Αν και ο εκβιασμός της εταιρίας συνεχίζεται ακόμα και για τις κερδοφόρες της μονάδες, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων προσπαθούν να ακυρώσουν τα τελεσίγραφα της εταιρίας.
Οι πρώτες κινητοποιήσεις των εργαζομένων και του σωματείου ήταν μια 24ωρη απεργία έξω από το εργοστάσιο, διαμαρτυρία στην Περιφέρεια Δ. Ελλάδας καθώς επίσης και διαμαρτυρία στο Υπουργείο Απασχόλησης, με αποτέλεσμα να παγώσουν για τρεις μέρες οι απολύσεις. Η Παμπατραϊκή απεργία, που έγινε στις 4 Φλεβάρη, είναι ένα σημαντικό βήμα στο ξεκίνημα του αγώνα.
Είναι επίσης σημαντικό το ότι αυτές οι κινητοποιήσεις γίνονται σε μια Αχαΐα πυρόπληκτη, με διπλασιασμένο τον αριθμό των ανέργων τους τελευταίους μήνες, με συνεχιζόμενες απολύσεις σε μια σειρά επιχειρήσεων, όπως DUR, ACS, Μανιατόπουλος, με νωπή και ανοιχτή ακόμα την υπόθεση των εργαζόμενων του Βοσινάκη, με έναν εμπορικό και επισιτιστικό κλάδο έτοιμο να διώξει ακόμα περισσότερους. Ήδη η Αχάια Κλάους προχώρησε και σε άλλες απολύσεις και το Καζίνο Ρίο πρότεινε "εθελούσια" σε όλους τους εργαζόμενους. Εδώ πρέπει να δούμε πραγματικά ποια πρέπει να είναι η απάντηση από τη μεριά όλων όσοι πλήττονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ και την αυθαιρεσία της κάθε εργοδοσίας.
Έχουμε ανάγκη από αιτήματα που να δίνουν ελπίδες, να παλέψουμε με μοναδικό στόχο να μην απολυθεί κανένας άλλος. Υπάρχει, λοιπόν, μπροστά μας ένας αγώνας που, αν δεν έβρισκε την αδιαφορία της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, ΠΑΣΚΕ και ΠΑΜΕ, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή μαζικοποίησης όλων των σκόρπιων αγώνων που χαρακτηρίζουν δυναμικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο την περιοχή. Η ΚΟΕ και η Ένωση Εργαζομένων από την αρχή τοποθετήθηκαν με αφίσα, δελτία Τύπου, προκηρύξεις, καλέσματα, συναντήσεις, συνελεύσεις, στη λογική: Κανένας απολυμένος στη Frigoglass, κανένας απολυμένος στην Αχαΐα, ενιαίος αγώνας ανέργων-απολυμένων-εργαζομένων.
"Ενωμένοι θα νικήσουμε"
Συνέντευξη με τον Γιώργο, εργαζόμενο της Frigoglass
Γιατί νομίζετε ότι η εταιρία προέβη σ’ αυτή τη κίνηση;
Ως εργαζόμενος με πολυετή εμπειρία σε εργοστάσια είμαι πεπεισμένος ότι αυτό έγινε για την κερδοφορία της εταιρίας. Ανώτερο στέλεχος το παραδέχτηκε. Σημαίνει ότι θέλει να πάρει την παραγωγική διαδικασία από τη Κάτω Αχαΐα, να τη μεταφέρει εκεί που δραστηριοποιείται πιο έντονα, που είναι η Ρουμανία, η Ρωσία και σε άλλα εργοστάσια.
Γνωρίζετε τι συνθήκες επικρατούν σε εργοστάσια του ίδιου ομίλου σ’ αυτές τις χώρες;
Δεν γνωρίζω ακριβώς, γιατί δεν έχω εργαστεί ποτέ εκεί. Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι, για να μεταφέρει τις εργασίες, σημαίνει πως εκεί υπάρχει κόσμος με μικρότερο μεροκάματο, με χειρότερες συνθήκες εργασίας, που δεν είναι όπως είναι σε μας. Εκεί δεν έχουν ακόμα τα ίδια δικαιώματα, υπάρχει ανεργία και μεγάλη φτώχια γι’ αυτό και μεταφέρουν πολλά εργοστάσια την παραγωγή τους εκεί.
Ποιες ήταν οι αποφάσεις του σωματείου στην τελευταία συνέλευση;
Κατά την άποψή μου, αυτό που αφέθηκε να εννοηθεί είναι να μη φύγει κανένας (να μην υπογράψουν εθελούσιες), να παραμείνουν όλοι στο εργοστάσιο. Να δώσουμε τον αγώνα μας ενωμένοι και να ακυρώσουμε την ανάλγητη απόφαση της εταιρίας να διώξει τους εργαζόμενους. Τώρα περιμένουμε τη συνάντηση με την εταιρία για να δούμε πώς θα προχωρήσουμε.
Πιστεύετε πως η πατρινή κοινωνία είναι στο πλευρό σας; Υπάρχουν άλλες κινήσεις που θα μπορούσατε να κάνετε σαν εργαζόμενοι, για να τους έχετε στο πλευρό σας;
Είμαι 32 χρόνια μέσα στα εργοστάσια και σας λέω το εξής: Παλιότερα, οι εργαζόμενοι αλλά και η τοπική κοινωνία είχαν πέσει στην παγίδα των επικοινωνιακών παιχνιδιών των κυβερνήσεων. Βλέπανε με θετικό μάτι τις ιδιωτικοποιήσεις και είχαν πειστεί ότι τον κάθε ιδιώτη τον έχουμε στην τσέπη μας. Τότε ήταν πιο δύσκολο να κινητοποιήσεις και να φέρεις με το πλευρό σου τον κόσμο. Σήμερα όμως πολλοί καταλαβαίνουν ότι τίποτε από όλα εκείνα που είχαμε ακούσει δεν είναι αλήθεια. Τώρα όλοι αισθάνονται την πίεση της φτώχιας. Πιστεύω ότι αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει και πιστεύω ότι είναι στο πλευρό των εργαζομένων, αρκεί να δραστηριοποιηθούμε περισσότερο και να κάνουμε την αρχή για περισσότερους αγώνες στην τοπική κοινωνία.