Συζήτηση με γονείς συλληφθέντων
Σημαντικό αγώνα δίνουν οι γονείς των συλληφθέντων της Λάρισας ενάντια στο βαρύ κατηγορητήριο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους. Η εφημερίδα μας μίλησε με τρεις γονείς συλληφθέντων για τα γεγονότα, την αλληλεγγύη του κόσμου και το από ‘δω και πέρα.
Θέλετε να μας πείτε πώς έγινε η σύλληψη των παιδιών;
Γ.Π.: Τη Δ. τη συνέλαβαν γύρω στις έντεκα παρά το βράδυ της Δευτέρας, 8 Δεκεμβρίου. Γίνονταν κάποια επεισόδια στο κέντρο. Στην κεντρική πλατεία. Αυτό δεν αναφέρεται στην κατάθεση του αστυνομικού αλλά βρήκαμε αυτόπτη μάρτυρα, έναν καθηγητή, που είπε πως συνέλαβαν τη Δ. σε σημείο που δεν γίνονταν φασαρίες. Έπεσαν πάνω της τρεις αστυνομικοί, βρίζοντάς τη χυδαία, και τη συνέλαβαν. Ο αστυνομικός βέβαια που τη συνέλαβε γράφει πως την είδε να πετάει πέτρες στο δικαστικό μέγαρο και σε αστυνομικούς και κατάφεραν να την απομονώσουν και να την συλλάβουν.
Α.Κ.: Τον Ν. τον πιάσανε λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι μας, μακριά από τα επεισόδια, μόνο του. Οι κατηγορίες είναι ότι κρατούσε ένα λοστό, ότι φορούσε κουκούλα φυσικά, και ότι είχε σακίδιο. Ουσιαστικά πιο πολύ φαντάζομαι για την κατοχή του λοστού. Που κι αυτό είναι σχετικό – δεν αποδεικνύει κάτι για μένα.
Κ.Μ.: Ο Κ. ήταν ο πρώτος που συνελήφθη, στις οχτώμιση το βράδυ, έξω από το δικαστικό μέγαρο. Δηλαδή έφυγε από το φροντιστήριο που τέλειωσε στις εφτά παρά, βρέθηκε στην πορεία και όταν άρχισαν τα επεισόδια –όταν λέμε επεισόδια εννοούμε σπασίματα τραπεζών κ.λπ.– ήταν, όπως κι εγώ και πολύς κόσμος, σε διάφορα σημεία της κεντρικής πλατείας. Και βρέθηκε δίπλα στο δικαστικό μέγαρο, όπου και τον συνέλαβε ένας αστυνομικός με πολιτικά. Η κατηγορία είναι ότι πετούσε πέτρες κατά των αστυνομικών.
Ποια ήταν η συμπεριφορά των αστυνομικών και του εισαγγελέα απέναντί τους;
Γ.Π.: Όλα τα παιδιά καταγγέλλουν ξυλοδαρμούς στα κρατητήρια. Το ουσιαστικό όμως είναι ότι δεν ενημέρωσαν γονείς και δικηγόρους το πρώτο βράδυ και έβαλαν τα παιδιά να υπογράψουν ότι δήθεν τους ενημέρωσαν για τα δικαιώματά τους και αυτά αρνήθηκαν να κάνουν χρήση.
Α.Κ.: Aυτοί που συνέλαβαν τον Ν., κι όχι μόνο αυτόν αλλά όλα τα παιδιά, ήταν ασφαλίτες. Η συμπεριφορά τους ήταν αισχρή, δεν τον πειράξανε σωματικά, αλλά η ψυχολογική βία ήταν φοβερή. Θέλανε να τον ταπεινώσουν.
Κ.Μ.: Την ώρα της σύλληψης τον άρπαξαν από τα μαλλιά, ένας τον έσερνε από τα μαλλιά και οι άλλοι τρεις τον χτυπούσαν με τα γκλομπ παντού. Μέχρι που τον έβαλαν μέσα στο μεταγωγών με σβηστά φώτα, όπου του πήραν και το κινητό. Αυτό ήταν το πιο λεπτό σημείο, εμένα με τρέλανε, είχαμε μιλήσει λίγο πριν –θα συναντιόμασταν– και κάποια στιγμή το τηλέφωνό του χτυπούσε αλλά δεν το σήκωνε. Δεν τους άφησαν να τηλεφωνήσουν, αυτό είναι το σοβαρό της όλης υπόθεσης, ούτε φυσικά ειδοποίησαν τους γονείς ενώ τα παιδιά είναι ανήλικα. Από 14 μέχρι 17 και τέσσερις λίγο παραπάνω.
Ποια είναι η γνώμη σας για τις κατηγορίες που αποδίδονται στα παιδιά; Tο κατηγορητήριο είναι ιδιαίτερα βαρύ…
Γ.Π.: Οι κατηγορίες είναι χωρίς στοιχεία. Είναι παράνομες, αντισυνταγματικές και παράλογες. Από πουθενά δεν προκύπτει η συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης. Την κόρη μου την κατηγορεί ένας αστυνομικός ότι πετούσε πέτρες. Ένα άλλο παιδί, 14χρονο συγκεκριμένα, το κατηγορεί ότι το είδε να παίρνει 4-5 αναψυκτικά από ένα σπασμένο ψυγείο περιπτέρου. Δεν το είδε να σπάει, αλλά να παίρνει τα αναψυκτικά. Τώρα, πώς αυτά τα παιδιά τα κατηγορούν ο εισαγγελέας Κοσμίδης και η ανακρίτρια Παπαϊωάννου, που συνέταξαν το κατηγορητήριο, ότι κατέστρεψαν 37 υποκαταστήματα τραπεζών, τα γραφεία της Ολυμπιακής Αεροπορίας, το δημαρχείο και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο – αυτό από πουθενά δεν βγαίνει, παρά μόνο από τη φαντασία αυτών των κυρίων και βέβαια εφαρμόζοντας τη ναζιστική αρχή που λέει υπάρχει συλλογική ευθύνη. Δηλαδή οι αντάρτες έκαναν τις ζημιές και άρα οι άμαχοι είναι συνένοχοι κι αυτοί. Άρα θα τιμωρηθούν.
Α.Κ.: Η γνώμη μου είναι ότι θεωρούν πρόβλημα τη νεολαία, και ιδιαίτερα τους μαθητές. Το κατηγορητήριο δεν είναι απλώς βαρύ, είναι παράλογο. Είναι παράνομο. Τι άλλο να πω; Η νεολαία γι’ αυτούς είναι πρόβλημα. Προσπαθούν να καταστρέψουν αυτά τα παιδιά, προσπαθούν να βρουν εξιλαστήρια θύματα.
Κ.Μ.: Eίναι τρελό αυτό που συμβαίνει. Eίναι παράλογο. Ο δικός μου μία πέτρα πέταξε –μία πραγματικά την πέταξε–, μοναδική, δεν πρόλαβε και δεύτερη. Κι αυτοί συλλάβανε τα παιδιά σε διαφορετικά σημεία της πόλης, διαφορετικές ώρες και ήταν και άγνωστα μεταξύ τους. Και τα συνδύασαν όλα αυτά μεταξύ τους και τους κάνανε τρομοκρατική οργάνωση.
Πώς σκέφτεστε να συνεχίσετε από εδώ και πέρα;
Γ.Π.: Eίχαν φτιαχτεί δύο επιτροπές αλληλεγγύης που έκαναν αρκετά πράγματα και στις 16 Μαρτίου αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα συντονιστικό κοινής δράσης και να ενεργήσουμε μαζί. Και αυτό χωρίς να περιορίζεται η ξεχωριστή δράση της κάθε επιτροπής. Κάναμε μία πορεία στους δρόμους της Λάρισας και την περασμένη Παρασκευή κάναμε μια συζήτηση για την εξέγερση του Δεκέμβρη. Παράλληλα προγραμματίζουμε μια συναυλία όπου θα καλέσουμε γνωστούς καλλιτέχνες, και μια διαδήλωση μέσα στον Απρίλη. Ακόμα, συγκεντρώνουμε χρήματα για τα δικαστικά έξοδα.
Α.Κ.: Θα συνεχίσουμε. Δεν είναι κάτι που το σταματάς. Με οποιονδήποτε τρόπο, εναλλακτικό και μη, είτε αυτό λέγεται πορεία, ή συνέντευξη –όπως αυτή που κάνουμε τώρα– είτε συναυλία. Κάνουμε κάθε μέρα πράγματα. Σκέψεις υπάρχουν για μία συναυλία αλλά και άλλες εκδηλώσεις, και η συναυλία πιο πολύ να είναι οικονομικής συμπαράστασης τουλάχιστον για τους γονείς και για τα παιδιά που είναι μέσα ακόμη, γιατί είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό και τραγικό συγχρόνως.
Κ.Μ.: Από την αρχή μπήκαμε στην Πρωτοβουλία και προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ακόμα και σαν γονείς, μόνοι μας, έχουμε κάνει παραστάσεις στα κόμματα. Και ό,τι κάνουμε το κάνουμε για όλα τα παιδιά, εννοείται. Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσουμε. Θέλουμε να μαθευτεί παντού. Δεν δεχόμαστε τη σιωπή. Γιατί από την αρχή υπάρχει μία σιωπή. Δεν θέλανε να μαθευτεί. Ακόμα και στο Δημοτικό Συμβούλιο, πριν γίνει με αυτό το θέμα, εμένα τουλάχιστον με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν να βρω από κοντά το δήμαρχο για να μεσολαβήσει. Δηλαδή οι γνωστοί πλάγιοι τρόποι για μεμονωμένες περιπτώσεις. Εμείς δεν το δεχτήκαμε αυτό το μεμονωμένο «του παιδιού μου». Και γι’ αυτό προσπαθούμε συνολικά όσο μπορούμε.
Το όργιο τρομοκρατίας δεν είχε προηγούμενο
Oι αστυνομικές αρχές στην πορεία που έγινε στις 8/12 σαν αντίδραση στην δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου συνέλαβαν 25 κατοίκους της Λάρισας από τους οποίους οι 17 είναι ανήλικοι μαθητές, και οι υπόλοιποι φοιτητές και νέοι μετανάστες. Tέσσερις από αυτούς κρίθηκαν προφυλακιστέοι και οδηγήθηκαν στις φυλακές Αυλώνας και Κορυδαλλού. Λίγες από τις συλλήψεις έγιναν επιτόπου, οι περισσότερες έγιναν αργότερα σε γειτονιές της πόλης. Mερικοί ξυλοκοπήθηκαν άγρια, οι αστυνομικοί δεν ειδοποίησαν τους δικούς τους και με διάφορα προσχήματα εμπόδιζαν τους γονείς και τους δικηγόρους τους να τους δουν. Στις 9/12 συνεχίστηκαν οι συλλήψεις. Βασικό ρόλο στην ένταση της καταστολής έπαιξε ο δήμαρχος της Λάρισας με την αμέριστη συμπαράσταση του προέδρου του εμπορικού συλλόγου της πόλης. Ο δήμαρχος κάλεσε τους «αγανακτισμένους πολίτες» να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους (και όλα αυτά ενώ δεν είχαν γίνει ζημιές, ούτε σε ένα μαγαζί). Έτσι, δόθηκε και πολιτική κάλυψη στην αστυνομική αγριότητα. Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλαν οι εισαγγελικές και οι ανακριτικές αρχές. Παράπεμψαν τους συλληφθέντες με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο και με την κατηγορία της «σύστασης εγκληματικής-τρομοκρατικής οργάνωσης». Είναι η πρώτη φορά που αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται για να καταστείλει ένα κίνημα. Από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία για τους Συλληφθέντες. Oργανώθηκαν πορείες και εκδηλώσεις με πιο κεντρική την πανελλαδική πορεία του Σαββάτου, 17/1. Tην ανησυχία και τον φόβο που επικρατούσαν στην πόλη της Λάρισας μερικά 24ωρα πριν από τη διοργάνωση της πορείας τα διέψευσαν οι χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν. Η δράση της Πρωτοβουλίας συνεχίστηκε με εκδηλώσεις και ενημερώσεις για τον τρομονόμο, που παρακολούθησαν εκατοντάδες πολίτες της Λάρισας. Εξίσου σημαντικό είναι ότι 32 φορείς του Νομού Λάρισας συνυπέγραψαν κείμενο κατάργησης του τρομονόμου και συντόνιζαν την δράση τους κατά της κρατικής καταστολής. Το βασικό σύνθημα που κυριαρχεί στη πόλη που προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν είναι ότι η αλληλεγγύη θα νικήσει. Μέχρι το Πάσχα εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η κύρια ανάκριση για την υπόθεση και στην συνέχεια το Συμβούλιο Εφετών θα κληθεί να αποφασίσει επί του κατηγορητηρίου και για το αν θα οδηγηθούν οι νεαροί σε δίκη. Στις 31/3 αποφασίστηκε η αποφυλάκιση των 4 προφυλακιστέων με ιδιαίτερα δυσμενείς περιοριστικούς όρους. Αυτό έγινε κατορθωτό με την παρουσίαση νέων στοιχείων που αποδεικνύουν ότι δεν συμμετείχαν στις καταστροφές που τους καταλογίζονται. Η Πρωτοβουλία για τους Συλληφθέντες θα συνεχίσει τη δράση της όλο το επόμενο διάστημα απαιτώντας την άμεση απόσυρση όλων των κατηγοριών σε βάρος των παιδιών.
Οι «αποστάσεις» του ΚΚΕ
Η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ καταδίκασε «τις εκτεταμένες καταστροφές και εμπρησμούς που έγιναν από τους «γνωστούς αγνώστους», στο κέντρο της Λάρισας, και οι οποίες δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με το οργανωμένο λαϊκό κίνημα» ενώ διαχωρίστηκε από τα «προβοκατόρικα στοιχεία, που αρκετά απ’ αυτά ήρθαν στη Λάρισα από άλλες περιοχές και έδρασαν παντελώς ανενόχλητα» και διαπίστωσε ότι «φαίνεται ότι όλα εξελίχθηκαν με βάση ένα καλά οργανωμένο και καθοδηγούμενο σχέδιο για την καταστροφική δράση αυτών των ομάδων, που μυρίζει έντονα κρατικούς μηχανισμούς και άλλες υπηρεσίες, με προφανείς στόχους». Ακόμα έκανε λόγο για τις «ευθύνες που έχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΝΑΡ, που στο όνομα της πολυσυλλεκτικότητας, δέχονται οι συγκεντρώσεις τους να γίνονται καταφύγιο και στοιχείων ξένων προς το λαϊκό κίνημα, που δρουν ως δήθεν αντιεξουσιαστές». «Οι δυνάμεις του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ μαζί με στελέχη του μαζικού κινήματος που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ με δηλώσεις τους και συνεντεύξεις σε κανάλια, ραδιόφωνα κ.λπ. στα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια αβαντάριζαν αυτές τις λογικές» προσθέτει σε ανάλογη ανακοίνωσή του το ΝΣ Λάρισας της ΚΝΕ.
Επιμέλεια: Nέστορας Aντωνίου, Tάνια Mήτσιου