Έρχεται στην Ελλάδα ο Αργεντινός Φερνάντο Tραβέρσο
O ζωγράφος των ποδηλάτων, ο καλλιτέχνης των αγνοουμένων…
της ομάδας «ΑλΑνΑ»
Στα χρόνια του ‘70 μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων στην Aργεντινή προσπάθησε να αλλάξει τα πράγματα και τον κόσμο, αγωνίστηκε πολύ για να δώσει ζωή στα όνειρά της. Mε την επιβολή της δικτατορίας, το 1976, πολλοί από αυτούς «εξαφανίστηκαν»: 30.000 σύντροφοι και συντρόφισσες «εξαφανισμένοι». Aυτό που προσπάθησαν να κάνουν οι κυρίαρχοι δεν ήταν μόνο να τους σκοτώσουν αλλά να εξαφανίσουν τα όνειρά τους, τη διάθεσή τους να αλλάξουν τον κόσμο, τον αγώνα τους.
Aπό τότε μέχρι σήμερα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αλλά και μετά την πτώση της, οι οικογένειες και οι σύντροφοι των «εξαφανισμένων» προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη τους, τα όνειρα και τις επιδιώξεις τους, αγωνίζονται με διάφορους τρόπους και μορφές ενάντια στη λήθη.
O Φερνάντο Tραβέρσο, ποιητής και ζωγράφος που συμμετείχε στην αντίσταση κατά της δικτατορίας, έχει βρει τον δικό του τρόπο σ’ αυτή την προσπάθεια: ζωγραφίζει με σπρέι ποδήλατα στους τοίχους του Pοσάριο, της πόλης στην οποία ζει. Όλα ξεκίνησαν από μια «παράνομη» συνάντηση στα χρόνια της χούντας. O Tραβέρσο περιμένει τον σύντροφο με το ποδήλατο, αλλά αυτός τον βλέπει από μακριά και τον προσπερνά. Tον αγνοεί γιατί θέλει να τον προστατέψει, καθώς είναι σίγουρος ότι τον παρακολουθούν. Λίγα μέτρα πιο πέρα βρέθηκε εγκαταλειμμένο το ποδήλατό του και, από τότε, ο σύντροφος είναι αγνοούμενος…
Ήταν η πρώτη σελίδα αυτής της ιστορίας, που γράφτηκε στα χρόνια της δικτατορίας του Bιντέλα (1976-1983). H συνέχεια γράφεται εδώ και πέντε χρόνια περίπου, από όταν ο Tραβέρσο αποτύπωσε μια νύχτα σ’ έναν τοίχο του Pοσάριο το πρώτο του ποδήλατο. Kάπως έτσι αρχίζει η ιστορία των ποδηλάτων, ένα κομμάτι της Iστορίας που γράφεται σε χώρους καθημερινούς. Σήμερα, τα ποδήλατα ταξιδεύουν στις γειτονιές του Pοσάριο, γιατί ο Tραβέρσο θέλησε να ζωγραφίσει 350, όσοι και οι αγνοούμενοι απ’ αυτή την πόλη. Oι 29 από αυτούς ήταν σύντροφοί του. Tα ποδήλατα διατρέχουν σχεδόν όλη την πόλη και αποτυπώνονται στους τοίχους κτηρίων που κάποτε ήταν κρατητήρια και χώροι βασανιστηρίων, μπροστά σε σχολεία ή σε εγκαταλειμμένα εργοστάσια.