κυβέρνηση της ΝΔ και το διευθυντήριο των Βρυξελλών τα εμπορεύματα, τα κεφάλαια και ο χρηματιστηριακός τζόγος έχουν περισσότερα δικαιώματα από τα εκατομμύρια ανθρώπων που αποτελούν θύματα των οικονομικών και πολιτικών τους επιλογών.
Την υποκρισία και τη βαρβαρότητα του συστήματός τους επιχειρούν να την ενσταλλάξουν στις συνειδήσεις των εργαζόμενων. Θέλουν να ξεχαστεί ότι τα κύματα των οικονομικών μεταναστών προήλθαν από τους πολέμους της Νέας Τάξης, την οικονομική καταλήστευση των παραγωγικών πηγών των χωρών τους και την περιβαλλοντική καταστροφή που επέβαλε η νεοφιλελεύθερη ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση. Θέλουν να ξεχαστεί ότι ξένοι εργάτες παραδόθηκαν σαν σύγχρονοι δούλοι στους εργοδότες που με τα άθλια μεροκάματα και τη συγκράτησή τους, την ανασφάλιστη εργασία κ.λπ. συνέβαλαν στην τόνωση της “ανταγωνιστικότητας της οικονομίας”. Θέλουν να ξεχαστεί ότι πάνω στις ελπίδες τους ασέλγησαν κερδοσκοπώντας συμμορίες αστυνομικών, δημοσίων υπαλλήλων, δικηγόρων και άλλων “ευυπόληπτων πολιτών”. Νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι το δόγμα “νόμος και τάξη” ξεκινά σήμερα σε βάρος των μεταναστών για να στραφεί αύριο σε βάρος των εργαζόμενων, των απεργών, των άνεργων, των αποκλεισμένων, των νέων. Τώρα οι μετανάστες παραδίδονται στη βία των ΜΑΤ για να εκδιωχθούν από τα γκέτο όπου οι ίδιες δυνάμεις τους απώθησαν στο παρελθόν. Αύριο θα ανατεθεί στο στρατό να προφυλάξει τα σύνορα από τις νέες στρατιές μεταναστών που ετοιμάζονται στην Ασία, την Αφρική, τα Βαλκάνια και αλλού.
Φούλα Σταυροπούλου: “Το πρόβλημα θα γίνει οξύτερο”
Συνέντευξη της Φούλας Σταυροπούλου, μέλους της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών
Έζησε λεπτό προς λεπτό το γκρέμισμα του καταυλισμού της Ηρώων Πολυτεχνείου και τη φωτιά που αποτέλειωσε το έργο που άρχισαν οι μπουλντόζες. Η Φούλα Σταυροπούλου, μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών, γιατρός στο επάγγελμα, μας μεταφέρει το κλίμα αστυνομοκρατίας που επικρατούσε στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας κατά την επιχείρηση “εκκαθάρισης”, κάνοντας λόγο για ένα “καλά οργανωμένο σχέδιο”.
Φήμες
“Από την Παρασκευή το βράδυ υπήρχαν πληροφορίες ότι θα γκρεμίσουν τον καταυλισμό. Το Σάββατο οι φήμες ενισχύθηκαν. Η πιθανότερη ημερομηνία κατεδάφισης θα ήταν Κυριακή ξημέρωμα. Πήγαμε στον καταυλισμό για να δούμε πόσοι πρόσφυγες υπήρχαν. Μας είπαν ότι πριν μισή ώρα ήταν εκεί ο διευθυντής Ασφαλείας Πατρών Αθ. Νταβλούρος, ο οποίος τους ενημέρωσε ότι αύριο (σ.σ. Κυριακή) θα “μαζέψουν” όσους δεν έχουν χαρτιά. “Οι υπόλοιποι φύγετε, γιατί θα το γκρεμίσουμε” είπε. Επίσης, “μην ειδοποιήσετε τους φίλους σας”. Φανταστήκαμε ότι τους το είπαν για να μας το μεταφέρουν, κι ότι πιθανόν να μην προχωρούσαν στο γκρέμισμα…”
Ψέματα
“Ψάξαμε να βρούμε τον εισαγγελέα, δεν έδιναν το τηλέφωνό του, δεν έβγαινε άκρη. Πήραμε τον Τσούκαλη (σ.σ. βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ) για να μάθει τι γίνεται, όμως δεν του απαντούσε ούτε ο νομάρχης ούτε ο περιφερειάρχης. Στις 23:45 το βράδυ καταφέραμε να επικοινωνήσουμε με τον περιφερειάρχη. Τον ρωτήσαμε γιατί σχεδιάζεται γκρέμισμα ενώ δεν έχει βρεθεί κατάλυμα. Επί λέξει μας είπε: “Να είστε σίγουροι ότι θα μεταφερθούν πρώτα ασφαλώς και μετά, βέβαια, θα γκρεμιστεί ο καταυλισμός”. Σε επικοινωνία με τον Τσούκαλη, τον διαβεβαίωσε ότι δεν θα γινόταν κατεδάφιση την επόμενη ημέρα, αλλά την επόμενη Τρίτη ή Τετάρτη.”
Η επιχείρηση
“Ξαναπεράσαμε από τον καταυλισμό στη 01:00, στις 02:00 και τις 03:00. Τα πράγματα ήταν ήσυχα. Στις 05:30 το πρωί μας πήραν τηλέφωνο, ότι έχουν φτάσει ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Φτάσαμε γύρω στις 05:50. Υπήρχαν διπλά μπλόκα και δεν μας άφησαν να περάσουμε. Πήγα να περάσω πεζή. Μου είπαν ότι απαγορεύεται. Με ρώτησαν “πού πηγαίνετε τέτοια ώρα” και τους απάντησα “βόλτα, θα περάσω”. Φαίνεται ότι είχαν εντολή να μην κάνουν φασαρίες. Δεν περνούσες, όμως, με τίποτα. Επιστρέψαμε στην παραλιακή, από τον παράδρομο. Σταθήκαμε στο παρκάκι όπου συνήθως κάνουμε το συσσίτιο. Εκεί υπήρχαν άλλες διμοιρίες ΜΑΤ. Ζητήσαμε τον επικεφαλής, δεν εμφανίστηκε, ζητήσαμε τον εισαγγελέα, δεν εμφανίστηκε. Η δικηγόρος της Κίνησης είχε μείνει από την άλλη πλευρά, καθώς δεν την άφησαν να περάσει. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένα ασθενοφόρο. Έκαναν φασαρία λέγοντας “τι θέλεις εσύ εδώ” και ο οδηγός απάντησε “μα, εσείς δεν καλέσατε για κάποιον τραυματία;”. Ακούγοντάς το, ζητήσαμε να περάσουν οι γιατροί. Δεν μας άφησαν. Ο επικεφαλής δήλωσε ότι ο πρόσφυγας “δεν θέλει να τον δουν γιατροί”. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί άρχισαν να συνοδεύουν τους πρόσφυγες στα πούλμαν, χωρίς αντίσταση.”
Ένα έγγραφο-“φάντασμα”
“Ζητήσαμε πολλές φορές να μας δείξουν το πρωτόκολλο κατεδάφισης. Τίποτα. Υπήρχε μια διοικητική απόφαση του νομάρχη. Ο κ. Παναγιωτόπουλος από την Περιφέρεια μάς είπε “να σας φέρω την απόφαση συγκρότησης επιτροπής της Πολεοδομίας”. Του απαντήσαμε ότι δεν ζητάμε την επιτροπή, ζητάμε την απόφασή της, αν υπάρχει. Δήλωσε ότι θα κοιτάξει, αλλά… τίποτα. Ποιος υπογράφει το πρωτόκολλο κατεδάφισης; Έχει αρμοδιότητα ο νομάρχης, πέρα από το να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρωτόκολλο, να το εκδώσει; Έστω ότι τα παραπάνω έχουν γίνει νομότυπα. Δεν θα έπρεπε να θυροκολληθεί η απόφαση σε γλώσσα που να καταλαβαίνουν οι πρόσφυγες, να δοθεί προθεσμία να κάνουν ενστάσεις ή να μαζέψουν τα πράγματά τους; Επίσης, αυτές οι διαδικασίες δεν γίνονται από την αστυνομία. Αυτό λέγεται εκφοβισμός, όχι ενημέρωση. Υπάρχουν παρατυπίες και παρανομίες”.
Η πυρκαγιά
“Η φωτιά, κατά τη γνώμη μου, ήταν εμπρησμός από αυτούς που οργάνωσαν την εκκένωση και κατεδάφιση. Την ώρα που ξέσπασε βρισκόμασταν εκεί αρκετοί άνθρωποι. Δεν νοείται ότι τον κλοιό που δεν μπορέσαμε να περάσουμε εμείς και οι δικηγόροι, τον πέρασαν πρόσφυγες για να βάλουν φωτιά. Ακόμα και να τον πέρασαν, με τόσες αστυνομικές δυνάμεις παντού, πώς συνέβη; Είναι αστεία πράγματα”.
“Ιερά συμμαχία”
“Έχουμε μια κυβέρνηση αναξιόπιστη. Δεν είναι δυνατόν ο εκπρόσωπός της μία εβδομάδα πριν να διαβεβαιώνει δημοσίως ότι πρώτα θα φτιαχτεί ξενώνας φιλοξενίας και μετά θα γκρεμιστεί ο καταυλισμός, να επαναλαμβάνει την ίδια τοποθέτηση το Σάββατο το βράδυ, και την Κυριακή τα ξημερώματα να γκρεμίζεται ο καταυλισμός χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση! Εναλλακτική λύση δεν είναι το ξενοδοχείο για 36 άτομα. Είναι επίσης σαφές ότι τοπικοί φορείς και περιφέρεια αλληλοβοηθήθηκαν. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το γκρέμισμα”.
Οι ανήλικοι
“Είναι τραγικό αυτό που συνέβη με τους ανηλίκους. Για παράδειγμα, ένας ανήλικος συνοδευόταν από τον πατέρα του, που έμεινε στην Πάτρα, ενώ το παιδί οδηγήθηκε στην Κόνιτσα. Αυτά τα παιδιά, που συνήθως είναι και τα μικρότερα, χωρίζονται από τους δικούς τους και μεταφέρονται στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Δεν ελήφθη καμία πρόνοια για τους ανήλικους, ενώ αποτελεί καταπάτηση του διεθνούς δικαίου για τους πρόσφυγες. Επίσης, στο πρόγραμμα που “έτρεξε” το προηγούμενο διάστημα, 130 άνθρωποι υπέβαλαν αιτήσεις ασύλου. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν στον καταυλισμό και ανέμεναν απάντηση στο αίτημά τους. Είδαμε με τα μάτια μας ένα πούλμαν 54 θέσεων και δύο κλούβες να παίρνουν πρόσφυγες, ενώ το πούλμαν ξαναήρθε και πήρε κι άλλους. Μιλάμε δηλαδή για τουλάχιστον 200 άτομα, ενώ αυτή τη στιγμή έχουμε στοιχεία για λιγότερους από 100 ανθρώπους”.
Η επόμενη ημέρα
“Δεν λύθηκε τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν στην Πάτρα. Βρίσκονται στις γραμμές του τρένου, κάτω από τη γέφυρα, σε λίγο θα βρίσκονται στο Φάρο. Δεν μπορούν να φύγουν. Είναι μη απελάσιμοι. Άρα δεν υπάρχει λύση. Πρόκειται για κουκούλωμα. Έδωσαν μια “απάντηση” στους περίοικους. Στο μέλλον εκτιμώ ότι το πρόβλημα θα είναι οξύτερο. Γιατί σε αυτόν τον άθλιο καταυλισμό, ο ένας είχε την υποστήριξη του άλλου. Τώρα είναι ο καθένας μόνος του. Εάν ο ένας πείναγε, κάποιος μπορούσε να τον βοηθήσει. Υπήρχαν τα συσσίτια της Κίνησης, που ανακούφιζαν. Αυτή τη στιγμή είναι καταδιωγμένοι. Θα πεινάσουν. Τι θα κάνουν; Δεν θα αναγκαστούν να κλέψουν; Ως Κίνηση, ζητάμε σε πρώτη φάση να τηρηθούν τα δικαιώματα που έχουν. Οι αιτούντες άσυλο δικαιούνται αξιοπρεπούς διαβίωσης. Πρέπει να την έχουν. Δικαιούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Πρέπει να την έχουν. Δεν υπάρχουν παράνομοι άνθρωποι…”
Ο Νέρων… στην Πάτρα
Τον Νέρωνα οι περισσότεροι Πατρινοί, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες, δεν τον ξέρουν ως τρυφηλό ηδονιστή, φιλέλληνα, φιλόσοφο, αποτυχημένο ποιητή και ολίγον σχιζοφρενή. Τον ξέρουν ως εμπρηστή της Ρώμης. Αυτόν που έβαλε φωτιά σε μια πόλη για να πιεί το κρασί του. Ως εμπρηστή τον ξέρουν, και μερικοί ως εμπρηστή τον θαυμάζουν. Γιατί με μια πολεοδομική φωτιά έκαψε τη Ρώμη, για να την ξαναχτίσει χωρίς τις παράγκες των απελεύθερων και των φτωχών. Ήθελε ο αυτοκράτωρ χρυσό παλάτι εκεί.
Τέτοιες πολεοδομικές φωτιές έμπαιναν συχνά σε Δύση κι Ανατολή. Αν αντιδρούσαν οι κάτοικοι στους πολεοδομικούς σχεδιασμούς και στα καλλιτεχνικά όνειρα των ηγεμόνων, ένα αναμμένο δαδί έλυνε το πρόβλημα. Τα ξυλόσπιτα άναβαν σαν τις κουκουναριές του Ελληνικού Καλοκαιριού. Η οθωμανική Θεσσαλονίκη έζησε αρκετές πολεοδομικές φωτιές αυτού του είδους.
Μια τέτοια πολεοδομική φωτιά ονειρεύονται αρκετοί Πατρινοί (αλλά δεν τολμούν να το πουν) να πιάσει πλάι στο Μείλιχο, διακόσια μέτρα από τη θάλασσα, όπου ένας καταυλισμός Αφγανών προσφύγων (καμιά εκατό πενηνταριά παράγκες) εμποδίζει την πολεοδομική και οικονομική ανάπτυξη μιας περιοχής με τα ακριβότερα οικόπεδα και τα ακριβότερα προς πώληση διαμερίσματα – εκεί όπου μερικοί από τους εργολάβους της Πάτρας έχουν οικόπεδα με θέα τη θάλασσα, τα βουνά της Ρούμελης, τον Πατραϊκό κόλπο προς δυσμάς, μέχρι εκεί που πιάνει το μάτι, στα νησάκια όπου η ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, με τον Θερβάντες πολεμιστή.
Αντιστέκεται όμως ο καταυλισμός, και παραμένει όρθιος σαν το γαλατικό χωριό του Αστερίξ σε μια περιοχή που ο παράδεισος της Τρικλαρίας Αρτέμιδος υποτάχθηκε στον κερδώο Ερμή. Τις εσπέρες οι εξαθλιωμένοι, αδύνατοι, βρώμικοι φυγάδες του Αφγανιστάν, πενήντα με εξήντα το πολύ κιλά, ούτε γραμμάριο λίπους, ομού με άλλους μετανάστες από την Ανατολή και την Αφρική, θαυμάζουν την ξακουστή δύση του ηλίου στα απέναντι βουνά, σχεδιασμένα κάποτε από τον Λε Κορμπυζιέ, Βαράσοβα και Παλιοβούνα, αλλά κυρίως παρακολουθούν τη γραμμή που αφήνουν στη θάλασσα οι πρύμνες των καραβιών που φεύγουν για Ιταλία. Φίλοι τους είναι κρυμμένοι εκεί, λαθραία. Αυτό επιδιώκουν κι αυτοί. Όσοι δεν τα καταφέρνουν, περί τα μεσάνυχτα γυρίζουν στις κρυψώνες τους. Σε εγκαταλειμμένα σπίτια, σε οικοδομές, σε παλιά εργοστάσια, στην ύπαιθρο. Η πλειοψηφία των Αφγανών επιστρέφει στον καταυλισμό. Βρώμικο, μουχλιασμένο κι εξαθλιωμένο, με σκουπίδια και σαπίλα ολόγυρά του.
Απόσπασμα απ’ το βιβλίο του Βασίλη Λαδά,
“Μουσαφεράτ. Οι χίλιες και μια νύχτες ενός καταυλισμού προσφύγων”
Το βιβλίο του Βασίλη Λαδά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Futura.
Ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες: Ανησυχία για την τύχη εκατοντάδων μεταναστών
Ο επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, κ. Γιώργος Τσαρμπόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση στην “Αριστερά!” μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Πάτρα:
“Το Γραφείο μας εκφράζει την ανησυχία του για την τύχη εκατοντάδων παράτυπων μεταναστών, μεταξύ των οποίων βρίσκονται αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες, μετά το κλείσιμο του πρόχειρου καταυλισμού που είχε στηθεί στην Πάτρα. Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης την περασμένη Κυριακή, εντοπίστηκαν 45 ασυνόδευτοι ανήλικοι, αφγανικής καταγωγής, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε ειδικό κέντρο υποδοχής στην Κόνιτσα. Πληροφορίες μας από την Κόνιτσα αναφέρουν ότι είναι καλά. Επιπλέον, οι αρχές εντόπισαν και μετέφεραν σε ξενοδοχείο στην Πάτρα, για προσωρινή στέγαση, 20-25 καταγεγραμμένους αιτούντες άσυλο, των οποίων όμως η εκεί παραμονή δεν είναι εξασφαλισμένη, σύμφωνα με πληροφορίες που λάβαμε. Εξάλλου, ένας άγνωστος αριθμός που διέμενε στον καταυλισμό χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Πάτρας.
Η Ύπατη Αρμοστεία υποστήριζε εδώ και καιρό ότι ο πρόχειρος καταυλισμός της Πάτρας δεν παρείχε κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους που είχαν βρει καταφύγιο εκεί. Ωστόσο, περιμέναμε ότι η εκκένωση του καταυλισμού δεν θα πραγματοποιούνταν πριν βρεθεί εναλλακτική λύση στέγασης, όπως εξάλλου είχε δεσμευτεί η Πολιτεία. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, και σήμερα πολλοί από τους πρώην ενοίκους του καταυλισμού, μεταξύ τους και αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτοι ανήλικοι, υπάρχει φόβος να είναι άστεγοι, δεδομένου ότι είχαν εγκαταλείψει το χώρο προτού ξεκινήσει η επιχείρηση εκκαθάρισης.
Η Ύπατη Αρμοστεία έχει επανειλημμένα καλέσει τις ελληνικές αρχές να βελτιώσουν την ποιότητα των συνθηκών υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο. Η έλλειψη διερμηνείας και υπηρεσιών νομικής βοήθειας στο αστυνομικό τμήμα της Πάτρας περιορίζει τη δυνατότητα των αρχών να παραλαμβάνουν και να διεκπεραιώνουν τα αιτήματα ασύλου, παρά τα θετικά βήματα που έχουν σημειωθεί το τελευταίο δίμηνο. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί πως όλοι οι αιτούντες άσυλο θα τύχουν δίκαιης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτημάτων τους, ενώ παράλληλα θα τους παρασχεθεί στέγαση και κοινωνική φροντίδα, όπως προβλέπει ο νόμος”.