Ρομπέν των τραπεζών
Στο Βήμα της 14/10 η κυβέρνηση Καραμανλή παρουσιάζεται ως Ρομπέν των τραπεζών και όχι των δασών. Γίνεται δηλαδή μια αντιστροφή του θρύλου του Ρομπέν των δασών, που έκλεβε από τους πλούσιους για να δώσει στους φτωχούς. Τώρα ο Καραμανλής θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν όλοι θα καταλάβουν ότι κλέβει τους φτωχούς για να τα δώσει στους πλούσιους. Δεν τα λέμε εμείς ή κάποιοι εξτρεμιστές της αριστεράς, τα λέει όλος ο κόσμος, και τα γράφει και το έγκριτο Βήμα…
Λευκοπλάστ
Σχετικά με τις παρομοιώσεις και μεταφορές που χρησιμοποιεί η Αλέκα Παπαρήγα για τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν δηλαδή λέει πως "είναι ένα απλό λευκοπλάστ, τι να σου κάνει εκτός από μπαλώματα και επιφανειακά πράγματα". Απλά σημειώνουμε ότι παλιά υπήρχαν και τα μπλάστρια (έμπλαστρα) και οι βεντούζες, που έκαναν καλή δουλειά στις αρρώστιες… Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε…
Δεν καταπίνεται εύκολα
Δεν καταπίνεται ούτε ο λευκοπλάστης, ούτε το μπλάστρι, ούτε η βεντούζα. Ακόμα, δεν καταπίνεται ούτε το υπόθετο που ένας σύντροφος το είχε βάλει σε νερό μπας και διαλυθεί, γιατί δεν πίστευε στην πραγματική του χρήση. Διαβάζουμε στο Ριζοσπάστη (15/10) το δισέλιδο τίτλο: "Όταν η γη πουλιέται και αγοράζεται, αυτά θα είναι τα αποτελέσματα", και ακολουθεί συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα. Η "καθαρή" τοποθέτηση γίνεται για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Τι μένει στο κατακάθι; Όσο ζούμε στον καπιταλισμό, σκάνδαλα θα γίνονται. Τι ωραία τοποθέτηση… Αυτό το καθαρό σκεύασμα δεν καταπίνεται, ούτε είναι δείγμα επαναστατικής ανάτασης. Το αντίθετο. Καταγράφεται σαν φιλοκαραμανλική στάση. Γιατί; Δεν μπορεί να βοά το πανελλήνιο ότι όλα τα μείζονα σκάνδαλα συνδέονται με το πρωθυπουργικό γραφείο, με το Μαξίμου, και το Κομμουνιστικό Κόμμα να μην είναι στην εμπροσθοφυλακή ενός λαϊκού ρεύματος καταγγελίας και ανατροπής αυτής της κυβέρνησης. Το τσιρότο έχει μπει στο στόμα, ή μάλλον το έμπλαστρο στο μυαλό. Αυτό θα πει "τάξη ενάντια στην τάξη";
Κυριάκος
Για δεύτερη φορά πιάστηκε στα πράσα. Μετά τα δώρα από τη SIEMENS για τα εκλογικά του κέντρα, τώρα φέρεται να λάμβανε κοινοτικές επιδοτήσεις για δικές του εταιρείες, που δεν πληρούσαν τα αναγκαία κριτήρια.
Πότε έγινε αυτό;
Το 2001, επί ΠΑΣΟΚ, όταν το "παιδί" ήταν Διευθύνων Σύμβουλος μιας θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας. Από μικρός (μας) δούλευε σκληρά το "παιδί".
Και τι έγινε;
Τελικά τα λεφτά επιστράφηκαν στην ΕΕ – όλα όσα ζήτησε πίσω η ΕΕ, τα πήρε: 2,2 εκατ ευρώ. Και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Εντάξει, ένα λάθος έκανε, "παιδί" ήταν τότε.
Κλέψτε, γυρίστε τα πίσω αν σας πιάσουν, καθαρίσατε – αυτή είναι μέθοδος, σεμνή, ταπεινή, καραμανλική. Το ίδιο που έγινε και με τον Εφραίμ, το ίδιο που έγινε και με τα δομημένα ομόλογα…