Επέκταση της επιρροής των Βρυξελλών σε χώρες που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βρέχονται από τη Μεσόγειο αποφασίστηκε στην εαρινή σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το συγκερασμό μιας διαφοράς που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία. Το σχέδιο αυτό είχε διατυπωθεί για πρώτη φορά από τον Ν. Σαρκοζί και είχε δεχτεί σφοδρές επικρίσεις από τη Γερμανία, καθώς φοβόταν ότι επρόκειτο για την προσπάθεια της Γαλλίας να αναβαθμίσει τις σχέσεις της αλλά και τον έλεγχό της πάνω στις πρώην αποικίες της στη Βόρεια Αφρική.
Τώρα οι διαφορές ξεπεράστηκαν, καθώς αποφασίστηκε στο σχέδιο για την " Ένωση για την Ευρώπη" να συμμετέχουν όλες οι πλευρές, και το διευθυντήριο να μοιράσει αναλογικά τη λεία. Ο συμβιβασμός έγινε πιο εύκολος καθώς όλοι αντιλαμβάνονται ότι το σχέδιο συναντά τεράστιες δυσκολίες. Στην περιοχή συναντιώνται δυνάμεις που αντλούν την ισχύ τους από τις ιδιαίτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ (Ισραήλ, Τουρκία) και δεν θέλουν καμιά σχέση με άλλες χώρες της περιοχής (Συρία και Κύπρος αντίστοιχα).
Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν ότι το σχέδιο αυτό θα προχωρήσει με τεράστιες καθυστερήσεις και δυσκολίες. Αυτό δεν εμποδίζει όμως την πρόθεση του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου να πάρει κατάλληλες θέσεις στον παγκόσμιο ανταγωνισμό για διεύρυνση των σφαιρών επιρροής.
