Είναι αναμφισβήτητη η προκλητικότητα του, ομογάλακτου του Καρατζαφέρη, πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ. Με πληθώρα ενεργειών επιχειρεί να θεμελιώσει τις διεκδικήσεις του, προβάλλοντας ότι στην Ελλάδα ζει μια καταπιεζόμενη "μακεδονική μειονότητα". Ζητά μάλιστα οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ να αποκτήσουν διευρυμένο περιεχόμενο, πέραν αυτού με το οποίο ξεκίνησαν, που καθορίζεται από τη λεγόμενη "ενδιάμεση" συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ.
Είναι επίσης αναμφισβήτητες δύο ακόμη εκτιμήσεις: α) ότι η ηγεσία του γειτονικού προτεκτοράτου ουσιαστικά στηρίζεται στις αμερικάνικες πλάτες, β) ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί ενθαρρύνουν τη διατύπωση αλυτρωτικών διεκδικήσεων, ενώ ο Μ. Νίμιτς τις νομιμοποιεί, καθώς στην πρόσφατη πρότασή του τις περιλαμβάνει στο πλαίσιο της συζήτησης.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το ζήτημα δεν οδεύει σε επίλυση αλλά σε διαιώνιση, και μάλιστα σε μεγαλύτερη περιπλοκή. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι οι Αμερικανοί βιάζονται να εντάξουν την Ελλάδα στις χώρες όπου υπάρχουν σημαντικά μειονοτικά προβλήματα. Εκτός από τη "μακεδονική μειονότητα", που πρόσφατα ανακάλυψαν, ενθαρρύνουν την ανακίνηση του μειονοτικού ζητήματος στη Θράκη, σε συνεργασία με το τουρκικό φασιστικό καθεστώς. Παράλληλα ενθαρρύνουν την ανακίνηση του ζητήματος των Τσάμηδων στην Ήπειρο.
Οι Αμερικανοί, καθώς περνούν μια μεγάλη οικονομική κρίση, επιχειρούν να διατηρήσουν τις θέσεις τους, δημιουργώντας μειονοτικά ζητήματα και επεμβαίνοντας σαν επιδιαιτητές. Πρέπει να καταγγελθούν σαν κοινοί προβοκάτορες και πολεμοκάπηλοι. Κι όσο δεν έχουν κονδύλια και επενδύσεις για να δελεάσουν τις αστικές τάξεις της περιοχής, λόγω της οικονομικής κρίσης, τόσο περισσότερο θα γίνονται εμπρηστές του πολέμου.
Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθεί, τόσο το καλύτερο για τους λαούς: μόνο μια γραμμή απεγκλωβισμού από την αμερικάνικη πολιτική μπορεί να ανοίξει δρόμους για την ειρήνη και τη συνεργασία στα Βαλκάνια. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν στο δρόμο της υποταγής στις ΗΠΑ και της πολυεξάρτησης (μην ξεχνάμε τη σημαντική διείσδυση του ρωσικού παράγοντα). Αντίθετα, η Αριστερά καλείται να πάρει πρωτοβουλίες, να καταγγείλει το ρόλο των Αμερικάνων, να σηκώσει τη σημαία της ανεξαρτησίας, του αντιιμπεριαλισμού, της αλληλεγγύης των λαών και του διεθνισμού σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Ο χρόνος δεν περιμένει και ο Καύκασος είναι πολύ κοντά.
Χ.Κ.