«Μεγαλέξανδρο» αποκάλεσε τον Αμερικανό πρόεδρο ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, και τον κάλεσε να λύσει το γόρδιο δεσμό του Κυπριακού και του σκοπιανού. Τα αποκαλυπτήρια για τους μασκαράδες της ομπαμα-μανίας ήταν πολύ συντομότερα του αναμενόμενου. Αποκαλύφθηκαν ξανά σε ό,τι πάντα ήταν και θα είναι: ραγιάδες αμερικανόδουλοι. Και βέβαια μιλάμε για τις υψηλές κεφαλές του έθνους, όπως εκφράζονται στην επιχειρηματική, πολιτική και πνευματική «ελίτ» του απόδημου ελληνισμού…
Η «μεγάλη επιτυχία» της αναβολής της συνάντησης του Ταλάτ με τη Χίλαρι Κλίντον αφορά τις λεπτές ισορροπίες των διπλωματικών χειρισμών και εντυπώσεων. Η ουσία δεν αλλάζει. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει καταστήσει σαφές ότι αποτελεί πολιτική της επιλογή η αναβάθμιση των σχέσεων με την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, καταγράφεται ως πολιτικό δεδομένο το ενδεχόμενο της επίσημης πρόσκλησης στον τουρκοκύπριο φερόμενο ως «πρωθυπουργό» των κατεχόμενων στην Κύπρο, και άρα η ουσιαστική αναγνώριση από τις ΗΠΑ της τουρκικής κατοχής. Αναζητείται δηλαδή η φόρμουλα και η χρονική στιγμή υλοποίησης άλλης μιας κυνικής και ωμής πολιτικής επιβολής τετελεσμένων από το αμερικανικό Πεντάγωνο.
Ο πανικόβλητος ελληνικός αστισμός επιβεβαίωσε και πάλι μια εμετική πολιτική εθελοδουλεία, που δεν οδηγεί πουθενά αλλού από την υπονόμευση της κυριαρχίας και το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας. Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί η απόλυτη ταύτιση με τις επιταγές των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα; Όλες οι επιλογές Ομπάμα, από την πρώτη στιγμή, ήταν ενταγμένες στην αμερικανική ιμπεριαλιστική στρατηγική – και αντίστοιχα στοιχήθηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ: 1) ταξιδιωτική οδηγία για το κέντρο της Αθήνας, 2) παραμονή της βίζας, 3) κατά παραγγελία των ΗΠΑ ψήφιση στην Ελληνική Βουλή της άμεσης έκδοσης στην Αμερική ακόμα και απλά «υπόπτων», 4) σιωπή για την πρόσφατη τουρκική άσκηση στο Αιγαίο και, τώρα, 5) συνδυασμός της επίσκεψης Ομπάμα στην Άγκυρα και ενδεχόμενης επίσημης πρόσκλησης Ταλάτ στην Ουάσιγκτον. Αυτά δεν ερμηνεύονται με τα συνήθη στερεότυπα ιδεολογήματα «φιλελληνισμού» και «ανθελληνισμού» των εγχώριων απολογητών του αμερικανισμού.
Οι ύμνοι και τα λιβανίσματα στο νέο Αμερικανό πρόεδρο προδίδουν την ασυγκράτητη χαρά με την οποία οι πολιτικοί του δικομματισμού είναι πρόθυμοι να φανούν χρήσιμοι στην υπερδύναμη. Όταν ο Δημήτριος τον παρομοίωσε με τον… Μεγαλέξανδρο, ο Μπαράκ Ομπάμα απάντησε ότι, σε αντίθεση με το Μακεδόνα που ήταν ο απόλυτος ηγέτης, στο δικό του σπίτι παραμένει αρχηγός η σύζυγός του Μισέλ… Αυτοί άραγε να συνεννοήθηκαν; Εμείς πάντως έχουμε αντιληφθεί τη «νέα» εποχή!
Δ.Y.