Συνέντευξη του Παναγιώτη Παραδέλη,
προέδρου της Ένωσης Προσωπικού “Βοήθεια στο σπίτι” Κεντρικής Μακεδονίας
Πείτε μας δυο λόγια για τα προγράμματα “Βοήθεια στο σπίτι”.
Τα προγράμματα “Βοήθεια στο σπίτι” ξεκίνησαν πιλοτικά το 1997 με εκατό περίπου μονάδες και λειτούργησαν μέσα από την τοπική αυτοδιοίκηση και τα ΚΑΠΗ. Το 2003 οι μονάδες έγιναν χίλιες μέσω χρηματοδότησης από το 3ο ΚΠΣ. Ταυτόχρονα χρηματοδοτήθηκαν και λειτούργησαν Μονάδες Κοινωνικής Μέριμνας, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών.
Οι μονάδες αυτές χρηματοδοτούνταν από κονδύλια της ΕΕ και υλοποιούνταν μέσω των δημοτικών επιχειρήσεων και έχουν πλέον σοβαρότατο πρόβλημα λειτουργίας λόγω του ότι η χρηματοδότησή τους έληξε το 2006. Από τότε βρίσκονται σε μια διαρκή αναζήτηση κονδυλίων. Η λειτουργία των δομών δεν σταμάτησε εξαιτίας της πίεσης που άσκησαν τα σωματεία των εργαζομένων στην κατεύθυνση της αναγνώρισης της κοινωνικής αναγκαιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και του ρόλου των δομών. Άλλωστε, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με τη γιγάντωση της φτώχειας και την τραγική έλλειψη δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας, η ύπαρξη δομών σαν τη δικιά μας είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Πόσοι εργάζονται στα προγράμματα και με τι εργασιακές συνθήκες;
Συνολικά απασχολούνται 3.700 εργαζόμενοι στα προγράμματα “Βοήθεια στο σπίτι” και στο σύνολο των δομών απασχολούνται 5.500, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου διάρκειας ενός έτους – συμβάσεις που από το 2003 και μετά ανανεώνονται κάθε χρόνο. Σημειώνω ότι μόνο 167 συνάδερφοι δικαιώθηκαν από το ΠΔ Παυλόπουλου. Οι υπόλοιποι εξακολουθούν να βρίσκονται σε ομηρία με εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα, να πληρώνονται με μισθούς κάτω των συλλογικών συμβάσεων και επιπλέον είναι απλήρωτοι από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα! Η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι οι πληρωμές θα γίνουν ως το Πάσχα, αλλά δεν τήρησε τις υποσχέσεις της και τώρα ελπίζουμε να γίνουν οι πληρωμές μέχρι το τέλος Μαΐου. Επίσης, υπάρχουν προβλήματα λόγω της αδυναμίας πολλών δημοτικών επιχειρήσεων να απορροφήσουν χρηματοδοτήσεις εξαιτίας φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν αυθαίρετες συμπεριφορές δημάρχων που είτε τους απειλούν με απόλυση –όπως κάνει ο δήμαρχος Ν. Μαδύτου, που υποτίθεται ότι προέρχεται από την αριστερά– είτε έχουν προβεί σε απολύσεις – όπως ο δήμαρχος Ασπροβάλτας.
Τι διεκδικεί το σωματείο και πώς;
Οι εργαζόμενοι απορρίπτουν τη λογική της χρηματοδότησης αυτών των δομών από τα ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ) γιατί οδηγούν σε συρρίκνωση του αριθμού των ωφελουμένων και στη λογική της λειτουργίας στη βάση της ανταποδοτικότητας και της ελεύθερης αγοράς. Διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία και τη χρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών από εθνικούς πόρους, έτσι ώστε να παρέχονται δωρεάν και να ενισχύονται ποιοτικά.
Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει προβεί στην ανακοίνωση της πρόσκλησης ενδιαφέροντος για τη συμμετοχή των ΟΤΑ στα νέα προγράμματα, με αποτέλεσμα να μένουν μετέωροι και οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι δεκάδες χιλιάδες ωφελούμενοι.
Οι εργαζόμενοι έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, με πιο πρόσφατη την τριήμερη απεργία (16-18/3) και τα συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στο επόμενο συντονιστικό των σωματείων θα προγραμματιστεί το πλαίσιο των επόμενων κινητοποιήσεών μας.