"Είμαστε ανυποχώρητοι σε ό,τι αφορά την τάξη μας, την ιδεολογία μας, τα ιδανικά μας και το σκοπό μας"
Συνέντευξη με τον Netrabikram Chand, μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ. Νεπάλ (Μαοϊκό)
Θα φτάσει η χώρα σε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα με τις συνεχιζόμενες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις;
Κατά τη γνώμη μας, οι συνεχιζόμενες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις δεν είναι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε παραπλήσιες τάξεις και συμφέροντα. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται πάνω στο έδαφος του δεκαετούς λαϊκού πολέμου. Οι νέες διαδικασίες πολέμου και ειρήνης μπορούν να συνυπάρχουν μέσα στην επανάσταση και εναλλάσσονται η μια με την άλλη. Ο μαρξισμός το αντιλαμβάνεται αυτό και μας βοηθά να το κατανοήσουμε. Επίσης, ο κύριος στόχος των διαπραγματεύσεων είναι να υπηρετήσουμε και να ολοκληρώσουμε την προλεταριακή επανάσταση.
Η επανάληψη της βίας μετά από ένα ορισμένο βήμα ειρήνευσης και η ειρήνευση μετά την ολοκλήρωση ενός ορισμένου βήματος επαναστατικής βίας βασίζονται στο μαρξιστικό νόμο της μετατροπής της ποσότητας σε ποιοτικό άλμα. Με αυτή την έννοια, οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να οδηγήσουν σε μια επαναστατική κατάληξη για το έθνος. Ωστόσο, εδώ θέλω να προσθέσω ότι θα ήταν ένα μεγάλο λάθος να θεωρήσουμε πως η εξουσία του αντιδραστικού φεουδαρχικού κράτους και του ιμπεριαλισμού μπορεί να μετασχηματιστεί σε μια προλεταριακή κρατική εξουσία μέσα από τη διαπραγμάτευση, τη συμφωνία και τη συναίνεση σε αντίθεση με την έρευνα του μαρξισμού γύρω από την κρατική εξουσία, σύμφωνα με την οποία διεξάγεται πάντα μια οξεία διαπάλη αντιτιθέμενων συμφερόντων ανάμεσα σε δύο πολύ διαφορετικές τάξεις (το προλεταριάτο και τους εκμεταλλευτές).
Ποια είναι τα ενδεχόμενα προβλήματα που θα προκύψουν αν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις παραταθούν;
Το πρόβλημα δημιουργείται στο εσωτερικό του κόμματος και οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους, σχετικούς με τον πόλεμο και την ειρήνη: ο ένας είναι η αντικειμενική κατάσταση που αναπτύσσεται πέρα από το κόμμα και ο δεύτερος είναι οι αντιθέσεις που δημιουργούνται στην προσπάθεια να κατανοήσουμε και να εφαρμόσουμε το Μαρξισμό-Λενινισμό και Μαοϊσμό μέσα στο κόμμα. Ο κυριότερος είναι η αντικειμενική κατάσταση που αναπτύσσεται έξω από το κόμμα. Στην παρούσα φάση υπάρχει ο κίνδυνος της δεξιάς παρέκκλισης, της παρέκκλισης του εκλεκτικισμού και της αριστερής παρέκκλισης. Αναφορικά με τον κίνδυνο της αριστερής παρέκκλισης, το έδαφος για την ανάπτυξή της είναι πολύ αδύναμο. Είναι αδύνατο να ξαναγυρίσουμε πίσω στον πόλεμο και να συνεχίσουμε από εκεί. Συνεπώς, η δεξιά παρέκκλιση είναι το κυριότερο πρόβλημα του κόμματος. Το αντικειμενικό έδαφος είναι υπαρκτό. Δεν είναι καθόλου περίπλοκο ή αδύνατον να παρεκκλίνουμε προς τα εκεί. Υπάρχουν οι συνθήκες μέσα στις οποίες μερικά άτομα ή μια ομάδα μπορεί να προχωρήσουν παραπέρα, να ικανοποιήσουν ιδιοτελή συμφέροντα και να μην έχουν κανένα πρόβλημα για αυτό, και οι συνθήκες αυτές γίνονται τόσο πιο επικίνδυνες όσο οι λακέδες του ιμπεριαλισμού και του επεκτατισμού, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων πρακτόρων και εκπροσώπων της παλιάς φεουδαρχικής και αριστοκρατικής τάξης, εμπλέκονται ενεργητικά στην επιδίωξη να υπάρξει αυτή η παρέκκλιση.
Ο δεύτερος μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο εκλεκτικισμός. Η βάση ανάπτυξης αυτής της τάσης είναι επίσης ισχυρή, αν και όχι τόσο όσο αυτή της δεξιάς παρέκκλισης. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να δημιουργηθεί όταν δεν ξεκαθαρίζουμε τη στάση μας απέναντι στην πάλη ανάμεσα στους επαναστάτες και τους δεξιούς, τη σύγκρουση ανάμεσα στο λαό και την εξουσία, που αναπτύσσονται εντός και εκτός του κόμματος. Ωστόσο, αυτή η παρέκκλιση δεν μπορεί να υπάρξει για πολύ. Αργά ή γρήγορα θα περάσει με το μέρος μιας συγκεκριμένης τάξης. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι σε όφελος των επαναστατών και του λαού ή των δεξιών και των αντιδραστικών τάξεων. Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι η επαναστατική τάση είναι η κύρια τάση μέσα στο κόμμα μας.
Ποιος είναι ο ρόλος των ξένων δυνάμεων σε όλα αυτά;
Είναι ένα ευτυχές γεγονός το ότι το νεπαλέζικο προλεταριάτο έχει την τύχη να βλέπει μπροστά του τον ταξικό χαρακτήρα δύο αντιθετικών τάξεων, την ταξική πάλη και την κλιμάκωση μιας σύγκρουσης. Ξεκινήσαμε το λαϊκό πόλεμο και την επανάσταση στο Νεπάλ. Χτυπήσαμε κυρίως τη φεουδαρχία και την κομπραδόρικη αστική τάξη του Νεπάλ, ωστόσο κλονίστηκαν επίσης οι Ινδοί επεκτατιστές και η εξουσία στο Δελχί, όπως και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Αναμειγνύονται άμεσα ενάντια στον αγώνα μας. Προστρέχουν στο πλευρό της παλιάς εξουσίας και άρχουσας τάξης. Δεν ξεχνούν ούτε στιγμή να λένε τραγούδια για την ειρήνη αλλά πίσω απ’ αυτά επιδιώκουν να στερήσουν την εξουσία από το λαό. Προστατεύουν την παλιά εξουσία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε, όχι μόνο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι αλλά και οι υπηρεσίες τους, όπως η CIA και η RAW, εργάζονται συστηματικά για την αποτυχία της επανάστασής μας. Μόλις πριν μερικές μέρες, ο Ασόκα Μεχάτα, πρώην στρατηγός της Ινδίας, απείλησε να κινητοποιήσει τον ινδικό στρατό αν οι μαοϊκοί αποπειραθούν να πάρουν την εξουσία. Την ίδια στιγμή, ο Ινδός πρεσβευτής απαίτησε να αναβληθούν οι εκλογές με κάθε μέσο, ενώ ο Αμερικανός πρώην πρεσβευτής Μοριάρτι προχώρησε μέχρι του σημείου να βγάλει λόγο ενάντια στο Νεπάλ και τα αισθήματα του νεπαλέζικου λαού. Αλλά η αποφασιστική δύναμη στο Νεπάλ είναι ο ίδιος ο νεπαλέζικος λαός.
Γιατί ορισμένα κομμουνιστικά κόμματα ασκούν κριτική στο ΚΚΝ (μαοϊκό);
Πρόκειται για ένα φλέγον ζήτημα, πράγματι. Το κόμμα μας και η επανάστασή μας δεν είναι μόνο το κόμμα και η επανάσταση του Νεπάλ μόνο. Αποτελούν σημαντικά όργανα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και της παγκόσμιας επανάστασης. Συνεπώς, η επιτυχία ή η αποτυχία της επανάστασής μας επηρεάζει όλο τον κόσμο. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι ότι το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα οικοδομήθηκε χάρη στη βοήθεια και την αλληλεγγύη του παγκόσμιου προλεταριάτου.
Όταν ξεκινούσαμε το λαϊκό πόλεμο στο Νεπάλ, παρατηρούσαμε την εποχή εκείνη την επανάσταση στο Περού, τις Φιλιππίνες και την Τουρκία. Συζητήσαμε και μοιραστήκαμε τις εμπειρίες μας με αδελφικά κόμματα, όπως το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα και το ΚΚΙ (μαοϊκό). Μας έχουν βοηθήσει πολύ. Οι επαναστάτες της Ινδίας μας βοήθησαν σε πολιτικό, τεχνολογικό, ιδεολογικό επίπεδο και αλλού. Το RIM και το ΚΚΙ (μαοϊκό) έχουν σήμερα ορισμένες ανησυχίες και κριτικές σχετικά με τη νεπαλέζικη επανάσταση ενώ εμείς βρισκόμαστε σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Δεχτήκαμε αυτά τα παράπονα και τις κριτικές εγκάρδια και έπρεπε να κάνουμε έτσι διότι ανήκουμε και ανήκουν στην ίδια τάξη. Δεν θέλουν μόνο την επανάσταση αλλά και τον επαναστατικό διεθνισμό στο Νεπάλ. Κάποιοι άλλοι παραπονούνται για αυτό αλλά εμείς λέμε ότι οι κριτικές του σ. Γκαναπάτι και του σ. Μπομπ Αβακιάν είναι πιο ευνοϊκές, ευεργετικές και ωφέλιμες από το θαυμασμό και τη συμπάθεια του Ινδού πρωθυπουργού Μαν Μοχάν Σιγκ και του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους. Θέλουμε να πιστεύουν ότι είμαστε ανυποχώρητοι απέναντι στην τάξη μας, την ιδεολογία μας, τα ιδανικά μας και το σκοπό μας.
Τι νομίζετε ότι πρέπει να προσέξουν τα στελέχη και ο λαός σήμερα;
Αυτό είναι ένα σημαντικό ερώτημα. Η οξεία διαπάλη ανάμεσα στην επανάσταση και την αντεπανάσταση έχει δημιουργήσει ανησυχία, καχυποψία και αναστάτωση παντού. Συνεχίζονται οι άγριες επιθέσεις ενάντια στους ηγέτες μας, τα στελέχη μας, το λαό και το κόμμα. Οι ιμπεριαλιστές, οι αντιδραστικοί και οι οπορτουνιστές σχεδιάζουν να διασπάσουν το κόμμα μας, να επιτεθούν ενάντια στα τίμια στελέχη και να απογοητεύσουν όλο το κόμμα και το λαό. Η δεξιά παρέκκλιση είναι η πιο πιθανή να αναπτυχθεί και κάνουν προσπάθειες για αυτό. Οι επαναστάτες δεν πρέπει να διασπώνται απέναντι σε εξωτερικές επιθέσεις. Έχουμε δεσμευτεί απέναντι στην απελευθέρωση ή το θάνατο. Σε κάθε περίπτωση, η υποχώρηση και η προδοσία αποκλείονται.