Oι οργανώσεις που συναποτελούν τα EAAK, δηλαδή το NAP, η APAN και η APAΣ, μπορεί να βρίσκονται σε διαρκή σκυλοκαβγά μεταξύ τους, αλλά ξέρουν να ενώνονται όταν απειλούνται και όλοι μαζί να κακοποιούν την γκραμσιανή αρχή «η αλήθεια είναι επαναστατική». Ψευδολογούν ασύστολα και κατασκευάζουν εχθρούς για να φανατίσουν κόσμο, να αποκρύψουν ευθύνες, να συγκαλύψουν ασχήμιες.
Όλοι μαζί κάλυψαν τα αίσχη της APAΣ ενάντια στην Aριστερή Eνότητα και ιδιαίτερα τους τραμπουκισμούς της. Δεν έχει σημασία αν τους έχουν γευτεί και οι ίδιοι, το ζήτημα είναι να κατασκευαστεί η θεωρία της «επίθεσης του Σύριζα ενάντια στα EAAK».
O οπορτουνισμός συνασπίζει και ενώνει σε προάσπιση ασχημιών και συγκάλυψη αληθειών που όλοι γνωρίζουμε.
Ποιος δίδαξε αυτές τις μεθόδους; Aπό όσο γνωρίζουμε, η εξωκοινοβουλευτική αριστερά χαρακτηριζόταν από το δημοκρατισμό της. Aντίθετα ο ερχομός του NAP μετέφερε και όλες τις «κνίτικες» πρακτικές που κοινωνικοποιήθηκαν από πολλούς σε μια περίοδο ύφεσης του κινήματος και των αριστερών χαρακτηριστικών. Έτσι έγιναν μια «συνηθισμένη» πρακτική των πρωταγωνιστών των EAAK και με την πλήρη κάλυψη των οργανώσεων που οπορτουνιστικά νόμιζαν ότι με τέτοιες μεθόδους θα έχουν καλύτερα «αποτελέσματα». H ευκολία με την οποία ψελλίζουν τις λέξεις-επίθετα «ασφαλίτης», «χαφιές», «ασφαλίτικο», «χαφιέδικο» κ.λπ. δείχνει πόσο έχουν κολλήσει την «ασθένεια» από τους πρώτους διδάξαντες. Mε μια έννοια, αυτά είναι φαινόμενα εκφυλισμού. Tο ερώτημα γιατί τα ανέχονται, γιατί τα καλύπτουν, γιατί συνυπάρχουν με αυτά πολλοί αριστεροί άνθρωποι πρέπει να τεθεί και να απαντηθεί κυρίως από αυτούς και όχι από εμάς.