Ο επικίνδυνος “πατριωτικός παρεμβατισμός” του Καρατζαφέρη, του Σπύρου Παναγιώτου

τ.271, 17/07/2009

Στα ψιλά γράμματα πέρασε από το σύνολο των εφημερίδων ο σχολιασμός του 4ου συνεδρίου του ΛΑΟΣ. Το συνέδριο του ΛΑΟΣ και η ομιλία του Γ. Καρατζαράφερη χαρακτηρίστηκε από έναν απροκάλυπτο αντικομμουνισμό, από εξυπνακισμούς και αυτάρεσκη έπαρση, από απειλές για “κρυφά χαρτιά και στοιχεία” στην υπόθεση Siemens, καλλιέργεια της ξενοφοβίας, πατριδοκαπηλία και επαναφορά του μεγαλοϊδεατισμού. Για τις απόψεις αυτές δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει ένας σοβαρός σχολιασμός.

Ο Γ. Καρατζαφέρης θέλει να παρουσιάσει το κόμμα του ότι επιζητεί “ρήξεις και τομές με το σύστημα”. Ότι αποτελεί τη μοναδική φωνή κατά της σήψης και της διαφθοράς του συστήματος, ότι έχει “ρεαλιστικές και έξυπνες λύσεις” για τα προβλήματα του τόπου. Έτσι, σύμφωνα με τον Γ. Καρατζαφέρη, το ΛΑΟΣ αποτελεί τη μελλοντική κυβέρνηση της χώρας. Αλλά με ποιον οραματίζεται να κυβερνήσει το ΛΑΟΣ; Η πρόσφατη επίκλησή του για συνεργασία με τη ΝΔ, για να αποτραπεί η πιθανότητα να κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ, μαρτυρά ότι ο Γ. Καραταζαφέρης οραματίζεται για τον εαυτό του το ρόλο του ακροδεξιού εταίρου της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι – Φίνι. Οι λαϊκίστικες εξάρσεις κατά της διαφθοράς εξαντλούνται στην εξασφάλιση κάποιων υπουργικών θώκων. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι φροντίζει να εξασφαλίσει τον απόλυτο έλεγχο των οργάνων του κόμματος. Η νέα Κεντρική Επιτροπή αποτελείται από 100 μέλη, από τα οποία τα 60 διορίστηκαν από τον πρόεδρο και τα 40 εκλέχτηκαν.

Εκείνο όμως που είναι πραγματικά επικίνδυνο είναι η υιοθέτηση του νέου ιδεολογικού προγράμματος του κόμματος, ο πατριωτικός παρεμβατισμός, όπως ονομάστηκε. Όπως ξεκαθαρίζει ο Γ Καρατζαφέρης, “πατριωτικός παρεμβατισμός είναι η απάντηση στο στείρο νεοφιλελευθερισμό και στον παρωχημένο σοσιαλισμό… Ο πατριωτικός παρεμβατισμός δίνει άμεση προτεραιότητα και πρωτεύουσα θέση στον πολίτη και του δίνει το δικαίωμα της απόλυτης επιτροπείας, της απόλυτης δυναμικής, του απόλυτου ελέγχου επί κάθε στραβού που συμβαίνει από την εκτελεστική εξουσία. Πράγματι, πατριωτικός παρεμβατισμός σημαίνει ότι φεύγει το κεφάλαιο και έρχεται ο λαός. Δεν είναι εχθρός μας εξαρχής το κεφάλαιο. Εχθρός μας είναι το κεφάλαιο με τις μεθοδεύσεις τις οποίες χρησιμοποιεί για να ποδηγετήσει το ελεύθερο πνεύμα του Έλληνα εργαζόμενου”.

Όλα αυτά, βέβαια, κάτι θυμίζουν, και μάλιστα πολύ έντονα. Ο Γ. Καρατζαφέρης είναι υποχρεωμένος να δηλώσει ότι δεν είναι αντίθετος στο κεφάλαιο. Ξεκαθαρίζει τις θέσεις του, για κάθε ενδεχόμενο, μπροστά στην τρέχουσα ρευστότητα της πολιτικής συγκυρίας. Και εδώ σταματούν οι τακτικισμοί. Οραματίζεται ένα κεφαλαιοκρατικό σύστημα χωρίς διαφθορά, σήψη. Δικαίωμά του. Το επικίνδυνο είναι ότι παράλληλα οραματίζεται ένα μηχανισμό απόλυτης “επιτροπείας” και “ελέγχου”, που παραχωρείται στον “Έλληνα πατριώτη”. Ποιος είναι για τον Γ. Καρατζαφέρη ο “πατριώτης”. “Όταν αγαπάς την πατρίδα, εφαρμόζεις κάθε δυνατό μέσο για να μπορέσει να πραγματώσει αυτή η πατρίδα τα εθνικά της οράματα”, δηλώνει από το βήμα του 4ου συνεδρίου. Ποια όμως είναι τα “εθνικά οράματα” του Γ. Καρατζαφέρη; Κανείς δεν ξέρει. Ούτε ο ίδιος τα αποκαλύπτει σε όσους καλεί να τον ψηφίσουν. Είναι αυτονόητα μόνο για τον ίδιο και τους επιτελείς του, Βορίδη, Πλεύρη και λοιπούς υμνητές του Χίτλερ και των κρεματορίων των Ες Ες… Και ποια είναι “όλα τα μέσα”; Σήμερα οι υπόγειοι δεσμοί με παρακρατικές συμμορίες, αύριο κάποιοι σύγχρονοι φαιοχίτωνες.

Σπύρος Παναγιώτου


 

Άνεργος; Στο στρατό!

Ο Γ. Καρατζαφέρης θαυμάζεται από πολλούς για τον “έξυπνο και άμεσο λόγο του”. Από το βήμα του 4ου συνεδρίου αυτό το χάρισμα του προέδρου αποδείχθηκε αποκαλυπτικά επικίνδυνο. “Το πρόγραμμά μας έχει λύσεις. Ο οποιοσδήποτε Έλληνας είναι άνεργος κατατάσσεται, πενταετούς θητείας, σε ένα παράλληλο σώμα στρατιωτικό, κάτι σαν τη “ΜΟΜΑ”, και εξασφαλίζεται δουλειά… Όποιος θέλει δουλειά, θα παίρνει σπίτι και δουλειά σε ακριτικές περιοχές της χώρας. Δεν θα αφήσουμε γυμνό το Αγαθονήσι”, δήλωσε.

Δεν έχει σημασία που ο πρόεδρος δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει γιατί ερήμωσε η περιφέρεια της χώρας, πως το κεφάλαιο και η ΕΕ, που υποστηρίζει, ανατίναξε τον παραγωγικό ιστό της χώρας και μάζεψε κατά εκατοντάδες χιλιάδες τους νέους στα αστικά κέντρα. Δεν έχει σημασία που ο πρόεδρος δεν λέει κουβέντα για το τι διάολο δουλειές θα κάνουν αυτοί οι άνεργοι στο Αγαθονήσι. Το πραγματικά επικίνδυνο είναι ότι αντιλαμβάνεται ως λύση των προβλημάτων που γεννά ο καπιταλισμός τη στρατιωτικοποίηση. Είσαι άνεργος; Πενταετής θητεία και στη ΜΟΜΑ. Και από εκεί ίσως στα μελλοντικά τάγματα, που θα ελέγχουν το “πατριωτικό φρόνημα” και θα στηρίζουν τα “εθνικά ιδεώδη”. Μα τότε γιατί κατηγορεί τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ; Οι “φύλακες των σύγχρονων Παρθενώνων” στις δεκαετίες του ’40 και του ’50 έδωσαν δουλειά σε πολλούς “απορριγμένους” του συστήματος. Και πιο πρόσφατα, από τις στρατιές των σεκιούριτι ως τους επαγγελματίες του στρατού και του νόμου και της τάξης, το σύστημα “απορροφά” ανεργία, για να θωρακίζεται από τους άνεργους, τους εκμεταλλευόμενους και τους απορριγμένους.

Όταν η δημοκοπία, ο ακροδεξιός λαϊκισμός με ζυγισμένες ή όχι δόσεις ρατσισμού συναντιέται με την απόρριψη που δημιουργεί η κοινωνική και οικονομική κρίση, μπορεί να γεννήσει μέχρι κα τέρατα, όπως ήταν ο εθνικοσοσιαλισμός, που φαίνεται να εμποτίζει τις ομιλίες του καρατζαφέρη εσωτερικά στο κόμμα του. Για να φθάσει στους στόχους του δεν πρόκεται να διστάσει να χρησιμοποιήσει κανένα μέσο από την κατάφορη δημαγωγία έως την ανοικτή κατάργηση κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Δεν ήταν άλλωστε αυτός που εισηγήθηκε την ποινικοποίηση της κουκούλας, το νέο ιδιώνυμο, τις ποσοστώσεις για τους μετανάστες και τα πογκρόμ ενάντιά τους, την κατάργηση του ασύλου και τόσα άλλα;