“ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ”, Συνέντευξη με τον Α.Αλαβάνο

τ.226, 07/09/2007

Συνέντευξη με τον Αλέκο Αλαβάνο

Να αναδειχθεί η δύναμη της ενωμένης ριζοσπαστικής αριστεράς

Για εκλογική μάχη με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπου οι εταίροι του δικομματισμού δεν μπορούν με την τεχνητή πόλωση να πιέσουν την Αριστερά και το ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που τους οδηγεί στον πανικό, κάνει λόγο μιλώντας στην «Αριστερά!» ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος.

Αναφερόμενος στο κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ και τι αυτό συμπυκνώνει, σημειώνει ότι «εμείς θέλουμε ν’ αλλάξει το τοπίο με όλες τις διαστάσεις που έχει. Να αλλάξει το πολιτικό τοπίο. Είναι ένα γερασμένο πολιτικό σύστημα, είναι ένα κατεστημένο το οποίο δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί σε καμία ανάγκη».

Πίσω από τη συκοφαντική επίθεση του ΚΚΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέκος Αλαβάνος βλέπει την πάγια θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ, την οποία δεν συμμερίζονται οι οπαδοί του, που λέει ότι «μας ενδιαφέρει η δικιά μας μικρή εξουσία. Μας ενδιαφέρει να κυριαρχούμε στο χώρο της αριστεράς. Μας ενδιαφέρει να μην υπάρχει αντίπαλος».

Τέλος, αναφερόμενος στις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές, υπογραμμίζει ότι «θα βρεθούμε σε μια νέα κατάσταση» και συμπληρώνει: «Πιστεύω ότι η αυτή συσπείρωση της αριστεράς, η ενωτική, η ριζοσπαστική, μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις στον τόπο μ’ έναν τρόπο που κι εμείς οι ίδιοι δυσκολευόμαστε σήμερα να το πιστέψουμε».

τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Τριανταφύλλου

Βρισκόμαστε στην καρδιά της σύντομης προεκλογικής περιόδου. Τι στόχους βάζετε για το ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την εκλογική μάχη;

Καταρχήν να πούμε ότι μερικοί από τους βασικούς στόχους που είχαμε βάλει ήδη έχουν επιτευχθεί, ανεξάρτητα απ’ το τι θα γίνει τις επόμενες μέρες. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς υπάρχει και δεν έχει απλώς τέσσερις κοινούς στόχους, όπως την προηγούμενη φορά. Έχει μια πλατφόρμα, μια πολιτική βάση με εξειδικευμένους στόχους σε όλα τα μεγάλα ανοιχτά ζητήματα της χώρας.Έπειτα, ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνθηκε. Έχει το ίδιο όνομα, τον ίδιο τίτλο, το ίδιο έμβλημα, αλλά είναι διαφορετικός από την προηγούμενη φορά. Συμμετέχουν νέες και φρέσκες δυνάμεις από την κομμουνιστική αριστερά, όπως είναι η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, συμμετέχουν δυνάμεις από τον περιβαλλοντικό χώρο, όπως είναι η πανελλαδική δικτύωση της Οικολογικής Παρέμβασης. Συμμετέχουν δυνάμεις, κι αυτό είναι πιστεύω ιδιαίτερης σημασίας, οι οποίες προέρχονται από το σοσιαλιστικό χώρο, το χώρο του ΠΑΣΟΚ, που εκφράζεται με το ΔΗΚΚΙ αλλά και με ανένταχτες προσωπικότητες. Επομένως ο στόχος να υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, να έχει πολιτικά σαφή θεμέλια, να είναι διευρυμένος, ήδη έχει επιτευχθεί. Την ίδια στιγμή βέβαια είμαστε μέσα στην εκλογική μάχη, είναι μια εκλογική μάχη με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, την οποία νομίζω σε μεγάλο βαθμό την έχουμε επηρεάσει εμείς. Είναι μια εκλογική μάχη στην οποία τα δύο κόμματα της εναλλαγής δεν μπορούν να αναπτύξουν την πόλωση και να μας βάλουν στη γωνία και να μας πιέσουν. Αντίθετα, είναι σε πανικό. Η αυτοδυναμία είναι ένα καράβι που φεύγει και το έχουν χάσει. Υπάρχει μια κίνηση κόσμου προς το χώρο της Αριστεράς, και η μεγάλη πρόκληση για το ΣΥΡΙΖΑ είναι να μιλήσει σ’ αυτόν τον κόσμο που αποστασιοποιείται, σπάει την ιστορική θρησκευτική ψήφο, σκέφτεται, και σε μεγάλο βαθμό αυτός είναι κόσμος της νέας γενιάς. Θα ‘λεγα λοιπόν ότι είναι εκλογές με πολύ μεγάλες δυνατότητες, όχι απλώς ν’ ανέβει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να παίξει ένα πολιτικό βάρος, να έχει μια κοινοβουλευτική παρουσία που να αναλογεί στο πολιτικό του βάρος. Μην ξεχνάτε, πολλοί έλεγαν: πώς γίνεται ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αυτή η μικρότερη δύναμη της βουλής, να κάνει τόση φασαρία; Εμείς θέλουμε να δείξουμε ότι κάνουμε τόση φασαρία γιατί θα ‘μαστε και μια μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη.

Να ηττηθεί ο δικομματισμός. Να αλλάξει το τοπίο. Τι προοπτικές ανοίγουν τα κεντρικά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ;

Το κεντρικό μας σύνθημα, που συμπυκνώνει τελικά την αντίληψή μας, είναι «Να νικήσει η ζωή. Ν’ αλλάξει το τοπίο. Δικαίωμά μας!». Εμείς θέλουμε ν’ αλλάξει το τοπίο σε όλες του τις διαστάσεις. Ν’ αλλάξει το πολιτικό τοπίο. Είναι ένα γερασμένο πολιτικό σύστημα, είναι ένα κατεστημένο το οποίο δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί σε καμία ανάγκη, πρόκειται κυριολεκτικά για ακυβερνησία. Δηλαδή οι δυνάμεις των μεγάλων επιχειρήσεων, του νεοφιλελευθερισμού δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν στοιχειώδεις ανάγκες της χώρας, του περιβάλλοντος κλπ. Ν’ αλλάξει το τοπίο, να αναδειχθεί αυτή τη φορά η δύναμη, το εργαλείο, το όχημα της αλλαγής, η ενωμένη και ριζοσπαστική αριστερά. Να γίνει ο δικομματισμός παρελθόν και να μπούμε σε μια περιπέτεια, την οποία κάποιοι μας ζητούν να περιγράψουμε με πλήρη σαφήνεια… αλλά αυτό δεν γίνεται, επειδή η περιγραφή μπορεί να γίνει μόνο με τους όρους του σημερινού συστήματος. Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε οι νοσοκόμοι στην εντατική για την επιβίωση του σημερινού πολιτικού συστήματος. Θέλουμε κάτι καινούριο που έχει ερωτηματικά, περιπέτεια, δυνατότητες, διεξόδους. Και νομίζω ότι σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορούμε να κινηθούμε όλοι με μεγάλο κέφι, αφού ξαναβλέπουμε την Αριστερά να παίζει ένα ισχυρό ρόλο στις εξελίξεις.

Πώς ερμηνεύετε τη συκοφαντική επίθεση από το ΚΚΕ; Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια;

Να σας πω το προσωπικό μου βίωμα. Παρ’ ότι είναι κουραστικές αυτές οι εκλογές, γιατί γίνονται πάρα πολύ πυκνά, και είναι μικρή και ξαφνική η προεκλογική εκστρατεία, έχουν και τις εύθυμες πλευρές τους. Για παράδειγμα, υπάρχει μια σκιά από πίσω που συμπεριφέρεται λίγο-πολύ ως εισαγγελέας. Μιλώ για την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος που μας κατηγορεί συνέχεια. Εκτός από εισαγγελέας είναι και λίγο… ψυχαναλυτής, διότι δεν κρίνει τις θέσεις μας, απλώς θεωρεί ότι έχει την ικανότητα να δει το ασυνείδητό μας με μεγαλύτερη ακρίβεια απ’ ό,τι μπορούμε να το καταλάβουμε εμείς! Νομίζω ότι φτάνουμε πια στην παρωδία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στη συνέντευξή της που μεταδόθηκε σ’ όλα τα κανάλια, η κυρία Παπαρήγα χρησιμοποίησε περισσότερες φορές τον όρο ΣΥΡΙΖΑ απ’ ό,τι τον χρησιμοποίησα εγώ στη δική μας συνέντευξη. Πιστεύω ότι τα αίτια μπορεί να τα βρει κανείς σε μια πάγια θέση της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, που δεν πιστεύω ότι τη συμμερίζονται οι οπαδοί του, δηλαδή ότι την ενδιαφέρει η δική της μικρή εξουσία. Την ενδιαφέρει να κυριαρχεί στο χώρο της Αριστεράς. Την ενδιαφέρει να μην υπάρχει «αντίπαλος». Αποδείχτηκε όμως ότι αυτό δεν γίνεται. Η Αριστερά έχει έναν πλουραλισμό τον οποίο δεν μπορεί κανένας να αποφύγει σε μια εποχή που τρέχει, και έχει συμπυκνώσει εμπειρίες τις οποίες δεν μπορούμε ακόμα να τις αναλύσουμε όλοι. Πιστεύω ότι αυτό που είδαμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή την ανάδειξη των ριζοσπαστικών δυνάμεων της ενωτικής, παρεμβατικής, κινηματικής, οικολογικής Αριστεράς, τώρα θα το δούμε και στην Ελλάδα.

Η ενότητα της Αριστεράς πρέπει να επιτευχθεί και στο μέτωπο των αγώνων. Ποια είναι τα αναγκαία βήματα;

Νομίζω ότι η ενότητα της Αριστεράς ξεκίνησε από το μέτωπο των αγώνων. Δηλαδή αν δείτε, ακόμη και ως πρόσωπα, τα στελέχη των διαφόρων συνιστωσών του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πού βρέθηκαν; Πού γνωρίστηκαν; Πού ήρθαν σ’ επαφή; Πού άρχισαν να λένε καλημέρα; Γιατί υπήρχαν και εποχές που γνωριζόμασταν, αλλά δεν λέγαμε ούτε καλημέρα! Η επαφή και η κοινή δράση ξεκίνησαν με την εμφάνιση του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, τους αγώνες ενάντια στο Γιαννίτση, την πάλη ενάντια στη βάρβαρη επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, τους αγώνες ενάντια στον πόλεμο και την κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, τους αγώνες για την εκπαίδευση κλπ. Νομίζω ότι εκεί όχι μόνο όλοι αποδεχτήκαμε την ανάγκη ενωτικών κινηματικών δράσεων αλλά, μέσα από τη συνειδητοποίηση του εύρους και της αποτελεσματικότητας και της μαζικότητας που αυτές μπορούσαν να έχουν, συνειδητοποιήσαμε τη μεγάλη σημασία της ενότητας στην πολιτική μας δράση. Μια ενότητα η οποία έχει πια μια ιστορία δυο-τριών χρόνων, έχει βήματα μπρος και βήματα πίσω, πάντα περίπου έτσι γίνεται, αλλά νομίζω τώρα προχωράει μ’ έναν δυναμικό τρόπο. Αυτή η ενότητα βρίσκει στήριξη από πάρα πολλές πλευρές, όχι μόνο από το χώρο της Αριστεράς. Βρίσκει στήριξη και από το σοσιαλιστικό χώρο, ο οποίος έχει χάσει πια κάθε εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ μετά την πλήρη ενσωμάτωσή του στο σύστημα. 

Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα για το ΣΥΡΙΖΑ; Πώς θα προχωρήσει και θα δυναμώσει το ενωτικό εγχείρημα;

Η επόμενη μέρα; Εννοείτε μετά τις εκλογές προφανώς. Νομίζω ότι όλοι ξέρουμε ότι δεν είμαστε εκλογικό εγχείρημα. Θέλω να πιστεύω ότι θα μας δώσει ώθηση το αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια ή να είμαι υπεραισιόδοξος ή να κάνω σε άλλους ενέσεις αισιοδοξίας. Νομίζω όμως ότι παρακολουθούμε μια δυναμική με την οποία πιστεύω ότι μπορούμε να έρθουμε σε συνάντηση εφόσον κι αυτές τις μέρες είμαστε ειλικρινείς, πάνω απ’ όλα. Όχι αποτελεσματικοί κλπ, αλλά ειλικρινείς με τον κόσμο. Να λέμε την αλήθεια αυτών που πιστεύουμε. Θα βρεθούμε σε μια νέα κατάσταση, θα έχουμε, είναι αναμενόμενο, μια πλουραλιστική εκπροσώπηση στην κοινοβουλευτική μας ομάδα, δεν ξέρουμε σε τι γενικό πλαίσιο πολιτικό θα βρεθούμε. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε. Πάντα οι νέες καταστάσεις δημιουργούν και νέα προβλήματα, νέες προκλήσεις που χρειάζεται να βρεις έναν τρόπο να τις αντιμετωπίσεις. Νομίζω όμως ότι έχουμε τη δυνατότητα και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο αμέσως να δώσουμε συνέχεια με δημιουργικό τρόπο στην όλη κινηματική μας δράση. Εγώ πιστεύω ότι αυτή η ενωτική, ριζοσπαστική συσπείρωση της Αριστεράς μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις στον τόπο με τρόπο τέτοιο που κι εμείς οι ίδιοι δυσκολευόμαστε σήμερα να το πιστέψουμε. Όπως λέγαμε με το άρθρο 16, ότι δεν θα περάσει, αλλά μέσα μας αμφιβάλλαμε, πιστεύαμε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, ίσως αδύνατο να καταρρεύσει η συνταγματική μεταρρύθμιση της ΝΔ. Έτσι και τώρα, αισθάνομαι ότι παρόλο που λέμε ότι η Αριστερά μας θα παίξει έναν ουσιαστικό ρόλο, δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Ενδόμυχα σκεφτόμαστε, μήπως είναι υπερβολή; Αλλά πιστεύω ότι η πραγματικότητα και η δυναμική μας θα μας τραβήξουν και πάλι μπροστά!