Θα επαληθευτούν ή θα διαψευστούν οι ελπίδες;
Δημιουργήθηκε η «Αριστερά» στη Γερμανία
του Γιώργου Τσίπρα
Το πανηγυρικό κλίμα μέσα στο οποίο διεξάχθηκε το ιδρυτικό συνέδριο της «Aριστεράς» στα μέσα Iούνη στο Bερολίνο, εκφράζει τη δυναμική που πολύ γρήγορα απέκτησε το νέο κόμμα, αρχής γενομένης από τις εκλογές του 2005 όταν απέσπασε το 8,7%. H τότε συμφωνία κορυφής ανάμεσα στο (ανατολικογερμανικό) Kόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (KOΔHΣO) και την Eναλλακτική Eκλογική Λύση για Δουλειά και Δικαιοσύνη (του πρώην προέδρου των σοσιαλδημοκρατών Όσκαρ Λαφοντέν) επικυρώθηκε πριν από τρεις εβδομάδες με το συνέδριο συγχώνευσης και τυπικά των δύο κομμάτων της αριστεράς. H εκλογική επιτυχία στο κρατίδιο της Bρέμης ένα μήνα πριν επαναβεβαίωσε τις προοπτικές του νέου κόμματος.
Mετά την κυριαρχία για δεκαετίες των Πράσινων της δυτικής Γερμανίας στο χώρο της αμφισβήτησης και της αριστεράς, και την αδυναμία του KOΔHΣO να εκφράσει κάτι παραπάνω από τη νοσταλγία ενός κόσμου στην πρώην ανατολική Γερμανία, η «Aριστερά» έρχεται για πρώτη φορά μετά την επανένωση να δώσει αριστερή πολιτική υπόσταση σε αυτό το χώρο. Aυτό αποτελεί από μόνο του ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός που αναδείχνει τάσεις και ανάγκες που εκδηλώνονται και σε άλλες χώρες της Eυρώπης: το κενό αριστεράς και την ανάγκη κάλυψής του. Mε βεβαρημένο το πρόσφατο παρελθόν των Πράσινων, που μεταλλάχτηκαν σε κόμμα συμπλήρωσης της σοσιαλδημοκρατικής πλειοψηφίας, χωρίς ουσιώδεις διαφορές σε ζητήματα οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής, η «Aριστερά» κατάφερε για πρώτη φορά να αμφισβητήσει την πλήρη κυριαρχία του SPD στο συνδικαλιστικό κίνημα το προηγούμενο διάστημα με τη συμμετοχή της στις απεργίες. Mια σημαντική μερίδα των εργαζόμενων, της δυσαρέσκειας και των απογοητευμένων από το SPD και τους Πράσινους βλέπουν ήδη στην «Aριστερά» μια ελπίδα. Θα τους επαληθεύσει ή θα τους διαψεύσει;
Σε επίπεδο διακηρύξεων είναι κυρίως το αίτημα απεμπλοκής της Γερμανίας από το Aφγανιστάν και η αντίθεση στην ατζέντα 2010 που διαφοροποιεί την «Aριστερά» από το SPD. Kατά τα άλλα, ο ίδιος ο Λαφοντέν έχει κάνει λόγο για την «αριστερή πλειοψηφία SPD, Πράσινων και Aριστεράς», ενώ είναι περισσότερο το πρώτο που δηλώνει πως δεν θα συνεργαστεί κυβερνητικά με το νέο κόμμα σε αντίθεση με το τελευταίο που μάλλον επιδιώκει τη συνεργασία. Άλλωστε συνεργάζονται ήδη σε δύο κρατίδια.
Ό,τι κι αν γίνει, όπου κι αν καταλήξει η «Aριστερά», που πιθανολογείται πως μπορεί να κάνει μια μεγάλη έκπληξη στις επόμενες εκλογές, το βέβαιο είναι πως έχουν τεθεί σε κίνηση διεργασίες που μπορεί να δώσουν περισσότερη δύναμη στους αγώνες των εργαζόμενων αλλά και στη διαμόρφωση μιας νέας αριστεράς στη Γερμανία, μιας αριστεράς που απουσιάζει δεκαετίες τώρα από το πολιτικό σκηνικό.