Ο τίτλος είναι το σύνθημα με το οποίο υποδέχτηκαν οι νοσοκομειακοί γιατροί τον υπουργό Υγείας έξω από το υπουργείο στην Αθήνα, στις 11/4, στην πανελλαδική κινητοποίηση που είχαν καλέσει ενώσεις απ’ όλη την Ελλάδα καθώς και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων της Αθήνας που βρίσκονται σε επίσχεση διεκδικώντας τις δεδουλευμένες εφημερίες τους από το Δεκέμβρη του 2007. Αφορμή όλων αυτών των γεγονότων είναι το μπλοκάρισμα των πληρωμών των εφημεριών από 1/1/2008 λόγω μη εναρμόνισης με τη νομοθεσία που ορίζει ανώτατο όριο εβδομαδιαίας εργασίας τις 48 ώρες για τους ειδικευμένους και τις 56 για τους ειδικευόμενους. Η "επιδημία" των επισχέσεων ξεκίνησε από τα νοσοκομεία της επαρχίας εδώ και ένα μήνα, που οι γιατροί ξεκίνησαν να διεκδικούν τα δεδουλευμένα. Αυτό ήταν η αφορμή να προβληθούν τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ειδικευόμενοι και κατώτεροι επιμελητές, ιδίως το κομμάτι που επιλέγει να ζει από το μισθό του κι όχι από μίζες και φακελάκια. Η όλο και μεγαλύτερη έλλειψη γιατρών στα νοσοκομεία, οι απαράδεκτα χαμηλές αμοιβές και η επικίνδυνη –για γιατρούς και ασθενείς– εξαναγκαστική υπερεργασία (70 με 100 ώρες την εβδομάδα), συνέθεσαν το παζλ της "ανταρσίας" στα νοσοκομεία. Και λέμε ανταρσία, γιατί για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε η έννοια της 24ωρης εφημέρευσης και σε πολλά νοσοκομεία οι ειδικευόμενοι –εργαζόμενοι με ιδιωτικές συμβάσεις– χρησιμοποίησαν το όπλο της επίσχεσης και από την εφημερία. Αυτό οδήγησε στο να λειτουργούν πολλά νοσοκομεία (όπως της Αχαΐας, της Κρήτης, της Θεσσαλονίκης) στα όρια, μιας και οι υπάρχοντες επιμελητές δεν επαρκούσαν για τη λειτουργία στην εφημερία.
Το υπουργείο απάντησε, όλο αυτό τον καιρό, όχι με τις αναγκαίες προσλήψεις γιατρών και την αύξηση των αποδοχών, αλλά με κέρδισμα χρόνου και με προσπάθεια να επιτύχει με τη βοήθεια της δικομματικής πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας (ΟΕΝΓΕ) συλλογική σύμβαση που θα διαιώνιζε τον εργασιακό μεσαίωνα και τους χαμηλούς μισθούς, επιδοματοποιώντας, μάλιστα, την εφημεριακή απασχόληση, κάνοντας λάστιχο τον εργάσιμο χρόνο.
Η κινητοποίηση αυτή φαίνεται να τσαλακώνει για πρώτη φορά την εικόνα του πιο επικοινωνιακού υπουργού της ΝΔ, του Αβραμόπουλου. Δε μπορεί πια να κρυφτεί η εγκατάλειψη των νοσοκομείων, η εξάντληση του προσωπικού, η –επί πληρωμή– αναξιοπρεπής εξυπηρέτηση του πολίτη στο εναπομείναν ΕΣΥ. Δε μπορεί να κρυφτεί η πολιτική όλων των προκατόχων του στο υπουργείο και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που οδήγησαν τη χώρα μας στην πρώτη θέση από άποψη ιδιωτικών δαπανών για την υγεία και το δημόσιο τομέα σε πλήρη απαξίωση. Το κύριο είναι πως δε μπορεί να κρυφτεί το ζοφερό εργασιακό μέλλον για τους εργαζόμενους του ΕΣΥ, που φορτώνονται τη λειτουργία του σ’ ένα περιβάλλον ανέχειας και αναξιοπρέπειας.
Το γιουχάισμα που έπεσε από τους γιατρούς πρώτα στον πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ και στη συνέχεια στον ίδιο τον Αβραμόπουλο, ήταν η λογική συνέπεια και η ευχάριστη έκπληξη. Αυθόρμητο, πηγαίο, αποφασιστικό. Ένδειξη της αγανάκτησης που υποβόσκει στο μισθοσυντήρητο κομμάτι των γιατρών. Άλλωστε, μετά από μια δεκαετία κινηματικής άπνοιας και νεοφιλελεύθερης εφόρμησης, έχει μαζευτεί πολύ υλικό για εκτόνωση.
Στο συντονιστικό αγώνα που σχηματίστηκε αμέσως μετά την κινητοποίηση, τέθηκαν ως στόχοι μια πανελλαδική 48ωρη απεργία μετά το Πάσχα, συνέχιση των επισχέσεων και ενδιάμεσο ραντεβού το έκτακτο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ που συγκλήθηκε με υπογραφές από συνέδρους της Αριστεράς (ΑΡΣΙ, ΑΕΓ) προκειμένου να μπλοκαριστεί το ξεπούλημα από την ηγεσία της Ομοσπονδίας (ΔΗΚΝΙ, ΠΑΣΚ). Οι νέοι γιατροί που μπήκαν και πρωτοστατούν στον αγώνα είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί από τις κινητοποιήσεις. Το εργασιακό τους μέλλον, όπως καθορίζεται από τις εξελίξεις με τη διόγκωση του ιδιωτικού τομέα και τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την υποβάθμιση των νοσοκομείων και την ιδιωτικοποίηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, προαλείφεται σκοτεινό: Εφημεριατζήδες σε ιδιωτικές κλινικές, υποαπασχολούμενοι με συμβάσεις στο Δημόσιο, ανεργία. Η οργάνωσή τους, το ζωντάνεμα των ενώσεων από τους νέους γιατρούς θα είναι το εργαλείο για την απόκρουση της επίθεσης.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί χρειάζονται μια νίκη, έστω και αμυντική.
Τάσος Γιακουμής
Σ.ΟΕΝΓΕ, Δ.Σ.ΕΙΝ Αχαΐας
