Το ΠΑΣΟΚ είναι αναπόδραστα δεμένο με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική – και όταν ήταν κυβέρνηση αλλά και όσο βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Ίσως η καλύτερη απόδειξη γι’ αυτό είναι η ενισχυτική στάση που κρατά σε όλο το νεοφιλελεύθερο οπλοστάσιο που έρχεται από την ΕΕ. Το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ, είναι συστατικό μέρος του κοινού μετώπου της κεντρο-αριστερο-δεξιάς που κυβερνά την ΕΕ τα τελευταία 20 χρόνια. Πρόσφατα ψήφισαν όλοι μαζί υπέρ του 65ωρου. Και, όλοι μαζί πάλι, προωθούν τη συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού από το 2009 με τη νέα ευρωσυνθήκη – που στην Ελλάδα την ψήφισαν μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Έχει όμως σημασία να τονίσουμε ότι ο νεοφιλελεύθερος προσανατολισμός διατηρείται και εντείνεται σήμερα, καθώς μπαίνουμε στα βαθιά της κρίσης. Σήμερα, που ακόμη και το γενικότερο ιδεολογικό κλίμα ευνοεί μια αποστασιοποίηση από το νεοφιλελευθερισμό, βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ πιστά να τον υπηρετεί. Δύο πρόσφατα παραδείγματα:
1. Στο πακέτο των 28 δισ. προς τις τράπεζες, το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά στάθηκε υπέρ της "στήριξης του τραπεζικού συστήματος".
Η κριτική του (για έλλειψη διαφάνειας) μεταφράστηκε σε πίεση προς τους τραπεζίτες να δεχθούν έναν "για το θεαθήναι" κρατικό έλεγχο, καθώς θα εγκολπώνουν την κρατική ενίσχυση. Να τι είπε ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλή (20/11/2008):
"Όταν η κυβέρνηση επέλεξε διαπραγματεύσεις κάτω απ’ το τραπέζι με τις τράπεζες, για να δώσει λευκή επιταγή 28 δισ. ευρώ, εμείς θέσαμε τις δικές μας προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις, για την στήριξη του τραπεζικού συστήματος. Και πήραμε πρωτοβουλία, να συζητήσουμε τις δικές μας προτάσεις, και με τους κοινωνικούς εταίρους, και βεβαίως με τις τράπεζες".
Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ μιας επιταγής στις τράπεζες, αλλά όχι λευκής. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι στο χρώμα της επιταγής, αν θα είναι λευκή ή γκρίζα (με κάποιες δηλαδή προϋποθέσεις). Το ζήτημα είναι ότι αυτή πάει στις τράπεζες. Ενώ κάλλιστα αυτά τα τεράστια ποσά θα μπορούσαν να δοθούν για την ανακούφιση του λαού, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς (απέναντι στις αυξήσεις-κουλούρια της κατάπτυστης συμφωνίας ΓΣΕΕ-ΣΕΒ), για επίδομα θέρμανσης για όλο το λαό, για αυξήσεις στις συντάξεις, για αυξημένες δαπάνες για το κοινωνικό κράτος, για την Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλιση, για προστασία των δανειοληπτών από τα αρπακτικά των τραπεζών. Όλα αυτά τα… αγνοεί το ΠΑΣΟΚ, προέχει γι’ αυτό η "στήριξη του τραπεζικού συστήματος". Δείχνει έτσι ποιων τα συμφέροντα υπηρετεί.
2. Για τον επί θύραις ληστρικό προϋπολογισμό του 2009, το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει τίποτα, παρά μόνο την -ετήσια εθιμοτυπική απεργία της 10ης Δεκέμβρη.
Όχι μόνον μπλοκάρει κάθε πρόταση κινητοποίησης σε συνδικαλιστικό επίπεδο αλλά ούτε καν ρητορικά δεν ζητά έστω κάποια στοιχειώδη μέτρα ελάφρυνσης του λαού από τη φορολογική αφαίμαξη του Προϋπολογισμού. Δεν ζητά μέτρα μείωσης της φορολογίας του λαού –παρά μόνον εξαγγέλλει ότι θα καταργήσει τη φορολογία του 10% στα μπλοκάκια όταν γίνει κυβέρνηση. Πόσες φορές, όμως, δεν έχουν δώσει ανάλογες υποσχέσεις; Δεν έλεγαν ότι θα καταργούσαν τον αντιασφαλιστικό νόμο Σιούφα και αντί γι’ αυτό έφεραν τον ακόμη πιο αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα, που ευχαρίστως η ΝΔ σήμερα εφαρμόζει;
Κάτι ακόμη: το ΠΑΣΟΚ, που τόσο προβάλλει τα μέτρα του Βρετανού πρωθυπουργού Γκ. Μπράουν για τις τράπεζες, δεν έμαθε ότι ο ίδιος ο Μπράουν προχώρησε σε αύξηση του συντελεστή της φορολογίας στο 45% για τα μεγάλα εισοδήματα (άνω των 220.000 ευρώ). Γιατί δεν προτείνει το ίδιο στην Ελλάδα; Γιατί δεν το διεκδικεί; Μάλλον γιατί, ενόψει της διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας, θέλει να συμπεριφέρεται σαν "υπεύθυνη" δύναμη απέναντι στη μεγαλοαστική τάξη.