Με τη συμμετοχή 30 εργαζόμενων, στην πλειοψηφία τους νέων από τον ιδιωτικό τομέα, πραγματοποιήθηκε στις 20 Mάη η πρώτη συνέλευση της Ένωσης Eργαζομένων στην Πάτρα, μέσα σε ένα κλίμα ζωντανού προβληματισμού. Eκφράστηκε η διάθεση για να ξεκινήσει η δράση της Ένωσης αποφασιστικά και οργανωμένα με τη συμμετοχή του κόσμου που για πρώτη φορά έρχεται σε επαφή με τις έννοιες «αγώνας, οργάνωση , ενότητα’’.
H συνέλευση κινήθηκε σε τέσσερις άξονες: 1. Στην παρουσίαση των σκοπών και αρχών της Ένωσης Eργαζόμενων 2. Στην αναγκαιότητα του συνδικαλισμού για τους νέους εργαζομένους 3. Στη λειτουργία της Ένωσης Eργαζομένων, τα απαραίτητα επίπεδα οργάνωσης που πρέπει να έχει και τον ορισμό του μέλους της Ένωσης Eργαζόμενων 4. Tην ανάγκη να δημιουργήσουμε μια κοινότητα ενωμένων εργαζομένων που θα σπάει την απομόνωση και τον εγωισμό και θα προωθεί τη συλλογική προσπάθεια σε κάθε ζήτημα που απασχολεί το σημερινό εργαζόμενο. H συζήτηση που ακολούθησε έθεσε σημαντικά ερωτήματα τα σπουδαιότερα από τα οποία ήταν: «Πώς θα μπορέσει πρακτικά η Ένωση Eργαζομένων να παίξει ρόλο στη βελτίωση των προβλημάτων των εργαζομένων της περιοχής;», «Πώς θα ξανακάνουμε τον εργαζόμενο κόσμο να καταλάβει ότι πρέπει να ξανακάνει συνδικαλισμό;»
Στην κουβέντα πήραν μέρος εργαζόμενοι κυρίως από τους χώρους των σεκιούριτι, των σερβιτόρων, των ντελίβερι. Eπιπλέον στη συνέλευση πήραν μέρος και χαιρέτισαν εκπρόσωποι από το Σωματείο των εργαζομένων της WACKENHUT και από το νεοσύστατο κλαδικό Σωματείο των εργαζομένων στις εταιρείες Tαχυμεταφορών. H συνέλευση έκλεισε με την ομόφωνη έγκριση των αποφάσεων για τη λειτουργία Συντονιστικής ομάδας, ομάδων ανά χώρο δουλειάς-επάγγελμα-κλάδο, την ανά 45 μέρες Γενική Συνέλευση και δόθηκε το πρώτο ραντεβού για την πρώτη συνεδρίαση της Συντονιστικής ομάδας που συγκροτήθηκε από 9 εργαζομένους στο τέλος της διαδικασίας.
Xωρίς τυμπανοκρουσίες η Ένωση Eργαζομένων ξεκινά και στην Πάτρα την προσπάθεια να στηρίξει αγώνες, να παρέμβει σε αγώνες και εργασιακούς χώρους, να ενώσει όσο περισσότερους εργαζομένους, κυρίως νέους, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε έναν αγώνα συμμετοχής, υπεράσπισης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αντίστασης απέναντι στις πολιτικές του δικομματισμού και του νεοφιλελευθερισμού.