Μορφές πάλης εικονικού κινήματος…
Τα τελευταία χρόνια το ΠΑΜΕ έχει επιδοθεί στην ανάρτηση μεγάλων πανό σε δημόσια κτίρια που συνήθως συνοδεύονται και από μια συμβολική σύντομη κατάληψη. Τίποτα κακό μέχρι εδώ. Μόνο που αυτές οι συμβολικές ενέργειες εντάσσονται στη λογική του εικονικού κινήματος και όχι στη λογική του ενωτικού μαζικού αγώνα ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό. Αναρτώ ένα μεγάλο πανό, κάνω μια συμβολική κατάληψη για λίγη ώρα, διοργανώνω και χωριστές συγκεντρώσεις κάθε τόσο και όλα πάνε καλά. Πώς πάτε σύντροφοι; «ΠΑΜΕ (μόνοι μας) καλά… και τούτες τις μέρες είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που έπαθε ειδικά το ΚΚ στη Γαλλία».
Και η χαρά τους με την κατάσταση της Αριστεράς είναι τόση και ακόμα περισσότερη…
Αντιγράφουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από το χθεσινό «Ριζοσπάστη» στην τελευταία σελίδα:
-« Αλαβάνο: Γιατί δεν ενώσατε τις αριστερές σας εκεί στη Γαλλία; Εξι του οπορτουνισμού αν είχατε ενωθεί, θα κάνατε ενιαία το μηδέν εις το πηλίκον…
– Βέβαια, στην Ελλάδα ενωμένοι είστε κάτι χρόνια! (ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, ΚΟΕ, ΚΕΔΑ, Ενεργοί, Ανενεργοί, Οικολογικοί κλπ. κλπ.)… Και πάλι μια τρύπα στο νερό! Τι φταίει;
– Καλά, ξεχάσαμε! Εδώ φταίει, όπως λέτε, το ΚΚΕ. Αλλά εκεί, στη Γαλλία, τι σας έφταιξε;»
Ούτε ο Λεπέν και ο Σαρκοζί δεν πανηγυρίζουν τόσο για την πορεία της Αριστεράς στη Γαλλία.
Τέτοια χαρά…