Ακύρωση τώρα της αποικιοκρατικής σύμβασης με την Cosco

τ.276, 23/10/2009

“Ο αγώνας μας γίνεται για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον”

Συνέντευξη με την Αναστασία Φρατζεσκάκη, μελος του Δ.Σ. της Ένωσης Μονίμων Υπαλλήλων ΟΛΠ (ανήκει στην ΟΜΥΛΕ – Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας)

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την αναστολή που υποτίθεται ότι δόθηκε στην εγκατάσταση της Cosco, πώς διαγράφονται τα πράγματα; Τι περιμένετε να γίνει;

Αυτές τις μέρες η Ομοσπονδία θα συναντηθεί με την υπουργό, θα συζητηθούν τα σημεία εκείνα της σύμβασης στα οποία θίγεται το εθνικό και δημόσιο συμφέρον, καθώς και το εργασιακό καθεστώς. Στη συνέχεια η κ. Κατσέλη θα δώσει οδηγίες στη διοίκηση του ΟΛΠ –που αναμένουμε να είναι διαφορετική από τη σημερινή– για να επαναδιαπραγματευτεί με την Cosco.

Τι προβλέπει η σύμβαση για το εργασιακό καθεστώς;

Να σας φέρω ένα παράδειγμα για να δείτε την ελληνική ιδιομορφία: Η Cosco στο εμπορικό λιμάνι της Αμβέρσας, όταν πήρε το 20% του προβλήτα αποδέχτηκε “κλειδωμένες” εργασιακές σχέσεις. Ήξερε από πριν ότι στο χώρο που θα χρησιμοποιήσει δεν μπορεί να προσλάβει προσωπικό της αρεσκείας της, αλλά πιστοποιημένους λιμενεργάτες, ότι έπρεπε να συμμετέχει σ’ ένα όργανο μαζί με τους υπόλοιπους χρήστες και όλοι από κοινού να συζητούν με το σύνολο των εργαζομένων μία συλλογική σύμβαση, έναν κανονισμό εργασίας, κοινές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, κοινές διαδικασίες εκπαίδευσης. Κι αυτό γιατί στο Βέλγιο η λιμενεργασία είναι μια προσδιορισμένη και πιστοποιημένη εργασία. Στην Ελλάδα δεν πιστοποιείται και δεν περιγράφεται πουθενά το επάγγελμα, κι αυτό οφείλεται στο ότι τα λιμάνια ήταν δημόσια και δεν προέκυπτε πιεστικά μια τέτοια ανάγκη. Ήρθε λοιπόν η προηγούμενη κυβέρνηση, έκανε μια σύμβαση με την Cosco και δεν επέβαλε ούτε μια δέσμευση για τις εργασιακές σχέσεις, λύνοντας τα χέρια στο μονοπώλιο να επιβάλει τους όρους του. Αυτό είναι ένα δώρο στην Cosco και ταυτόχρονα ένα εργαλείο που μελλοντικά θα χρησιμοποιηθεί ενάντια σε όλους τους λιμενεργάτες. Θα πει δηλαδή κάποια στιγμή η κυβέρνηση ότι δεν γίνεται να διατηρηθούν οι όροι εργασίας που ίσχυαν, γιατί η Cosco είναι ανταγωνιστική και δουλεύει με συμπιεσμένο εργατικό κόστος. Εκτιμάμε, λοιπόν, ότι εδώ έγινε ένα αναπάντεχο δώρο στην Cosco, δώρο που η ίδια δεν θα το απαιτούσε, όπως δεν το έχει απαιτήσει και αλλού.

Άρα, με βάση και το παράδειγμα της Αμβέρσας, ενδέχεται –θεωρητικά τουλάχιστον– η Cosco ν’ αποδεχτεί μια συμφωνία για τις εργασιακές σχέσεις.

Θεωρώ ότι η κυβέρνηση οφείλει να θέσει το θέμα των εργασιακών σχέσεων και η Cosco να το δεχτεί χωρίς δεύτερη συζήτηση. Δεν είναι μόνο η περίπτωση της Αμβέρσας. Η Cosco επιδίωξε να πάρει προβλήτες, αν και δεν τα κατάφερε, στη Γερμανία και στην Ισπανία. Σε καμία περίπτωση δεν μπήκε θέμα αλλαγής των όρων εργασίας.

Στην περίπτωση, λοιπόν, που η Cosco κάνει κάποια υποχώρηση στα εργασιακά θέματα, πώς θα τοποθετηθείτε απέναντι στο γενικότερο θέμα της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού;

Η επίσημη θέση της ΟΜΥΛΕ είναι ότι κυρίαρχο θέμα για μας είναι η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος και του δημόσιου λιμανιού. Τα εργασιακά διασφαλίζονται αν διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον, είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο.

Άρα αυτό που λέτε είναι ότι πάτε σε μία διαπραγμάτευση όπου, επί της ουσίας, βάζετε όλα τα κομβικά σημεία που αφορούν τον πυρήνα της σύμβασης και όλη τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης.

Ακριβώς.

Γίνονται στο λιμάνι αυτές τις μέρες προσπάθειες για για έμμεση εγκατάσταση της Cosco;

Μετά την συμφωνία αναστολής έκδοσης τιμολογίων, τις αμέσως επόμενες ώρες και ημέρες έγιναν απόπειρες να εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι, να στήσει τον δικό της φορολογικό μηχανισμό και να δημιουργήσει κάποιες τετελεσμένες καταστάσεις. Σ’ όλα αυτά έχει την αρωγή της προηγούμενης διοίκησης του ΟΛΠ, που θεωρητικά έχει παραιτηθεί αλλά παραμένει στη θέση της.

Τι λένε οι εργαζόμενοι στο λιμάνι για το τι πρόκειται να γίνει από δω και πέρα; Είναι έτοιμοι να συνεχίσουν με κινητοποιήσεις;

Υπάρχει πολύ έντονη ανησυχία για το ποια θα είναι η έκβαση αυτών των διαπραγματεύσεων, και σε ορισμένες θέσεις εργασίας υπάρχει και έντονος θυμός. Οι εργαζόμενοι είμαστε σε στάση αναμονής.

Πιστεύετε ότι θα βοηθήσει τον αγώνα των εργαζομένων να εκδηλωθεί ευρύτερα αλληλεγγύη και από την τοπική κοινωνία στον Πειραιά και από την Αριστερά ενδεχομένως ή άλλους φορείς υπέρ του δημόσιου λιμανιού;

Ναι. Οι εργαζόμενοι στο λιμάνι από την αρχή του αγώνα μας εξηγήσαμε ότι η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους γύρω από το λιμάνι, διότι πολλές απ’ αυτές τις δουλειές θα γίνονται απ’ την Cosco. Ο μέχρι τώρα δημόσιος ΟΛΠ αντιλαμβανόταν την ευθύνη του απέναντι στους παραλιμένιους δήμους και φρόντιζε, μ’ έναν συνδυασμό ετήσιων επιχορηγήσεων και ανταποδοτικών έργων που έφτιαχνε στα όριά του, να μειώνει την επιβάρυνση που τους προκαλούσε με τη λειτουργία του. Ένα ιδιωτικό μονοπώλιο δεν πρόκειται να έχει τέτοια συναίσθηση ευθύνης. Ο κατάλογος των συνεπειών στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα μακρύς. Θεωρούμε λοιπόν ότι η κοινωνία πρέπει να είναι δίπλα μας. Από την Αριστερά το θεωρούμε περίπου αυτονόητο, άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια ήταν δίπλα μας, σεβόμενη πάντα την αυτονομία μας. Η πράξη έδειξε ότι έως έναν βαθμό έχουμε κοινές στοχεύσεις.