Συνέντευξη με τον Θεόφιλο Τρουλινό,
δημοτικό σύμβουλο Ηρακλείου Κρήτης
Το τελευταίο διάστημα, η δημοτική κίνηση “Ηράκλειο Ανθρώπινη Πόλη” κάνει μία προσπάθεια ανάδειξης των σκανδαλωδών οικονομικών δραστηριοτήτων του δημάρχου, Γ. Κουράκη. Η Αριστερά! μίλησε για το θέμα με τον επικεφαλής της κίνησης, τον Θεόφιλο Τρουλινό.
Στη πόλη του Ηρακλείου υπάρχει το σοβαρό ζήτημα του δημόσιου χώρου, της αξιοποίησης και υπεράσπισής του. Αρνητικό ρόλο διαδραματίζει ο δήμαρχος Γ. Κουράκης με τις πολιτικές του επιλογές. Τι ακριβώς συμβαίνει και τι πρωτοβουλίες πήρατε;
Θα ήθελα να θυμίσω ότι προεκλογικά είχαμε επικεντρωθεί σε τρία σημεία: το πρώτο ήταν το θέμα της ύδρευσης, το δεύτερο ήταν τα σκουπίδια και την καθαριότητα και το τρίτο αφορούσε ακριβώς τους δημόσιους χώρους. Διαπιστώναμε τότε, ότι ακόμα κι όταν γίνονται έργα αναπλάσεων και κατασκευές πεζοδρόμων, την επόμενη στιγμή, αυτοί οι νέοι χώροι κατακυριεύονται από καταστήματα αναψυχής – καφετέριες κ.λπ. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι δεν ασκούνται οι απαιτούμενοι έλεγχοι για τη νόμιμη λειτουργία τους και για να μην καταλαμβάνουν όλους τους δημόσιους χώρους, ούτε γίνονται από πλευράς δημοτικής αρχής ανακλήσεις αδειών ή και σφράγισμα καταστημάτων, όταν αυτά δεν διαθέτουν άδεια. Προσπαθώντας να εξηγήσουμε γιατί συμβαίνουν αυτά, ανακαλύψαμε ότι στον τομέα αυτών των καταστημάτων δραστηριοποιείται και ο γιος του δημάρχου. Η σύνδεση που γίνεται –και από την κοινή γνώμη–, είναι προφανής. Όταν λοιπόν ο δήμαρχος, με βάση το νέο κώδικα δήμων και κοινοτήτων, χορηγεί τις άδειες αλλά επίσης ανακαλεί και σφραγίζει καταστήματα, είναι φυσικό να προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα δεοντολογίας, πολιτικό πρόβλημα κατά τη γνώμη μας. Δεν είναι δυνατόν ο δήμαρχος να επιτρέπει στο γιο του να δραστηριοποιείται επιχειρηματικά σ’ ένα τομέα που είναι στη δική του δικαιοδοσία, όπου η χορήγηση και η ανάκληση των αδειών γίνεται από τον ίδιο. Έτσι ίσως εξηγείται η ανοχή –ή και συνενοχή– του Δήμου Ηρακλείου στην κατάληψη κάθε ελεύθερου χώρου από τραπεζοκαθίσματα. Να θυμίσω ότι το Ηράκλειο χαρακτηρίζεται απ’ όλους τους επισκέπτες του μια απέραντη καφετέρια. Και ακόμα η ακρίβεια έχει φτάσει στα ύψη: το Ηράκλειο έχει τον ακριβότερο καφέ της Ευρώπης. Ο τομέας αυτός δρα ανεξέλεγκτα από κάθε άποψη.
Ορισμένοι επιλέγουν να προσπεράσουν τέτοια θέματα, λέγοντας ότι είναι στη φύση του καπιταλισμού τα σκάνδαλα και η διαπλοκή. Τελικά τι σχέση μπορεί να έχει η Αριστερά, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, με την αποκάλυψη των σκανδάλων;
Δεν μπορούμε να έχουμε καμία σχέση μ’ αυτά τα κυκλώματα, είναι προφανές αυτό. Αν το τραβήξει κάποιος και αποφασίσει ότι δεν μπορεί να ζήσει σε μια τέτοια κοινωνία με αυτή τη διαπλοκή και αυτά τα συμφέροντα, τότε πρέπει να ψάξει παγκοσμίως για κάποιες διαφορετικές νησίδες να μεταναστεύσει. Αυτά δεν γίνονται. Πρακτικά, ζεις, δουλεύεις και δρας, και σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο πρωτοβουλιών και σχημάτων, μέσα σε ορισμένες συνθήκες. Έτσι και εμείς δραστηριοποιούμαστε στην πόλη μας με τα όσα μύρια χάλια υπάρχουν. Όχι μόνο από άποψη προβλημάτων, αλλά –και κυρίως– από άποψη συμφερόντων, μεγάλων αλλά και χιλιάδων μικρών συμφερόντων που έχουν οδηγήσει σε μία πολύ μεγάλη αλληλοδιαπλοκή, σε βαθμό που να εξαρτάσαι απόλυτα από τον δήμο, την εφορία κ.λπ. Έχουμε, λοιπόν, εδώ και δεκαετίες μία άσχημη εξέλιξη στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Την επέκταση αυτών των συμφερόντων. Την προσπάθεια να ελέγξουν το καθετί μέσα στην πόλη, οικονομικά, κοινωνικά αλλά και πολιτικά, να διαμορφώνουν συσχετισμούς που τελικά δίνουν και την εξουσία τοπικά αλλά και γενικότερα. Να η ευθύνη του δικομματισμού, που όχι μόνο ανέχτηκε αυτό το σύστημα αλλά το καλλιέργησε. Αν πάτε σε μικρότερους δήμους και κοινωνίες, είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, με την έννοια της ισοπέδωσης της αξιοπρέπειας της κοινωνίας. Εκεί πια, ο καθένας όταν θέλει να κινηθεί σε δημοτικό επίπεδο, να φτιάξει ένα δημοτικό σχήμα, θα ψάξει να βρει τις οικογένειες, πόσες ψήφους μπορεί να του φέρει κάθε οικογένεια. Αυτό πολιτικά είναι χυδαίο. Στις μεγάλες κοινωνίες, όπως η δικιά μας, αυτό κάπως αμβλύνεται σαν φαινόμενο και κυριαρχεί την επόμενη στιγμή το οικονομικό συμφέρον. Τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ελέγχουν την αγορά της πόλης. Δεν εννοούμε μόνο τα μαγαζιά της νύχτας ή τις καφετέριες, αλλά και το εμπορικό της κέντρο, τον πολεοδομικό της σχεδιασμό. Γνωρίζουν πριν από μας, αλλά για τον εαυτό τους και όχι για μας, πώς θα εξελιχθεί μια περιοχή. Για παράδειγμα, εδώ που βρισκόμαστε τώρα, στα γραφεία της κίνησης, είναι η περιοχή του Λάκκου. Ονομάστηκε έτσι γιατί πρόκειται για λάκκο, είναι δηλαδή μια μειονεκτική περιοχή της πόλης. Σήμερα γίνεται μια προσπάθεια να αναπλαστεί, διότι έπεσαν πάνω της διάφοροι παράγοντες, δημοτικοί και μη, αγόρασαν οικόπεδα κ.λπ. Έπρεπε λοιπόν η περιοχή να αναβαθμιστεί για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα που κυριαρχούν.
Μια δημοτική κίνηση σαν τη δικιά μας, που θέλει να αντιπαλέψει αυτό το σύστημα, όχι μόνο της αυτοδιοίκησης αλλά το ευρύτερο πολιτικό σύστημα που εκτρέφει αυτά τα συμφέροντα, πρέπει να αναδείξει αυτά τα προβλήματα, να απευθυνθεί ανοιχτά στον κόσμο για να πείσει για τα αδιέξοδα και να αποδείξει πού οφείλονται αυτά τα αδιέξοδα. Και ταυτόχρονα, αν θέλει να είναι πειστική, πρέπει να δώσει την εναλλακτική της πρόταση. Σε αυτόν τον τομέα είμαστε πίσω, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, αλλά και πανελλαδικά.
Ευτυχώς, τα μηνύματα μέχρι στιγμής είναι ότι έχουμε καταφέρει να περάσουμε σ’ ένα μέρος του κόσμου αυτά τα μηνύματα, και πιστεύω ότι έχει αρχίσει να απομυθοποιείται η πολιτική και το πρόσωπο του δημάρχου Κουράκη.