Παρά τη δοκιμασία που πέρασε, η κυβερνητική πλειοψηφία κατάφερε να απαλλάξει και τον Αριστοτέλη Παυλίδη. Όπως είχε καταφέρει να απαλλάξει την παρέα του Βατοπεδίου. Κι όπως οδηγεί στο κουκούλωμα και το σκάνδαλο SIEMENS. Πλέον όλος ο λαός γνωρίζει ότι η Βουλή είναι πλυντήριο σκανδάλων. Κανείς δεν πρόκειται να τιμωρηθεί για τίποτα. Το δικομματικό σύστημα μας καλεί να ζήσουμε με την ιδέα ότι σκάνδαλα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Ο λαός λέει “κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει”. Κι αυτό επιβεβαιώνεται επειδή οι διαδικασίες, που με δικομματική σύμπνοια θεσμοθετήθηκαν, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη συγκάλυψη. Από τη μια είναι η κυβερνητική πλειοψηφία που για όλα αποφασίζει. Από την άλλη είναι η παραγραφή των αδικημάτων των υπουργών που έρχεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κι αυτά έγιναν ακριβώς γιατί οι σκανδαλώδεις ρυθμίσεις είναι διαχρονικές και δικομματικές, γιατί όλος ο μεγαλοεπιχειρηματικός κόσμος είναι βουτηγμένος σε αυτές τις διαδικασίες, γιατί έτσι δουλεύει το σύστημα σε τελική ανάλυση – αυτός ο τρόπος λειτουργίας δεν μπορεί να αλλάξει. Έφτιαξαν λοιπόν κάποιες εξεταστικές επιτροπές για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου – κι ο χορός των δισεκατομμυρίων καλά βαστεί.
Για παράδειγμα, το μέγιστο ζήτημα ήταν αν ο Παυλίδης πήρε ή όχι εκατό χιλιάρικα από τον Μανούση. Αυτό έψαχναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Κι όχι ποιες διαδικασίες (που θεσμοθετήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ) οδηγούν στο να λυμαίνονται τις άγονες γραμμές 2-3 Μανούσηδες, εισπράττοντας δεκάδες εκατομμύρια επιδοτήσεις από το κράτος (και προφανώς δίνοντας ένα δωράκι για την εξυπηρέτηση στο πολιτικό προσωπικό). Ούτε το πώς η λεγόμενη “απελευθέρωση της ακτοπλοΐας”, κοινή πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εκπορευόμενη εκ Βρυξελλών, οδήγησε στην αύξηση των άγονων γραμμών αλλά και στην εκτίναξη των εισιτηρίων. Νησιά όπως η Μυτιλήνη ή η Κάλυμνος κοντεύουν να γίνουν άγονες γραμμές. Ενώ τα κέρδη του Βγενόπουλου, του Βαρδινογιάννη και του Γκριμάλντι (αυτοί λυμαίνονται το Αιγαίο) εκτοξεύονται. Οι νησιώτες βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς η ζωή τους καθορίζεται από τα σαπάκια. Ενώ οι ναυτεργάτες ζουν σε καθεστώς γαλέρας, κι όποτε ξεσηκώνονται εισπράττουν από την εκάστοτε γαλάζια ή πράσινη κυβέρνηση μια πολιτική επιστράτευση.
Συμπέρασμα. Τα σκάνδαλα είναι υπαρκτά, αλλά δεν ξεσκεπάζονται μέσα από τη Βουλή. Ούτε καν τα ακουμπά η Βουλή. Τα σκάνδαλα είναι η άλλη όψη των μεγάλων προβλημάτων που πνίγουν το λαό. Υπάρχει λύση; Ναι, να αποφασίσουμε ότι δεν είμαστε ραγιάδες του δικομματισμού και της πλουτοκρατίας. Η Αριστερά να αγωνιστεί για να βγουν στο φως οι μηχανισμοί που παράγουν διαφθορά, διαπλοκή αλλά και υπερκέρδη. Κανένας συμβιβασμός με τη σαπίλα!
Χ.Κ.